Του Γιώργου Λεκάκη
Πατέρας της λογικής είναι ο Αριστοτέλης (4ος αι. π.Χ.). «Ένα σημαντικό επίτευγμα του Αριστοτέλη ήταν η θεμελίωση της επιστήμης της λογικής», Kline, 1972.
λογική (η):
- η επιστήμη που ασχολείται με την δομή, με τις μορφές και με τους νόμους της νοήσεως. Η επιστήμη του ορθού λόγου, της ορθής νοήσεως, του ορθώς διανοείσθαι.
- ακολουθία ιδεών, σκέψεων, γεγονότων με εσωτερική συνέπεια, συνάφεια.
- Ο τρόπος με τον
οποίο σκέφτεται, συλλογίζεται κάποιος.
Το βιβλίο του διακόνου Ευγένιου ΒΟΥΛΓΑΡΙ (1716 - 1806) με τίτλο «Ἡ λογική, ἐκ παλαιῶν τε καί νεωτέρων συνερανισθεῖσα, ἧς προτέτακται ἀφήγησις προεισοδιώδης περί ἀρχῆς καί προόδου τῆς κατά τήν φιλοσοφίαν ἐνστάσεως, καί προδιατριβαί τέτταρες εἰσαγωγικαί, εἰς ἅπασαν ἐν γένει τήν φιλοσοφίαν προτελεστικαί» εξεδόθη δαπάναις του ιατροφιλοσόφου Θωμά Μανδακάσου, εκ Καστοριάς, από την τυπογραφία Breitkopf, στην Λειψία Σαξωνίας, το 1766. Ήταν σε σχήμα 8ο, σελ. 586 με χαλκόγραφη βινιέτα στο δεύτερο φύλλο. – ΠΗΓΕΣ: Legrand (18ος αι.) 645, Legrand & Pernot, 388, Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1223, Λαγανάς 423.
Το βιβλίο του Γάλλου
φιλοσόφου Etienne Bonnot de Condillac (1715-1780)[*] που εξεδόθη το 1780, με
τίτλο «Η ΛΟΓΙΚΗ. dz αι πρώται αναπτύξεις της τέχνης του στοχάζεσθαι. Σύγγραμμα
στοιχειώδες όπου το συμβούλιον των παλατίνων σχολών εξήτησε κι ενέκρινε -
συγγραφέν παρά του Κονδιλλιάκ και μεταφρασθέν εις την ωμιλημένην Ελληνικήν
διάλεκτον παρά Δανιήλ Δημητρίου Ιερομονάχου του Φιλιππίδου του εκ κώμης Μηλιών
του Πηλίου όρους, παρ’ ου προσετέθησαν και σημειώματα, και μία συνοπτική
Έκθεσις του μηχανισμού του λόγου μετά των σοφισμάτων, και ένας λόγος περί
Σχολείων, νυν το πρώτον εκδοθέν επιστασία Ανθίμου Αρχιμανδρίτου του Γαζή» μεταφράσθηκε
από τον σπουδαίο Δανιήλ Φιλιππίδη (1758-1832), λόγιο από τις Μηλιές Πηλίου Μαγνησίας,
και καθηγητού της Ελληνικής Σχολής του Ιασίου, και τυπώθηκε και κυκλοφόρησε «εν
Βιέννη της Αουστρίας, παρά τω Φραντζ Αντωνίω Σχραίμβλ», το 1801… (Σημειώνω, 20
χρόνια προ της επισήμου κηρύξεως της Επαναστάσεως του ελληνικού Γένους!!!)…
Ο Θεσσαλός Δανιήλ Φιλιππίδης συγκαταλέγεται
στους προδρόμους της ελληνικής πνευματικής αναγέννησης.
Η έκδοση ήταν σχήματος 8ου (19 x 13 εκατ.) λ’ + 336 + 1 χ.α. + 1 λ.
(*) Ο M. l'Abbé de Condillac, της Σχολής Πάρμας Ιταλίας, έγραψε επίσης:
- Essai sur l'origine des connaissances humaines / Δοκίμιο για την προέλευση της ανθρώπινης γνώσης,
1746.
- Traité des systèmes / Πραγματεία
για τα συστήματα, 1749.
- Traité des sensations / Πραγματεία για τις αισθήσεις,
1754.
- Traité des animaux
/ Πραγματεία για τα ζώα, 1755.
- Cours d'études
(1767–1773) περιεκτικό έργο των μαθημάτων του σε… 13 τόμους, γραμμένο για τον
νεαρό Δούκα Φερδινάνδο της Πάρμας, εγγονό του Λουδοβίκου XV
- La logique, ou Les premiers développements de l'art de penser / Λογική,
ή Οι πρώτες εξελίξεις της τέχνης της σκέψης, Παρίσι, 1780, 1781.
- Le commerce et le gouvernement considérés relativement l'un à l'autre / Το
εμπόριο και η κυβέρνηση θεωρούνται σχετικά μεταξύ τους, 1776 και εκδ. Άμστενταμ, Jombert & Cellot. 1786.
- Langue des calculs / Γλώσσα
υπολογισμών (ημιτελές, 1798).
- Œuvres philosophiques de Condillac / Φιλοσοφικά έργα, Παρίσι / Paris, εκδ. Presses Universitaires de France, Le Roy, Georges
(ed.), Condillac (1947–1951). Και «Philosophical
Writings of Etienne Bonnot, Abbé de Condillac», εκδ. Hillsdale, Lawrence Erlbaum, Etienne
Bonnot, Abbé de Condillac, 1987.
Η «Λογική» του Παπανούτσου.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook