Του αθλητικογράφου Ανδρέα Γ. Λεκάκη
Πιθανότατα λίγοι να έχουν ακουστά το όνομα Μπερτ Τράουτμαν, ωστόσο η ιστορία του είναι από εκείνες που δείχνουν πως το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός μπορούν να γιατρέψουν ακόμη και τα πιο βαθιά τραύματα, όπως αυτά που άφησε η φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Τράουτμαν γεννήθηκε στη Βρέμη στις 22 Οκτωβρίου 1923 και σε ηλικία μόλις 18 ετών κατατάχθηκε εθελοντικά στη Luftwaffe προκειμένου να υπηρετήσει τη Γερμανία στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Συνολικά υπηρέτησε τρία χρόνια (1941 - 1944), ενώ του απονεμήθηκαν πέντε μετάλλια μεταξύ των οποίων και ο Σιδηρούς Σταυρός. Με τον πόλεμο να φτάνει στο τέλος του και τη Γερμανία να έχει νικηθεί, αιχμαλωτίστηκε από τους Βρετανούς οι οποίοι τον έστειλαν σε ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στο Λάνκασαϊρ, τοποθετώντας τον στην κατηγορία “Γ” των φυλακισμένων, δηλαδή στους Ναζί.
Όταν το 1948 ελευθερώθηκε, αποφάσισε να μείνει στο Λάνκασαϊρ και να πιάσει δουλειά, συνδυάζοντάς την παράλληλα με την αγαπημένη του ενασχόληση, το ποδόσφαιρο. Ο Τράουτμαν ήταν ένας εξαιρετικά ταλαντούχος τερματοφύλακας και μια μικρή τοπική ομάδα, η St. Helens Town, αποφάσισε να του δώσει την ευκαιρία. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες, τόσο μέσα στην ομάδα όσο και στην τοπική κοινωνία, αφού ο κόσμος δε μπορούσε να δεχθεί πως αγωνίζεται σε αυτήν ένας πρώην στρατιώτης των Ναζί.
Οι εμφανίσεις του Γερμανού γκολκίπερ όμως ήταν εξαιρετικές και πολύ γρήγορα τράβηξαν την προσοχή των ομάδων της πρώτης κατηγορίας. Η Μάντσεστερ Σίτι ήταν αυτή που κέρδισε τελικά την υπογραφή του και το 1949 ο Τράουτμαν έγινε μέλος των “γαλάζιων” του Μάντσεστερ. Αμέσως ξέσπασαν διαμαρτυρίες σε κάθε πλευρά της πόλης καθώς η αγγλική κοινωνία ακόμη αρνούνταν να τον αποδεχθεί, όμως λίγοι περίμεναν τότε πως αυτός ο ποδοσφαιριστής θα εξελισσόταν σε θρύλο για το σύλλογο. Ο Τράουτμαν υπερασπίστηκε τα δοκάρια της Σίτι για 15 συναπτά έτη, από το 1949 έως το 1964, και μέσω των σπουδαίων εμφανίσεών του έγινε από ανεπιθύμητος, σύνθημα στα χείλη των οπαδών.
Το αποκορύφωμα της καριέρας του με τους “πολίτες” ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας το 1956 κόντρα στη Μπέρμιγχαμ. Σε εκείνο το παιχνίδι μάλιστα, υπέστη ένα πολύ σοβαρό τραυματισμό, όταν μετά από σύγκρουση με τον Πίτερ Μέρφι έσπασε το λαιμό του. Παρ' όλα αυτά συνέχισε να αγωνίζεται και μάλιστα με τις αποκρούσεις του βοήθησε τη Σίτι να κατακτήσει το τρόπαιο. Την ίδια χρονιά πήρε το βραβείο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της Αγγλίας από τους δημοσιογράφους, ενώ το 2004 έγινε μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, με τη χώρα να τον τιμά με αυτόν τον τρόπο για την πορεία του στο ποδόσφαιρο. Πέθανε στις 19 Ιουλίου 2013, σε ηλικία 89 ετών, στην Ισπανία.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 28.10.2021.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook