Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ της ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ - του Κ. Κυριακού

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

της ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

του Κώστα Κυριακού

ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ: Ὁ Ἑλληνισμός βρίσκεται τά χρόνια αὐτά στόν ἀστερισμό τῶν «ἑορτασμῶν» γιά τήν συμπλήρωση τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν ἐπέτειο τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους τοῦ 1821. Μίας Ἀνάτασης τοῦ σκλα­βωμένου γένους πού κατά τά 400 χρόνια σκλαβιᾶς του ἐξε­γέρθηκε γιά τήν ἐθνική καί θρησκευτική του ἀ­πελευ­θέρωση. Πάνω ἀπό 120 Ἐπανα­στάσεις πού πνίγηκαν στό αἷ­μα ἀπό τούς Ὀθωμανούς τύραννους ἀλλά δέν μπό­ρεσαν νά κάμ­ψουν τήν θέληση τοῦ Ἔθνους νά Ἐλευθερωθεῖ.

Τό ὅραμα τοῦ Γένους γιά Ἐθνική Ὁλοκλήρωση δέν ἱκανο­ποιή­θηκε μέ τήν ἐθνεγερσία καί ἔτσι συνέχισε ὁ Ἀγώνας γιά ἕναν ἀκόμα αἰώνα… Ἐλευθερώθηκαν μερικῶς ἡ Μακεδονία, ἡ Ἤπειρος, ἡ Θράκη καί τό Αἰ­γαῖο, φθάνοντας στήν Μικρασιατική καταστροφή καί τόν ξεριζωμό τοῦ Ἑλληνι­σμοῦ τῆς Ἀνατολῆς… βαριά ἡ ταφόπλακα πού ἔπεσε, ἀλλά ἦρθε ὁ Πόλε­μος τοῦ 1940 ὅπου τό ἱστορικό «ΟΧΙ» τοῦ Ἐθνικοῦ Κυβερνήτη Ἰωάννη Μεταξᾶ, τήν 28^η Ὀκτωβρίου, δη­μιούρ­γη­σε μέ τόν ὑπερήφανο καί ἑνωμένο Ἑλληνικό Λαό τήν ἀπε­λευθε­ρω­τική ἐποποιία στά ὑπόδουλα ἀδέλφια μας τῆς Βορείου Ἠπείρου. Δυστυχῶς ἡ ἐξέλιξη δέν ἦταν ἡ ἀνα­μενόμενη.

Ἡ προδοσία τῶν «Συμμάχων» μας καί ἡ ἐθνοκτόνα κομμου­νι­στική ἀνταρσία δέν ἄφησε περιθώρια ἡ Μητέρα Ἑλλάδα νά σταθεῖ δίπλα στά ὑπόδουλα παιδιά της τῆς Ἡπειρωτικῆς γῆς, μέ ἀποτέ­λε­σμα αὐτά νά παρα­μείνουν κάτω ἀπό τήν ἀλβανική τυραννία ἀκόμα 45 ὁλόκληρα χρόνια, χωρίς τά βασικά ἐθνικά καί κοινωνικά ἀνθρώ­πινα δικαιώματα, τά ὁποῖα παραβιάστηκαν κατάφορα.

Φυλακές, ἐκτελέσεις, βασανιστήρια, ἐξορίες καί ἐκτοπισμοί μαρ­τυ­ροῦν τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου πού σήκωσαν τά ἀδέλφια μας οἱ Βορειο­ηπειρῶτες. Τό ἀλβανικό καθεστώς βίας τοῦ Ἐνβέρ Χό­τζα ἀπεδεί­χθει τό πιό ρατσιστικό καθεστώς στήν εὐρωπαϊκή ἤπειρο.

Ἑκατοντάδες χιλιάδες οἱ ὑπό διωγμό, δεκάδες χιλιάδες οἱ φυ­λα­κι­σμένοι, χιλιάδες οἱ δολοφονημένοι… Αὐτή εἶναι ἡ αἱματο­βαμ­με­νη ἱστορία τῶν ἀδελφῶν μας τῆς κατεχόμενης ἡπειρωτικῆς γῆς… Στρατιές Μαρτύρων καθαγιάζονται στά χώματα πού εὐλόγησε ὁ Πα­τρο-Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μέ τήν δική του Μαρτυρία. Δεκαετίες ὁλόκλη­ρες μετά τόν Β’ Παγκόσμιο Πό­λεμο ἡ μόνη οὐσιαστική συμπα­ράστα­ση στούς ἀδελφούς μας καί καταγ­γελία τῆς Ἀλβανικῆς Τυρρα­νίας ὑ­πῆρξε ἀπό τόν Μακαριστό Μητροπολίτη Δρυινουπό­λεως, Πωγωνια­νῆς καί Κονίτσης κυρό Σεβαστιανό, πυρπολητή τῶν ψυχῶν μας καί τόν Ἄξιο διάδοχό του κ.κ. Ἀνδρέα.

                   

Ὁ συγγραφέας τοῦ παρόντος βιβλίου, Κώστας Κυριακοῦ, φυ­λακι­σμένος - πολιτικός κρατούμενος ἀπό τήν Δρόπολη, ἀποτελεῖ σύμ­βολο ἀντίστασης τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ελληνισμοῦ. Ἡ πολυ­ε­τής μελέτη, κα­ταγραφή καί ἀνάδειξη, σέ ὀκτώ ἤδη βιβλία, τῶν βα­σάνων τοῦ λαοῦ καί τῶν πεπραγμένων τῶν κυβερνήσεων τόσο τῆς Ἀλβα­νίας ὅσο καί τῆς μητέρας Ἑλλάδος ἀποτελοῦν ἔργο μοναδικό, ντο­κουμέντο ἱστορικό γιά τόν κάθε σύγχρονο ἐνδιαφερόμενο, ἀλλά καί γιά τόν ἱστορικό τοῦ μέλλοντος, ἀλλά πιότερο κραυγή ἐλευθε­ρίας τοῦ Ἀνθρώ­που.

Τά βιβλία αὐτά τά ἐξέδιδε ὁ ἀγαπητός φίλος, συναγω­νιστής καί συνάδελφός μου Ἰωάννης Σχοινᾶς ἀπό τίς Ἐκδόσεις Νέα Θέσις μέχρι τό 2016 πού ἀπεβίωσε. Εἶναι πολύ μεγάλη τιμή γιά τίς Ἐκδό­σεις Πελασγός νά παίρνω πλέον τήν σκυτάλη καί νά εὑρίσκομαι στήν θέση τοῦ ἐκδότη αὐτοῦ τοῦ πονήματος, τοῦ σεμνοῦ καί ἀξιοπρεποῦς ἀγω­νιστοῦ, ἀλλά καί διανοούμενου Κώστα Κυρια­κοῦ, τόν ὁποῖον γνωρί­ζω καί θαυμάζω πολλά χρόνια τώρα γιά τούς ἀγῶνες του, τήν συ­νεχῆ ἀγωνιστικότητά του ἀλλά κυρίως γιά τό ἦθος του. Τόν εὐχα­ρι­στῶ βαθύτατα γιά τό δικαίωμα αὐτό.

Πιστεύω ὅτι ἡ παροῦσα κατάθεση ψυχῆς καί ἀποκαλυπτική - ἐρευ­νητική ἐργασία, ἀποτελεῖ πρωτοποριακή προσέγγιση σέ πτυχές παρασκη­νίου γιά τίς Ἑλληνο-αλβανικές σχέσεις πού θά ἐκπλήξουν καί ἀπογοη­τεύ­σουν. Ξεσκεπάζονται «ἐχθροί» καί «φίλοι». Ἀλλά οἱ ἀλήθειες πρέπει νά εἰπωθοῦν διότι μόνον ἔτσι μποροῦμε νά ἐλπί­ζουμε στό «ποθούμενο» τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ, πού δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό τήν ἀπε­λευθέρωση τῆς σκλάβας Ἠπείρου καί τήν Ἐθνική μας Ὁλοκλήρωση μέ στόχο τήν Ἑνιαία Ἤπειρο.

Ἀγαπητέ ἀναγνώστη, ἀδελφέ Ἕλληνα, τό βιβλίο αὐτό νά τό δια­βά­σεις μέ σεβασμό καί προσοχή, σάν ἕναν φόρο τιμῆς σέ ὅλους αὐτούς τούς Γνωστούς καί Ἄγνώστους μάρτυρες τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ πού πλή­ρωσαν μέ τήν ζωή τους ἤ μέ τήν ἐλευθερία τους, τήν ΕΛΛΗΝΙ­ΚΟ­ΤΗΤΑ τους καί τήν ΠΙΣΤΗ τους.

Ἡ δικαίωσή τους ἀποτελεῖ γιά ἐμᾶς ΗΘΙΚΟ ΧΡΕΟΣ πού δέν δικαιού­μεθα νά τό ἀμελήσουμε.

 

Ἰωάννης Χρ. Γιαννάκενας

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης "ΗΠΕΙΡΟΣ, η γωνιά που πέτρωσε στο 5".

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ, ΕΔΩ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 

Πολλοί Ἕλληνες πού γεννήθηκαν ἔξω ἀπό τά πολιτικά σύνορα τῆς Χώρας, ἔχουν ἰδιαίτερη ἀγάπη πρός τήν Ἑλλάδα· ἱερή ἀγάπη σάν καί αὐτή πού ἔχει κάθε πιστός Χριστιανός Ὀρθόδοξος γιά τό Χριστό καί τήν Παναγιά. Τέτοια αἰσθήματα ἔχουν πλημμυρίσει τήν ψυχή τοῦ γράφοντα.

Ὅμως, ζώντας στήν Ἑλλάδα ἀπό τό 1990, διαπίστωσα ὅτι οἱ πολιτικές ἡγεσίες πού κυβερνοῦν τήν Πατρίδα ἔχουν ἄλλες ἔγνοιες. Αὐτοί δέν γνωρίζουν, δέν θέλουν νά γνωρίσουν, δέν νοιάζονται γιά τά προβλήματα τῶν Ἑλλήνων Βορειοηπειρωτῶν.

Ὡς συνέπεια αὐτῆς τῆς ἐπικρατοῦσας πραγματικότητας, ποτέ δέν βρέθηκε λύση στά ζωτικά προβλήματα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων - σκλά­βων. Ἁπλῶς τούς συντήρησαν στή φτώχεια καί τήν μιζέρια τους.

Μετά τήν πτώση τοῦ Ἀνατολικοῦ Μπλόκ, - ὕστερα ἀπό πενήντα (50) χρόνια ἀπομόνωσης -, δόθηκε στούς Βορειοηπειρῶτες ἡ δυνατότητα νά συναντηθοῦν μέ τίς πολιτικές ἡγεσίες πού κυβερνοῦν τήν Πατρίδα Ἑλλάδα.

Στίς ἀπορίες καί τούς προβληματισμούς μας δέν δόθηκαν ἀπό τούς ἁρμοδίους ἱκανοποιητικές ἀπαντήσεις, μᾶς ἀντιμετώπισαν σάν ξένους, ἀφηρημένα - παρδαλά.

Ἀρκετοί ἀγωνιστές Βορειοηπειρῶτες, πού δέν συμβιβάστηκαν μ’ αὐτή τήν μειοδοτική - ἀντεθνική στάση ὑπέστησαν πολλά καί ὑφίστα­νται.

Ἡ δυσκολία γιά τήν μή ὀρθή καί ἐθνικά λανθασμένη ἀντιμετώ­πιση αὐτοῦ τοῦ ἐθνικοῦ ζητήματος, συνέβη γιά δυό κυρίως λόγους:

Πρῶτον ἡ Μητέρα Πατρίδα ἦταν ἀπροετοίμαστη γιά τήν νέα τάξη πραγμάτων, πού ἐπιβλήθηκε στά Βαλκάνια μετά τήν πτώση τοῦ Ἀνα­τολικοῦ μπλόκ. Αἰφνιδιάστηκε. Ἔχασε χρόνο πολύτιμο. Ἡ κρατική ἀ­τολμία κι ἀδιαφορία ἔπνιξε τίς ἐλπίδες τῆς Γαλάζιας Πατρίδας!

Δεύτερον (μακάρι νά διαψευστῶ), ὅπως ἐκ τῶν πραγμάτων διαπιστώνεται, οἱ Κυβερνῶντες τήν Ἑλλάδα μᾶς ἀντιμετωπίζουν σάν νά ἔχουν ὑπογράψει μυστικές συμφωνίες γιά τό ξεπούλημα τοῦ Ἑλληνι­σμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἀπέφευγαν νά ἀσχοληθοῦν μέ κάθε τί τό ἐθνικό. Ἀκόμη κι’ ἄν αὐτό ἦταν πολιτιστικοῦ ὑποβάθρου (π.χ. Διάδοση Ἑλληνικῆς στό Ἐξωτε­ρικό). Ἀπέφευγαν κάθε τί τό δύσκολο. Ἐγκα­ταλεί­ποντας ὁμογενεῖς καί ἀποδήμους.

Μελετώντας τήν ἱστορία τῆς Χώρας μας συμπεραίνουμε ὅτι, οἱ πολιτικές μας δυνάμεις δέν εἶχαν ποτέ κοινή ἐξωτερική πολιτική πού νά ἀποβλέπει στήν σωτηρία καί τήν ἐπίλυση τοῦ Ἐθνικοῦ Ζητήματος τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὡς ἀπόρροια αὐτῶν τῶν ἐφαρμοσμένων πο­λιτικῶν, τό Βορειοηπειρωτικό ὁδηγήθηκε σέ φαῦλο κύκλο· βυθίστηκε στό βοῦρ­κο.

Ἐπειδή τίς ἐξηγήσεις πολλῶν Ταγῶν τοῦ Ἔθνους τίς βρίσκουμε πρό­χειρες - ἀβάσιμες, ἀποφάσισα τήν ἔκδοση τοῦ παρόντος πονήματος. Ἡ ἀπόφαση αὐτή δέν ἐλήφθη αὐθαιρέτως· βασίζεται σέ ἀναφο­ρές μέ ἐ­πιχειρήματα.

Ἡ μεγαλύτερη ἀξία αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἔγκειται στό γεγονός ὅτι εἶ­ναι συγχρόνως πραγματεία καί μαρτυρία. Καταγγέλλονται γεγονότα (κάποια - ὄχι ὅλα) καί ξετυλίγονται μπροστά μας οἱ ἀπορρέουσες τραγικές συνέπειες ἀπό τίς πολιτικές πού ἀκολουθήθηκαν ἀπό τίς ἡγε­σίες τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων.

Γιά νά δεῖ ὁ ἀναγνώστης καί νά κρίνει, δημοσιεύω συμβάντα, ἀπό τά πλέον ἀρνητικά καί πλέον τυχοδιωκτικά, πού κατά καιρούς ἔχουν διαπραχτεῖ ἀπό τά κυβερνητικά ἐπιτελεῖα τῆς χώρας μας, γιά τά ὁποῖα δέν κάνω ἐκτιμήσεις, ἀλλά δίνω ἐξηγήσεις καί παραθέτω ἀποδείξεις.

Ἔχω τήν συνείδηση, ὅτι λόγω τῶν πολλῶν διαχρονικῶν ἀντεθνι­κῶν πράξεων καί παραλείψεων τό παρόν ἔντυπο εἶναι μία γνήσια ἀν­τί­δραση- ἐπανάσταση ἐναντίον τῆς μειοδοτικῆς πολιτικῆς πού ἀκο­λου­θεῖ­ται σέ σχέση μέ τό Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Πολλοί πού διάβασαν βιβλία, στά ὁποῖα περιγράφονται οἱ συν­θῆκες ζωῆς -τά δεινά πού ὑποστήκαμε οἱ Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπεί­ρου ἀπό τίς Ἀλβανικές Κυβερνήσεις καί τό ἀλβανικό κατεστημένο- ἐξέ­φρα­σαν τήν ἔντονη ἐπιθυμία τους, νά ἐκπονήσω ἔκδοση βιβλίου, ὅπου θά κατατεθοῦν στήν Ἱστορία τά δεινά πού προκλήθηκαν στούς Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου καί ἀπό τούς κυβερνῶντες τῆς ἴδιας μας τῆς Πατρίδας.

Ἀνταποκρινόμενος στήν ἔκκληση φίλων καί διαφόρων ἀναγνω­στῶν μου, ἀλλά κυρίως μέ τήν βοήθεια τῆς Παναγιᾶς, ὁδηγήθηκα στήν ἀπόφαση τῆς ἔκδοσης καί δημοσίευσης κάποιων τέτοιων γεγονότων, γιατί τό νιώθω ἐθνική ἐπιταγή.

Πιστεύω ἀκράδαντα, ὅτι ἡ καταγγελία ἀντεθνικῶν πράξεων εἶναι συνέχεια τοῦ δίκαιου Ἀγώνα μας, στόν ὁποῖο ἐντάχθηκα ἀπό τήν δε­κα­ετία τοῦ 1970.

Κατέβαλα ἐπίμονη προσπάθεια συλλογῆς καί καταγραφῆς συμβάντων πού συνετέλεσαν στήν χειροτέρευση τῆς κατάστασης τοῦ Ἑλλη­νικοῦ Ζητήματος τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἀπό τήν ἄλλη, κατέβαλα τήν ἴδια προσπάθεια ὥστε νά βρῶ θετικές Κυβερνητικές Πράξεις καί νά τίς προβάλω, δυστυχῶς βρῆκα ἐλάχι­στες (Βλ. σελ. 271 - 284).

Ἀναγνώστη, ὅλα αὐτά πού θά μάθεις ἴσως νά σέ ἀπογοητεύ­σουν. Ὅμως, νά εἶσαι σίγουρος, ὅτι ἡ παροῦσα πραγματεία, κατ’ ἀνα­λογία τοῦ μεγάλου κακοῦ πού οἱ Ταγοί τοῦ Ἔθνους προκάλεσαν στή Βόρειο Ἤ­πειρο, εἶναι μόνο μία σταγόνα ἀπό τό πολύ δηλητήριο πού ἔχουν ἐκ­χύ­σει στίς ψυχές μας.

“Ἡ Καταγγελία μειοδοτικῶν πράξεων εἶναι ἐθνικά ὠφέ­λιμη προσπάθεια.”

Δέν ἔκρινα ὀρθό νά ἐκδοθεῖ τό ἔντυπο αὐτό χωρίς τήν παράθεση κάποιων πρωτότυπων - γνήσιων ἐγγράφων πού ἔχουν σταλεῖ καί κα­τατεθεῖ στίς ὑπηρεσίες τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους πρίν καί μετά τήν πτώση τῆς δικτατορίας στήν Ἀλβανία. Ἔτσι ὁ ἀναγνώστης ἀμέσως θά σχηματίσει τήν κρίση του γιά τίς ὁμολογίες καί μαρτυρίες μας.

Ἐκτός τῶν ἄλλων, παραθέτω καί τά τσαλακωμένα πρωτότυπα μη­νύματα πού ἔχουν σταλεῖ μέ παράτολμο τρόπο, πρίν τό 1990 ἀπό τόν Ἅδη τῆς Ἀλβανίας στήν Ἑλλάδα.

Παραθέτω κάποια ἔγγραφα (ἐλάχιστα) ἀπό φακέλους συνα­γω­νι­στῶν, τά ὁποῖα ἐπιβεβαιώνουν τήν λυσσαλέα ἀντίδραση τῶν ἀν­θρώ­πων πού ὑπηρετοῦσαν στίς μυστικές ὑπηρεσίες τῆς Ἀλβανίας καί τόν συγχρονισμό μέ τούς χαφιέδες τους, γιά τήν κατάρτιση κατη­γοριῶν βασισμένων σέ συκοφαντίες καί ραδιουργίες, μέ σκοπό τήν ἐξόντωση τῶν ἀγωνιστῶν καί τόν ἐκφοβισμό τῶν πολλῶν… Πιστεύω ὅτι ἔτσι θά ἀγγίξω περισσότερο τίς ψυχές τῶν ἐλεύθερων Ἑλλήνων καί θά νιώσουν καλύτερα τόν πόνο μας.

Προσπάθησα, ὥστε ἡ κατάθεση καί παρουσίαση τῶν γεγονότων νά εἶναι ὅσο τό δυνατόν ἀκριβέστερη.

Ἐκτός αὐτῶν πού πιό πάνω ἀνέφερα, ἐπιπλέον προχώρησα σ’ αὐ­τές τίς ὁμολογίες διότι:

1. Μετά τή συγγραφή τοῦ πρώτου μου βιβλίου «Ἐλεύθερος Φυλακισμένος» (1997), μίλησα στό ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τόν Πρωτοπρεσβύτερο καί Ἀκαδημαϊκό πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό καί τόν συμπαραστάτη τῶν ἀγώνων μας κύριο Κώστα Χολέβα. Ὁ πατέρας Γ. Μεταλληνός ὅταν διαπίστωσε ὅτι εἶμαι διστακτικός καί δέν ἀναφέρομαι σέ λεπτομέρειες γιά τούς διωγμούς τοῦ Ἑλλη­νισμοῦ στήν Βόρειο Ἤπειρο καί στήν εὐρύτερη Ἀλβανία, μοῦ εἶπε:

«Κύριε Κυριακοῦ, δέν ξέρω ἄν κάποιος ἄλλος, σάν καί ἐσένα, ἀπό τά δεκαοκτώ (18) του χρόνια νά ἔχει ὑποστεῖ γιά περίπου εἴκοσι (20) μῆνες εἰδική ἀνάκριση σέ παρόμοιες συνθῆκες ἀπανθρωπιᾶς. Θέλω νά σέ συμβουλέψω καί νά σοῦ πῶ, ὅπου σταθεῖς καί ὅπου βρεθεῖς νά ὁμο­λογεῖς ὅσα ὑπέστης ἐσύ καί οἱ φίλοι σου, ὅσα εἶδες καί ὅσα ἄκουσες. Μέ τίς πρεσ­βεῖες τῆς Παναγίας, ὁ Χριστός μας σέ ἔσωσε ἀπό ὅλους τούς κινδύνους, γιά νά ὁμολογεῖς τά πάθη τῶν φίλων καί τά δικά σου. Ἀνή­κεις στήν κατηγορία τῶν ἀγωνιστῶν Ἐθνοομολογητῶν. Ἄν σιωπᾶς εἶναι σάν νά καταθέ­τεις τά ὅπλα καί νά παραιτεῖσαι ἀπό τούς ἀγῶνες. Θά συνεχίσεις τόν ἱερό ἀγώνα μέ τό ὅπλο τῆς ἐνημέρωσης».

2. Τό 2017, πρίν τήν ἔκδοση τοῦ ὄγδοου βιβλίου, «ΠΡΟΔΟΣΙΑ καί ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ» εἶχα τήν τιμή νά συναντήσω τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας κ.κ. Ἀναστάσιο Γιαννουλάτο. Τόν ρώτησα, ἄν στό νέο μου βιβλίο, θά μοῦ ἐπιτρέψει νά ἀναφερθῶ σ’ ἕνα γεγονός πού ἔχει ἄμεση σχέση μέ τόν ἴδιο γιά τήν περίοδο τῆς περιβόητης «δίκης τῶν πέντε» τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

 Μέ συμβούλεψε λέγοντας:

«Νά ἀναφερθεῖς, παιδί μου. Οἱ ἄνθρωποι πάσχουμε ἀπό ἀμνησία ἤ κάνουμε πώς ξεχνᾶμε. Νά τά λέμε καί νά τά ὑπενθυμίζουμε, γιατί ἔτσι θά γίνουμε ὑπηρέτες τοῦ καλοῦ καί διῶκτες τοῦ κακοῦ. Ὅταν σοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία, νά ἀναφέρεσαι σ’ αὐτά τά γεγονότα γιά νά γίνουν κατανοητά στούς πολλούς…».

Ὑπάκουσα στίς συμβουλές τους. Αὐτό προσπαθῶ καί αὐτό κάνω πάντα.

Ἐνεργῶ κατά τήν συνείδησή μου καί εἶμαι ὑπόλογος γιά ὅσα γράφω. Δέν ὑπολόγισα τίποτε, οὔτε θεωρῶ τή ζωή μου πολύτιμη.

Ἐξιστορῶ τά γεγονότα ὅπως τά εἴδαμε καί ὅπως τά ζήσαμε. Ἐλ­πίζω νά μήν «πυροβοληθῶ» ἀπό τήν αὐστηρή κρίση τῶν ἀναγνω­στῶν, διότι ὡς ἄνθρωποι εἶναι ἀδύνατον νά τά ἔχουμε δεῖ καί νά τά ξέρουμε ὅλα…

Τά γράφω γιά νά τά διαβάσουν καί κανένας νά μή μπορεῖ νά πεῖ ὅτι δέν τά ἤξερα καί γι’αὐτό δέν ἔχω εὐθύνη.

Βέβαια, ἐξαίρεση ἀποτελοῦν κάποιοι ἀθεόφοβοι νεοέλληνες, πού ἄν καί γνωρίζουν τά δεινά τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἐπιδει­κνύουν ἐγκληματική σιωπή καί ἀπάθεια.

Γιατί;

Γιατί ἔβγαλαν ἀπό μέσα τους τόν φόβο τοῦ ΘΕΟΥ καί μπῆκε ὁ φό­βος τῶν ἀνθρώπων, τῶν ληστῶν, τῶν κακοποιῶν καί λοιπά καί λοιπά.

Ἰδιαίτερη ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ “ἀφηρημένη - κακόβουλη” συμπε­ριφορά τῆς Μάνας Ἑλλάδας ἀπέναντι στούς βασανισμένους Ἕλ­λη­νες. Οἱ κυβερνῶντες τήν Ἑλλάδα, γενικά ἐμᾶς τούς Βορειοη­πει­ρῶτες (προπαντός τούς ἀντικαθεστωτικούς Βορειοηπειρῶτες τῶν καθεστώτων Χότζια - Ἀλία), μᾶς θεωροῦν «περίσσιο βάρος». Σάν νά βιάζονται νά μᾶς ξεφορτωθοῦν. Νά ξεφορτωθοῦν ποιούς;

Αὐτούς πού δέν πρόδωσαν;

Αὐτούς πού μόνο καί μόνο γιά τά Ἑλληνικά ἰδεώδη ὑπέστησαν τά πάνδεινα στά σκοτεινά μπουντρούμια τῶν τυραννικῶν καθεστώτων Χότζια - Ἀλία - Μπερίσια;

Αὐτούς τούς τυραννισμένους Ἕλληνες, πού οἱ πληγές τους ἀκόμα στάζουν αἷμα!...

Γιατί σ’ αὐτούς ἡ Μάνα Ἑλλάδα συμπεριφέρεται ἄπονα;

Γιατί σάν κακιά μητριά τούς ἀνοίγει κι’ ἄλλες πληγές;

Τήν ἀπάντηση σ’ αὐτά τά ἐρωτήματα δέν θά τήν δώσουν τά θύματα. Θά ἔχουμε ὅση ὑπομονή χρειαστεῖ καί θά ἔρθει ἡ ὥρα νά ἀκούσουμε τήν ἀπάντηση ἀπό τούς θύτες!!!

Τίς ἀρνητικές συνέπειες αὐτῶν τῶν μειοδοτικῶν πράξεων τίς ὑπο­στήκαμε ἄμεσα στό πετσί μας, ὅσοι ἤμασταν στήν πρώτη γραμμή τοῦ ἀγώνα γιά τό Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Γιά νά ἁπαλύνω, ἔστω ὀλίγο τόν πόνο τοῦ Ἀγωνιστῆ Βορειοηπειρώτη, στό παράρτημα τοῦ βιβλίου παραθέτω ἀποδείξεις καί μαρτυρίες Ἑλλήνων Ἀξιωματικῶν καί Στρατιωτῶν, θυμάτων τῶν συμμο­ριτῶν κατά τήν περίοδο τοῦ ἐμφυλίου, οἱ ὁποῖοι γιά πολλά χρόνια ὑπέφεραν τά ἴδια δεινά σάν ἐμᾶς τούς Βορειοηπειρῶτες στά στρατόπεδα καταναγκα­στικῆς ἐργασίας τῆς Ἀλβανίας. Αὐτοί οἱ ἥρωες, μετά τόν ἐπαναπα­τρι­σμό τους (1956 - ᾽57), ἀντιμετωπίστηκαν ἀπό τούς κυβερνῶντες τήν Ἑλλάδα μέ τήν ἴδια προχειρότητα, ἀφηρημάδα, σκλη­ρότητα, ἀδιαφορία καί ἀπανθρωπιά, ὅπως καί ἐμεῖς μετά τό 1990.

Αὐτή ἡ τραγική πραγματικότητα ἐπιβεβαιώνει τήν ἄποψη ὅτι:

«Οἱ Κυβερνῶντες τήν Ἑλλάδα διαχρονικά ἐγκληματοῦν -ἐκτελοῦν αὐτούς τούς Ἕλληνες- τούς ἥρωες, πού δέν μπόρεσαν νά σκοτώσουν οἱ ὁρατοί ἐχθροί τῆς Πατρίδας μας καί πού ἐπιμένουν, πού δέν καταθέτουν τά ὅπλα, δέν συμβιβάζονται μέ μειοδοτικές πολιτικές…».

Παραθέτω ἀκόμα ἕνα μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο «Χαμένες Εὐκαιρίες γιά Ἑλληνο- Ἀλβανική Προσέγγιση» τοῦ Ἀγωνιστῆ-Ἐπιστή­μο­να Βορειοηπειρώτη (Δρ. Βασιλείου Ι. Φώτου), ὁ ὁποῖος στά βαθειά γεράματα πληγώθηκε βαρειά διότι διαπίστωσε τήν ἐγκατάλειψη–προ­δοσία τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων σέ σχέση μέ τό Ἑλληνικό Ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Παραθέτω ἀπόσπασμα (κάτι ξεχωριστό - σπάνιο), ἀπό τό βιβλίο «Ἑλληνισμός καί Λαοί Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης», τοῦ διακεκριμένου Ἐ­πιστήμονα Ἀχιλλέως Γ. Λαζάρου (Ρωμανιστῆ - Βαλκανολόγου). Εἶναι ἀδιαμφισβήτητο - τρανταχτό ἱστορικό Ντοκουμέντο, γιά τό ὁποῖο δικαιο­λογημένα οἱ ἀλβανικοί κύκλοι τό ἀποφεύγουν (σιωποῦν σάν νά μήν ξέ­ρουν τήν ὕπαρξή του), ἀλλά πρός ἀπορία ὅλων, ποτέ δέν τό ἀνα­φέ­ρουν καί οἱ παράγοντες πού χαράζουν τήν ἐξωτερική πολιτική τῆς Ἑλ­λάδος.

Μελετώντας αὐτό τό βιβλίο:

Ἀπό τή μία θά πονέσεις πολύ, γιατί τά δεινά πού οἱ ξένοι προκάλεσαν στά ἀδέρφια σου εἶναι ἄπειρα.

Ἐάν οἱ ἥρωές μας δέν ἀντιστέκονταν, ὅλα θά εἶχαν χαθεῖ. Στή Βόρειο Ἤπειρο, τίποτε δέ θά σοῦ θύμιζε Ἑλλάδα... Ἀκριβῶς γι’αὐτό, θά ζήσεις στιγμές Ἐθνικοῦ Μεγαλείου. Θά εἶσαι περήφανος γι’αὐτούς, πού ὡς Ἕλληνες ἔπραξαν στό ἀκέραιο τό καθῆκον τους.

Ἀπό τήν ἄλλη, θά νιώσεις ἐθνική ταπείνωση, ἀηδία καί ντροπή, ὅταν διαβάσεις ἱστορίες γιά πράξεις πού διαπράχτηκαν ἀπό κάποιους «πατριῶτες», πού κυβερνοῦν τήν Χώρα μας.

Οἱ σκηνοθέτες τῆς Ἐθνικῆς προδοσίας σκοπεύουν, σέ πρώτη φάση, νά ἀπογοητευτοῦν οἱ ἀγωνιστές καί σέ δεύτερη φάση, νά κλεί­σει, μέ τόν πιό ὀδυνηρό τρόπο, τό ἐθνικό θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου: Νά ἐν­ταφιαστεῖ.

Θά διαπιστώσεις τήν πεισματώδη ἀδιαλλαξία τῶν ἀγωνιστῶν, τόσο ἀπέναντι στούς ξένους τυράννους, ὅσο καί πρός τούς ντόπιους μειοδότες τῶν ἐθνικῶν θεμάτων.

Νικήσαμε τότε τήν θηριωδία τῶν ἀπάνθρωπων καθεστώτων καί τῶν συνεργατῶν τους. Σήμερα παλεύουμε κατά τῶν ὁρατῶν - ἀορά­των κινδύνων, συνέπεια τῶν πράξεων τῶν λειτουργῶν της Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί ἄλλων παραγόντων.

Γιά νά μήν προκαλέσω μεγάλο πόνο συγκρατήθηκα, προσπάθησα νά μετριάσω τήν ὀργή. Οἱ ἀγῶνες, τά πάθη, οἱ μεγάλες ἐλπίδες, ἡ αἰσι­ο­δοξία, ἡ ἀπελπισία παρουσιάζονται ἁπλά, περιγράφονται μέ ζωντανό λόγο, πού ἄλλοτε ἀνακουφίζει τήν ψυχή καί ἄλλοτε ὡς ρεῦμα σκοτει­νῶν ὑδάτων συγκλονίζει τήν πίστη στόν συνάνθρωπο.

Δέν λησμονήσαμε ὅσα, ὡς ἀγωνιστές, μέ αὐταπάρνηση πράξαμε. Ὡστόσο, καταθέτουμε στήν Ἱστορία αὐτά πού θά ὠφελήσουν τόν Ἑλλη­νισμό καί δέν ἐπεκτεινόμαστε σέ ἐκεῖνα πού θά πράξουμε στό μέλλον.

Τρέχουμε πρός τό τέρμα τῆς ζωῆς μας γιά τό βραβεῖο τῆς ἐ­θνι­κῆς δικαίωσης. Ὅσοι εἴμαστε σ’ αὐτό τόν ἀγώνα, αὐτό τό φρόνημα ἔχουμε.

Ἐπιβάλλεται νά μελετήσουμε τά βιβλία αὐτά, νά τά ἔχουμε πάντοτε κοντά μας, νά τά προσφέρουμε καί σέ ἄλλους. Ὅσο περισσότερη ἐ­νημέρωση θά ἔχει ὁ κάθε Ἕλληνας, τόσο μεγαλύτερη θά εἶναι ἡ εὐθύνη του καί τόσο πιό κοντά θά εἶναι ἡ στιγμή τῆς ἐθνικῆς δικαίωσης.

Οἱ σύγχρονοι ἥρωες δέν παραδίδουν τά ὅπλα.

Γράφουν ἀκόμα μία λαμπρή σελίδα στήν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνι­σμοῦ.

Ἡ μαρτυρία αὐτή θά εἶναι χρήσιμη καί πιστεύω νά ἀποτελέσει ἀδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο γιά τήν σωστή καταγραφή τῆς Ἱστο­ρίας τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Προσδοκῶ ὅτι τά γραφόμενα θά ἀξιοποιηθοῦν ἀπό τόν ἱστορικό τοῦ μέλλοντος.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Διαχρονικά, ἀλλά περισσότερο καί μέ μεγαλύτερη ἔνταση ἀπό τό 1991 καί ἔπειτα, ὑποστηρίζεται ἀπό κάποια Μ.Μ.Ε. τῆς χώρας μας ἡ δῆθεν μεγάλη συμπαράσταση τῆς ἐπίσημης Πολιτείας γενικά στήν Ἐ­θνική Ἑλληνική Μειονότητα τῆς Ἀλβανίας (τούς Βορειοηπειρῶτες) καί εἰδικά στούς διωκόμενους Ἕλληνες κατά τήν περίοδο τῆς διακυβέρνησης τῆς Ἀλβανίας ἀπό τούς Χότζια - Ἀλία (1944 - 1991).

Ἐπιπλέον γιά τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ σήμερα στήν Βόρειο Ἤπειρο, ἀποκρύπτεται ἡ ἀλήθεια. Δέν προβάλλονται οἱ διώξεις τῶν ἐναπομεινάντων Ἑλλήνων στίς περιοχές πού αὐτοί κατοικοῦν. Αὐτή ἡ στάση ἰσοδυναμεῖ μέ ἐγκατάλειψη τῶν ἀδερφῶν μας καί ὁδηγεῖ στόν ἀφανισμό ἤ τόν ξεριζωμό τῶν γηγενῶν Ἑλλήνων ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες.

Ἀπό τήν ἄλλη, σκόπιμα δέν προβάλλεται οὔτε ἡ ἀντίσταση τῶν ὀλίγων πού ἀγωνίζονται γιά τά ἱερά τῆς Φυλῆς μας. Αὐτοί οἱ ὀλίγοι ἀγωνιστές περιθωριοποιοῦνται ἀπό τήν ἐπίσημη Ἑλληνική Πολιτεία καί ἀντιμετωπίζονται ἀκόμα καί ἐχθρικά ἐπειδή δέν συμβιβάζονται μέ ἀπό­ψεις τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων καί πολλῶν Μ.Μ.Ε. Μέ ποιές ἀπό­ψεις;

Μέ μειοδοτικές ἀπόψεις, ὅπως:

«Δέν ὑπάρχει Βόρειος Ἤπειρος», «Αὐτή ἡ περιοχή ὀνομάζεται Νότια Ἀλβανία».

Ἀκόμα καταβάλλεται προσπάθεια παρουσίασης ἑνός ἄλλου καλοῦ προφίλ τῶν Ἀλβανικῶν Κυβερνήσεων, ἐνῶ ὑποστηρίζεται ὅτι, τά τελευ­ταῖα χρόνια δημοκρατικῆς διακυβέρνησης τῆς Ἀλβανίας, ἔχει βελτιωθεῖ ἡ διαβίωση τῆς «Ἑλληνικῆς Μειονότητας» πού ζεῖ ἐκεῖ.

Ὅλα αὐτά εἶναι ὑποκριτικά, ἐξυπηρετοῦν κακόβουλο σχέδιο. Οἱ Βορειοηπειρῶτες βιώνουν διαχρονικά τήν τυραννία, ὅπως κάθε σκλάβος.

Ἡ ἁμαρτία γράφει Ἱστορία.

Γιά νά φωτιστοῦν περισσότερες σκοτεινές πτυχές καί γιά νά ἐπι­λυθεῖ τό Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, μία εἶναι ἡ λύση:

«Χρειάζεται χάραξη σωστῆς καί ἐθνικά ὀρθῆς ἐξωτερικῆς πολιτι­κῆς, ἡ ὁποία θά εἶναι σταθερή καί δέv θά ἀλλάζει κάθε φορά πού θά ἐναλ­λάσ­σονται τά κόμματα στήν Ἐξουσία καί τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας».

 Οἱ ἀγωνιστές γι’ αὐτό τόν σκοπό εἶναι σέ ἐγρήγορση, κάνουν τά πάντα… Προσπαθοῦν νά μεταλαμπαδεύσουν τόν ἀγώνα τους καί κα­λοῦν τούς νεότερους σέ σύνεση.

Μόνον ἔτσι θά ζήσουν ἀσφαλεῖς οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ, στά πατρῶα τους ἐδάφη.

 Τό ἔργο περιλαμβάνει 13 κεφάλαια καί τά περιεχόμενα στό παράρτημα, (Γεγονότα, Διμερεῖς καί Πολυμερεῖς Διεθνεῖς Συμβάσεις, Συνθῆκες καί Πρωτόκολλα) συμπληρώνουν τό κείμενο, τό ἐμπλουτί­ζουν καί διευκολύνουν τόν ἀναγνώστη στή μελέτη καί καλύτερη κατανόηση τῶν γεγονότων, ἀλλά κυρίως βοηθοῦν νά γνωρίσουμε τά κατοχυρωμένα δικαιώματα τῶν Γηγενῶν Ἑλλήνων Βορειοηπειρωτῶν.

 - Τά δυό (2) πρῶτα κεφάλαια σελ. 27-78, ἀναφέρουν τήν κατάσταση πού ἐπικρατοῦσε στήν Ἀλβανία τήν χρονική περίοδο (1985 - 1990). Τόν ρόλο τοῦ Ἡγέτη τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ καί τήν ὁμιλία τοῦ ἡγέτη τῶν Ἀλβανῶν Ραμίζ Ἀλία στά μέλη τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου καί τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Κόμματός τους, μέ σκοπό τήν τόνωση τοῦ ἠθικοῦ τους (Νοέμβριος 1989).

Ἡ ἀναφορά σ’ αὐτά τά γεγονότα κρίνεται ἀπαραίτητη γιά νά μποῦμε στό πνεῦμα τῆς τότε ἐπικρατοῦσας κατάστασης.

Ἀκόμα ἀναλύεται ἡ στάση τῶν ἀντικαθεστωτικῶν Ἑλλήνων καί ὁ τρόπος πού αὐτοί ἀντιμετώπισαν τούς μεγάλους κινδύνους.

 - Τό τρίτο (3) κεφάλαιο, σελ. 79-104, ἀναφέρεται στίς πρῶτες μέρες ἀφίξεως τοῦ συγγραφέα στήν Ἑλλάδα. Ἐπίσης σέ ἐπιστολές, πού τό 1986 - 1988 εἶχαν σταλεῖ παράνομα σέ Ἑλληνικούς φορεῖς, σέ φωτογραφικό ὑλικό καί ἐπιστολές ἐλεύθερων Ἑλλήνων.

 - Τό Τέταρτο (4) κεφάλαιο, σελ. 105-132, ἀναφέρεται στήν ἄ­φιξη τῶν Βορειοηπειρωτῶν στήν Ἑλλάδα, στίς δυσκολίες καί τά προβλήματα, πού ἀντιμετώπισαν κατά τήν ἀγωνιστική τους πορεία.

 - Τό Πέμπτο (5) κεφάλαιο, σελ. 133-142, ἀναφέρεται στήν ἀνη­συχία τοῦ ἄγρυπνου Ἱεράρχη, ἀειμνήστου Σεβαστιανοῦ γιά τήν κακή πορεία τοῦ ἐθνικοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ζητήματος καί τήν ἀγανά­κτησή του γιά τήν ἀντεθνική συμπεριφορά τῶν κυβερνώντων τή χώρα.

 - Τό Ἕκτο (6) κεφάλαιο, σελ. 143-144, ἀναφέρεται στήν ἀνά­θε­ση καθηκόντων στόν Ἡρακλῆ Σύρμο καί στόν γράφοντα, τήν ἀνα­χώρη­σή τους γιά τήν Ἤπειρο καί σέ πειρασμούς.

- Τό Ἕβδομο (7) κεφάλαιο, σελ. 145-166, ἀναφέρεται στίς δραστηριότητες στήν Ἤπειρο, στίς ἐπαφές τους μέ ἡγετικά στελέχη τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ…

- Τό Ὄγδοο (8) κεφάλαιο, σελ. 167-196, ἀναφέρεται στούς ἀγῶ­νες στήν Βόρειο Ἤπειρο καί στό σχέδιο ἀπαξίωσης τῶν ἀγωνι­στῶν.

- Τό Ἔνατο (9) κεφάλαιο, σελ. 197-206, ἀναφέρεται στήν ἀπερ­γία πείνας τῶν πρώην πολιτικῶν φυλακισθέντων Βορειο­ηπει­ρω­τῶν, στήν διοργάνωση καί τήν προσπάθεια ἵδρυσης παραρτήματος τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ ἐδῶ στήν Ἑλλάδα (ΟΜΟΝΟΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ).

- Τό Δέκατο (10) κεφάλαιο, σελ. 207-216, ἀναφέρεται σέ ἀπό­πειρες προβοκατόρων - προδοτῶν μέ σκοπό νά ἐμπλέξουν τόν γράφοντα σέ τρομοκρατικά σενάρια καί στήν «ἀξιοποίησή» του!!!

- Τό Ἑνδέκατο (11) κεφάλαιο, σελ. 217-222, ἀναφέρεται σέ πράξεις συμπαράστασης τοῦ Πρόεδρου τῆς Δημοκρατίας, κυρίου Κω­στῆ Στεφανόπουλου, καί στό πρῶτο βῆμα δικαίωσης τῶν Βορειοηπει­ρω­τῶν.

- Τό Δωδέκατο (12) κεφάλαιο, σελ. 223-248, ἀναφέρεται σέ νέες ταλαιπωρίες, (πράξεις καί παραλείψεις) τῶν κυβερνώντων τήν Ἑλλάδα, στήν κατάσταση, πού ἐπικρατοῦσε στήν Ἀλβανία μετά τό 1991, στά γεγονότα τῆς Δίκης τῶν Πέντε (5) τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ (1994 - 1995),

- Τό Δέκατο τρίτο (13) κεφάλαιο, σελ. 249-268, ἀναφέρεται σέ πράξεις διαπρεπῶν Ἑλλήνων (Ἑλληνικοῦ Μεγαλείου).

- Τό Παράρτημα σελ. 269-334, ἀναφέρεται:

• Στήν ἀλληλεγγύη τῶν Ἁπανταχοῦ Ἑλλήνων καί τῶν Ἀρχηγῶν ἄλ­λων κρατῶν,

• Σέ ἐπιστολή - ἔκκληση τῶν ἀγωνιστῶν πρός τούς κυβερνῶντες τήν Ἑλλάδα (2006),

• Σέ ἀποσπάσματα ἀπό τρία (3) βιβλία Ἑλλήνων Ἀξιωματικῶν καί στρατιωτῶν αἰχμαλώτων τῶν κομμουνιστῶν καί τῶν Ἀλβανῶν συν­τρόφων τους (1948 -1956),

• Σέ προσφορές τῶν Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν ἀπό τίς περιοχές τῆς Βορείου Ἠπείρου,

• Γίνεται ἐπίσης Ἀναφορά στόν Ἄγραφο Πνευματικό Κανόνα τοῦ ΘΕΟΥ, καί

• Στά Προφητικά Λόγια τοῦ Ἁγίου Παϊσίου γιά τήν Δικαίωση τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Κατά γενική ὁμολογία, τά περισσότερα κεφάλαια τοῦ ἔργου ἀ­να­φέρουν τόν ἐμπαιγμό καί τήν κοροϊδία, πού ὑπέστησαν ἐδῶ στήν ἴδια τους τήν Πατρίδα Ἑλλάδα, αὐτοί οἱ Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες πού κράτησαν ζωντανή τήν Ἑλληνική Ἰδέα στήν σκλαβωμένη Βόρειο Ἤ­πει­ρο, κράτησαν ψηλά τήν Σημαία καί τό Σταυρό καί δέν πωλήθηκαν.

 

ΠΗΓΗ: Εκδόσεις Πελασγός. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.3.2020.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ Κυριακου, ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ