Του Γιώργου Λεκάκη
Η αρχαία ελληνική νήσος Πιθυούσα της Τραχείας Κιλικίας έχει αποσπάσει τα φώτα της δημοσιότητος, διότι σε αυτήν ευρέθη το μεγαλύτερο αρχαίο ναυπηγείο του κόσμου, και σίγουρα (τουλάχιστον) της Μεσογείου! Στα ακκαδικά (αρχαία αρκαδικά) το νησί αναφέρεται ως Pi-tu-su, έως και τον Μεσαίωνα το ελληνικό όνομα του νησιού συνέχιζε παραφρασμένο ως… Pitusu[1].
 |
| 300 ράμπες εν σειρά! Το μεγαλύτερο αρχαίο ναυπηγείο του κόσμου! |
Σήμερα το
νησί λέγεται… Dana, από τους πρώτους κατοίκους του, που είναι οι (γενικώς και
αορίστως…) «Λαοί της Θάλασσας», οι οποίοι αναφέρονται ως Denyens (danuna) δηλ.
οι Δαναοί Έλληνες τους Άργους! Όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν, η γλώσσα είναι
μαρτυριάρα… Οι Δαναοί ήταν οι εξουσιαστές των νερών (αυτοί που έκαναν γη τα
νερά < δα + ναυς)… Έκαναν σπουδαία αρδευτικά έργα από τον Νείλο έως την…
Δανία[2]…
Οι Τούρκοι το λένε Kargıncık.
Ανήκει δε στην περιοχή Σελεύκειας Ισαυρίας (νυν… Silifke) της επαρχίας Μυρσίνης
/ νυν Mersin, βόρεια της Κύπρου.
Οι Αργείοι Δαναοί ζούσαν στο
νησί από τουλάχιστον τον 12ο αιώνα π.Χ.[3]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης "Η άγνωστη Μικρά Ασία".
Το μήκος του νησιού είναι 2,5
χλμ., και εκτείνεται παράλληλα με την ακτή της Κιλικίας. Το μέγεθος του νησιού
είναι 3 x 1,5 χλμ. Το υψηλότερο σημείο του είναι 275 μ.
Η αρχαία πόλη Πιθυούσα ήταν
ανεξάρτητη πόλη κατά την ρωμαϊκή περίοδο!
Ένα νέο βιβλίο παρουσιάζει τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις από το νησί των Δαναών, Πιθυούσα, όπου οι υποθαλάσσιες έρευνες και η επιφανειακή έρευνα του 2016 απεκάλυψαν σχεδόν 300 αρχαίους ολισθηρούς βράχους (γλίστρες για καθέλκυση πλοίων).
Παρ’ όλο που οι περισσότεροι
ολισθητήρες έχουν χαθεί, λόγω διάβρωσης ή αναμένουν ανασκαφή.
Οι ολισθηροί αυτοί διάδρομοι
φιλοξενούσαν μια σειρά διαφορετικών μεγεθών πολεμικών πλοίων. Και είχαν ανάλογα
υπόστεγα πλοίων, ομαδοποιημένα σε χώρο ναυπηγείου, πίσω από τα οποία υπάρχουν
διάφορες κατασκευές, που θεωρούνται εργαστήρια ναυπηγικής, όπως χώροι
διαβίωσης, στρατιωτικά και θρησκευτικά κτήρια, εγκαταστάσεις διαχείρισης. χώροι
αχυρώνων / σταύλων για ζώα, λουτρά, αποβάθρες, καταστήματα, επαύλεις, αγορές με
κολώνες, παρατηρητήρια και πολλά άλλα κτήρια των οποίων οι λειτουργίες δεν είναι
ακόμη κατανοητές!!!
Η πλειοψηφία είναι πέτρινες
κατασκευές, χωρίς κονίαμα. Ορισμένες από τις αρχιτεκτονικές μορφές δείχνουν
ομοιότητες με την τοιχοποιία της Εποχής του Σιδήρου.
Ο τόμος παρουσιάζει και
αναλύει τους ολισθητήρες / slipways, την χρήση τους και πιθανή χρονολόγηση.
Συζητείται η παροχή νερού και τεκμηριώνονται οι στέρνες. Περαιτέρω κεφάλαια
επικεντρώνονται στους τάφους που βρέθηκαν στο νησί, την γεωλογία του, την χρήση
των φυτών και την γεωαρχαιολογία των δομών του νησιού. Εκτενείς ενότητες εξετάζουν
την γεωγραφική θέση του νησιού και την αρχαία ναυτική ιστορία του. Τέλος, η
μοντελοποίηση, μέσω υπολογιστή, χρησιμοποιείται για την παραγωγή εκπληκτικών
τρισδιάστατων απεικονίσεων του αρχαίου ναυπηγείου και της ναυτικής βάσης.
Στον δε βυθό της θάλασσας
βρέθηκαν σιδερένια εξαρτήματα που ανήκουν σε αρχαία πολεμικά πλοία.
Το νησί είχε συνεχή κατοίκηση
από τα αρχαία, τα ρωμαϊκά και τα πρώιμα βυζαντινά χρόνια.
Το 2005, διεξήχθη υποθαλάσσια
αρχαιολογική έρευνα γύρω από το νησί και κοντά στην Αφροδισιάδα Κιλικίας[4], στο
Makivent και στο Boğsak. Ευρέθησαν δύο ναυάγια. Το ένα ήταν σε ρηχά νερά, κοντά
στο νησί. Ωστόσο, το περιεχόμενό του είχε ήδη λεηλατηθεί βαριά… Αλλά βρέθηκαν
ακόμη άθικτοι αμφορείς. Στο νησί υπάρχουν ερείπια εκκλησιών, δεξαμενής, λουτρών,
σαρκοφάγων, σπιτιών, υδραγωγείων και λιμενικών εγκαταστάσεων στην βόρεια πλευρά
του νησιού. Όλα προορίζονταν για τον έλεγχο του στενού. Οι δε Γάλλοι χρησιμοποίησαν
το νησί, ως λιμάνι τους, κατά τον Μεσαίωνα…
Σήμερα, οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται το πλούσιο σε ιστορία βυθό της Πιθυούσας, με εκδρομικά σκάφη με υάλινο πάτο για να βλέπει κανείς τις αρχαιότητες και τα ναυάγια, αλλά και με οργανωμένες καταδύσεις, ως καταδυτικό πάρκο…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Η άγνωστη Μικρά Ασία». Του ιδίου: «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις». Του ιδίου: «Αρχαία και σύγχρονα ναυάγια των ελληνικών θαλασσών». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.11.2007.
- Σταδιασμός Μεγάλης Θαλάσσης.
- Assyrian and Babylonian Chronicles, Albert Kirk Grayson, 1975.
- The Princeton Encyclopedia of Classical Sites.
- The Cilician Coast Archeological Underwater Surveys - 2005. Çiğdem
Toskay-Evrin - Volkan Evrin
- Research Institute
- Pocket Guide of Mersin, MTSO, Mersin,2004
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] ΠΗΓΗ: Χρονικό του Neriglissar. Ο Βαβυλώνιος βασιλιάς
Neriglissar κατέλαβε το νησί κατά την κατάκτηση της Κιλικίας και το
χρησιμοποίησε ως προσωρινή στρατιωτική βάση για τους 6.000 στρατιώτες του!!!
[2] Σχετικά με τους Δαναούς τοπωνύμια υπάρχουν και στην
Κωνσταντινούπολη και στην… Ινδία, όπου επίσης έφτασε η χάρη τους…
[3] βλ. Mersin'deki
Dana adasında bulundu, εφημ. Hurriyet 7.11.2016.
[4] Νυν Tisan.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook