Του Γιώργου Λεκάκη
Η επέμβαση του ανθρώπου στην
φύση ξεκινά από πολύ-πολύ παλιά…
Αλλά λίγα είναι γνωστά για την
φύση και τις επιπτώσεις των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών στα οικοσυστήματά τους κατά
το Πλειστόκαινο, παρά την σημασία της επέμβασης αυτής για τις μελέτες
διατήρησης και ανθρώπινης εξέλιξης.
Τώρα όμως, βρέθηκε ένα
ξεχωριστό οικολογικό αποτύπωμα των δραστηριοτήτων των πρωτο-ανθρώπων:
Εκατοντάδες οστά σφαγμένων ζώων, περίπου 20.000 πέτρινα αντικείμενα και στοιχεία πυρκαγιάς ανακαλύφθηκαν στην λεκάνη της λίμνης Neumark-Nord στην κοιλάδα Geisel της κεντρικής Γερμανίας, όπου ζούσαν Νεάντερταλ, λέει η επιστημονική ομάδα ερευνητών, με επί κεφαλής τον κ. Wil Roebroeks (Πανεπιστημίου του Leiden)…
Και αυτό δεν είναι περίεργο,
αλλά δείγματα αρχαίας γύρης της Τελευταίας Μεσοπαγετώδους εποχής, 125.000 χρόνια πριν, που βρέθηκαν στην τοποθεσία δείχνουν ότι η περιοχή είχε αποψιλωθεί από
δένδρα, ενώ οι μετρήσεις γύρης, στα κοντινά βουνά Harz, δείχνουν ότι ήταν δασοκαλυμμένα.
Οι Νεάντερταλ, λοιπόν, ή
άλλοι πρώιμοι άνθρωποι, συμπέρανε ο κ. Roebroeks, ήταν ένας παράγοντας διαμόρφωσης
της βλαστήσεως σε αυτό το περιβάλλον, με εσκεμμένη επέμβαση, επίδραση και
επιρροή. Οι άνθρωποι αυτοί έζησαν εκεί συνεχώς για τουλάχιστον 2.000 χρόνια και
έκαναν χρήση της φωτιάς…
«Μπορεί να περιμένουμε να βρούμε και άλλα παραδείγματα αυτού, ειδικά από την στιγμή που οι Νεάντερταλ και οι σύγχρονοί τους ήταν γνώστες της “τεχνολογίας πυρκαγιάς”» (δηλ. στην δημιουργία φωτιάς κατά βούλησιν), είπε.
ΠΗΓΗ: W. ROEBROEKS, K. MACDONALD, F. SCHERJON, C. BAKELS, L. KINDLER, AN. NIKULINA, S. GAUDZINSKI-WINDHEUSER «Landscape modification by Last Interglacial Neanderthals» στο SCIENCE ADVANCES, Vol 7, Issue 51, 15.12.2021 DOI: 10.1126/sciadv.abj5567. Και Br. P. Dunleavy «Researchers uncover earliest evidence for prehistoric humans transforming surroundings», UPI, 15.12.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.12.2021.
Abstract
Little is known about the antiquity, nature, and scale of Pleistocene
hunter-gatherer impact on their ecosystems, despite the importance for studies
of conservation and human evolution. Such impact is likely to be limited,
mainly because of low population densities, and challenging to detect and
interpret in terms of cause-effect dynamics. We present high-resolution
paleoenvironmental and archaeological data from the Last Interglacial locality
of Neumark-Nord (Germany). Among the factors that shaped vegetation structure
and succession in this lake landscape, we identify a distinct ecological
footprint of hominin activities, including fire use. We compare these data with
evidence from archaeological and baseline sites from the same region. At
Neumark-Nord, notably open vegetation coincides with a virtually continuous c.
2000-year-long hominin presence, and the comparative data strongly suggest that
hominins were a contributing factor. With an age of c. 125,000 years,
Neumark-Nord provides an early example of a hominin role in vegetation
transformation.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook