«Έφυγε» ο πολιτικός διανοητής, Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου, δις βραβευθείς από την Ακαδημία Αθηνών

«Έφυγε» ο πολιτικός διανοητής,
Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου,
δις βραβευθείς
από την Ακαδημία Αθηνών

Ο Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου γεννήθηκε στην Λάρισα το 1931.

Λεκάκης, Παπαγαρυφάλλου, Κωνσταντόπουλος,
από εκδήλωσή τους στην Παλαιά Βουλή.

Σ' αυτήν την πόλη έζησε τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και του Ανταρτοπολέμου. Ερχόμενος στην Αθήνα για σπουδές, αλλά και για λόγους καταδίωξης, θα σπουδάσει: Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά, Κοινωνικές και Οικονομικές Επιστήμες. Στο διάστημα αυτών των χρόνων ανέπτυξε πλούσια φοιτητική συνδικαλιστική δράση στο χώρο των επιστημόνων, από τη θέση του αντιπροέδρου του Συλλόγου Πτυχιούχων της Παντείου Σχολής, της οποίας γίνεται επιστημονικός βοηθός το 1964 και απολύεται το 1967 λόγω κοινωνικών φρονημάτων.

Παπαγαρυφάλλου, Λαζάρου, Λεκάκης,
από εκδήλωσή τους στην Φώκαια.

Το 1968 συλλαμβάνεται και αρνούμενος να υπογράψει "Δήλωση" αποκήρυξης του ΚΚΕ εκτοπίζεται για τρία χρόνια στο Παρθένι της Λέρου.

Μετά την μεταπολίτευση θα παραμείνει εκτός των πολιτικών κομμάτων. Η επιλογή αυτή επέδρασε αρνητικά, τόσο στην ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία όσο και στην κοινωνική αξιοποίηση των επιστημονικών του εφοδίων, και ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα οποία λεηλάτησαν διάφοροι άσχετοι κομματικοί.

Το 1973 βραβεύεται από την Ακαδημία Αθηνών, σε μυστικό διαγωνισμό, για το πρωτότυπο ιστορικό του έργο γύρω από τους γεωργικούς και ναυτικούς συνεταιρισμούς, ενώ το 1991 βραβεύεται ξανά από την Ακαδημία για το συνολικό του έργο, το οποίο αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση.

Το 1976, ο Δήμος Αθηναίων τον βραβεύει για την επιστημονική και ερευνητική του προσφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση και για τις προτεινόμενες λύσεις των προβλημάτων της. Το 1978 εκλέχτηκε άμισθος υφηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εξ αιτίας αυτής της εκλογής θα βρεθεί ανακρινόμενος στο 535 γραφείο του Υπουργείου Παιδείας ως "επικίνδυνος κομμουνιστής"! (Ιούλιος του '78). Το 1978 υπήρξε συνιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού "Τοπική Αυτοδιοίκηση" το οποίο κυκλοφορεί ακόμη με άλλη διεύθυνση.

Έκανε διαλέξεις και εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια και πρωτοστάτησε στην ίδρυση επιστημονικών εταιριών και κινήσεων όπως π.χ. της Επιτροπής Ενημέρωσης Εθνικών Θεμάτων, της Εθνικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνος (1964), της εταιρείας Φίλων του Συνεργατισμού (1973) και της Κίνησης Ενεργών Πολιτών (1992), των οποίων διετέλεσε πρώτος γενικός γραμματέας.

Δημοσίευεσε δεκάδες επιστημονικές εργασίες και εκατοντάδες άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο για επιστημονικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

Από ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Λαζάρου, Λεκάκης, Στεργίου, Παπαγαρυφάλλου, Φίλιας,
ομιλητές σε συνέδριο.

ΕΡΓΑ ΤΟΥ Π. ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ:

1. Ἡ ἐξέλιξη τῶν Γεωργικῶν Συνεταιρισμῶν στήν Ἑλλάδα ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 μέχρι τό 1940, Ἀθήνα 1973.

2. Τό Ἀνώτατο Συμβούλιο Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν (ΑΣΔΥ),Ἡ Δημόσια Διοίκηση, Ἀθήνα 1973.

3. Ἀθήνα 1973.

4. Οἱ καταβολές τοῦ θεσμοῦ τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως στήν Ἑλλάδα καί οἱ προσπάθειες διοικητικῆς ὀργανώσεώς του, στήν Ἐπιθεώρηση Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως (ΕΤΑ) ἔτους 1974, τεῦχ. Α΄.

5. Ἁρμοδιότητες τῶν ΟΤΑ στήν ἀλλοδαπή καί δικαιολογητικές βάσεις αὐτῶν γενικά, ΕΤΑ, ἔτους 1974, τεῦχ. ΣΤ.

6. Τό πρόβλημα τῆς οὐσιαστικοποιήσεως τῶν ἁρμοδιοτήτων τῆς ΤΑ. Στήν Ἑλλάδα καί οἱ δικαιολογητικές βάσεις τῆς διεύρυνσης τους, ΕΤΑ, ἔτους 1974, τεύχη Ζ-Η.

7. Τοπική Αὐτοδιοίκηση καί δημοκρατία, ΕΤΑ, ἔτους 1974, τεῦχ. ΙΑ΄.

8. Τό Σχέδιο Συντάγματος καί ἡ ΤΑ. Προτάσεις στή Βουλή, ΕΤΑ, ἔτους 1975, τεῦχ. Α’.

9. Ἡ μεταπολεμική ἐξέλιξη καί διάρθρωση τῶν οἰκονομικῶν τῆς ΤΑ. στήν Ἑλλάδα καί οἱ δικαιολογητικές βάσεις τῆς διεύρυνσής τους, ΕΤΑ, ἔτους 1975, τεῦχ. Δ-Ε.

10. Ἡ συγχώνευση τῶν κοινοτήτων στήν Ἑλλάδα, ΕΤΑ, ἔτους 1975, τεῦχ. Ι.

11. Παρατηρήσεις στό Σχέδιο νόμου “Περί Γεωργικῶν Συνεταιρισμῶν”, Περιοδ. “’Αγροτική Ἀναγέννηση” 1976, τεῦχ. 18.

12. Ἡ Τοπική Αὐτοδιοίκηση καί τό νέο Σύνταγμα, ΕΤΑ, 1976, τεῦχ. Δ.

13. Θέματα ΤΑ. – Παραδόσεις μαθημάτων, ΕΤΑ, τεῦχ. Β΄ / 1977.

14. Ἡ νομοθεσία τῆς Πολιτικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐθνικῆς Ἀπελευθέρωσης (Π.Ε.Ε.Α.) γιά τούς συνεταιρισμούς, ΕΤΑ 1977, τεῦχ. ΣΤ.

15. Ἡ διάρθρωση τῆς ἀγροτικῆς οἰκονομίας καί τῶν θαλασσίων μεταφορῶν στήν Ἑλλάδα πρίν καί μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ ’21 (ναυτικοί καί γεωργικοί συνεταιρισμοί) - Ἀθήνα, 1977, (Ἔπαινος Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν).

16. Τό δικαίωμα γνώμης τῶν δημοτικῶν ἀρχόντων, περιοδικό “Τοπική Αὐτοδιοίκηση” (ΤΑ.) 1978, τεῦχ. 1.

17. Τά ἀσυμβίβαστα στό δημοτικό κώδικα καί οἱ ἀρνητικές τους ἐπιδράσεις στό θεσμό τῆς Τ.Α. περιοδ. ΤΑ. 1978, τεῦχ. 2.

18. Εἰσήγηση στήν ὁμάδα ἐργασίας τοῦ Τ.Ε.Ε. γιά τή δευτεροβάθμια ΤΑ. περιοδ. Τ.Α. 1979, τεῦχ. 5-6.

19. Ἡ ἀλήθεια γιά τήν καταγωγή καί ἐφαρμογή τοῦ θεσμοῦ τῆς Τ.Α. στήν Ἐλεύθερη Ἑλλάδα τῆς κατοχικῆς περιόδου, περιοδ. ΤΑ., 1980, τεῦχ. 4.

20. Ἡ ΤΑ. στήν Ἑλλάδα τῆς κατοχικῆς περιόδου - Ὁ κώδικας Τ.Α. τῆς Π.Ε.Ε.Α., περιοδ. ΤΑ. 1981, τεύχ. 5-6.

21. Τό διοικητικό πρόβλημα τῆς Πρωτεύουσας, περιοδ. Τ.Α. 1982, τεῦχ. 1.

22. Ὁ θεσμός τῶν συνοικιακῶν συμβουλίων στά πλαίσια τῆς ἀντιστασια-κῆς νομοθεσίας τῆς Ἐλεύθερης Ἑλλάδας, περιοδ. Τ.Α. 1982, τεύχ. 2-3

23. Ὁ θεσμός τῶν δημοτικῶν καί κοινοτικῶν συνελεύσεων καί τῶν δημοτικῶν καί κοινοτικῶν δημοψηφισμάτων στόν κώδικα Τ.Α. τῆς Π.Ε.Ε.Α., περιοδ. Τ.Α., 1983, τεύχ. 5 καί 6.

24. Ἡ συμβολή τοῦ Γιάννη Μακρυγιάννη καί τοῦ Δήμου Ἀθηναίων στήν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία, τή θέσπιση τοῦ συντάγματος καί στήν ἐπανάσταση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843, ΕΤΑ, ἔτους 1990, τεῦχ. 30.

25. Ἡ θεσμοθεσία τῆς Ἐθνικῆς Ἀντίστασης γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση, Ἐπιθεώρηση Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως (ΕΤΑ), τεύχ. 40-42/1991.

26. Ἡ Ἀθηναϊκή Δημοκρατία καί οἱ ἐχθροί της. Δημοσιεύθηκε στό Β΄ τόμο τοῦ Πανεπιστημίου Πειραιά, τό 1992, στόν τιμητικό τόμο γιά τόν καθηγητή Ἀθανάσιο Κανελλόπουλο.

27. Λαϊκισμός καί Δημοκρατία – Διαλεκτική τῆς ἀποκεντρωμένης δημοκρατίας καί τοῦ λαϊκισμοῦ (ένθετο στό περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», τεῦχ. τῆς 29-10-1993.

28. Ἐμφάνιση καί ἐξέλιξη τοῦ θεσμοῦ τῆς Τ.Α. Δημοσιεύθηκε στόν Β΄ τιμητικό τόμο τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου γιά τόν καθηγητή Ι., Παπαζαχαρίου, τό 1994.

29. Ἡ Τοπική Αὐτοδιοίκηση στά πλαίσια τοῦ Συντάγματος. Ἐκδόθηκε ἀπό τήν ΚΕΔΚΕ τό 1995.

30. Θῦμα Διπλῆς Δολοφονίας – Γιάννης Παπαγαρυφάλλου. Ἕνας μάρτυρας τῆς ἑλληνικῆς δημοσιογραφίας, ἐκδ. ERGO, Ἀθήνα 2000.

31. Ὁ Λαϊκισμός στήν Ἑλλάδα, ἐκδ. ERGO, Ἀθήνα 2002.

32. Ἰδέες - Προτάσεις – Προβληματισμοί γιά τήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση, ἐκδ. ΤΕΔΚ Νομοῦ Λάρισας, 2003.

33. Πολιτική καί Κοινωνία στήν Ἑλλάδα τοῦ Λαϊκισμοῦ, ἐκδ. “Πολιτικά Θέματα”, Ἀθήνα 2003-2004 (Τόμοι 2).

34. Τό χρονικό τῆς Ἐθνικῆς μειοδοσίας τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἐκδ. “Γεωργιάδη”, Ἀθήνα 2005.

35. Ἀρχαία καί Σύγχρονη Δημοκρατία – Άπό τήν Ἀθηναϊκή Δημοκρατία στή σύγχρονη οἰκογενειοκρατία, ἐκδ. “Πελασγός”, Ἀθήνα 2007.

36. Ὁ Δημοσθένης καί ἡ διαχρονικότητα τῶν λόγων του, ἐκδ. “Κάδμος”, Θεσ/νίκη 2008.

37. Ἡ Μακεδονία στή μέγγενη τῆς Τρίτης Διεθνοῦς καί τοῦ ΚΚΕ, (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2012)

38. «Ἡ Κομμουνιστική Οὐτοπία: Διαλεκτικές καί φυσιολογικές ἀντιφάσεις τῆς κοσμοθεωρίας τοῦ Ἱστορικοῦ καί διαλεκτικοῦ ὑλισμοῦ» (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2013)

39. «Κριτικά Κείμενα. Γιά τήν Κοινωνική καί Πολιτική διαφθορά» (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2012)

40. «Ἡ Ἐθνική μας Παράδοση: Ἡ σημασία της στή διατήρηση τῆς Ἐθνικῆς μας ταυτότητας» (ἔκδ. «Πελασγός»-Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2012)

41. «"Ἐχθροπάθεια"- Ἡ μεγάλη ἐμπάθεια κατά τῶν Ἑλλήνων» (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2013)

42. «Πολιτική καί Κοινωνία στήν Ἑλλάδα τοῦ Λαϊκισμοῦ», τομ. Γ’

 (ὑπό ἐκτύπωση) ἐκδ. “Πελασγός”.

43. «Ἡ Τοπική Αὐτοδιοίκηση στά χρόνια τῆς Ἐθνικῆς Ἀντίστασης (1941-1944).» Ἀνέκδοτη Ἱστορική Ἔρευνα, ἡ ὁποία ἐκπονήθηκε γιά λογαριασμό τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν (μετά ἀπό πρότασή μου).

44. «Ἡ Ἄγνωστη Τοπική Αὐτοδιοίκηση» (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2014)

45. «Θράκη – Τό Μήλον τῆς Ἔριδος» (ἔκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας, Ἀθήνα 2015)

Εκδοσεις ΑΝΤΙΔΟΤΟ:

46. Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (1941-1944)

47. Η ΑΓΓΛΟΦΙΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

48. Η ΑΓΓΛΟΦΙΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

49. Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (1941-1944)

50. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

51. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

52. Η ΤΡΙΤΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

53. Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 10.2.2022.

πολιτικος διανοητης, Παπαγαρυφαλλου, βραβειο Ακαδημια Αθηνων, αυτοδιοικηση, παρθενι λερου, λερος, παντειο εξορια, δηλωση, δηλωσιας
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ