Του Γιώργου Λεκάκη
Στην εργασία τους οι Tedo
Dundua και Natia Phiphia (του Πανεπιστημίου του Tbilisi) πραγματεύονται την
κύρια πτυχή των ελληνο-κολχικών σχέσεων, δηλαδή τον αποικισμό, την αφήγηση, την
αρχαιολογία και την νομισματική.
Ο Πομπώνιος Μέλας αφηγείται
ότι η πόλη Φάσις[1] στην
Κολχίδα στην Ανατολική Ακτή της Μαύρης (Ποντιακής) Θάλασσας (η σημερινή Φώτη / Photi
στην Δυτική Γεωργία) ιδρύθηκε από τον Θεμισταγόρα τον Μιλήσιο – πληροφορία από τα
τέλη του 6ου π.Χ. αι. [2]
Σύμφωνα με τον Αρριανό, η
Διοσκουριάς (σημερινό Σοχούμι[3] στην Δυτική
Γεωργία) ιδρύθηκε επίσης από τους Μιλήσιους[4] - πληροφορία
πάλι από τα τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.
Ο Σκύλαξ γράφει επίσης για τις ελληνικές πόλεις στην Κολχίδα. Είναι οι εξής:
- Φάσις και Γύενος (σύγχρονη Οτσαμτσίρε
/ Ochamchire στην Δυτική Γεωργία)[5] - πληροφορία
από τα μέσα του 4ου αι. π.Χ.
Δεν έχουμε την πλήρη αναφορά
του Αριστοτέλη (;) για την συγκρότηση της Φάσεως.[6]
Και ο Στράβων περιγράφει την
Διοσκουριάδα και την Φάση ως τόπους εμπορίου.[7]
Ο Πλίνιος αναφέρει το
λεηλατημένο Πίτιο / Πιτυούς (νυν Bichvinta στην Δυτική Γεωργία) και επίσης, το
κάστρο Σεβαστοπόλεως[8] αντί για
την πόλη Διοσκουριάδα / Σεβαστόπολη.[9]
Ο Αρριανός το 131 δεν είδε
Έλληνες στην Φάση και την Σεβαστούπολη.[10] Τι τους
συνέβη;
Σύμφωνα με τον Έφορο (μέσω του
Αριστοτέλη[11]),
έφυγαν από εκεί για την Μίλητο.
Γιατί οι Έλληνες έφυγαν από
την Κολχίδα;
Ο Ιπποκράτης λέει για το κακό
κλίμα και την επικίνδυνη υγρασία στην Κολχίδα, καθώς και για τον κίτρινο
χρωματισμό του δέρματος των Φασίων / Φασιανών.[12]
Αυτή η ιστορία πρέπει να
εξεταστεί, χρησιμοποιώντας και την νομισματική επιστήμη.
Ο θεός Απόλλων ήταν η κύρια θεότητα της Φάσεως, σύμφωνα με τα αρχεία και την νομισματοκοπία. Το λιοντάρι, σύμβολο του Απόλλωνος, απεικονίζεται στα τοπικά νομίσματα…
…………….........................
ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:
Υπάρχουν κι άλλες αρχαίες
ελληνικές πόλεις στην περιοχή – βλ. Γ. Λεκάκης
………………………….
ΠΗΓΗ: Dundua T., Phiphia N. «Greek Cities in Colchis. Point of View» στο Academia Letters,
άρ. 4368 DOI, 2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.1.2022.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Η Φάσις (εξακολουθεί στα γεωργιανά παραφρασμένη ως Pazisi καταγράφεται για πρώτη φορά ως τοπωνύμιο στην «Θεογονία»
του Ησίοδου (8ος αι. π.Χ.;).
Υπήρχε και ο ποταμός Φάσις (νυν
Ριόνι, πλησίον της πόλεως Πότι), αναφερόμενος, μάλιστα και στα «Αργοναυτικά». Ήταν
το όριον Ευρώπης – Ασίας (Ηρόδοτος, IX, Μελπομένη
IV). Λατρευόταν ως ποτάμιος θεός (βλ. «Θεογονία» του Ησιόδου).
Δεχόταν τα νερά των ποταμών Ίππου και του Γλαύκου. Στις πηγές του ήταν γνωστός ως
ποταμός Βόας. – βλ. και σχόλια στον Αριστοτέλη / Commentaria in Aristotelem, Ξενοφών
και Ηρακλείδης ο Λέμβος.
[2] Π. Μέλας, I. 108.
[3] Στα βυζαντινά χρόνια Σεβαστούπολις – νυν πρωτεύουσας της
Αμπχαζίας, χώρας των Αβασγών.
[4] Αρρ. Περίπλ. 12.
[5] ΨευδοΣκύλαξ, Ασία.
81
[6] ΨευδοΗρακλ. Πολιτ. XVIII.
[7] Στράβων. XI. 2. 16,17.
[8] castellum Sebastopolis
[9] Πλιν. NH. VI. 14-16
[10] Αρρ. Περίπλ. 11-12.
[11] Αριστ. Φρ. 557.
[12] Ιπποκράτης, 15.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook