Εδώ βλέπουμε μοσχάρια να
βόσκουν ελεύθερα στον περιφραγμένο αρχαιολογικό χώρο μέσα στον μεγάλο και
ιδιαίτερο ναό του Ποσειδώνα στο Μολύκρειο (*), ο οποίος χρονολογείται στο τέλος
του 5ου αι. π.Χ. - αρχές 4ου αι. π.Χ.
Στις επόμενες
φωτογραφίες ο βωμός.
Οι φωτογραφίες είναι με διαφορά ενός έτους 2020-2021. Στην δεύτερη φαίνεται καθαρά η φθορά που έχει προκληθεί προφανώς από κάποιο ζώο που θέλησε να ξυστεί στον μεσαίο λίθο δεξιά…
ΠΗΓΗ: Τ. Καραΐσκος, Ανακαλύψτε την Αιτωλοακαρνανία, 23.5.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 24.5.2022.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Πρόβατα και κατσίκια
βόσκουν στον αρχαία ναό του Λυκαίου Διός!
(*) Το αρχαίο Μολύκρειον
βρισκόταν στις τελευταίες δυτικές εσχατιές της Δυτικής Λοκρίδας, κοντά στα όρια
της Αιτωλίας, στην επικυριαρχία της οποίας περιήλθε αργότερα. Ήταν κοντά στο
ακρωτήριο Αντίρριο, το οποίο εντασσόταν στην περιφέρειά της και ονομαζόταν
Μολυκρικόν Ρίον. Αρχαίος αγροτικός οικισμός, που ανακαλύφθηκε 1 περίπου χλμ.
βορείως του Αντιρρίου, στη θέση Δραγατσιά, κατά τις εργασίες σύνδεσης της
Γέφυρας με την εθνική οδό, επιβεβαιώνει ότι το αρχαίο Μολύκρειον απλωνόταν από
το Αντίρριο μέχρι τον οικισμό Άγιος Γεώργιος Μολύκρειου.
Ήταν οχυρωμένη πόλη και εξ
αιτίας της θεσεώς της, κοντά στην είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου, είχε μεγάλη
στρατηγική σημασία, ιδιαίτερα για τις ναυτικές επιχειρήσεις. Διέθετε λιμάνι
αφιερωμένο στον Ποσειδώνα, ενώ υπήρχε και περίλαμπρος ναός αφιερωμένος σ’ αυτόν.
Αυτό συνετέλεσε στο να αναπτυχθεί το Μολύκρειον ως εμπορικό κέντρο της
περιοχής. Το Μολύκρειον ιδρύθηκε μετά την κάθοδο των Δωριέων (από την Στερεά Ελλάδα
στην Πελοπόννησο) και υπήρξε αποικία των Κορινθίων τον 7ο π.Χ. αιώνα
και ύστερα των Αθηναίων, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, στα μέσα
του 5ου αι.
Το 431 π.Χ. καταγράφεται
ναυμαχία μεταξύ των Αθηναίων, υπό τον στρατηγό Φορμίωνα και των Λακεδαιμονίων,
με αρχηγό τον Κνήμονα. Οι Λακεδαιμόνιοι υπέστησαν πανωλεθρία και κατέφυγαν στο
Ρίο, ενώ οι Αθηναίοι νικητές προσάραξαν στο Μολυκρικόν Ρίον. Όμως στο 426 π.Χ.
το Μολύκρειον καταλήφθηκε από τους Λακεδαιμόνιους. Φαίνεται ότι περιήλθε στους
Αιτωλούς μετά την κατάληψη της Ναυπάκτου (338 π.Χ.).
Το αρχαίο Μολύκρειον εντοπίζεται στην θέση που σήμερα καλείται «Ελληνικό» του Μολυκρείου, παρ’ ότι λέγεται «Ελληνικό της Βελβίνας». Από τις ανασκαφές στην περιοχή έχει αποκαλυφθεί η στενή και επιμήκης τειχισμένη ακρόπολη. Στον περίβολό της έχουν αποκαλυφθεί καλοδιατηρημένα τα θεμέλι
μεγάλου δωρικού ναού του 4ου π.Χ. αιώνα, αφιερωμένου στον Ποσειδώνα.
 |
| Ο αρχαίος ναός του Ποσειδώνος, στο Μολύκρειον. |
Το σχήμα του είναι επίμηκες ορθογώνιο και η κρηπίδα
του κατασκευασμένη από φαιό και ασβεστόλιθο έχει τρεις αναβαθμούς. Φαίνεται ότι
ο ναός αυτός δεν πρόφθασε να ολοκληρωθεί. Η χρονολογία κατασκευής του δεν μπορεί
να είναι πριν το 400 π.Χ. Έχουν βρεθεί επίσης και άλλα οικοδομήματα, μεταξύ των
οποίων μια κυκλική δεξαμενή και μια στοά.
Το Τοπικό Διαμέρισμα του Μολύκρειου περιλαμβάνει και τους οικισμούς
- Πλατανίτης,
- Άνω Πλατανίτης και
- Φραγκαίικα.
Το Μολύκρειο με το παλαιό του όνομα Μούι (Μούη) είναι μετεπαναστατικός
οικισμός. Προεπαναστατικός οικισμός στην ίδια περιοχή είναι το χωριό Άγιος
Γεώργιος που βρίσκεται σε περίοπτο λόφο (281 μ.), ΒΔ. του Μολυκρείου. Εδώ
υπήρχε βυζαντινή μονή. Κοντά στον ναό μέσα στο γούπατο υπάρχει το τοπωνύμιο
Παλιοχώρι, μια περιοχή γεμάτη κεραμίδια. Στον λόφο του Αγίου Γεωργίου, όπου
βρίσκεται ο ομώνυμος ναός και η θέα είναι απέραντη, υπάρχουν τεράστιες κροκάλες
οι οποίες εντυπωσιάζουν. Η πλάκα που βρίσκεται στην νότια είσοδο του ναού έχει κτητορική
επιγραφή, αλλά δεν διαβάζεται εύκολα, καθώς έχει σκεπαστεί από τον ασβέστη.
Έχουν γραφεί δύο αναγνώσεις 1851 και 1862. Σε μια χαράδρα στην Περδικόλακκα ευρίσκεται
το ξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, που εκτίσθη στα 1851. Η κτητορική επιγραφή ευρίσκεται
επάνω από την τοξωτή νότια είσοδο. Στην κατάληξη της Παλατράχης ευρίσκεται το
ξωκκλήσι Ανάληψη του Χριστού, που επανεκτίσθη γύρω στο 1975 επί παλαιοτέρων
θεμελίων. Πέτρινο γεφύρι του τελευταίου τετάρτου του 19ου αι. βρίσκεται στο
Πλατανόρρεμα (Κάκαβος) κοντά στον Πλατανίτη, στα όρια Ναυπάκτου - Αντιρρίου.
Άλλα αξιοθέατα είναι οι
παραλίες του Πλατανίτη, καθώς επίσης και η διαδρομή που ξεκινά από τα υψώματα
του Πλατανίτη και καταλήγει στην Κλόκοβα, όπου προσφέρει μοναδική θέα σε όλον
τον Δήμο του Αντιρρίου.
Στο Μολύκρειο, τον Ιούνιο στην
γιορτή του Άη Γιάννη του Ριγανά, ανάβουν φωτιές και τις περνούν πηδώντας. Για
το έθιμο, προσφέρεται ψητό αρνί.
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ. Γ. Λεκάκης «Αρχαίες πόλεις της Αιτωλίας» - «Σύγχρονης Ελλάδος Περιήγησις».
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook