Του Γιώργου Λεκάκη
Πληθυσμοί πρώιμων ανθρώπων,
που ζούσαν στην νότια Αφρική, πριν από περίπου 65.000 χρόνια, ταξείδευαν μοιράζονταν
πληροφορίες μεταξύ τους.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών
με επί κεφαλής την κ. Amy Way διαπίστωσε ότι τα εργαλεία (γνωστά ως λεπίδες
Howiesons Poort, ένθετες σε σύνθετα εργαλεία), τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για
την κοπή ξύλου, φυτών, οστών, δέρματος, πτερών, σάρκας και στην τεχνολογία
κυνηγιού, κατασκευάζονταν όλα με παρόμοιο σχήμα, σε 7 διαφορετικά περιβάλλοντα
της περιοχής!
Αυτή η περίοδος
χαρακτηρίζεται από μια εκπληκτική αύξηση της παραγωγής των λεπίδων αυτών!
Η κ. Way και οι συνεργάτες
της προτείνουν ότι αυτή η ομοιότητα προκλήθηκε από την επικοινωνία και την
συνεργασία μεταξύ διαφόρων ομάδων ανθρώπων.
Το μέλος της ομάδος κ. Paloma
de la Peña (Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ) πρόσθεσε ότι το σχήμα του εργαλείου
μπορεί επίσης να επηρεάστηκε από τις κλιματικές αλλαγές στην νότια Αφρική που
συνέβησαν εκείνη την εποχή.
ΠΗΓΗ: Amy M. Way, Paloma de la Peña, Eduardo de la Peña & Lyn Wadley / Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ «Howiesons Poort backed artifacts provide evidence for social connectivity across southern Africa during the Final Pleistocene» στο Scientific Reports volume 12, αρ. 9227 (2022), 9.6.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 10.6.2022.
Abstract
Examining why human populations used specific technologies in the Final Pleistocene is critical to understanding our evolutionary path. A key Final Pleistocene techno-tradition is the Howiesons Poort, which is marked by an increase in behavioral complexity and technological innovation. Central to this techno-tradition is the production of backed artifacts - small, sharp blades likely used as insets in composite tools. Although backed artifacts were manufactured for thousands of years before the Howiesons Poort, this period is marked by a phenomenal increase in their production. In this paper we test both social and environmental hypotheses to explain this phenomenon. We correlate environmental data with changing frequencies of backed artifact production at Sibudu and assess morphological similarity across seven sites in southern Africa. We find that these artifacts are made to a similar template across different regions and that their increased production correlates with multiple paleo-environmental proxies. When compared to an Australian outgroup, the backed artifacts from the seven southern African sites cluster within the larger shape space described by the Australian group. This leads us to argue that the observed standardized across southern Africa is related to cultural similarities and marks a strengthening of long-distance social ties during the MIS4.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook