Του Γιώργου Λεκάκη
 |
| Η είσοδος των Κήπων των Παπαδοπουλαίων στην Βενετία, σήμερα, με τα δυο αγάλματα που παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα. |
Το Πάρκο των Παπαδόπουλων (Giardini Papadopoli) ευρίσκεται απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Βενετίας, στην συνοικία Santa Croce. Σε εκείνην την τοποθεσία προϋπήρχε ένα μοναστήρι, λεγόμενο του Αγίου (Τιμίου) Σταυρού, που κατεδαφίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα - το 1810, κατά την διάρκεια των ναπολεόντειων καταστολών. Από αυτό σήμερα παραμένει μόνον ένας βυζαντινός κίονας από την Κωνσταντινούπολη!
 |
| Ο αρχαίος κίονας, που μεταφέρθηκε ειδικώς από την Κωνσταντινούπολη, για να συνδέει / στηρίζει τις δυο πόλεις, συμβολική πρακτική που συνηθιζόταν τότε... |
Οι «κήποι» παραγγέλθηκαν το 1834 από τον Έλληνα τραπεζίτη Σπυρίδωνα Παπαδόπουλο για την γυναίκα του, την Βερονέζα Τερέζα Μοσκόνι.
 |
| Το ζεύγος Παπαδοπούλου - Μοσκόνι. |
Το 1830 η τράπεζα των
Παπαδόπουλων ήταν η μεγαλύτερη της Βενετίας και μια από τις ισχυρότερες της ιταλικής
χερσονήσου, με περιουσία 15.000.000 αυστριακών λιρών, που περιελάμβανε ακίνητα,
πλοία, πιστώσεις, κ.ά.
Το πρώτο πάρκο δημιουργήθηκε
το 1834 από τον Francesco Bagnara για λογαριασμό των ιδιοκτητών του Palazzo
Foresti, Παπαδοπουλαίους, μάλλον κρητικής ή κερκυραϊκής καταγωγής, οι οποίοι είχαν αγοράσει την έκταση
Το 1863 οι «Κήποι Παπαδόπουλων» επεκτάθηκαν από τους κληρονόμους του Σπυρίδωνος, Άγγελο και Νικόλαο Παπαδόπουλο. Αυτοί ανέθεσαν στον Marco Quignon να επεκτείνει και να τροποποιήσει τους κήπους.
Το 1918, όμως, βομβαρδίστηκαν από τους Αυστριακούς, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, και συρρικνώθηκαν. Το 1920, τέλος, παραχωρήθηκαν στον Δήμο Βενετίας και άνοιξαν για το κοινό...
 |
| Ο Κρης μηχανικός, Π. Παλαιόκαππας. |
Στο κέντρο τους τοποθετήθηκε
ένα άγαλμα του Πέτρου Παλαιόκαππα (*), υδραυλικού μηχανικού, από τους
σημαντικότερους του αιώνα, κρητικής καταγωγής, ο οποίος συμμετείχε στην
διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ στην Αίγυπτο (**).
Τέλος, το ένα τρίτο της
έκτασής του κατεστράφη το 1933 όταν κατασκευάσθηκε το κανάλι Rio Novo.
Αποτελούν μέχρι σήμερα ένα αγαπημένο σημείο αναψυχής και συνάντησης για τους Βενετσιάνους! Ευρίσκονται μεταξύ του σιδηροδρομικού σταθμού Venezia Santa Lucia και της Piazzale Roma. Η νυν έκτασή του είναι περίπου 8.800 τ.μ.
ΠΗΓΗ: Comunità dei Greci Ortodossi in Venezia - Ελληνική Κοινότητα Βενετίας, 8.7.2022. Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.7.2022.
(*) Όνομα παλαιάς ευγενούς οικογενείας
εκ Κυδωνιών Κρήτης:
- Ο κόμις Γεώργιος Παλαιόκαπας
(ορθόδοξος επίσκοπος Κισσάμου επί Ενετοκρατίας) διετέλεσε (1544) έφορος του
Παταβικού γυμνασίου και διέθεσε την περιουσία του υπέρ της επισκοπής Κισσάμου,
υπό τόν όρον όπως αυτή πέμπει κατ’ έτος 24 Έλληνες (εξ ων 16 Κρήτες) στην Ιταλία
προς εκπαίδευση. Μετά τον θάνατό του (1590) παρενέβη η Ενετική Δημοκρατία και διέταξε
να στέλλωνται 12 μόνον νέοι, πρώτα μεν στη Ρώμη, είτα δε στην Πατάβια προς
εκπαίδευση…
- Ο κόμις Ιωάννης Παλαιόκαπας, ήταν
λόγιος του 16ου αιώνος, διδάκτωρ «επ’ αμφοτέροις τοις δικαίοις» στο Παταβιο.
- Ο Κωνσταντίνος Παλαιόκαπας ήταν
γνωστός ζωγράφος του 17ου αι. (γνωστές δύο ενυπόγραφες εικόνες του στην
μονή Γωνιάς Κρήτης - με την Σταύρωση, και τον άγιο Νικόλαο).
- Άλλος Κωνσταντίνος Παλαιόκαπας
(1630, γνωστός και ως μοναχός Παχώμιος) διέπρεψς στο Παταβιο στα γράμματα και
διεκρίθη ως καλλιγράφος. Εργάσθηκε με τον Άγγελο Βεργωνιο ως καλλιγράφος στην
Εννεακρούνο (Fontainebleau) της βασιλικής βιβλιοθήκης, κατ’ εντολήν του βασιλια
της Γαλλίας Φραγκίσκου Α'. Πλείστοι καλλιτεχνικοί κώδικες γραφέντες από αυτόν ευρέθησαν
στις Βιβλιοθήκες των Παρισίων και της Λυων. Ανέκδοτος η συλλογή του.
- Ο Τσελεπής Παλαιόκαπας. λόγιος του 16ου αι. αδελφός του Κωνσταντίνου, διαπρέψας στο Πατάβιο.
(**) Έργο κυρίως Ελλήνων τεχνιτών-εργατών
από την Κάσο Δωδεκανήσου. Μάλιστα γι’ αυτόν τον λόγο ετέθη ζήτημα ονομασίας της
Διώρυγος ως Διώρυγα της Κάσου ή των Κασίων, το οποίο δεν προκρίθηκε και αντ' αυτού ονοματίσθηκε Διώργυγα του (Κασίου) Διός (Zeus > Suez). Σχετικό το
παρακείμενο Κάσιον όρος.
Giardini Papadopoli a Venezia!
Il parco si trova di fronte alla stazione
ferroviaria di Venezia, nel sestiere di Santa Croce. In quel luogo infatti
esisteva un monastero, detto della Santa Croce, demolito all'inizio del XIX
secolo, di cui oggi rimane solo una colonna bizantina proveniente da
Costantinopoli.
I giardini furono commissionati
nel 1834 dal banchiere di origine greca Spiridione Papadopoli per la moglie, la
veronese Teresa Mosconi.
Nel 1830 la banca Papadopoli era
la più grande di Venezia e una delle più grandi della penisola italiana, con un
patrimonio di 15 milioni di lire austriache, che comprendeva immobili, navi e
relative merci, crediti esigibili, ecc.
Nel 1863 furono ampliati dagli
eredi di Spiridione, Angelo e Nicolò Papadopoli. Nel 1918, tuttavia, furono
bombardati dagli austriaci durante la prima guerra mondiale e vennero
ridimensionati. Nel 1920, infine, furono concessi al comune di Venezia e aperti
al pubblico.
Al loro centro fu posta una
statua di Pietro Paleocapa, ingegnere idraulico tra i più importanti del
secolo, proveniente da una famiglia di origine greca (cretese). Partecipò ai
lavori di apertura del Canale di Suez in Egitto. Fu ministro nel governo provvisorio
di Manin nel 1848, quando Venezia insorse contro gli austriaci.
I giardini Papadopoli sono ancora
oggi un luogo di svago e di ritrovo preferito dai veneziani.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook