Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Pierre Gilles
(λατ. Petrus Gyllius, εξελλ. Πέτρος Γύλλιος,
1490–1555) ήταν Γάλλος περιηγητής, τοπογράφος και μεταφραστής.
Γεννήθηκε στο Αλμπύ της νότιας
Γαλλίας. Εταξείδευσε και μελέτησε τα έθιμα των λαών της Μεσογείου και της
Ανατολής. Στην Κωνσταντινούπολη, εστάλη κατά το διάστημα 1544 – 1547, απεσταλμένος
του βασιλέως της Γαλλίας, Φραγκίσκου Α´, για να… ανακαλύψει και να μελετήσει
αρχαία χειρόγραφα, ενώ έκανε και… «αρχαιολογικές» έρευνες. Έτσι εκεί ανακάλυψε
ένα χειρόγραφο του γεωγραφικού έργου του Διονυσίου του Βυζαντίου[1], το
οποίο μετάφρασε στα λατινικά. Επίσης συνέταξε και μια τοπογραφική μελέτη της Κωνσταντινούπολης,
καθώς και μια περιγραφή του Βοσπόρου. - ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης "¨Κωνσταντινούπολη και Αγία Πετρούπολη". Μετέφρασε επίσης κείμενα του Κλαύδιου
Αιλιανού, του Πορφυρίου, του Ηλιοδώρου, του Οππιανού, κ.ά. το 1533.
Συνέταξε επίσης και ελληνο-λατινο λεξικό, που κυκλοφόρησε με τίτλο «Lexicon graecolatinum, supra omneis omnium hactenus accesssiones multis milib(us) vocabulorum, annis iam aliquot ex assidua scriptorum omnium lectione congestis, auctum», στην Βασιλεία Ελβετίας, εκδ. Valentin Curio, 1532. Ήταν folio (316 x 200 χλστ.), με κείμενο σε δυο στήλες, ξυλόγραφο τυπογραφικό σήμα στον τίτλο και στο τελευταίο. Σήμερα είναι ένα ΣΠΑΝΙΟ λεξικό.
Πέθανε στην Ρώμη από ελονοσία.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:
- Ex Æliani historia per Petrum Gyllium latini facti, itemque ex
Porphyrio, Heliodoro, Oppiano, tum eodem Gyllio luculentis accessionibus aucti
libri XVI. De ui et natura animalium. Eiusdem Gyllii Liber unus, De Gallicis et
Latinis nominibus piscium, Lugduni, apud Seb. Gryphium, 1533.
Μετά τον θάνατό του εξεδόθησαν
τα:
- Ο θρακικός Βόσπορος - De Bosphoro Thracio libri II I, G. Roville, Λυών, 1561.[2]
- De topographia Constantinopoleos et de illius antiquitatibus libri IV, Lugduni:
apud Gulielmum Rouillium, G. Roville, Λυών, 1561.
- Aeliani de historia animalium libri XVII, Lugduni apud Guliel.
Rovillium, 1562.
- Aeliani De historia animalium libri XVII quos ... Petrus Gillius vertit,
unà cum nova elephantorum descriptione; item Demetrii De cura accipitrum, et de
cura et medicina canum, eodem Petro Gillio interprete. Lugduni: apud Gulielmum Rovillium, 1565.
- Elephanti nova descriptio, 1565. Descriptio nova Elephanti, Αμβούργο, 1614.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Ελληνική
Βιβλιογραφία». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.5.2019.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Αρχαίος Έλλην γεωγράφος, του 2ου αιώνα μ.Χ. με καταγωγή από την πόλη του Βυζαντίου. Έγραψε «Ανάπλους Βοσπόρου» (λατινικά De Bospori navigatione), όπου περιγράφει την ακτογραμμή του Βοσπόρου, καθώς και την αρχαία πόλη του Βυζαντίου (πριν αυτή ενσωματωθεί στην νέα μεγάλη πόλη της περιοχής, την Κωνσταντινούπολη, τον 4ο αιώνα μ.Χ.). Εγράφη προ του 196 μ.Χ. διότι δεν αναφέρει την πολιορκία και καταστροφή του Βυζαντίου από τον Σεπτίμιο Σεβήρο. Από το έργο αυτό επίσης μαθαίνουμε για τον αρχαίο βωμό του Απόλλωνος στις Κυανέες Πέτρες - άγνωστης χρονολογίας άγνωστης τοποθεσίας μέχρι σήμερα! Πρόκειται για ένα από τα πιο λεπτομερή γεωγραφικά έργα των αρχαίων χρόνων. Αναφέρεται από τον γεωγράφο Στέφανο Βυζάντιο (6ος αιώνας – βλ. ετυμολογία Χρυσόπολης). Πρώτος εξέδωσε το έργο του ο πατριάρχης Φώτιος (9ος αιώνας), στην (χαμένη) γεωγραφική πραγματεία του, «Ανάπλους» (όπου συμπεριλαμβάνονταν και άλλα γεωγραφικά κείμενα από την αρχαιότητα, όπως ο «Περίπλους του Ευξείνου Πόντου», κ.ά.). - ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκάκης "Περίπλους του αρχαίου Πόντου", σε 10 συνέχειες, στην εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ», Απρ. 2009 - Μάρτιος 2010.
Το έργο του Διονυσίου διεσώθη στα λατινικά από τον
Γύλλιο.
Έγραψε επίσης «Περί θρήνων» (ποιητική συλλογή επικηδείων).
[2] Βλ. και Rudolf Güngerich επιμ. «Anaplus Bospori / De Bospori
navigatione», ελληνικά
/ λατινικά, εκδ. Weidmann, 1927 β΄ έκδ. 1958.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook