Του Γιώργου Λεκάκη
Γενετικές μελέτες με επί κεφαλής
την κ. Julie Sardos της Alliance of Biodiversity International (για την
βιοποικιλότητα) υποδηλώνουν ότι δύο άγνωστα είδη άγριας μπανάνας συνεισέφεραν
DNA στο σύγχρονο φρούτο.
Το 2020, όταν η Nabila Yahiaoui
του gricultural Research Center for International Development Γαλλίας και οι
συνεργάτες της συνέκριναν τα γονιδιώματα 24 άγριων και εγχώριων μπανανών,
διαπίστωσαν ότι το DNA σε ορισμένα από τα δείγματα δεν ταίριαζε με το DNA σε
κανένα από τα άλλα δείγματα. Σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν την προέλευση
αυτών των γονιδίων, η κ. Sardos και οι συνάδελφοί της πήραν δείγμα DNA από 68
συγγενείς άγριων μπανανών και 154 τύπους καλλιεργούμενων μπανανών,
συμπεριλαμβανομένων 25 από την Παπούα Νέα Γουινέα, όπου πιστεύεται ότι οι μπανάνες εξημερώθηκαν για πρώτη φορά.
%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE.jpg) |
Map of New Guinea Island and examples of fruits of M. acuminata ssp. banksii (A, B) and of closely related cultivated AA accessions from Papua New Guinea (C). AROB003 ‘Mero Mero’, (D) AROB034 ‘Nesuri’, (E) AROB004 ‘Wiau’, (F) AROB035 ‘Talasea’, (G) AROB050 ‘Seseve’, (H) AROB047 ‘Tobaung’, (I) AROB019 ‘Tavilo’, and (J) AROB016 ‘Nape’e’). Dark blue dots on the map represent collection locations for accessions within the cluster ‘banksii’ (according to Sharrock, 1988; Sharrock et al., 1988; Sharrock et al., 1989, Sharrock 1989 and Sutanto et al., 2016). Photos: (A, B) taken by first author, (C-J) courtesy of NARI. |
Βρήκαν ότι η «banksia / banksii»,
ένα υποείδος της άγριας μπανάνας (Musa acuminata), ήταν πιθανότατα το πρώτο που
καλλιεργήθηκε στην Νέα Γουινέα. Η γενετική ποικιλομορφία των σύγχρονων
ποικιλιών μπανάνας που καλλιεργούνται σήμερα στην Νέα Γουινέα δείχνει ότι οι
πρώτοι αγρότες συνέχισαν να διασταυρώνουν τις εξημερωμένες καλλιέργειές τους με
άγριους συγγενείς. Επί πλέον, η ανάλυση υποδηλώνει ότι οι άγριες μπανάνες που
φύονται στην Ταϊλάνδη και κάπου ανάμεσα στο βόρειο Βόρνεο και τις Φιλιππίνες
συνέβαλαν επίσης στην σύγχρονη μπανάνα.
ΠΗΓΗ: J. Sardos et.al «Hybridization,
missing wild ancestors and the domestication of cultivated diploid bananas», Sec.
Plant Systematics and Evolution, https://doi.org/10.3389/fpls.2022.969220
, Frontiers in Plant Science, 7.10.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 8.10.2022.
Hybridization and introgressions are important evolutionary forces in plants. They contribute to the domestication of many species, including understudied clonal crops. Here, we examine their role in the domestication of a clonal crop of outmost importance, banana (Musa ssp.). We used genome-wide SNPs generated for 154 diploid banana cultivars and 68 samples of the wild M. acuminata to estimate and geo-localize the contribution of the different subspecies of M. acuminata to cultivated banana. We further investigated the wild to domesticate transition in New Guinea, an important domestication center. We found high levels of admixture in many cultivars and confirmed the existence of unknown wild ancestors with unequal contributions to cultivated diploid. In New Guinea, cultivated accessions exhibited higher diversity than their direct wild ancestor, the latter recovering from a bottleneck. Introgressions, balancing selection and positive selection were identified as important mechanisms for banana domestication. Our results shed new lights on the radiation of M. acuminata subspecies and on how they shaped banana domestication. They point candidate regions of origin for two unknown ancestors and suggest another contributor in New Guinea. This work feed research on the evolution of clonal crops and has direct implications for conservation, collection, and breeding.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook