Αυτός είναι ο σινασίτικος τσιορμπάς.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ, ΕΔΩ.
Μας έβρεξε μας τουλούμιασε για τα καλά σήμερα! Και θυμήθηκα την σούπα γιαουρτιού / γιογουρτλού νανελι τσορμπά / γιαουρτλού "της γιαγιάς" μου της Μικρασιάτισσας: Τον σινασίτικο τσιορμπά / τσόρμπα / τσορβά / σούρβα.
Απλή:
- Πουργούρι[1] ή ρύζι,
- τσιγαρίζουμε κρομμύδι σε βούτυρο γάλακτος,
- μπόλικο κοτόζουμο (ή κρεατοζουμο)
- καλό όξινο παραδοσιακό γιογκούρτι[2] προβάτου. Το κόλπο με το γιαούρτι είναι όπως το αυγολέμονο: Να μη βράσει και κόψει. Σε μια κουτάλα βάζετε βούτυρο με δυόσμο. Το καίτε (στο γκαζάκι) και το βάζετε μέσα στην σούπα να κάνει "τζιζ".
και
- μπόλικο δυόσμο, για να μοσχοβολήσει ο τόπος!
- Καλό είναι να βάλουμε και λίγες φέτες ψιλοκομμένες παστουρμά / παστιρμά (*), χωρίς το τσεμένι[3], ή σουτζούκι, ή/και βρασμένα ρεβίθια.
Ανακάτευαν με την κουτάλα της σούπας, που την έλεγαν τσιόμτσε.
Μοιάζει με τον τραχανά, μα είναι αλλιώτικη!
Παρόμοια έφτιαχναν και στην Αττάλεια. Στο Ζόγκουρλου, της επαρχίας Τσόρουμ, έφτιαχναν πασκιτανόσουπα.
ΠΗΓΗ: Μικρασία - Σινασός – Ελ. Κινάνη, Κυρ. Βλασιάδης. Α. Διαμάντογλου. Μ. Αναστασίαδου. Ελ. Σιδερίδου. "Γη της Καππαδοκίας λαογραφία και παράδοση". Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 19.10.2022.
[1] Πουργούρι = πληγούρι (βρασμένο σιτάρι). Παλαιότερα γινόταν με ασλχ / ασλίκι / κόρκοτο (ωμό σιτάρι), το οποίο το βράζεις με νερό, αφού βράσει και σταματήσει η βράση του αραιώνεις το στραγγιστό, το ρίχνεις μέσα, καις λάδι με ξερό δυόσμο και το ρίχνεις κι αυτό μέσα...
[2] Γιογκούρτι = γιαούρτι.
[3] Τσεμένι ή τσιμένι.
(*) Όταν έφτιαχναν τον παστουρμά πάστωναν και τα κόκκαλα και έβραζαν αυτά για τις σούπες. Ηξεύραν οι πρόγονοί μας από οικιακή οικονομία. Δεν πέταγαν τίποτα!
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook