Η αγγλική λέξη quake είναι από την ομηρική καρκαίρω ( = σείομαι > σεισμός) - του Δ. Συμεωνίδη

Η αγγλική λέξη quake

είναι από την ομηρική καρκαίρω

(= σείομαι > σεισμός)

Του Δημήτρη Συμεωνίδη, dsymeonidis@outlook.com

 

Προφανής εἶναι καί ἡ σχέση τοῦ Ὁμηρικοῦ καρκαίρω, πού σημαίνει σείομαι (Ἰλ. Υ 157), μέ τό ἀγγλικό quake πού σημαίνει τρέμω καί σείομαι∙ ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται καί ὁ σεισμός earthquake ὅπου σείεται ἡ γῆ.

Ιλιάς Υ 157

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

156 Ἔλαμπε ὡστόσο ἀπ᾽ τόν χαλκόν κι ἐγέμισε ἡ πεδιάδα

ἀπ ᾽ ἄνδρες κι ἵππους καί ὡς ὁμοῦ προβαίναν τράνταζ᾽ ὅλη

ἀπό τά πόδια τους ἡ γῆ καί ἄνδρες ἐξαίσιοι δύο

ἀνάμεσα τῶν δυό στρατῶν νά κτυπηθοῦν ὁρμῆσαν

 

Αρχαίον κείμενον

156 Τῶν δ᾽ ἅπαν ἐπλήσθη πεδίον καὶ λάμπετο χαλκῷ,
ἀνδρῶν ἠδ᾽ ἵππων· κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσιν
ὀρνυμένων ἄμυδις. δύο δ᾽ ἀνέρες ἔξοχ᾽ ἄριστοι
ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι,

Κοσμοσείστης και γεωσείστης ο Ποσειδών.

Verb

καρκαίρω

1.     (of the earth) to quake

κάρκαιρε

καρκαίρω

quake

pres imperat act 2nd sg

καρκαίρω

quake

imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)

 

Ιωάννου Σταματάκου: Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης

Καρκαίρω = Ἀντηχῶ, σείομαι, κραδαίνομαι, τρέμω ἐπί τῆς γῆς σειομένης κατά τούς σεισμούς.

 

Εὐαγγ. Κοφινιώτη: Λεξικόν Ὁμηρικόν

Κάρκαιρε πρτ. ἐκραδαίνοντο ἐσείοντο (ἀποτελοῦντα ἦχον)

Κώστας Δούκας: Λεξικόν Διεθνῶν Λέξεων τοῦ Ὁμήρου

Καρκαίρω (carcaero), κραδαίνομαι, σείομαι.

 

Etymology on Line Dictionary

 

Σεισμός (v.)

Μεσαιωνικά ἀγγλικά quaken, ἀπό τήν ἀρχαία ἀγγλική cwacian "quake (τῆς γῆς), τρέμουλο, ἀνατριχίλα (τῶν προσώπων, ἀπό κρύο, συγκίνηση, φόβος, πυρετός κ.λπ.), φλυαρία (τῶν δοντιῶν)" πού σχετίζεται μέ τό cweccan "νά ταρακουνήσει, ταλάντευση, κίνηση, δόνηση», λέξεις ἄγνωστης προέλευσης χωρίς συγκεκριμένα συγγενῆ ἔξω ἀπό τά ἀγγλικά. Ἴσως κάπως μιμητικό (σύγκρινε quag, quaver, quiver (v.), Middle English quaven «tremble, shake, palpitate», περ. 1200). Σχετικά: Σεισμός; σεισμός. Στά μεσαιωνικά ἀγγλικά παλαιότερα καί μέ ἰσχυρό παρατατικό τύπο quoke. Ἡ βορειοαμερικανική ἀσπένδα πού τρέμει ὀνομάζεται ἔτσι ἀπό τό 1822.σεισμός (n.)

ἀρχές 14c., "ἕνα τρέμουλο ἀπό φόβο," ἀπό σεισμό (v.). Σπάνιο ἐκτός ἀπό συνδυασμούς, καί τώρα συνήθως ὡς βράχυνση τοῦ σεισμοῦ, στόν ὁποῖο ἡ χρήση του μαρτυρεῖται ἀπό τό 1640. Τά αρχαία ἀγγλικά εἶχαν τό λεκτικό οὐσιαστικό cwacung «τρέμοντας, ». Συγκρίνετε ἐπίσης τή μέση ἀγγλική quavinge τοῦ erþe "anquake" (14c.), earthquave (n.), ἀρχές 15c.

 

ETYMOLOGY ON LINE DICTIONARY

Quake (v.)

Middle English quaken, from Old English cwacian "quake (of the earth), tremble, shudder (of persons, from cold, emotion, fear, fever, etc.), chatter (of teeth)," related to cweccan "to shake, swing, move, vibrate," words of unknown origin with no certain cognates outside English. Perhaps somehow imitative (compare quag, quaver, quiver (v.), Middle English quaven "tremble, shake, palpitate," c. 1200). Related: Quaked; quaking. In Middle English formerly also with strong past-participle form quoke. The North American quaking aspen is so called by 1822.

quake (n.)

early 14c., "a trembling in fear," from quake (v.). Rare except in combinations, and now usually as a shortening of earthquake, in which use it is attested from 1640s. Old English had the verbal noun cwacung "shaking, trembling." Also compare Middle English quavinge of erþe "an earthquake" (14c.), earthquave (n.), early 15c.

 

Στά Ἀγγλικά λεξικά ἀναφέρουν ὅτι ἡ λέξη quake εἶναι ἀγνώστου ἐτύμου. - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ, ΕΔΩ. Ἔτσι κάνουν σε πάρα πολλές λέξεις καί δέν ἀναφέρουν ὅτι εἶναι Ἑλληνικῆς προέλευσης.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 25.2.2023.

αγγλικη λεξη quake ομηρικη καρκαιρω σειομαι > σεισμος Συμεωνιδης, ομηρος Ιλιας ιλιαδα αγγλικα τρεμω σειω earthquake Ιλιαδα χαλκος ιππος τρανταγμα ανδρες στρατος πεδιο ιπποι καρκαιρε γαια ποδια μαχη ιεος ποσειδών ποσειδωνας κοσμοσειστης γεωσειστης γαιωσειστης ψηφιδωτο ζευγμα σελευκεια επι ευφρατη ευφρατης τουρκια ετυμο ετυμολογια ελληνικα αντηχω κραδαινομαι, Κοφινιωτης λεξικον ομηρικον ηχος κραδαινομαι, αντηχηση

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ