Του Γιώργου Λεκάκη
Στην νέα υπαίθρια τοποθεσία της
Μέσης Πλειστόκαινου Μαραθούσα-2, η οποία ανακαλύφθηκε κατά την διάρκεια διπλής
εντατικής και στοχευμένης επιτόπιας έρευνας στα λιγνιτωρυχεία της λεκάνης
Μεγαλόπολης Αρκαδίας Ελλάδος, ευρέθησαν οδοντικά και μετακρανιακά υπολείμματα
Ιπποπόταμου, ίδιας ηλικίας με την θέση Μαραθούσα-1 η οποία χρονολογείται μεταξύ
500.000 και 400.000 χρόνων πριν από σήμερα και συσχετίζεται με το Στάδιο
Θαλάσσιων Ισοτόπων 12.
Πιθανότατα να ανήκουν μόνο σε
ένα μόνο άτομο Ιπποπόταμου!
Τα σημάδια κοπής που
εντοπίστηκαν σε έναν θωρακικό σπόνδυλο υποδεικνύουν την σφαγή του ζώου από αρχανθρώπους…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Άνθρωποι έσφαξαν ελέφαντα πριν από 600.000 χρόνια, στην Μεγαλόπολη Αρκαδίας!
Η Μαραθούσα-2 παρέχει
περαιτέρω στοιχεία για την εκμετάλλευση της μεγαπανίδας από τον άνθρωπο κατά το Μέσο
Πλειστόκαινο στην Λεκάνη της Μεγαλοπόλεως και ένα από τα λίγα παραδείγματα
επεξεργασίας σφαγίων Ιπποπόταμου κατά την Κάτω Παλαιολιθική στην Ευρώπη!
Ως εκ τούτου, προάγει τις γνώσεις
μας για τις στρατηγικές απόκτησης τροφής και την συμπεριφορά διαβίωσης του Homo
κατά το Πλειστόκαινο και υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στην
λεκάνη, όπου η μεγαπανίδα είναι καλά καταγεγραμμένη.
Η τοποθεσία βρίσκεται ακριβώς
κάτω από την Λιγνιτική Φλέβα III της Μαραθούσας στον Σχηματισμό Χωρέμι.
ΠΗΓΗ: G. Konidaris, κ.ά. «Marathousa 2: A
New Middle Pleistocene Locality in the Megalopolis Basin (Greece) With Evidence
of Hominin Exploitation of Megafauna (Hippopotamus)», DOI: https://doi.org/10.48738/2023.iss1.810,
Paleoanthropology, 27.4.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 28.4.2023.
Abstract
In this article we present the new open-air Middle Pleistocene locality
Marathousa 2, which was discovered during a double intensive and targeted field
survey in the lignite mines of the Megalopolis basin (Greece). The locality is
situated just below the Lignite Seam III of the Marathousa Member (Choremi
Formation), and its similar stratigraphic position with the chronologically
well-constrained locality Marathousa 1 (dated between 500 and 400 ka and
correlated to the Marine Isotope Stage 12) indicates a comparable age for
Marathousa 2. The locality most notably yielded dental and postcranial remains
of Hippopotamus, with those found at the locality’s Area A most likely
belonging to a single individual. The dimensions of the dental elements support
an attribution to H. antiquus, a large-sized taxon, almost twice as large as
the recent common H. amphibius, and with strong aquatic habits. Cut marks
identified on a thoracic vertebra indicate hominin butchering of the carcass.
Preliminary paleoenvironmental remarks based on the mammal and mollusk fauna,
indicate that hominin activities took place at the margins of or near a perhaps
cold freshwater water body, but with temperatures that allowed its persistence
throughout the year, and perhaps under drier conditions compared to preceding
and succeeding periods in the basin. In addition to the exploitation of
elephants in Marathousa 1, Marathousa 2 provides further evidence of megafauna
exploitation during the Middle Pleistocene in the Megalopolis Basin and one of
the few examples of hippopotamus carcass processing during the Lower
Paleolithic in Europe. Therefore, it advances our knowledge of the food
acquisition strategies and subsistence behavior of Pleistocene Homo, and
highlights the need for further research in the basin, where megafauna is well
recorded.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook