Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Guillaume-Abel
Blouet (Passy Παρισιού, 1795 – Παρίσι, 1853) ήταν Γάλλος αρχιτέκτων,
που περιόδευσε και στην Ελλάδα.
Eσπούδασε Ρωμαϊκή Αρχιτεκτονική και διηύθυνε την θεαματική αναστήλωση των
ρωμαϊκών λουτρών του αυτοκράτορος Καρακάλλα(*).
Το 1829, ο Μπλουέ εδιορίσθη διευθυντής του τμήματος Αρχιτεκτονικής και Γλυπτικής της «Γαλλικής
Επιστημονικής Εκστρατείας του Μοριά» (1828 - 1833), κατά την οποία έκανε τις
πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές της αρχαίας Μεσσήνης και μετά της Ολυμπίας (10.5.1829)[1], όπου ταυτοποίησε
τον Ναό του Πανελληνίου / Ολυμπίου Διός[2].
Αρχαιολογικώς επί κεφαλής ήταν ο Λεόν-Ζαν-Ζοζέφ Ντυμπουά (από το Τμήμα Αρχαιολογίας[3] της «Γαλλικής Επιστημονικής Εκστρατείας του Μοριά»). Έκαναν ανασκαφές στην Ολυμπία για πρώτη φορά. Πέρασαν 6 εβδομάδες στο αρχαιολογικό χώρο. Τα περισσότερα από τα αρχαία κτήρια ήταν τότε αόρατα, «διότι είχαν καλυφθεί από ένα παχύ στρώμα ιζημάτων, λόγω των συχνών υπερχειλίσεων των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου. Μόνον ένα μεγάλο δωρικό κομμάτι στήλης ήταν ορατό». Είχε ήδη εντοπιστεί από προηγούμενους ταξειδιώτες επειδή οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών είχαν λαθροσκάψει τάφους εκεί για να πάρουν τις αρχαίες πέτρες, αλλά κανείς δεν το είχε αποδώσει με βεβαιότητα στον ναό του Δία. Οι Γάλλοι βρήκαν τμήματα από τις μετόπες του πρόναου και του οπισθόδομου του ναού του Διός, τα οποία μετέφεραν στην Γαλλία με την άδεια της ελληνικής κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια[4]. Τα ευρήματα αυτά εκτίθενται μέχρι σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου στην πόλη των Παρισίων…
Ήταν η δεύτερη από τις τρεις
μεγάλες «στρατιωτικές-επιστημονικές αποστολές» της Γαλλίας στο πρώτο μισό του
19ου αιώνα, στην οποία γεωλόγοι και αρχαιοκάπηλοι συνόδευσαν μια αποστολή
με στρατιωτικούς στόχους. Σε χρονικό σημείο-καμπής στον Ελληνικό Πόλεμο της
Ανεξαρτησίας. [Η πρώτη ήταν η εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο (που
ξεκίνησε το 1798) και η τρίτη στην Αλγερία (από το 1839)].
Μετά την επιστροφή του από την Ελλάδα, ο Μπλουέ εδιορίσθη (1831) επί κεφαλής ολοκλήρωσης της Αψίδας του Θριάμβου των Παρισίων (μέχρι την εγκαίνιά της, το 1836). Αργότερα αφοσιώθηκε στην μελέτη της αρχιτεκτονικής των σύγχρονων φυλακών / σωφρονιστηρίων. Διορίσθηκε μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών το 1850.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης
Ελλάδος περιήγησις» (απόσπ.). Γ. Λεκάκης «Ελληνικη Βιβλιογραφια». ΒΕΡΓΟΣ,
7.4.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 6.4.2020.
- Blackmer 153, Brunet, II, 1135-6.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
(*) Restauration des thermes d'Antonin Caracalla, à Rome, présentée en
1826 et dédiée en 1827 à l'Académie des Beaux-Arts, 1828.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Η ανακάλυψη της Ολυμπίας οφείλεται στον Άγγλο Richard Chandler, το 1766 ο οποίος δεν έκανε ανασκαφές. Ακολούθησαν,
με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ο Λουί Φρανσουά Σεμπαστιάν Φωβέλ (πρόξενος της
Γαλλίας και απεσταλμένος του κόμης Σουαζέλ Γκουφιέ), και οι Πουκεβίλ, Γκελ, Κόκερελ και Ληκ.
[2] Το 1829 – 1830 ο ζωγράφος Αμωρύ-Ντυβάλ (του τμήματος
Αρχαιολογίας) έδωσε στα «Souvenirs» του, μια προσωπική, άμεση και ακριβή
μαρτυρία των γεγονότων που οδήγησαν στην ακριβή αναγνώριση και ταυτοποίηση του
Ναού του Διός στην Ολυμπία – βλ. Eugène Emmanuel Amaury
Duval, ζωγράφος, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής, «Souvenirs, 1829 - 1830», εκδ. Librairie Plon, E. Plon, Nourrit et Cie, Παρίσι, 1885.
[3] Το τμήμα αρχαιολογίας διαλύθηκε λίγο μετά τήν έλευσή
του στην Ελλάδα.
[4] Βλ. «Τα γλυπτά» στο «Το έργο της γαλλικής
επιστημονικής αποστολής του Μοριά 1829-1838», επιμ. Γ. Σαΐτας, εκδ. Μέλισσα,
2011 – 2017. Και ΥΠΠΟΑ.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook