Εξ ομηροδιδάξεως άρχεσθαι και ομηροκτονίας παύεσθαι - του Π. Ιωαννίδη

Εξ ομηροδιδάξεως άρχεσθαι
και ομηροκτονίας παύεσθαι

Του Πέτρου Ιωαννίδη, καθηγητή φιλολόγου

 

Η αληθινή πατρίδα ενός λαού είναι η γλώσσα του, αν αυτή χαθεί,

χάνεται και ο λαός της.

(Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, ποιητής, φιλόσοφος, λογοτέχνης)

 

ΑΠΛΗ ΓΛΩΣΣΑ = ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ*

Όσο φτωχαίνει η γλώσσα μας ρηχαίνει κι η σκέψη μας, η ύπαρξή μας. Λόγος και σκέψη δεν διαχωρίζονται. Ο Πλάτων στο έργο του «Σοφιστής», 263d, το διατυπώνει ξεκάθαρα: «Οκον διάνοια μέν καί λόγος τατόν».

Όλες οι σπουδαίες έννοιες θέλουν τη γλώσσα για να «γεννηθούν» και να μεγαλώσουν: η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη, η Φιλότητα, όλα αυτά για τα οποία αξίζει να υπάρχουμε.

«Περισσότερο κατοικούμε μια γλώσσα παρά μια χώρα», επισημαίνει ο Εμίλ Σιοράν, 1911-1995, Γαλλορουμάνος φιλόσοφος. Η γλώσσα είναι η πατρίδα μας, εκεί όπου φωλιάζει η ψυχή μας. Αν δεν έχουμε γλώσσα, δεν έχουμε επικοινωνία, ούτε και κοινωνία. Αν δεν έχουμε γλώσσα, δεν έχουμε τι να σκεφθούμε. Αν δεν έχουμε γλώσσα, δεν έχουμε τι να αγαπήσουμε. Αν δεν έχουμε γλώσσα, δεν έχουμε ελευθερία. Αν δεν έχουμε γλώσσα, δεν έχουμε ούτε πατρίδα.

«ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΑΙ»

«Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες - Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί· και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν, να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά, βγαλμένοι -ω συμφορά! απ' τον Ελληνισμό!»

(Κ. Π. Καβάφης, κρυμμένα ποιήματα 1877-1923,

επιμ. Γ.Π. Σαββίδης, Ίκαρος, Αθήνα 1993, σ. 89).

Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει και φαίνεται σαν να συμμετέχουμε όλοι μας, λαός και ηγεσία, άλλοι συνειδητά, άλλοι ασυνείδητα σε μια απίστευτα πλατιά συνωμοσία για την πλήρη καταστροφή και απαξίωση της γλώσσας μας, είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη και ίσως στον κόσμο που κακοποιούμε τόσο βάναυσα την αρχαιότερη και πλουσιότερη γλώσσα απ' όλες που υπάρχουν.

Το 1975, μετά την πτώση της δικτατορίας, με την αναθεώρηση τότε του Συντάγματος, καταργείται το άρθρο 107, που προέβλεπε ότι: «Επίσημος γλώσσα του κράτους είναι εκείνη στην οποία συντάσσεται το Πολίτευμα και της Ελληνικής Νομοθεσίας τα κείμενα. Πάσα προς παραφθορά αυτής επέμβαση απαγορεύεται». Έκτοτε δεν υπάρχει επίσημη γλώσσα για τον ελληνικό λαό και το κράτος του, που να αναγνωρίζεται και να προστατεύεται από το Σύνταγμά του. Πρέπει με τη νέα αναθεώρηση του Συντάγματος να καθιερωθεί πλέον η Ελληνική Γλώσσα ως μόνη επίσημη γλώσσα του κράτους, που θα γράφεται με το Ελληνικό Αλφάβητο και θα προστατεύεται μέσα στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον από κάθε είδους αυθαιρεσίες, νοθείες, στρεβλώσεις και κακοποιήσεις. Ο καθένας με όποιες δυνάμεις διαθέτει και από όποιο μετερίζι βρίσκεται. Η Ελληνική Γλώσσα, η Μητέρα όλων των γλωσσών, όπως την αποκαλεί ο πρόεδρος της διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού, Ιταλός, καθηγητής γλωσσολόγος Φραγκίσκο Λιγκόρα, «είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε, ως Έθνος».

«Έλληνες, να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική Γλώσσα ζωντανή και Μητέρα όλων των άλλων γλωσσών.

Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον Παγκόσμιο Πολιτισμό».

Ας αφυπνιστούμε λοιπόν για να μην την χάσουμε. Γιατί αν την χάσουμε, αυτή θα μας εκδικηθεί προδομένη πια, περιπαίζοντας και λοιδορώντας μας, όταν εμείς νεκροί, κι αυτή ολοζώντανη και πανέμορφη, μέσα από τον κόσμο των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών, θα ομορφαίνει και θα προικίζει με τον απαράμιλλο πλούτο της, τις γλώσσες ενός κόσμου, από τον οποίο εμείς θα είμαστε απόντες!

Παρακολουθώντας τα προεκλογικά προγράμματα των πολιτικών φορέων, τις πολιτικές τους θέσεις και τις προεκλογικές τους εξαγγελίες διαπιστώνω ότι δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα αυτό το υπέρτατο πολιτισμικό αγαθό, η Ελληνική Γλώσσα (Προστασία, Διαφύλαξη, Ανάδειξη, Διάδοση, Διδασκαλία, Επαναδιεθνοποίηση), ενώ θα έπρεπε αυτή να αποτελεί πρώτη προτεραιότητά τους. Εστιάζουν όλοι στα οικονομικά προβλήματα, στην επιχειρηματικότητα και στην Τεχνητή Νοημοσύνη, θέματα που θεωρούν προνομιακά τους πεδία με σκοπό το εκλογικό όφελος.

 

ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...

– Ας απαιτήσουμε να έλθει η αλήθεια στο φως.

– Ας τολμήσουμε να αντιπαρατεθούμε με παρωχημένες και πολιτικά κατευθυνόμενες αντιλήψεις του παρελθόντος.

– Ας είμαστε περήφανοι για την αρχέγονη γλώσσα των προπατόρων μας.

Ο Ευριπίδης, 480-406, σε μια χαμένη του τραγωδία «ΑΙΓΕΥΣ», Fragment 5, 1 μας προειδοποιεί:

«Ε μή καθέξεις γλσσαν, σται σοι κακά».

(= Αν δεν προσέξεις/ελεγξεις τη γλώσσα σου, θα βρεις το μπελά σου).

 

Η ΙΤΑΛΙΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ

ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΥΓΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

 

Η Ιταλική κυβέρνηση σχεδιάζει την ποινικοποίηση των αγγλικών λέξεων με νομοσχέδιο το οποίο προωθείται προς συζήτηση από το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι, και το οποίο προβλέπει την επιβολή προστίμου που θα ανέρχεται μέχρι και 100.000 ευρώ σε άτομα που θα χρησιμοποιούν αγγλικές λέξεις αντί για ιταλικές στις επίσημες επικοινωνίες. Η νομοθεσία αφορά όλες τις ξένες γλώσσες ωστόσο εστιάζει στην «Αnglomania» και στη χρήση αγγλικών λέξεων, τις οποίες το προσχέδιο αναφέρει ότι «υποβαθμίζει και αφανίζει την ιταλική γλωσσα», προσθέτοντας ότι είναι ακόμη χειρότερο επειδή το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι πλέον μέρος της Ε.Ε. μετά το Brexit. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που φέρνει στη δημοσιότητα το CNN, οι ξένες επιχειρήσεις θα υποχρεούνται να εκδίδουν στην ιταλική γλώσσα όλους τους εσωτερικούς κανονισμούς και τις συμβάσεις εργασίας.

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΜΙΛΑΜΕ ΑΚΟΜΑ

ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ!!!

«Τη Γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου»... αναφωνεί ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996.

 

Ο Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, τονιζει πως η Ελληνική Γλώσσα έχει συνεχή ιστορική παρουσία 7.000 ετών και πλέον: « Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα».

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΟΜΗΡΟ. ΕΔΩ.


Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

(αιολική - χαλκιδική διάλεκτος από την Αρχαία Κύμη της Εύβοιας, 750 π.Χ.)

 

Άραγε πόσοι Έλληνες γνωρίζουν σήμερα ότι το Λατινικό Αλφάβητο στο οποίο γράφουν όλες οι χώρες του Δυτικού Κόσμου είναι το αλφάβητο των Ελλήνων της Κύμης;

Αυτή τη μαρτυρία μάς την παραδίδει ο Μεγάλος Ρήτορας και Παιδαγωγός Μάρκος Φάβιος Κοϊντιλιανός, 35-100, από την Καλάγουρη (σημερινή Καλαχόρα) επί του ποταμού Έβρου στα βόρεια της Ιβηρικής Χερσονήσου στο σπουδαιότερο (12τομο) σύγγραμμά του, «ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΑΓΩΓΗ», που αποτελεί λεπτομερή ανάλυση και διδασκαλία της Ρητορικής καλύπτοντας όλα τα στάδια εκμάθησης και τους τύπους ρητορείας.

 

«Continet autem in se multam eruditionem, sive ex Graecis orta tractemus, quae sunt plurima praecipueque Aeolica Ratione, cui est sermo noster simillimus, declinata, sive ex historiarum notitia nomina homimum locorum gentium urbium requiramus: unde Bruti, Publicolae, Pythici? cur Latium, Italia Beneventum? quae Capitolium et collem Quirinalem et Argiletum appellandi ratio?»

(Μάρκος Φάβιος Κοϊντιλιανός, 35-100, «Ιnstitutio Oratoria»,

βιβλ. 1, κεφ. 6, εδάφιο, 31, 3).

(= Μια τέτοια επιστήμη απαιτεί βαθιά γνωση, είτε έχουμε να κάνουμε με τον μεγάλο αριθμό λέξεων που προέρχονται από την ελληνική, ειδικότερα αυτές που κλίνονται σύμφωνα με την πρακτική της αιολικής διαλέκτου, τη μορφή της ελληνικής που μοιάζει περισσότερο με τη λατινική, ή χρησιμοποιούν αρχαίους ιστορικούς ως βάση για έρευνα σχετικά με την προέλευση των ονομάτων ανδρών, τόπων, εθνών και πόλεων. Για παράδειγμα ποια είναι η προέλευση ονομάτων όπως Βρούτος, Ποπλικόλας ή Πυθικός; Γιατί μιλάμε για Λάτιο, Ιταλία ή Βενεβέντο; Ποιος είναι ο λόγος για τη χρήση ονομάτων όπως Καπιτώλιο, λόφος Κυρίνιος ή Αργίνητο).

 

ΟΜΗΡΟΣ Ο ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

 

Φοξός -ή - όν = ο οξύς, ο μυτερός, ο σουβλερός.

Χαρακτηρισμός του Θερσίτου ως οξυκέφαλου.

«Ατάρ περθε φοξός ην κεφαλήν, ψεδνή δ᾽ἐπενήνοθε λάχνη».

(Όμηρος, «ΙΛΙΑΣ», Ραψωδία Β´, στ. 218-219)

 

(= Κι από πάνω είχε ένα μακρουλό κεφάλι/δολιχοκέφαλος, ο Θερσίτης, όπου φύτρωναν τρίχες αραιές/φαλακρός).

 

Στα αγγλικά Fox = η αλεπού και στα γερμανικά Fuchs.

 

τό χος, -εος < χω = το βαστάζον, άμαξα, άρμα, δίφρος, όχημα· λατινικά vehiculum.

 

«Ἦ ῥα, καί ἐξ ὀχέων σύν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε».

(Όμηρος, «ΙΛΙΑΣ», Ραψωδία Δ΄, στ. 419)

 

(= είπε - ο Διομήδης - και πήδησε με τα όπλα του από το άρμα του στη γη).

 

Από το Fόχος < λατινικά veho = ὀχέω, φέρω, κομίζω, άγω < βαγόνι.

Wagοn(g) (αγγλικά) - Wagen (γερμανικά) - Wagon (γαλλικά) - Vagon (ισπανικά) - Vagao (πορτογαλικά) - Vagone (ιταλικά) - Wagon (ολλανδικά) - Vagn (σουηδικά) - Wagon (ρουμανικά) - Wagon (πολωνικά) - Vagon (τσεχικά).

 

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

«Η Αρχαία καρδιά που ξέρει όλον τον Όμηρο γι' αυτό αντέχει ακόμη» απο τον «Μικρό Ναυτίλο» του Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος διεκτραγωδεί τα συνεχιζόμενα βάσανα της Ελλάδας που δεν την λυγίζουν όμως ποτέ, γιατί οι ρίζες της είναι τουλάχιστον 4000 χρόνια βαθιά χωμένες στην ποίηση. 

ΠΗΓΗ: Στήλη «ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ - «ἄπιτε»!», εφημ. «Εβδόμη», 29.4.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.4.2023.


ομηρος Ιωαννιδης
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ