ΚΟΥΒΑ 70 ΧΡΟΝΙΑ μετά την 26η ΙΟΥΛΙΟΥ 1953 - Από την επίθεση στην Μονκάδα στην Επανάσταση που συνεχίζει

ΚΟΥΒΑ 70 ΧΡΟΝΙΑ μετά
την 26η ΙΟΥΛΙΟΥ 1953
Από την επίθεση στην Μονκάδα
στην Επανάσταση που συνεχίζει

Η NEW STAR σας καλεί στις ΟΛΟΗΜΕΡΕΣ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ για την ΚΟΥΒΑ την ΤΕΤΑΡΤΗ 26 Ιουλίου 2023 στον ιστορικό κινηματογράφο STUDIO new star art cinema – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Πληροφορίες για το πρόγραμμα - κρατήσεις θέσεων: 210-86.40.054.

Το Κίνημα της 26ης Ιουλίου

Το Κίνημα της 26ης Ιουλίου ήταν μία επαναστατική ομάδα με ηγέτη τον Φιντέλ Κάστρο, που σχεδίασε και πέτυχε το 1959 την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα. Η ονομασία του προήλθε μετά από μία αποτυχημένη πολεμική επιχείρηση στη Μονκάδα, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Ιουλίου 1953.

Μετά από αυτή την επίθεση, η ομάδα ανασυγκροτήθηκε στο Μεξικό, το 1955, έχοντας ως μέλη 82 εξόριστους επαναστάτες, μεταξύ αυτών ο Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ καθώς και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, με αποστολή τον σχηματισμό ενός αντάρτικου στρατού για την ανατροπή του καθεστώτος της Κούβας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΚΟΥΒΑΣ, ΕΔΩ.

Θα προβληθούν οι ταινίες:

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

Tου ΤΟΜΑΣ ΓΚΟΥΤΙΕΡΕΣ ΑΛΕΑ – 94 min – Α/Μ (ΚΩΜΩΔΙΑ)

Η χώρα περνάει στα χέρια σοσιαλιστών επαναστατών. Μια πλούσια γυναίκα δεν αντέχει να δώσει όλο τον πλούτο και τα υπάρχοντα της στη νέα κυβέρνηση. Κρύβει, λοιπόν, όλα τα πολύτιμα κοσμήματα της, σε δώδεκα καρέκλες, από μία τραπεζαρία. Μέτα το θάνατο της, ο γαμπρός της (Ιππόλυτος), ανακαλύπτει τι είχε κάνει η πεθερά του. Οι καρέκλες όμως έχουν «εθνικοποιηθεί» και ανήκουν σε δώδεκα διαφορετικούς ανθρώπους. Μαζί με έναν παπά και τον πρώην υπηρέτη του, ο Ιππόλυτος αρχίζει μια τρελλή κούρσα για να βρει τις καρέκλες και να πάρει ότι νομίζει, πως δικαιωματικά του ανήκει.

 

ΜΝΗΜΕΣ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (1968)

Tου ΤΟΜΑΣ ΓΚΟΥΤΙΕΡΕΣ ΑΛΕΑ – 97 min – ΕΓΧΡΩΜΗ (ΔΡΑΜΑ)

Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας καλλιεργημένος αστός που αρνήθηκε να ακολουθήσει τη γυναίκα του, τους γονείς του και τους φίλους του στην Αμερική κι έμεινε μόνος του στην Κούβα, παρατηρητής και σχολιαστής των μεταλλαγών που γίνεται στη χώρα του. Προτιμά να παραμείνει στην Αβάνα και μολονότι υποστηρίζει την επανάσταση, έστω κι αν δεν καταλαβαίνει πλήρως τους στόχους της, δεν αποφασίζει να πάρει μέρος στο χτίσιμο της νέας κοινωνίας. Ζει χωρίς να δουλεύει. Ηρωας εξαιρετικά αντιφατικός, που μένει απελπιστικά αδρανής όταν ξεσπά η κρίση στον Κόλπο των Χοίρων κι όλη η χώρα κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει την αμερικανική εισβολή.

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

του Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα

Βραβείο Union of Writers of the URSS Award στο Moscow International Film Festival 1961

Η ταινία εξηγεί τρία επεισόδια του Κουβανικού Επαναστατικού Αγώνα ενάντια στον δικτάτορα Fulgencio Batista. Τις συζητήσεις μέσα σε μια οικογένεια που κρύβει έναν τραυματισμένο επαναστάτη. Την ηθική σύγκρουση των ανταρτών στη Σιέρα Μαέστρα όταν πρέπει να αποφασίσουν εάν θα συνεχίσουν να πολεμούν εναντίον του εχθρού και να εγκαταλείψουν έναν τραυματισμένο σύντροφο. Και την ανασυγκρότηση της μάχης της Σάντα Κλάρα τον Δεκέμβριο του 1958, η οποία ήταν θεμελιώδης για τον θρίαμβο των ανταρτών.

 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗ (1966)

Tου ΤΟΜΑΣ ΓΚΟΥΤΙΕΡΕΣ ΑΛΕΑ – 85 min – Α/Μ (ΚΩΜΩΔΙΑ)

Όταν ένας σταχανοβίτης εργάτης, αφοσιωμένος στο έργο της επανάστασης και στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας χάνει τη ζωή του εν ώρα υπηρεσίας και καθήκοντος, στην κηδεία του οι σύντροφοί του κάνουν την ύψιστη τιμή να τον θάψουν μαζί με το εργατικό του βιβλιάριο. Αυτό το γεγονός όμως ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, καθώς η χήρα του δεν μπορεί να πάρει την σύνταξη του νεκρού χωρίς το θαμμένο βιβλιάριο. Ένας αφελής ανιψιός της προσφέρεται να διορθώσει τα πράγματα και μπλέκει σε ένα απίστευτο γραφειοκρατικό λαβύρινθο, σε έναν κόσμο από γραφεία υπηρεσίες και ατέλειωτες αναμονές, εχθρικό, καταπιεστικό, σχεδόν καφκικό, όπου η παράνοια συμβαδίζει με την ιλαρότητα και το τραγικό με το γελοίο.

 

COMANDANTE

του Όλιβερ Στόουν

Το COMADANTE είναι ένα πολιτικό ντοκιμαντέρ του Αμερικανού σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν. Στην ταινία, ο Στόουν παίρνει συνέντευξη από τον ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο για ποικίλα θέματα. Ο ηγέτης της Κούβας, ήταν ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς – επαναστάτες της σύγχρονης εποχής. Ωστόσο για πολλούς αποτελεί μια άγνωστη προσωπικότητα, που σκιαγραφείται εξαιρετικά από τον Αμερικανό σκηνοθέτη. Χαρακτηριστικό της αντικειμενικής και διεισδυτικής ματιάς της ταινίας, που έκανε την πρεμιέρα της το 2002, είναι ότι δεν προβλήθηκε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής, καθώς απαγορεύτηκε.

 

CUBAN STORY

του Βιτόρ Παλέν

Κούβα τέλη δεκαετίας 1950. To Cuban Story είναι ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ με σπάνιο οπτικό υλικό για την Επανάσταση στην Κούβα. Ο σεναριογράφος και παραγωγός Βίκτορ Πάλεν(**) και ο κινηματογραφικός αστέρας Έρολ Φλιν(*) βρίσκονται στην Κούβα την περίοδο που η Επανάσταση βρίσκεται στο απόγειο της και την καταγράφουν με τον δικό τους τρόπο.

Το σπάνιο  ντοκουμέντο του ΒΙΤΟΡ ΠΑΛΕΝ CUBAN STORY - Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ          

ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μια πραγματικά επαναστατική ταινία, μοναδική στην ιστορία του κινηματογράφου με πρωταγωνιστές  τον Αμερικάνο κινηματογραφικό σταρ της εποχής Έρολ Φλυν και τον Φιντέλ Κάστρο

«Η ελευθερία, η δημοκρατία και όλα τα πράγματα που βιώνουν οι κάτοικοι της Κούβας είναι μια πραγματικότητα»

ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

CUBAN STORY

Σκηνοθεσία - Σενάριο- Παραγωγή: Βιτόρ Παλέν και Έρολ Φλιν

Έτος: 1959

Διάρκεια: 50’

Ασπρόμαυρη

Παίζουν: Errol Flynn, Florence Aadland, Beverly Aadland, Fulgencio Batista, Fidel Castro

Η 1 Γενάρη του 1959 είναι η μέρα που ο λαϊκός αντάρτικος στρατός μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μια δίκαιη κοινωνία, για τη σοσιαλιστική διακυβέρνηση και τη βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων της Κούβας.

Πενήντα πέντε χρόνια μετά για πρώτη φορά στην Ελλάδα προβάλλεται ένα σπάνιο  ντοκουμέντο, ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ το οποίο είναι γυρισμένο κατά την διάρκεια της επανάστασης στην Κούβα. 

Αυτή η πραγματικά επαναστατική ταινία είναι μοναδική στην ιστορία του κινηματογράφου βλέποντας να πρωταγωνιστεί ο αμερικάνος κινηματογραφικός σταρ της εποχής Errol Flynn και ο Φιντέλ Κάστρο!

Κούβα τέλη δεκαετίας 50. To Cuban Story είναι ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ με σπάνιο οπτικό υλικό για την Επανάσταση στην Κούβα. Ο σεναριογράφος και παραγωγός Βίκτορ Πάλεν και ο κινηματογραφικός αστέρας Έρολ Φλιν βρίσκονται στην Κούβα την περίοδο που η Επανάσταση βρίσκεται στο απόγειο της και την καταγράφουν με τον δικό τους τρόπο.

Βουβά επίκαιρα πλάνα δείχνουν τον Μπατίστα να συμμετέχει σε μια στρατιωτική παρέλαση ως επίδειξη δύναμης, να υποδέχεται Αμερικάνους στο προεδρικό μέγαρο, φοιτητές να συγκρούονται με την αστυνομία και να πεθαίνουν, τα καζίνο στην πόλη της Αβάνας σε αντίθεση με τη φτώχεια της υπαίθρου αντιπαραβάλλονται με την επιστροφή του Φιντέλ Κάστρο και των οκτώ μαχητών του από την εξορία στο Μεξικό, την αναδιοργάνωση του λαϊκού αντάρτικου στρατού στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα, ενώ τις δυνάμεις του Μπατίστα να βρίσκονται στον κόλπο των Χοίρων. Για να εμποδίσει τις δυνάμεις του Κάστρο ο Μπατίστα επιτίθεται στο χωριό Σάντα Κλάρα. Ακολουθούν σκηνές όπου οι επιζήσαντες χωρικοί καλωσορίζουν τον αντάρτικο στρατό με τον ηγέτη Τσε Γκεβάρα. Ο Πάλεν και ο Φλιν δεν σταματούν το ντοκιμαντέρ μετά την νικηφόρα έκβαση της επανάστασης. Συνεχίζουν να κινηματογραφούν και μετά το τέλος των μαχών, όταν αρχίζει να οικοδομείται η σοσιαλιστική κοινωνία στην Κούβα.

Η ταινία τελειώνει με τον Φλιν να διαβάζει μια κάρτα που του έστειλε ο Κάστρο, όπου προσκαλεί τους θεατές να επισκεφτούν την χώρα, όπου «Η ελευθερία, η δημοκρατία και όλα τα πράγματα που βιώνουν οι κάτοικοι της Κούβας είναι μια πραγματικότητα» .

ΔΥΝΑΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΟΡ ΦΛΙΝ

«Γεια σε όλους. Με συγχωρείτε, είναι ζεστά εδώ», λέει κοιτάζοντας την κάμερα. «Αλλά περιμένετε μέχρι να σας δείξω κάτι. Τότε θα αισθανθείτε τη ζέστη και εσείς». Παίρνει μια υδρόγειο, βάζει το δάχτυλό του στην Καραϊβική «Βλέπετε αυτό το μικρό κομματάκι εδώ κάτω; Λοιπόν, αυτό είναι το νησί της Κούβας», λέει . «Μπορεί να είναι μικρή. Όμως, πρόσφατα, έχει γίνει πολύ μεγάλη στις καρδιές των ανθρώπων που αγαπούν την ελευθερία σε όλο τον κόσμο».

Ο Flynn πετάει συνέχεια την υδρόγειο μακριά με ένα χαμόγελο ακούγεται να αναπηδά στο πάτωμα εκτός πλάνου. «Τι ευδοκιμεί εδώ , τι συμβαίνει στη Σιέρα Μαέστρα; Πρέπει να το ανακαλύψω. Επιτρέψτε μου να φύγω».

ΟΤΑΝ Η ΑΠΛΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Δεκαετία πενήντα ο Έρορ Φλιν μαζί με τον παραγωγό Victor Pahlen βρίσκονται για διακοπές στην Αβάνα. Η επανάσταση βρίσκεται στο απόγειο της. Οι δυο δράττονται της ευκαιρίας και ξεχύνονται στους δρόμους με τις φωτογραφικές μηχανές τους καταγράφοντας τα γεγονότα, παίρνοντας θέση υπέρ της Επανάστασης στην Κούβα.

Αυτή η πραγματικά επαναστατική ταινία είναι μοναδική στην ιστορία του κινηματογράφου βλέποντας να πρωταγωνιστήσει ο Αμερικάνος κινηματογραφικός σταρ της εποχής Έρολ Φλιν και ο Φιντέλ Κάστρο! Προβλήθηκε μια φορά μόνο στη Μόσχα, και είχε εξαφανιστεί έως ότου η κόρη του Πάλεν την ανακαλύψει κοντά στο 2000.

Παρά το χαμηλό κόστος παραγωγής της, το υλικό της ταινίας είναι τόσο σπάνιο, που ακόμα και ο επικεφαλής του Κουβανικού Εθνικού Αρχείου δήλωσε στην Κύρα Πάλεν κόρη του παραγωγού και σκηνοθέτη ότι δεν το έχει ξαναδεί.

Η ταινία έχει χαιρετίστηκε τόσο από τον Μάρτιν Σκορσέζε και Φράνσις Φορντ Κόπολα.

(*) Ερολ Φλιν - Βιογραφικό

Ο Έρολ Λέσλι Φλιν (Errol Leslie Flynn) (20 Ιουνίου 1909– 14 Οκτωβρίου 1959) ήταν Αυστραλο-αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, που έγινε γνωστός για τους ρομαντικούς ηρωικούς ρόλους του στις ταινίες του Χόλιγουντ και τον επιδεικτικό τρόπο ζωής του.

Ο Έρολ Φλιν γεννήθηκε στο Χόμπαρτ της Τασμανίας, όπου ο πατέρας του Θίοντορ Τόμσον Φλιν (Theodore Thomson Flynn) ήταν λέκτορας (1909) και αργότερα καθηγητής (1911)  της βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας (UTAS). Το 1926, όταν ο Φλιν ζούσε στο Τσάτσγουντ του Σίδνεϊ, παρακολουθούσε το Αγγλικανικό Σχολείο του Σίδνεϊ (Sydney Church of England Grammar School). Εκδιώχθηκε από το σχολείο εξαιτίας της εμπλοκής του σε καβγάδες και, σύμφωνα με ισχυρισμούς, της σύναψης ερωτικής σχέσης με μια πλύντρια του σχολείου. Εκδιώχθηκε επίσης και από αρκετά άλλα σχολεία της Τασμανίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Φλιν έφυγε για το Ηνωμένο Βασίλειο και το 1933 κατάφερε να πιάσει δουλειά ως ηθοποιός στη θεατρική εταιρεία του Νορθάμπτον όπου εργάσθηκε για επτά μήνες στο Βασιλικό Θέατρο της πόλης.

Επίσης έπαιξε το 1934 στο φεστιβάλ του Μάλβερν (Malvern Festival), στη Γλασκόβη και στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου.

Το 1933 πρωταγωνίστησε στην αυστραλιανή ταινία «In the Wake of the Bounty» που σκηνοθέτησε ο Τσαρλς Σόουβελ (Charles Chauvel). Το 1935 εμφανίστηκε στην ταινία «Murder at Monte Carlo» που γυρίστηκε στα βρετανικά στούντιο Τέντινγκτον της Warner Bros., ταινία η οποία πλέον θεωρείται απολεσθείσα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αυτής της ταινίας τον ανακάλυψε ένα στέλεχος της εταιρείας, υπέγραψε συμβόλαιο και μετανάστευσε στις Η.Π.Α. ως ηθοποιός επί συμβολαίω. Το 1942 ο Φλιν έλαβε την αμερικανική ιθαγένεια.

Ο Έρολ Φλιν έκανε αμέσως αίσθηση με τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο του στην ταινία «Κάπτεν Μπλαντ» το 1935. Γρήγορα καθιερώθηκε ως ηθοποιός σε ρόλους όπου υποδυόταν τον άφοβο, ρομαντικό, ριψοκίνδυνο και ικανό ξιφομάχο ήρωα, που προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά μιας όμορφης γυναίκας, σώζοντας ταυτόχρονα την κοινωνία από τα νύχια ενός θρασύδειλου κακού. Η επόμενη ταινία του ήταν «Η επέλασις της ελαφράς ταξιαρχίας» το 1936. Μετά την εμφάνισή του στον ρόλο τού Μάιλς Χέντον στην ταινία «Πρίγκηψ και πτωχός» (The Prince and the Pauper) το 1937, ερμήνευσε τον πλέον επιτυχημένο ρόλο του, υποδυόμενος τον «Ρομπέν των Δασών» στην ομώνυμη ταινία το 1938.

Άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες του ήταν «Αι αερομαχίαι» του Δυτικού Μετώπου (τίτλος επανέκδοσης Αποστολή θανάτου) (The Dawn Patrol) όπου εμφανίστηκε μαζί με τον στενό φίλο του Ντέιβιντ Νίβεν το 1938, «Ο κατακτητής» το 1939, «Ο αετός των θαλασσών» (The Sea Hawk) το 1940 και «Δον Ζουάν» (Adventures of Don Juan) το 1948.

Μετά την είσοδο των Η.Π.Α. στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο Φλιν συχνά κατηγορήθηκε επειδή δεν κατατάχθηκε, ενώ συνέχιζε να ερμηνεύει ρόλους πολεμικών ηρώων σε ταινίες. Στην πραγματικότητα, είχε προσπαθήσει να καταταγεί σε όλους τους κλάδους για στρατιωτική υπηρεσία, αλλά είχε απορριφθεί από παντού λόγω υγείας.

Τη δεκαετία του 1950 ο Φλιν είχε γίνει μια κακή απομίμηση του εαυτού του. Η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών είχε ως αποτέλεσμα να φαίνεται πρόωρα γερασμένος, ενώ και το πρόσωπό του ήταν πρησμένο. Παρ' όλα αυτά κέρδισε την αναγνώριση στον ρόλο ενός άχρηστου μπεκρή στην ταινία «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά» (The Sun Also Rises, 1957), και στον ρόλο του ειδώλου του Τζον Μπάριμορ (John Barrymore) στην ταινία «Too Much, Too Soon» (1958). Η αυτοβιογραφία του «My Wicked, Wicked Ways» κυκλοφόρησε λίγο μετά τον θάνατό του και περιέχει χιουμοριστικά ανέκδοτα σχετικά με το Χόλιγουντ. Σύμφωνα με τον βιβλιοκριτικό Σάιμον Κάτερσον, το βιβλίο "παραμένει μία από τις πιο συγκλονιστικές και αποκρουστικές αυτοβιογραφίες που έχει γραφτεί ποτέ από ένα αστέρα του Χόλιγουντ ή οποιοδήποτε άλλον γι' αυτό το θέμα. Η επανάσταση στην Κούβα στο τέλος της δεκαετίας του ’50 σήμανε το τέλος του κόσμου της «διασκέδασης». Το 1958, ο Φλιν, όπως πολλοί άλλοι, έγινε του Φιντέλ Κάστρο και λαϊκού αντάρτικου στρατού.

(**) Βίκτορ Πάλεν - Βιογραφικό

Ο Βίκτορ Πάλεν γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας 18 Φεβρουαρίου 1907. Μετακόμισε στο Παρίσι και έγινε παραγωγός ταινιών και σεναριογράφος. Το 1956 μετακομίζει στην Κούβα, όπου θα γνωρίσει τον Έρολ Φλιν. Οι δυο τους γίνονται καλοί φίλοι και ανοίγουν ένα σινεμά κοντά στην Αβάνα. Με την επανάσταση στην Κούβα κάνει την παραγωγή και σκηνοθετεί μαζί με τον Έρολ Φλιν το ντοκιμαντέρ «Cuban Story». Έζησε στη Ρώμη, το Παρίσι το Λονδίνο, το Μεξικό. Πέθανε σε ηλικία 74 χρονών στην Καλιφόρνια.

ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΑ - Το παρ’ ολίγον ΧΑΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ του ΚΑΛΑΤΟΖΟΦ από 3 Αυγούστου στους ΘΕΡΙΝΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ σε ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ από τη NEW STAR

 

ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΑ – SOY CUBA

 

 Από τον Eisenstein και τον Orson Welles μέχρι το φιλμ νουάρ. Είναι ένα φιλμικό αριστούργημα.

Ένα agitprop αριστούργημα που δεν εμπιστεύεται τόσο τα λόγια αλλά την εξαιρετική δύναμη των εικόνων και την εμπνευσμένη πλανοθεσία.

Εδώ είναι η απόδειξη της τεράστιας δύναμης των κινηματογραφικών ταινιών και ιδιαίτερα της κινηματογραφίας. Ένα εμπνευσμένο έργο τέχνης.

 

Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Καλατόζοφ

Πρωταγωνιστούν: Σέρτζιο Κοριέρι, Σαλβαδόρ Γουντ, Χοσέ Γκαλάρντο, Ραούλ Γκαρσία

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Δραματική

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 1964

ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Σοβιετική Ένωση, Κούβα

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 141

ΧΡΩΜΑ: Α/Μ


Τέσσερις ιστορίες στην Κούβα του Μπατίστα, στην Κούβα που διψά για επανάσταση. Στην Αβάνα, η Μαρία νιώθει ντροπή όταν ένας άντρας που ενδιαφέρεται γι' αυτήν, ανακαλύπτει πώς η κοπέλα βγάζει το μεροκάματο. Ο Πέδρο, ένας γέρος αγρότης, μαθαίνει ότι η γη που καλλιεργεί, πωλείται σε μια εταιρεία. Ένας φοιτητής αντιμετωπίζει ένα πλήθος Αμερικανών ναυτών και αντικρίζει φίλους του να πυροβολούνται από αστυνομικούς, στην προσπάθειά τους να διανείμουν ένα φυλλάδιο για τον Κάστρο. Ο πόλεμος "χτυπά την πόρτα" των χωρικών Μαριάνο, Αμέλια και των 4 παιδιών τους, όταν οι δυνάμεις του Μπατίστα βομβαρδίζουν τους λόφους της περιοχής.

Από τις πιο σημαντικές ταινίες του 20ου αιώνα, το “Είμαι η Κούβα” είναι ένα πραγματικά ένα αριστούργημα. Ξεκινώντας με μια κατακόρυφη λήψη που ακόμα προκαλεί ίλιγγο στους σπουδαστές εικονοληψίας (η κάμερα «βουτάει» τέσσερις ορόφους προς τα κάτω για να καταλήξει στο βυθό μιας πισίνας) η ταινία ακυρώνει τους αισθητικούς περιορισμούς της εποχής, φέρνοντας στην επιφάνεια τέσσερις ιστορίες από την Κούβα του Μπατίστα, που διψά για Επανάσταση.

Ο Kalatozov εμπιστεύτηκε δυο ποιητές για να του γράψουν το σενάριο και αφέθηκε στον οίστρο του Sergei Urusevsky (αυτή η ταινία τον κατατάσσει δικαιωματικά ανάμεσα στους τρεις – τέσσερις κορυφαίους διευθυντές φωτογραφίας από συστάσεως κινηματογράφου).

Το Είμαι η Κούβα είναι μια έκρηξη λυρισμού, ύμνος στην ζωή και πέρα από το επικαιρικό στοιχείο που αφορά το περιεχόμενο, συνοψίζει όλο το σινεμά μέχρι τις αρχές του ’60.

 

AMERICAN CINEMATOGRAPHER

[..] Συμπαραγωγή της Mosfilm, του μεγαλύτερου στούντιο της ΕΣΣΔ, και του Κουβανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (ICIAC) με προϋπολογισμό 600.000 δολαρίων, ξεκίνησε να προετοιμάζεται τον Νοέμβριο του 1962, λίγες μόνο εβδομάδες αφότου η κουβανική κρίση πυραύλων σχεδόν πυροδότησε τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο και ένα χρόνο μετά την καταστροφική εισβολή της Αμερικής στον Κόλπο των Χοίρων. Ήταν ο πέμπτος χρόνος της βασιλείας του Φιντέλ Κάστρο, μετά την ανατροπή της τυραννικής κυβέρνησης του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Αυτό που κάνει αυτή την ταινία μοναδική δεν είναι μόνο το μήνυμα της, αλλά η εφευρετική ασπρόμαυρη κινηματογράφησή του. Τα κινηματογράφισή είναι τόσο εντυπωσιακή όσο ήταν και αυτή του Πολίτη Κέιν. Ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Μιχαήλ Καλατόζοφ, διάσημος για το λυρικό του The Cranes Are Flying, και ο διευθυντής φωτογραφίας Σεργκέι Ουρουσέφσκι ήταν αποφασισμένοι να δημιουργήσουν ένα έργο μοντέρνας τέχνης που θα αποτελείται από φαινομενικά αδύνατες κινήσεις της κάμερας.[…]

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

[…] Η εξαιρετική τεχνική «συναισθηματικής κάμερας» των Ουρέσεφκι και Καλαζάτοφ χρησιμοποιεί συνεχή κίνηση της κάμερας, αντί για μοντάζ, για να μεταβεί από ευρεία λήψη σε κοντινή λήψη σε ευρεία λήψη.

Μια σκηνή περιέχει ίσως το πιο αξιοσημείωτο στιγμιότυπο παρακολούθησης όλων των εποχών: η κάμερα ξεκινά ανάμεσα στους πενθούντες στην νεκρική πομπή ενός επαναστάτη, ανεβαίνει κάθετα αρκετούς ορόφους για να μπει στο παράθυρο ενός εργοστασίου πούρων, διασχίζει ένα δωμάτιο και μετά φεύγει από ένα άλλο παράθυρο και «πετάει». αργά κατά μήκος του δρόμου στο επίπεδο της οροφής αρκετούς ορόφους επάνω.

Υπάρχει μια άλλη σκηνή στην αρχή της ταινίας που είναι σχεδόν εξ ίσου θεαματική: η περιπλανώμενη κάμερα παρακολουθεί μουσικούς και μοντέλα μόδας σε μια στέγη ξενοδοχείου, κατεβαίνει αρκετούς ορόφους για να συναναστραφεί με γλεντζέδες και τελικά βυθίζεται σε μια πισίνα.

Η ταινία δεν γυρίστηκε με Steadicam – δεν εφευρέθηκαν για άλλα δέκα χρόνια – αλλά ο υπερευρυγώνιος φακός 9,8 mm (περίπου το ισοδύναμο των 10 mm σε μια κάμερα APS-C SLR) περιόρισε το κούνημα της κάμερας στο ελάχιστο. Ο οπερατέρ Alexander Calzatti χρησιμοποίησε την επαναστατική ελαφριά κάμερα Eclair Caméflex, αγαπημένη των Γάλλων σκηνοθετών του New Wave.[…]


ROGER EBERT

Τα φανταχτερά πλάνα του Καλατόζοφ δεν περιορίζονται στην εναρκτήρια υπερβολή. Υπάρχει μια ακολουθία αργότερα στην ταινία που ξεκινά με τους δρόμους να γεμίζουν διαδηλωτές και στη συνέχεια φαινομενικά επιπλέει, σε μια αδιάσπαστη λήψη, σε ένα πολυώροφο εργοστάσιο πούρων. Η τεχνική του φαίνεται κάπως αντίθετη με τον σκοπό του (δεν θα βρείτε τέτοια πλάνα στον ιταλικό νεορεαλισμό), αλλά στη συνέχεια η ίδια η ταινία εναλλάσσεται μεταξύ λυρισμού και εικόνας . Υπάρχουν εκπληκτικές λήψεις με ελικόπτερα από κουβανικά τοπία όπου ποίηση και πρόζα διαβάζονται (ο Κολόμβος αναφέρεται: "Αυτή είναι η πιο όμορφη γη που έχουν δει ποτέ ανθρώπινα μάτια").

 

Mikhail Kalatozov

Ο Mikhail Konstantinovich Kalatozov, γεννημένος Mikheil Kalatozishvili, ήταν Γεωργιανός/Ρώσος σκηνοθέτης. Γεννημένος στην Τιφλίδα, σπούδασε οικονομικά πριν ξεκινήσει την κινηματογραφική του καριέρα ως ηθοποιός και αργότερα κινηματογραφιστής και σκηνοθέτης. Σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες ντοκιμαντέρ, όπως το Lursmani cheqmashi (Nail in the Boot - 1931). Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σκηνοθέτησε πολλές ταινίες και εργάστηκε ως πολιτιστικός ακόλουθος στη σοβιετική πρεσβεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη δεκαετία του 1950 σκηνοθέτησε πολλές άλλες ταινίες. Τα τέσσερα τελευταία του έργα, Letyat zhuravli (Οι γερανοί πετούν -1957), Neotpravlennoye pismo (Letter Never Sent - 1960), Soy Cuba (I Am Cuba - 1964) και Krasnaya palatka (Η Κόκκινη Σκηνή - 1969) είναι από τα πιο χαρακτηριστικά του. διάσημα έργα. Ο Καλατόζοφ πέθανε στη Μόσχα το 1973.

 

Sergei Urusevsky

[…] Ο Σεργκέι Ουρουσέφσκι ήταν Σοβιετο-Ρώσος κινηματογραφιστής, γνωστός για το υποκειμενικό του στυλ κάμερας στο "I am Cuba" (1961) και "The Cranes Are Fly" (1957). Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών, κερδίζοντας του πολλά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Το έργο του Ουρουσέφσκι αντλεί επιρροή από τον Έντουαρντ Τις, τον κινηματογραφιστή γνωστό για τη δουλειά του με τον Σεργκέι Αϊζενστάιν στην ταινία Strike.

Ο Ουρουσέφσκι μετέτρεψε την ταινία «I am Cuba» σε ένα εντυπωσιακό εικαστικό έπος. Η ασπρόμαυρη και περιστασιακά υπέρυθρη φωτογραφία του είναι μια εκπληκτικά όμορφη και διαχρονική συμβολική οπτική δήλωση του καιρού του.[…] 

ΠΗΓΗSTUDIO new star art cinema. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 16.7.2023.

ΚΟΥΒΑ 26 26η ΙΟΥΛΙΟΥ 1953 ΙΟΥΛΙΟΣ επιθεση Μονκαδα Επανασταση φιντελ καστρο γκεβαρα κινηματογραφος κινηματογραφικη ταινια λογοκρισια Σιερα Μαεστρα πολεμος εχθρος τραυματιας συντροφος ανασυγκροτηση μαχη Σαντα Κλαρα Δεκεμβριος 1958 σιερρα Κινημα της 26ης επαναστατικη ομαδα ηγετης 1959 ανατροπη δικτατορια Φουλχενσιο Μπατιστα αποτυχια Μεξικο 1955, εξορια επαναστατης, ανταρτικος στρατος ανταρτες καθεστωτος Κουβας
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ