Του Γιώργου Λεκάκη
Κεραμικοί σωλήνες νερού βρέθηκαν στην νεολιθική τοποθεσία Pingliangtai,
στις πεδιάδες της κεντρικής Κίνας.
Ο οικισμός 4.000 χρόνων, που περιβάλλεται από χωμάτινα τείχη και μια
τάφρο, φιλοξενούσε περίπου 500 άτομα. Το αρχαιότερο κεραμικό σύστημα
αποστράγγισης στην Κίνα.
Κανάλια αποχέτευσης / παροχέτευσης είχαν σκαφτεί παράλληλα με τις σειρές των μικρών σπιτιών, για να εκτρέπουν το νερό της βροχής των μουσώνων, με μια σειρά από κεραμικούς σωλήνες, που εν συνεχεία μετέφεραν το νερό σε άλλη τάφρο και μακριά από το χωριό.
Ο κ. Yijie Zhuang (του University College του Λονδίνου) και ο κ. Hai
Zhang (του Πανεπιστημίου του Πεκίνου) είπαν ότι το σύστημα διαχείρισης του
νερού θα απαιτούσε σχεδιασμό και συντονισμό απ’ όλην την κοινότητα, και ωστόσο
ολοκληρώθηκε χωρίς μια κεντρική διοίκηση, κυβέρνηση ή άλλη δομή εξουσίας. Τα
σπίτια στον οικισμό είναι όλα παρόμοιου μικρού μεγέθους και δεν δείχνουν
σημάδια κοινωνικής διαστρωμάτωσης, εξήγησε ο κ. Zhuang.
Ομοίως, οι ταφές της κοινότητας δεν έδωσαν στοιχεία για μια αριστοκρατία,
ή ισχυρή ομάδα.
ΠΗΓΗ: Chunxia Li, κ.ά. «Earliest ceramic drainage system and the formation of hydro-sociality in monsoonal East Asia», University College του Λονδίνου / NatureWater, 14.8.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.8.2023.
Abstract
The earliest ceramic drainage
system unearthed at the Pingliangtai site on the Central Plains of China
represents an unprecedented social and environmental manipulation as societies
faced surging environmental crises in the Late Holocene East Asian Monsoon
region. Here we present results of excavation and a geoarchaeological survey of
the water-management infrastructures and environment which reveal the operation
and maintenance of a well-planned and regulated two-tiered drainage system.
Rather than a ‘centralized hierarchy’, the drainage activities were mainly
practised at household and communal levels, through which Pingliangtai society
was drawn to more pragmatic aspects of social governance. Through their
emphasis on spatial uniformity, cooperation in public affairs, and a series of
technological innovations, water management at Pingliangtai gravitated to
collective shared interest as the society responded to recurrent environmental
contingencies. Such a pragmatic focus on public affairs constituted a previously
unrecognized, alternative pathway to the development of power structure and
social governance on the Central Plains regimes in late Neolithic and later
times.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook