Του Γιώργου Λεκάκη
Ο πρώτος οικισμός των Επιζεφυρίων Λοκρών στον 38ο παράλληλο [38°12′28.04″N 16°14′12.37″E] της Καλαβρίας,
ιδρύθηκε στην θέση που υπέδειξε το Μαντείο των Δελφών, κοντά στο ακρωτήριο Ζεφύριο[1]. Ένιωθαν
πάντα προστάτη τους τον Απόλλωνα. Στην νίκη τους αφιέρωναν ασπίδα στους
Δελφούς, δείχνοντας σχέση με τον θεό Απόλλωνα.
Η «βυζαντινή» πόλη Ιέραξ –
νυν παραφρασμένα Gerace - στην Λοκρίδα Καλαβρίας, επίσης στον 38ο
παράλληλο [38°16′N 16°13′E] ιδρύθηκε όταν κάτοικοι των Επιζεφυρίων Λοκρών διέφυγαν
από εισβολή των Σαρακηνών – άλλοι λένε τον 7ο αι. μ.Χ. με την
παρακμή της πόλεως και άλλοι τον 10ο [915 μ.Χ.] - και από την ακτή οδηγήθηκαν
από ένα γεράκι – ιεροπούλι του Απόλλωνος[2] - στα
βουνά, όπου και ίδρυσαν πόλη.[3]
Βέβαια τα αρχαιολογικά
ευρήματα έδειξαν ότι η περιοχή ήταν στην πραγματικότητα κατοικημένη πολύ
παλαιότερα, από την Νεολιθική Εποχή. Επίσης έχουν βρεθεί ίχνη παρουσίας αρχαίων
Σικελών Ελλήνων.
Κατά την διάρκεια της
υψηλότερης ακμής των Επιζεφυρίων Λοκρών[4], ο λόφος
κατοικήθηκε από αυτούς, η έδρα της Λοκρικής Επισκοπής μεταφέρθηκε εκεί. Αργότερα
δε, απετέλεσε και θέση μιας ρωμαϊκής στρατιωτικής φρουράς.
Κοντά στο σημερινό κατοικημένο κέντρο του Ιέρακος ανακαλύφθηκαν τα ερείπια μιας νεκρόπολης, που οι αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως κεραμικά[5] του 9ου αιώνα π.Χ., εντόπια και εισαγόμενα επιτύμβια αντικείμενα, από τον 7ο αιώνα π.Χ. και διάφορα έπιπλα ελληνικής και ιταλικής προελεύσεως, από τον 7ο αιώνα π.Χ.
Οι Λοκροί Έλληνες αμέσως έκτισαν εκκλησία –του San Giovanello, σώζεται ακόμα άθικτη - και μια μεγαλύτερη - νορμανδική - εκκλησία με δομικό υλικό από μεγάλα τμήματα της αρχικής βυζαντινής εκκλησίας, ενσωματωμένα σε αυτήν… Ο νορμανδικός καθεδρικός ναός, ήταν το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτήριο στην Καλαβρία![6] Έχει έναν σηκό και δύο κλίτη, το καθ’ ένα χωρισμένο με 13 κίονες, οι οποίοι προέρχονται από τους αρχαίους ναούς της Λοκρίδος. Διαθέτει και κρύπτη. (Είναι πλέον μουσείο, που ιδρύθηκε το 1996).
Ο Ιέραξ σήμερα... |
Το φρούριο αντιστάθηκε σθεναρά
στις επιθέσεις των Αράβων για μεγάλο χρονικό διάστημα, και διατήρησε μια σχετική
αυτονομία επί Νορμανδών. Γι’ αυτό και έγινε αντικείμενο προσοχής για τους
ηγεμόνες όχι μόνον της Ιταλίας, αλλά ολόκληρης της Μεσογείου…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις» (απόσπ.). ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.4.2020.
[1] του δυτικού ανέμου ζέφυρου, το σημερινό ακρωτήριο
Bruzzano.
[2] Οι Επιζεφύριοι Λοκροί είχαν επίσης ιερά, της
Περσεφόνης (η οποία λατρευόταν ως προστάτις του γάμου), της Αφροδίτης, κ.ά.
[3] Πολλά πουλιά ονομάτισαν ελληνικά τοπωνύμια, όπως τα
Γεράνεια όρη, από τα πτηνά γερανούς, κ.ά.
[4] Έλληνες προερχόμενοι και από την Οπούντια και από την
Οζολία Λοκρίδα.
[5] Ακόμη και σήμερα υπάρχουν βιοτεχνίες, που ξεχωρίζουν
για την επεξεργασία της τερακότας, με στόχο την δημιουργία καλλιτεχνικών τεχνουργημάτων
εμπνευσμένων από τον ελληνικό πολιτισμό. – βλ. «Atlante cartografico
dell'artigianato», vol. 3, εκδ. A.C.I. Ρώμης, 1985. «Artigianato artistico calabrese», su tropea. Και «Prodotti artigianali della Calabria», su guida consumatore.
[6] Μαζί με την φυλακή των Πέντε Μαρτύρων του Ιέρακος (του
1045).
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook