Ένα πήλινο
ρυτό, σε σχήμα κεφαλής λιονταριού, βρέθηκε στο Ακρωτήρι Θήρας, έργο τέχνης του 16ου
αιώνα π.Χ. Τα χαρακτηριστικά του ζώου αποδίδονται αρκετά φυσιοκρατικά και η
μικρή οπή εκροής βρίσκεται στο ρύγχος του. Τα ρυτά σε σχήμα ζώου ή κεφαλής ζώου
ήταν τελετουργικά σκεύη.
Άλλο
περίφημο ρυτόν του Ακρωτηρίου, ιδίας εποχής, είναι ένα κωνικό, διακοσμημένο σε
ζώνες, με σειρές ροδάκων εγγεγραμμένων σε κύκλο. Στο μέσον του αγγείου υπάρχει ζώνη
με σπείρες από λευκό χρώμα. Εισηγμένο από την μινωική Κρήτη.
Η Συλλογή
Αρχαιοτήτων Θήρας υπάγεται στις ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ του ΕΑΜ. Η
Θήρα είναι το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων και βρίσκεται σχετικά κοντά στην
Κρήτη. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τόπους στον κόσμο για την μελέτη
των γεωλογικών φαινόμενων και σχηματισμών. Κατά τον 16ο αι. π.Χ. η έκρηξη του
ηφαιστείου είχε ως αποτέλεσμα να καταποντιστεί μεγάλο μέρος του νησιού. Η
καταβύθιση αυτή δημιούργησε μία τεράστια κοιλότητα, την καλδέρα, την οποία
κάλυψε η θάλασσα.
Υπάρχουν
λίγες αποσπασματικές μαρτυρίες για την παρουσία του ανθρώπου στο Ακρωτήρι κατά
την 5η χιλιετία π.Χ., στην Νεότερη Nεολιθική Εποχή. Kατά την πρώιμη Εποχή
Χαλκού, την 3η χιλιετία π.Χ., η πρώτη αυτή εγκατάσταση εξελίσσεται
σε έναν ακμαίο πρωτοκυκλαδικό οικισμό. Το Ακρωτήρι συνεχίζει να αναπτύσσεται
κατά την Μεσοκυκλαδική εποχή (αρχές 2ης χιλιετίας π.Χ.) και κατά τον
16ο αι. π.Χ. παρουσιάζει αστική οργάνωση, όπως φαίνεται από το
ανεπτυγμένο πολεοδομικό σχέδιο και την άρτια αρχιτεκτονική των πολυώροφων κτηρίων.
Οι σημαντικότεροι χώροι κοσμούνται με τοιχογραφίες υψηλού καλλιτεχνικού
επιπέδου, συνήθως με θρησκευτικές σκηνές και τελετές ή με παραστάσεις από τον
κόσμο της ξηράς και της θάλασσας. Η κεραμεική του οικισμού διακρίνεται για τον
πλούτο και την ποικιλία των σχημάτων και των διακοσμητικών θεμάτων. Καλυμμένα
από την ηφαιστειακή τέφρα, τα αγγεία, αλλά και άλλα αντικείμενα καθημερινής
χρήσης, σώθηκαν σε απροσδόκητα καλή κατάσταση, αποκαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό
την εποχή της μεγάλης ακμής του Ακρωτηρίου πριν από το δραματικό τέλος.
Παρέχουν έτσι στοιχεία για τη χρήση τους, πρακτική ή τελετουργική και την
οργάνωση της ζωής μέσα στα κτήρια.
H επιρροή
του μινωικού πολιτισμού, που τότε βρίσκεται στο απόγειο της ακμής του, σε όλους
τους τομείς, από την αρχιτεκτονική και τα σκεύη της καθημερινής ζωής, έως την
καλλιτεχνική δημιουργία και τις θρησκευτικές δοξασίες, είναι σημαντική. Το
Ακρωτήρι διατηρεί, ωστόσο, στενές σχέσεις και με τους Αχαιούς – Μυκηναίους της
κυρίως Ελλάδας, την εποχή μάλιστα των βασιλικών τάφων των Μυκηνών, που σημαδεύει
την γένεση του μυκηναϊκού πολιτισμού.
Η τέφρα κάλυψε τα ερείπια του οικισμού διατηρώντας ζωντανές τις εικόνες ενός πολιτισμού που καταστράφηκε από την ηφαιστειακή έκρηξη. Η εξαιρετική τους διατήρηση εντυπωσιάζει σήμερα τον επισκέπτη και δικαίως έδωσε στο Ακρωτήρι την ονομασία «Πομπηία του Αιγαίου».
ΠΗΓΗ: ΕΑΜ-Συλλογή
Αρχαιοτήτων Θήρας. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 2.11.2019.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook