Του Γιώργου Λεκάκη
Ένας μεγάλος λαξευμένος τάφος απεκαλύφθη στην νεκρόπολι του βράχου του San Giuliano[1], κατά την διάρκεια μιας προσπάθειας καθαρισμού της υπερανάπτυξης των φυτών.
Οι ταφές στην ετρουσκική
νεκρόπολι, που βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, χρονολογούνται από τον 7ο
έως τον 3ο αιώνα π.Χ. Σε αυτήν βρέθηκαν 500 τάφοι!
Αυτή η γιγάντια κατασκευή
σκάφτηκε σε έναν τοίχο βράχου έτσι ώστε μόνο η μία πλευρά να είναι ανοιχτή.
Βρίσκεται δίπλα στον λεγόμενο «Τάφο της Βασίλισσας» (φωτογραφία επάνω δεξιά), επειδή είναι ο μεγαλύτερος
(έχει περίπου 14 μ. πλάτος και 9,7 μ. ύψος) στην νεκρόπολι. Ο «Τάφος της Βασίλισσας»
χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ. και διαθέτει πλαϊνές σκάλες που
οδηγούν σε έναν επάνω εξώστη. Δύο πόρτες οδηγούν σε δίδυμους νεκρικούς θαλάμους,
με παγκάκια μέσα στον «Τάφο της Βασίλισσας».
ΠΗΓΗ: Soprintendenza Archeologia Belle Arti Paesaggio Etruria Meridionale, 23.2.2024. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 24.3.2024. «A Massive Ancient Etruscan Stone Tomb, Hiding in Plain Sight, Is Uncovered in Italy - The new tomb came to light after some clean-up and brush-clearing», ArtNet News, 11.3.2024.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Η νεκρόπολις των ελληνικής καταγωγής Ετρούσκων, στο San Giuliano ευρίσκεται
στο Barbarano Romano στην επαρχία Viterbo του Λατίου, στον 42ο
παράλληλο [42°15′37,02″N 12°04′30,3″E] μέσα στο Περιφερειακό Πάρκο Marturanum.
Είναι
πολύ εκτεταμένη και παρουσιάζει διαφορετικούς τύπους ετρουσκικών τάφων. Οι
περισσότεροι από τους τάφους έχουν σχήμα κύβου ή ημικύβου, δηλαδή θαλαμωτοί
τάφοι, που έχουν «εισαχθεί» μέσα σε έναν ογκόλιθο βράχου, σκαμμένο στην τάφρο ή
κτισμένο από την αρχή. Γενικώς χρονολογούνται από τον 6ο έως τον 4ο αιώνα π.Χ.
Από
τους πιο ιδιαίτερους τάφους είναι οι λεγόμενοι «παλλατινοί / palazzine» (μνήμη του Αρκά Πάλλαντα), λόγω της ομοιότητάς
τους με τα σύγχρονα κτήρια, ακόμα κι αν στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο
ημικυβικούς τάφους τοποθετημένους δίπλα-δίπλα.
Το
Barbarano Romano ευρίσκεται 50 χλμ. Β. της Ρώμης, στην ηφαιστειακή περιοχή
Cimino-Vicano (λατινικό όνομα Ciminius mons – βλ. Βιργ. «Αινειάς», VII:702, νυν
όρη Cimini των Αντι-Απένινων ορέων, με νεολιθική κατοίκηση, στα οποία ανήκει
και το όρος Αφροδίτη), στην συμβολή δύο παραποτάμων του Bieda (> Blera, Biedano),
στο βόρειο Λάτιο. Τα όρη είναι γνωστά από το την τεχνητή έξοδο / κανάλι που
έκαναν οι Ετρούσκοι, στον ποταμό Rio Vicano, για την μείωση της στάθμης του
νερού!
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook