ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΡΩΜΕΝΩΝ ΤΗΣ «ELEUSIS 21»

ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΡΩΜΕΝΩΝ ΤΗΣ «ELEUSIS 21»

Κραυγὴ ἀγωνίας καὶ δημόσια καταγγελία

τοῦ Κέντρου Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» γιὰ τὰ περιεχόμενα τοῦ Φακέλλου τῆς Ἐλευσῖνος Π.Π.Ε. 2021

Ἡ ἀνάδειξις τῆς Ἐλευσῖνος ὡς Πολιτιστικῆς Πρωτεύουσας τῆς Εὐρώπης ἔφερε ἐν μέσῳ πολυεπιπέδου κρίσεως ἄνεμο αἰσιοδοξίας στοὺς κατοίκους γιὰ τὸ μέλλον τῆς πολύπαθης πόλεως καὶ σὲ μᾶς προσδοκία γιὰ τὴν ἀνάδειξι ἐπὶ τέλους τοῦ σημαντικώτατου πνευματικοῦ ρόλου της στὸ ἑλληνικὸ καὶ παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ἡ Ἐλευσὶς διαθέτει μιὰ μοναδικὴ οἰκουμενικὴ ταυτότητα, τὴν ὁποία ἐκτιμοῦν οἱ ὅπου γῆς μορφωμένοι ἄνθρωποι, ἀναμένοντας καὶ πάλι τὴν ἐνεργὸ ἀρωγή της στὴν οἰκοδόμησι ὑγιοῦς καὶ ὀλβίου κοινωνίας τῶν Ἀνθρώπων «ἐπὶ Παιδείᾳ καὶ ἐπανορθώσει τοῦ Βίου». Ὁ τόπος μας εἶναι Ἱερός – ἡ ἱερότης δὲν χάνεται ποτέ – καὶ ἡ ἀποστολή του ἦταν ἡ τέλεσις τῶν Μυστηρίων ἀπὸ προπάτορος Κελεοῦ ἕως Θεοδοσίου Α΄ (392 μ.Χ.) ὁ ὁποῖος ἀπηγόρευσε ταῦτα (…ἡ νέα τάξις πραγμάτων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ποὺ ἔφερε τὸν Μεσαίωνα).

«Ὦ πάλαι ποτὲ Ἐλευσίς, ποίαις κιθάραις ἤ λύραις τὸ κοινὸν πτῶμα τὸ κοινὸν τῆς γῆς κατακλαύσεται»;

Ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιετίες δὲν ἦταν ἄστυ, ὅπως ἡ Κόρινθος ἤ τὰ Μέγαρα, ἀλλὰ τέμενος, καὶ μάλιστα «ταυτὸν ἦν τῆς τε πόλεως πλήρωμα καὶ τοῦ Ἐλευσινίου (ἱεροῦ)». «Μόνην γὰρ ταύτην τῶν πανηγύρεων εἷς οἶκος συλλαβὼν εἶχεν», ἀφοῦ τὴν διοργάνωσι τῶν Μυστηρίων ἕνας οἶκος ἐπεμελεῖτο κάθε χρόνο, ἡ μεγάλη οἰκογένεια τῶν Εὐμολπιδῶν. Τὰ ἱερατικὰ γένη (Ἱεροφάντες, Δαδοῦχοι, Κήρυκες, Ἱερεῖς ἐπιβώμιοι, Ἰακχαγωγός, Ἱέρειαι παναγεῖς, Δαειρῖτις ἱέρεια…) ἀποτελοῦσαν τὸν πληθυσμὸ ὁλοκλήρου τῆς πόλεως καὶ τοῦ ἱεροῦ ἐπὶ χιλιάδες χρόνια. «Εἰδέναι δὲ δεῖ ὅτι ἄλλο ἐστὶ τελετή, ἄλλο μύησις, ἄλλο ἐποπτεία».

Ὅ,τι γίνεται στὸν κόσμο ὁσημέραι γιὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἕδρας τῶν τριῶν Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν, ὀφείλουμε νὰ γίνεται κατὰ μείζονα λόγο γιὰ τὴν Ἐλευσῖνα. Τεκμηριώνουμε τοῦτο μὲ τὶς μελέτες μας στὶς πηγὲς τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, μὲ πρωτότυπο ὑλικό, μὲ πενιχρὰ μέσα ἀλλὰ μὲ αὔξουσα νοητικὴ ἰσχύ. «Ψυχὴ ἀνθρωπίνη μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ σώματος τὸν τῆς εὐσεβείας ἀγῶνα ἠγωνισμένη (ἀγὼν δὲ εὐσεβείας τὸ γνῶναι τὸ θεῖον καὶ μηδένα ἀνθρώπων ἀδικῆσαι) ὅλη νοῦς γίνεται».

Δηλώνουμε ἐγκύρως ὅτι ὁ θρησκευτικὸς τουρισμὸς μπορεῖ νὰ ἀναπτύξη γνησίως τὴν σύγχρονη Ἐλευσῖνα – ὡς συνέβη στὸ Σαντιάγκο Ντὲ Κομποστέλα τῆς Ἱσπανίας τὰ τελευταῖα τριάντα χρόνια – μὲ ὄχημα τὴν αὐθεντικὴ Ἱερὰ Ὁδό.

"Φυλακισμένη" η Ιερά Οδός στην Ελευσίνα...

Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΑΕΙΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Σ’ αὐτὸν τὸν Ἀγῶνα καὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀγωνία συμμετέχει τὸ Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα», ἤδη ἀπὸ τὸ 2001, στὰ Πολιτιστικὰ δρώμενα τῆς πόλεως, διδάσκοντας «τὶ ἐστὶ Ἐλευσίς», μὲ διαλέξεις στὸ Πνευματικό Κέντρο Ἐλευσῖνος καὶ ἄλλων πολλῶν πόλεων, μὲ ἐκδηλώσεις ποὺ ἐμφαίνουν τὴν ἱστορικὴ ταυτότητα τῆς πόλεως καὶ μὲ περιηγήσεις στὸν ἱερὸ χῶρο, προβάλλοντας τὴν πνευματικὴ παρακαταθήκη τῆς Ἐλευσῖνος ὡς «κοινοῦ τῆς γῆς τεμένους καὶ πάντων ὅσα θεῖα ἀνθρώποις», ἀναλύοντας καὶ ἐμφαίνοντας περαιτέρω τὸν λόγο γιατὶ «μόνοις Ἐλευσινίοις ὑγίαινεν ἡ Ἑλλάς»!

Ὁ Ὕμνος εἰς Δήμητρα (τὸ ἀρχαῖον «εὐαγγέλιο»), τὸ θρησκευτικὸ ἀρχέτυπο «Μήτηρ-Κόρη» (σήμερα ὡς «Πατήρ-Υἱός» στὸ νέο Εὐαγγέλιο), τὸ δρᾶμα καὶ ὁ πόνος τῆς ἀπωλείας τοῦ Τέκνου ποὺ ἀπήγαγε ὁ «ἄναξ ἐνέρων Ἀιδωνεύς» (ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου τῶν νεκρῶν, ὁ «καταφθιμένοισιν ἀνάσσων»), ἡ ἐπάνοδος τοῦ Τέκνου στὸ Φῶς («ἀπὸ ζόφου ἠερόεντος ἐς φάος ἐξαγάγοι»), δηλαδὴ τὸ θαῦμα τῆς «ἀναστάσεως» τῆς Κόρης («αὖτις ἄνει μέγα θαῦμα»), ἡ ἀπάντησις ἐν τέλει στὸ αἰώνιο ὑπαρξιακὸ ἐρώτημα τῶν ἀνθρώπων περὶ Ζωῆς καὶ Θανάτου ὡς οὐσία τῶν Μυστηρίων (ποὺ συνεχίζει μερικῶς ἡ Ὀρθοδοξία διὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ), ἡ ἠθικὴ βελτίωσις τῶν Μυουμένων («γίνεσθαι εὐσεβεστέρους καὶ δικαιοτέρους καὶ κατὰ πᾶν βελτίωνες ἑαυτῶν τοὺς τῶν μυστηρίων κοινωνήσαντας»), ἀκόμα καὶ ἡ ἀντίληψις περὶ «κολάσεως» καὶ «παραδείσου» μετὰ θάνατον («περὶ τῆς τελευτῆς ἡδίους ἔχειν τὰς ἐλπίδας ὡς ἄμεινον διάξοντας, καὶ οὐκ ἐν σκότῳ τε καὶ βορβόρῳ κεισομένους ἅ δὴ τοὺς ἀμυήτους ἀναμένειν»), ἔχουν ἕδρα τὴν Ἱερὰ Ἐλευσῖνα καὶ ἀναφορὰ στὸν Πολιτισμὸ ποὺ ἀνέπτυξε καὶ μετέδωσε ἐπὶ χιλιάδες χρόνια. Τὸ ἀρχέγονο Ράριον πεδίον (τὸ «φερέσβιον οὖθαρ ἀρούρης» – ὁ μαστὸς τῆς γῆς ὁ ζωοδότης) καὶ οἱ καταστροφὲς ποὺ ὑπέστη ἐκ τῶν Κατακλυσμῶν (τοὐλάχιστον 8.000 χρόνια πρὶν ἀπὸ σήμερα), ἡ διδασκαλία τῆς Γεωργίας τοῦ σίτου καὶ ὁ «ἱερὸς ἄροτος», ἀποτελοῦν νέα ἱστορικὰ καὶ πολιτιστικὰ στοιχεῖα ποὺ φέρουμε διὰ τῶν μελετῶν μας εἰς φῶς, ὡς Δάειρα, μὲ δράσεις, μὲ εἰσηγήσεις σὲ διεθνῆ συνέδρια καὶ πολλαπλὲς δημοσιεύσεις.

Τὸ ἱστορικὸ παράδειγμα τῆς Ἐλευσῖνος, ἡ πρώτη ἀξιοκρατικὴ Πολιτεία μὲ «τὸν Κελεόν, ὅν πρῶτον ἱστοροῦσιν εὐδοκίμων καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν κατασκευάσαντα σύνοδον καθημερινὴν ὀνομάσαι πρυτανεῖον», οἱ πρῶτοι Ἀθλητικοὶ ἀγῶνες «ἀγῶνά τε γυμνικὸν γενέσθαι πρῶτον Ἐλευσῖνι τῆς Ἀττικῆς», ἡ πνευματικὴ παρακαταθήκη τῶν μεγάλων προσωπικοτήτων τῆς Ἐλευσῖνος – Κελεός, Μετάνειρα, Τριπτόλεμος, Εὔμολπος, Μουσαῖος, Αἰσχύλος, Ἀμεινίας, Κυναίγειρος – τὸ ἔγκλημα τῆς ἀπαγορεύσεως τελέσεως τῶν Μυστηρίων («ὦ κακῶς ἐξορχησάμενοι τὰ μυστήρια, ὦ τὰ ἄφαντα φήναντες κοινοὶ τῶν ὑπὸ γῆς καὶ ὑπὲρ γῆς θεῶν πολέμιοι») καὶ ἐν τέλει τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἱεροῦ («ὦ δάδες ὑφ’ οἵων ἀνδρῶν ἀπέσβητε, ὦ πῦρ οἷον ὤφθης Ἐλευσῖνι, οἷον ἀνθ’ οἵου») ἀπὸ τοὺς βαρβάρους τοῦ Ἀλαρίχου καὶ τὴν «ἀσέβεια τῶν τὰ φαιὰ ἱμάτια φερόντων», τὸ συνεχιζόμενο δρᾶμα τοῦ μακραίωνος σκοπίμου ἐνταφιασμοῦ τῆς Ἐλευσῖνος («ὦ νεφέλη καὶ σκοτόμαινα ἥ

νῦν ἐπέχεις τὴν Ἑλλάδα»), ἡ ἀληθινὴ Ἱστορία τῆς «κόρης τῶν ἐρειπίων», περιμένουν τὴν πρέπουσα ἀνάδειξι καὶ διδαχή.

Ποιοῦμε τὸν ἀγῶνα τὸν καλόν, εἰδικώτερα χάριν τῆς νέας γενιᾶς, μήπως κάποτε οἱ «νῦν ἀληθῶς παῖδες Ἕλληνες, οἱ τοσούτου κακοῦ προσιόντος περιείδετε, θαυμάσιοι ἐν ὑμῶν αὐτῶν ἔσεσθε καὶ τὴν Ἐλευσῖνα -τὰς Ἀθήνας αὐτὰς- περισώσετε», ὡς καταλήγει ὁ Ἐλευσίνιος θρῆνος. Εἶναι τὸ ὕψιστο χρέος μας πρὸς ἐκείνους τοὺς θαυμάσιους νέους Ἕλληνες, ποὺ ἀναμένουμε νὰ ξεσκεπάσουν τὰ σάβανα τῆς Λήθης καὶ νὰ ἐπιτελέσουν τὸ θαῦμα τῆς Ἀναγεννήσεως.

Ταῦτα πάντα ἀποτελοῦν γιὰ μᾶς ἀξιόλογη πηγὴ ἐμπνεύσεως πρὸς δημιουργία νέων πρωτοποριακῶν πνευματικῶν ἔργων, ὡς τὸ βραβευμένο σὲ παγκόσμιο διαγωνισμό «Δαδοῦχος τῆς Ἱστορίας τοῦ Φωτός» τῆς γενικῆς γραμματέως τῆς Δάειρας, ποὺ μελοποιεῖται καὶ δραματοποιεῖται γιὰ νὰ ἀνέβη ἐπὶ σκηνῆς. Θεωροῦμε σημαντικὸ νὰ ἐμβαπτισθοῦμε στὴν πηγὴ τῆς Τραγωδίας τοῦ παπποῦ Αἰσχύλου, ἐνεργοποιῶντας τὴν συμβολή της στὴν ποθούμενη Κάθαρσι («δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν»), ὅπως ἀκριβῶς συνέβαλαν καὶ τὰ Μυστήρια («σαφέστατα ἡ πανήγυρις αὕτη καθάρσιον ἦν καὶ μανιῶν καὶ πάσης ἀτόπου συμφορᾶς»).

Εἶναι γνωστὰ καὶ κοινοποιημένα σὲ ὅλους τοὺς δημοτικοὺς συμβούλους καὶ στοὺς ἰθύνοντες τῶν πολιτιστικῶν δρωμένων τῆς Ἐλευσῖνος τὰ παρουσιαζόμενα σὲ ἐκδηλώσεις πνευματικά μας πονήματα, ἡ «Ἱερὰ Ὁδὸς Ἐλευσινίων Μυστηρίων» καὶ τὸ «Βυθισμένο Ράριον πεδίον», ἐνῶ ἐπίκειται ἡ ὁλοκλήρωσις τοῦ δευτέρου βιβλίου «Ἱερὰ Ἐλευσίς, Μυστήρια καὶ Ἀποκαλύψεις» τοῦ προέδρου τῆς Δάειρας. Ἀναμένουμε ἀκόμη ἐπὶ πολλὰ ἔτη (ἀπὸ τὸ 2009, ἤδη ἐπὶ δημάρχου Ἀμπατζόγλου) μιὰ ἐλάχιστη χρηματοδότησι γιὰ τὴν ἔρευνα στὸ κόλπο τῆς Ἐλευσῖνος, ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώση τὴν ἡλικία καὶ τὴν ἔκτασι τοῦ Ραρίου πεδίου πρὶν γίνη ἡ Σαλαμὶς νῆσος (δηλαδὴ πάνω ἀπὸ 8.000 ἔτη ἱστορίας καὶ πολιτισμοῦ). Τὸ Project αὐτὸ τῆς Δάειρας μὲ τὸ Πανεπιστήμιο Πατρῶν ἐμποδίστηκε ἔκτοτε ἐπισήμως καὶ ὁσημέραι ἀποσιωπᾶται, ἐνῶ χρήζει παρουσιάσεως στὸ Δημαρχεῖο ἐνώπιον ὅλων τῶν Δημοτικῶν συμβούλων.

Τὰ εἰδοποιὰ ταυτοτικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς Ἐλευσῖνος, ἡ διδασκαλία τῆς Γεωργίας τοῦ σίτου (καὶ παρασκευὴ Ἄρτου) μὲ ἕδρα τὸ Ράριον πεδίον (τὸ «φερέσβιον οὖθαρ ἀρούρης τὸ πρίν»), καὶ ἡ διδασκαλία τῶν Μυστηρίων («ὅλβιος ὅς τάδ’ ὄπωπεν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων»), καθιστοῦν τὴν Ἐλευσῖνα πανελλήνιο καὶ οἰκουμενικὸ κέντρο ἀναφορᾶς, γιὰ τὴν «Μετάβασι στὴν Εὐφορία» μὲ ὑγιῶς καὶ γνησίως ἑλληνικῶς ἀναπτυξιακὴ κατεύθυνσι.

Ἡ Τέχνη στοὺς Ἕλληνες ἀνέκαθεν ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν θρησκεία, τὴν ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις τοῦ ἔθνους. Ὁ Πολιτισμός μας εἶναι ἀπόρροια τοῦ ὑψιπετοῦς πνεύματος τῶν Ἑλλήνων, «οἵ τὰ τῇ ψυχῇ πάντων ὠφελιμότατα

διαμελετῶσιν», διὰ ταῦτα εἶναι ἐκ φύσεως πανανθρώπινος ὡς Ἀγαθός. «Αὐτὸ δὲ τἀγαθὸν τὸ μὲν θεῖον ἡγοῦνται τὸν προεννοούμενον θεόν, τὸ δὲ ἀνθρώπινον τὴν πρὸς αὐτὸν ἕνωσιν» (Περὶ Μυστηρίων).

Τελεστήριον σεμνών Μυστηρίων.

Η ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ ΤΗΣ «ELEUSIS 21» ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Μέχρι στιγμῆς ὅμως ἀντὶ τούτων τῶν μεγάλων καὶ σπουδαίων βιώνουμε μιὰ ἀλλόκοτη καὶ ἀποπροσανατολιστικὴ κατάστασι ἐκ μέρους τῶν ἰθυνόντων τῶν πολιτιστικῶν δρωμένων τῆς πόλεως. Τὸ ἔνδοξο ἱστορικὸ κεφάλαιό μας ὑποβαθμίζεται καὶ διαστρέφεται, ἡ ἀληθινὴ ταυτότης τῆς πόλεως ἀποσιωπᾶται, τὸ «πνεῦμα» της ἐξοβελίζεται, ἐνῶ προβάλλεται ἐμμονικῶς μιὰ νεοφανὴς ἑτερόδοξη ἰδεοληπτικὴ ἄποψις ὡς σύγχρονη «Ἱστορία» (…γνωστὴ πολιτικὴ τῆς νέας τάξεως πραγμάτων – τῆς NWO).

Ὁ ἐργάτης μετανάστης/πρόσφυγας καὶ τὰ ἐργοστασιακὰ προϊόντα/χρηστικὰ μέσα δουλειᾶς μονοπωλοῦν κάθε πρότασι ταυτότητος. Ὁ συστηματικὸς «καθαγιασμός» τῶν βιομηχάνων, ποὺ ἐξακολουθητικῶς καταστρέφουν ὡς νέοι Ἀλάριχοι τὸ φυσικὸ περιβάλλον καὶ τὸν ἀρχαιολογικὸ πλοῦτο, καταπατῶντας τὸν ζωτικό μας χῶρο, ἡ «βιομηχανικὴ κληρονομιά» καὶ τὸ «μουσεῖο νεότερης ἱστορίας», ἡ συνεχῶς ἐπαναλαμβανόμενη ἔκθεσις «Ἄνθρωποι καὶ Ἐργοστάσια» ὡς τελεσίδικο πολιτιστικὸ θέσφατο πρὸς ἱστορικὴ ἐμπέδωσι τοῦ ὀλετῆρος τῆς Ἐλευσῖνος εἰκοστοῦ αἰῶνος, πρυτανεύουν στὶς πολιτιστικὲς δράσεις τῶν ἁρμοδίων τοῦ Δήμου Ἐλευσῖνος.

Τα εργοστάσια στην αυλή μας.

Συγχρόνως, ἀπομονώνουν συστηματικῶς τὴν μοναδικὴ συμβολὴ σὲ πανελλήνια καὶ διεθνῆ κλίμακα τοῦ Κέντρου Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν περὶ τῶν οὐσιωδῶν ταυτοτικῶν διαχρονικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ἐνδόξου ἱερᾶς πόλεως, ἀρνούμενοι ἐπανειλημμένως τὴν συμμετοχὴ ἡμῶν στὰ ἐτήσια Αἰσχύλεια καὶ ἀποκλείοντας ὡς διαφαίνεται τὴν συμμετοχὴ τῆς «Δάειρας» στὰ δρώμενα τῆς «ELEUSIS 21» (…ἐνῶ προωθήθηκε ἡ συμμετοχὴ στὸν «πολιτισμό» τῆς Ἐλευσῖνος μέχρι καὶ τῶν μουσουλμάνων «προσφύγων» τοῦ προσφάτως ἐγκατεστημένου "hot spot"). Τοῦτο καταδεικνύει μισαλλοδοξία καὶ ρατσισμὸ κατὰ Ἑλλήνων…

Προσπαθῶντας νὰ καταλάβουμε γιατὶ συμβαίνουν οἱ ἄτοπες καὶ ἀνοίκειες αὐτὲς πράξεις τὼν ἰθυνόντων, ἀνοίξαμε τὸν Φάκελλο τῆς Ἐλευσῖνος ὡς Πολιτιστικῆς Πρωτεύουσας Εὐρώπης 2021 (ποὺ ἐλάχιστοι ἔχουν διαβάσει …θυμίζει ἐντόνως «Μνημόνιο» ὑποδουλώσεως). Μελετῶντας τον διαπιστώσαμε τὴν διαστρέβλωσι τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐλευσῖνος σὲ βαθμὸ ἀμαυρώσεως καὶ ἐξευτελισμοῦ, συγχρόνως μὲ τὴν ὑποταγὴ στὰ κελεύσματα τῆς νεοταξικῆς «πολυπολιτισμικῆς» φενάκης, πράγματα ποὺ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ δημοσίως διὰ τῆς παρούσης.

Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὰ κάτωθι ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ Φακέλλου:

1) «Η Ελευσίνα αντικατοπτρίζει την Ελλάδα της παραγωγής… Η Ελευσίνα είναι η παραγωγική μηχανή της Ελλάδας… Σε εθνικό επίπεδο ο τίτλος της ΠΠΕ θα λειτουργήσει καταλυτικά στην αλλαγή της στερεοτυπικής εικόνας της Ελευσίνας ως βιομηχανικής πόλης… Ο θεσμός θα λειτουργήσει ως μοναδική ευκαιρία για να προβληθεί η – παραγκωνισμένη από τον τουρισμό και την κρίση – εικόνα της Ελλάδας της παραγωγής» (σελ. 2,3 – σ.σ. Φάσκουν καὶ ἀντιφάσκουν, μὲ ἐμμονὴ στὴν βιομηχανικὴ πόλι καὶ τὴν παραγωγὴ ὑλικῶν προϊόντων, ἐξοβελίζοντας τὸ πνεῦμα τῆς πόλεως).

Βιομηχανική Ελευσίνα (Alien Project).

2) «Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η Ελευσίνα είναι μια πόλη μεταναστών και προσφύγων... Όπως στη σύγχρονη εποχή η πόλη διαμορφώνεται από μετανάστες /εργάτες, έτσι και στους αρχαίους χρόνους η πόλη λάτρευε μια θεά "μέτοικο". Η Δήμητρα δεν έχει γεννηθεί στην Ελευσίνα, όπως ο Απόλλωνας στη Δήλο. Αντίθετα φθάνει στην Ελευσίνα...» (σελ. 6 – σ.σ. Διατυπώνονται ψευδεῖς ἱστορικοὶ ἰσχυρισμοὶ γιὰ τοὺς κατοίκους τοῦ Ἱεροῦ τῆς μακραίωνης ἀρχαιότητος καὶ διαστροφικοὶ συνειρμοὶ παίζοντας – ἐν οὐ παικτοῖς – μὲ τὴν Δήμητρα, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἰδεοληπτικὴ μεταναστολαγνεία τους). 

"Είμαστε όλοι μετανάστες" (Alien Project)

3) «Είναι ίσως λόγω αυτής της σχέσης με τον μέτοικο και τον υπηρέτη/εργαζόμενο που τα Ελευσίνια Μυστήρια ήταν η μόνη τελετή στην αρχαιότητα ανοιχτή για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως προέλευσης, φύλου και κοινωνικής τάξης… Σύμφωνα με τον Όμηρο, στα Μυστήρια συμμετείχε "άπαν το ανθρώπινο γένος", δηλαδή γυναίκες και άνδρες ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης ή χώρας καταγωγής» (σελ. 5,6 – σ.σ. Ἐξοργίζει κάθε Ἕλληνα, ἀφ’ ἑνὸς ἡ λανθασμένη ἑρμηνεία τῆς ἀνυπάρκτου αὐτῆς φράσεως δῆθεν τοῦ Ὁμήρου, ἀφ’ ἑτέρου ἡ διαστρέβλωσις τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος, διότι στὰ Μυστήρια δὲν μποροῦσε νὰ συμμετέχη ἀλλοεθνής, "ὅστις φωνὴν ἀξύνετος" – ὅποιος δὲν μιλοῦσε ἑλληνικά – καὶ "ὅστις χείρας μὴ καθαρός", ἀφοῦ ἀπαιτεῖτο προετοιμασία μηνῶν μὲ νηστεία καὶ ἐξαγνισμό. Μόνον οἱ Ρωμαῖοι ἐπιφανεῖς – ἐπὶ Ρωμαϊκῆς πλέον κυριαρχίας – συμμετεῖχαν, ἐπειδὴ μιλοῦσαν ἑλληνικά. Βεβαίως, οἱ Ρωμαῖοι ἦσαν ξαδέλφια μας ἀπὸ Εὐάνδρου οἰκιστοῦ Ρώμης ἐκ Παλλαντίου Ἀρκαδίας, ἐνῶ Πελασγικὰ μεσογειακὰ φῦλα πηγαινοέρχονταν στὴν Ἰταλικὴ χερσόνησο, ὡς οἱ Τυρρηνοί-Ἐτροῦσκοι ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Λήμνου).

Ελευσίνια Μυστήρια: Μυητικές Ιεροπραξίες

4) «Μια πόλη μεταναστών και εργατών». «…Θα ακολουθήσουν στη συνέχεια εσωτερικοί μετανάστες από όλα τα μέρη της Ελλάδας, προσδίδοντας στην πόλη τον πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα…»!!! (σελ. 5,8 – σ.σ. Ὁποία ἰδεοληπτικὴ διαβολή, ὅτι ὁ κάθε Ἕλληνας ἔχει ἀλλότριο πολιτισμὸ ἀνὰ πόλι καὶ περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος! Σκοπίμως δηλαδὴ μᾶς συγχέουν μὲ τὶς multi-cultural – "πολυπολιτισμικές" – κοινωνίες τῶν πολυεθνικῶν κρατῶν διαβάλλοντας κατ’ οὐσίαν τὸν ἑλληνικὸ διαχρονικὸ πολιτισμό μας).

5) «Όπως η Ευρώπη αποτελείται από πολλά διαφορετικά έθνη, έτσι και ο πληθυσμός της Ελευσίνας αποτελείται από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικά μέρη. Κοινό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι οι πληθυσμοί αυτοί δε συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς παρελθόντος – λόγω καταγωγής, κοινών εικόνων, ηθών και εθίμων – αλλά με δεσμούς παρόντος και μέλλοντος…» (σελ. 8 – σ.σ. Ἄλλος ἕνας ἐξοργιστικὸς ἰδεοληπτικὸς διαστρεβλωτικὸς συνειρμὸς

μὰ καὶ κακοήθης ἀνθελληνικὴ προπαγάνδα, πὼς οἱ Ἕλληνες κάτοικοι τῆς Ἐλευσῖνος, ἀπὸ διαφορετικὲς ἑστίες προερχόμενοι, δὲν ἔχουν κοινὴ καταγωγή, κοινὲς παραδόσεις καὶ ἔθιμα, δὲν ἀνήκουν δηλαδὴ στὸ ὅμαιμον, ὁμόγλωσσον, ὁμόθρησκον καὶ ὁμότροπον ἑλληνικὸν ἔθνος).

"Μετάβαση"… αλλά πού; (Alien Project).

6) «Μέσα από το Πρόγραμμα "Ευρώπη Κόρη του Φοίνικα" (προϋπολογισμὸς 400.000 ευρώ) ανοίγουμε διάλογο ανάμεσα στην Ευρώπη και την καυτή περιοχή του Αραβικού κόσμου… Μέσα από πρότζεκτ όπως το "RefuGe" εστιάζουμε στο καυτό σήμερα για την Ευρώπη προσφυγικό ζήτημα, στοχεύοντας στην καλύτερη γνωριμία ανάμεσα στους πολίτες της Ευρώπης και τους πρόσφυγες και στην ομαλή ενσωμάτωση των τελευταίων… Με το πρότζεκτ "RefuGe" σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε στην Ελευσίνα ένα πρότυπο εργασίας για την ένταξη των προσφύγων (προϋπολογισμὸς 200.000 ευρώ)... Σύμφωνα με τον μύθο, η Ευρώπη ήταν κόρη του Φοίνικα, βασιλιά της αρχαίας Φοινίκης, η οποία βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής Συρίας. Η γενεαλογία της μυθικής Ευρώπης συνδέει άρρηκτα την ήπειρό μας με τις εκρηκτικές περιοχές του σημερινού μουσουλμανικού κόσμου και την προσφυγική κρίση… Μοιάζουν με μακρινούς συγγενείς, που μετανάστευσαν ή μένουν στη χώρα από όπου εμείς μεταναστεύσαμε χρόνια πριν…» (σελ. 16, 39, 40 – σ.σ. Πλήρης ἱστορικὴ ἄγνοια καὶ διαστροφή… Μὰ γύρω στὴν Μεσόγειο κατοικοῦσαν Ἕλληνες-Πελασγοὶ μεσογειακῆς φυλῆς "ὡσὰν βατράχια γύρω ἀπὸ λίμνη" κατὰ Πλάτωνα, "μέγα δὲ ἔθνος οἱ Πελασγοί, πλανῆται δὲ ἦσαν καὶ σποράδες πανταχοῦ τῆς γῆς… δῖοι Πελασγοί που λέγονται, ὡς ἄνωθεν Ἕλληνες, οὕς καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν σῶσαι τὰ στοιχεῖα μόνους Ἑλλήνων". Ἡ Εὐρώπη ἀδελφὴ τοῦ Κάδμου ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ τότε Φοινίκη κατάγεται ἀπὸ γονεῖς ἀποίκους ἐξ Ἄργους, τὸν Ἀγήνορα καὶ τὴν Τηλέφασσα, εἶναι σύγχρονη τοῦ Κελεοῦ καὶ τοῦ Τριπτολέμου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Δαρδάνου ὅτε συνέβη ὁ ὁμώνυμος Κατακλυσμός).

Η απαγωγή της Ευρώπης, από τον ταύρο-Δία.

Ἀξίζει ἐδῶ νὰ ἐπεκταθοῦμε, γιὰ νὰ καταδείξουμε τὴν ἱστορικὴ ἄγνοια καὶ διαστροφὴ τῶν ὑπευθύνων τῆς "Eleusis 21", ὅτι ἡ Εὐρώπη δὲν εἶναι Ἑλληνογενής, παραθέτοντας ἀρχαῖες πηγές. «Ἐκ Διὸς καὶ Ἠλέκτρας γενέσθαι Δάρδανον καὶ Ἰασίωνα καὶ Ἁρμονίαν (ὅλοι οἱ ἥρωές μας ἦσαν διογενεῖς). Πρὸ τῶν παρὰ τοῖς ἄλλοις γενομένων κατακλυσμῶν ἕτερον ἐκεῖ μέγαν γενέσθαι. Μετὰ δὲ ταῦτα Κάδμον τὸν Ἀγήνορος κατὰ ζήτησιν τῆς Εὐρώπης ἀφικέσθαι πρὸς αὐτούς (ἐν Σαμοθράκῃ), καὶ τῆς τελετῆς (τῶν Μυστηρίων) μετασχόντα γῆμαι τὴν Ἁρμονίαν». Ὁ Κάδμος ἑπομένως ὡς Ἕλλην ἐκ Φοινίκης μυήθηκε στὰ Καβείρια Μυστήρια. Πιθανώτατα μιλᾶμε γιὰ τὸ 6.000 π.Χ. περίπου.

Φοῖνιξ ἀποκαλεῖται ὁ Ἀγήνωρ. «Ἀγήνωρ παῖδας ἔσχεν τρεῖς, Εὐρώπην, Κάδμον καὶ Κίλικα. Τῆς δ’ Εὐρώπης ὑπὸ Διὸς ἁρπασθείσης ὁ Φοῖνιξ ἀπέστειλεν ἐπὶ ζήτησιν ταύτης τοὺς παῖδας. Ὁ οὖν Κάδμος ἐλθὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ μὴ εὑρὼν τὴν Εὐρώπην εἰς Δελφοὺς ἦλθεν ἐρωτήσων τὸν Ἀπόλλωνα ποῦ κατασταίη». Ἄν δὲν ἦταν Ἕλλην καὶ δὲν μιλοῦσε ἑλληνικά, θὰ πήγαινε ὁ Κάδμος στοὺς Δελφούς; Οἱ Ἕλληνες Φοίνικες λοιπὸν καμμία σχέσι δὲν ἔχουν μὲ τοὺς ἀσιάτες Σημιτο-φοίνικες, ποὺ ἐμφανίστηκαν πολὺ ἀργότερα στὴν περιοχὴ καὶ υἱοθέτησαν τὸ ἑλληνικὸ ὄνομα "Φοίνικες" (παραβάλατε μὲ τοὺς σημερινοὺς Σκοπιανούς). Ὅπως ἡ ὀνομασία Μακεδὼν καὶ Μακεδονία εἶναι ἑλληνική (ὄχι σλαβική) ἔτσι καὶ ἡ ὀνομασία Φοῖνιξ καὶ Φοινίκη εἶναι ἑλληνική (ὄχι σημιτική). «Καταντήσαντα δὲ τὸν Κάδμον εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰς Θήβας. Ἐνταῦθα δὲ κατοικίσαντα γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν, γεννῆσαι δ’ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην… Τῇ δὲ Σεμέλῃ …παιδίον Διόνυσον». Ἡ Σεμέλη εἶναι ἡ Μαρία τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ Διόνυσος εἶναι ὁ Ἰησοῦς τῶν Ἑλλήνων (…ἀδίδακτα πράγματα αὐτὰ βεβαίως). «Σοῦ Βάκχου γονίμην ὠδῖνα τελῶσιν εὐίερον τράπεζαν μυστήριά τε ἁγνά», δηλαδὴ τελούσαμε τὴν ἑορτὴν τῆς Γεννήσεως τοῦ Διονύσου στὴν ἁγία τράπεζα μὲ τὰ ἁγνὰ Μυστήρια! Ἀλλὰ ποιὸς μελετᾶ τὴν ἀρχαία Γραμματεία μας; Μόνον τὰ Ὀνόματα ἔχουν ἀλλάξει στὴν σημερινὴ Ὀρθοδοξία (πλὴν δὲν διδάσκονται οἱ ἀποκαλύψεις αὐτὲς στοὺς Ἕλληνες). Ὁ πνευματικὸς «ὁδοδείκτης» ἐστράφη ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἐλευσῖνα ἀποκλειστικῶς στὰ Ἱερὰ Σόλυμα…

Κάδμος και Αρμονία.

Ἀπὸ τὴν Εὐρώπη γεννήθηκαν οἱ ξακουστοὶ διογενεῖς Κρῆτες. «Ταύτης Ζεὺς ἐρασθεὶς , Ῥόδον ἀποπλέων, ἐπιβιβασθεῖσαν διὰ τῆς θαλάσσης ἐκόμισεν εἰς Κρήτην. Ἡ δὲ ἐκεῖ συνευνασθέντος αὐτῇ Διὸς ἐγέννησε Μίνωα Σαρπηδόνα καὶ Ῥαδάμανθυν»! Εἶναι δυνατὸν οἱ ἱδρυταὶ τοῦ Μινωικοῦ Πολιτισμοῦ, τέκνα τῆς Εὐρώπης ἐκ Φοινίκης, νὰ εἶναι Σημιτοφοίνικες; Κακοηθέστατα λοιπὸν μᾶς συγχέουν μὲ Ἀσιᾶτες σημῖτες καὶ μουσουλμάνους… («Σημίτη» λέγομε γενικῶς τὸν ἔχοντα τὸ σημεῖον – σημάδι – τῆς περιτομῆς, πρᾶγμα ποὺ οἱ Ἕλληνες οὐδέποτε ἔκαμαν). Ὁ Ἠσίοδος μάλιστα στὴν Θεογονία ἀναφέρει τὴν Εὐρώπη ὡς Ὠκεανίδα «…ἐρόεσσα Μενεσθώ τ’ Εὐρώπη τε Μῆτίς τ’ Εὐρυνόμη… αὗται ἄρ’ Ὠκεανοῦ καὶ Τιθύος ἐξεγένοντο πρεσβύταται κοῦραι». Ὅσο γιὰ τὴν (νεοταξική) πολιτικὴ ἀτζέντα περὶ "μεταναστῶν" καὶ "προσφύγων" γενικῶς καὶ ἀορίστως, θεωροῦμε πὼς δὲν νοεῖται "πρόσφυγας" ποὺ νὰ πηγαίνη ὅπου θέλει, παρὰ μόνον τὰ γυναικόπαιδα καὶ οἱ ἡλικιωμένοι ποὺ χρήζουν προστασίας σὲ ὅμορο πάντα εἰρηνικὸ κράτος (στὴν χώρα πρώτης ὑποδοχῆς). "Πρόσφυγας" σὲ ἡλικία στρατεύσεως μπορεῖ ἐπιτηδείως νὰ στραφῆ

ἐναντίον τοῦ κράτους ποὺ τὸν περιθάλπη… Δὲν προέχει ἡ ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν τοῦ κράτους; Εἶναι δὲ ἱστορικὴ κακοήθεια ἡ ἐξομοίωσις τῶν Ἑλλήνων Μικρασιατῶν, Ποντίων, Κυπρίων Προσφύγων ἐν Ἑλλάδι μὲ τὴν συστηματικῶς εἰσερχομένη καὶ παντοιοτρόπως ὑποβοηθουμένη πανσπερμία ἀλλοθρήσκων ἀλλοεθνῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ εἴμαστε δῆθεν ὑποχρεωμένοι νὰ ἐνσωματώσουμε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Τὸν μετανάστη στὴν Χώρα μας χωρὶς ἄδεια εἰσόδου οἱ ἐχέφρονες νοοῦμε ὡς λαθρο-μετανάστη, ποὺ ὀφείλει τὸ ἔννομο Κράτος νὰ τὸν ἀπελάση. Ἀλίμονο ἄν ἀφήσουμε νὰ κατακλύσουν τὴν μικρὴ πληθυσμιακῶς Ἑλλάδα τὰ ἑκατομμύρια ἀλλοεθνῶν ποὺ δυστυχοῦν ἀνὰ τὸν κόσμο… Προσέτι ἄς ἀναλογισθοῦμε, ὅτι «τὴν Ἀσίαν καὶ τὰ ἐνοικέοντα βάρβαρα ἔθνεα» ἐπανειλημμένως ἀπωθήσαμε ἀπὸ «τὴν Εὐρώπην καὶ τὸ Ἑλληνικόν».

Μιλεούνια μουσουλμάνοι μετανάστες.

7) «Πρότζεκτ Αισχύλος» (προϋπολογισμὸς 500.000 ευρώ): «Στην Αθήνα της κλασικής εποχής, η δημοκρατία ήταν το σύστημα οργάνωσης της πόλης και το θέατρο ο μηχανισμός διαλόγου και κριτικής αυτού του συστήματος εκ μέρους των πολιτών» (σελ. 38 – σ.σ. "Μαύρη εἶναι ἡ νύχτα στὰ βουνά"… Κάθε ἑλληνικὴ πόλις εἶχε ἀπαραιτήτως θέατρο, ἐνῶ δὲν εἶχε ἀπαραίτητα καὶ δημοκρατικὸ πολίτευμα. Τοῦτο σημαίνει πὼς ἄλλη βαθύτερη εἶναι ἡ λειτουργία τοῦ θεάτρου, «δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν, καὶ τὴν ὀργὴν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα»). 8) «Ο πρώτος δραματικός ποιητής της ιστορίας ο Αισχύλος καταγόταν από την Ελευσίνα. Τα σωζόμενα έργα του πραγματεύονται όλα το ζήτημα της εξουσίας και των συγκρούσεων που συνοδεύουν την κατάκτησή της» (σ.σ. Μέχρις ἐκεῖ φθάνουν οἱ γνώσεις τους… ἀδυνατῶντας νὰ συλλάβουν τὰ μεγάλα καὶ σπουδαῖα νοήματα τοῦ εὐπατρίδη Αἰσχύλου, ὡς τὸ Ἠθικὸν Δίκαιον ὑπεράνω τῶν ἀνθρωπίνων Νόμων ἤ ἡ Ἀρετὴ τῆς «φιλίας ὑπὲρ τῆς πατρίδος»). «Σήμερα στην Ευρώπη, το Brexit και η άνοδος του εθνικισμού και των ακροδεξιών κομμάτων καθιστούν σαφές ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε πολιτική δίνη. Ο Αισχύλος γίνεται η βάση για να δούμε το σύγχρονο θέατρο ως μηχανισμό ελέγχου της δημοκρατίας…» (σελ. 38, 67 – σ.σ. Παρακαλοῦμε νὰ ἀφήσουν τὸ Θέατρο καὶ τὸν Αἰσχύλο ἔξω ἀπὸ τὰ βδελυρὰ πολιτικὰ παιχνίδια καὶ ἰδεοληψίες. Ἡ μεταλλαγὴ τῆς Εὐρώπης σὲ διευθυντήριο ἐξωθεσμικῶν παραγόντων μὲ Πολιτικοὺς μαριονέτες τῶν τραπεζιτῶν πρὸς ἐξαθλίωσι τῶν λαῶν τους ἀποτελεῖ ἐξώφθαλμη δικτατορία –Banktatorship–, ἀλλὰ τοῦτο δὲν τοὺς ἀπασχολεῖ… Ἀντιθέτως, ὅποιος ἐπιδιώκει τὴν συνοχὴ τῶν ἐθνῶν καὶ ἀντιστέκεται στὴν παγκοσμιοποιητικὴ ἀτζέντα ταυτίζεται μὲ τὴν Ἀκροδεξιά. Προδήλως οἱ Κεφαλαιοκράτες εἶναι ποὺ δὲν θέλουν σύνορα καὶ ἐθνικὲς ταυτότητες καὶ προωθοῦν τὴν λαθρομετανάστευσι, δουλοποιῶντας καὶ αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ τὸν γηγενῆ Εὐρωπαῖο.

Δὲν θὰ ἔπρεπε οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Κεφαλαίου –Banksters– καὶ οἱ νεοταξίτες δωσίλογοι Πολιτικοὶ νὰ κατατάσσωνται στοὺς ἐχθροὺς τῆς Δημοκρατίας;). 9) "Πρότζεκτ Ιστορία και Ιστορίες": «Έλληνες μαθητές της προσφυγικής γειτονιάς των Μικρασιατών στην Ελευσίνα και Τούρκοι μαθητές της ελληνικής συνοικίας της Σμύρνης μαθαίνουν το κοινό τους παρελθόν (προϋπολογισμὸς 70.000 ευρώ)...»!!! (σελ. 42 – σ.σ. Οἱ ἡμέτεροι "ἐλευσίνιοι" ξεπέρασαν τὸν Λιάκο καὶ τὴν Ρεπούση! Ἄξιος ὁ μισθός τους…).

«ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΦΟΡΙΑ» 10) Τὸ ἀποκορύφωμα τοῦ καταστροφικοῦ γιὰ τὴν τιμὴ καὶ τὴν δόξα τῆς Ἐλευσῖνος σχεδιασμοῦ τους εἶναι «Η ΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ» (προϋπολογισμὸς 500.000 ευρώ): «Η πομπή των μυστών έφθανε στην Ελευσίνα διασχίζοντας την Ιερά Οδό, τον κεντρικό εμπορικό (!) δρόμο της εποχής... Αυτή τη φορά η πομπή δε θα αποτελείται από προσκυνητές αλλά από δημιουργούς της "Mετάβασης στην EUphoria", καλλιτέχνες, ευρωπαϊκούς πολιτιστικούς οργανισμούς, οργανώσεις που ασχολούνται με την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων... μια πομπή που συνδυάζει τα χαρακτηριστικά ενός ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ και μιας πορείας ειρήνης... στην πομπή θα λάβουν μέρος καλλιτέχνες δρόμου, κουκλοπαίχτες, μη κυβερνητικοί οργανισμοί, παιδιά, πρόσφυγες, άτομα με ειδικές ανάγκες, LGTB…» (…δηλαδὴ θὰ ἔχουμε καὶ Λεσβίες, Ομοφυλόφιλους, Τρανσέξουαλ καὶ Ἀμφιφυλόφιλους – Gay Pride – στὴν Ἱερὰ Ὁδὸ τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων...)!!! Χαῖρε Ἐλευσῖνα... πρὸ Παπαγγελῆ, Σκιάνη, Καμπάνη, Βασιλείου, Διαπούλη, Τσουκαλᾶ γὰρ τέθνηκας! ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΡΒΑΛΟΙ Θεωροῦμε ἀνήκουστο καὶ ἀδιανόητο γιὰ τὴν Ἐλευσῖνα νὰ εὐτελίζεται σὲ «ἄχρηστα τοῖς ἀνθρώποις» δρώμενα ἀπὸ Βέρβαλους (ἀμυστηρίαστους) "ἐλευσίνιους" οἱ ὁποῖοι «ὑπὸ πλάνου φενακίζονται δαίμονος» (Πλούταρχος, Περὶ Μυστηρίων). «Αἰσχρὸν εἰ τὸ ὄνομα μὲν ἔχειν τινὸς τὸ δὲ εἶδος αὐτοῦ μὴ ἔχειν» (Ἀπολλώνιος Τυαννεύς). Οἱ μὴ ἔχοντες τὸ «εἶδος» τοῦ Ἐλευσινίου προγραμματίζουν ἐπίσης νὰ δαπανήσουν τεράστια ποσὰ τοῦ δημοσίου σὲ ἀλλότριες γιὰ τὴν Ἐλευσῖνα ἐκδηλώσεις ὑπὲρ βαρβάρων καὶ μισοπάτριδων (ἐν ὅσῳ πεινοῦν, πένονται καὶ βρίσκονται ἀνέστιοι τόσοι ἀβοήθητοι συμπατριῶτες μας –γνωρίζουν στὰ ἐκκλησιαστικὰ συσσίτια...). Διὰ ταῦτα τὸ Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» δηλώνει ὅτι ἀφίσταται ἀπὸ κάθε συνεργασία μὲ τοὺς ὑπευθύνους τῆς "ELEUSIS 21", ἄν τυχὸν αὐτὰ ποὺ περιέχει ὁ Φάκελλος τῆς ΠΠΕ προωθηθοῦν στὴν πρᾶξι.

ΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ ΑΝΕΝΔΟΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΥΠΕΡ ΙΕΡΑΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ

"Περὶ τῆς Ἡροδότου κακοηθείας" συνέγραψε ὁ Πλούταρχος βιβλίο ψέγοντάς τον ὡς ΦΙΛΟΒΑΡΒΑΡΟ, στηλιτεύοντας ὅσα ψευδῆ στοιχεῖα ἀνέγραψε στὸ ἔργο του ΙΣΤΟΡΙΑΙ, καὶ δεικνύοντας ὅσα σπουδαῖα ἀποσιώπησε. «Δέχεται δὲ διήγησις ἱστορικὴ κακοήθεια, ἄν χρήμασι φάσκῃ μὴ δι' ἀρετῆς κατειργάσθαι τὴν πρᾶξιν... τὰ μὲν χρηστὰ μὴ γράψαι τὰ δ' αἰσχρὰ μὴ παραλιπεῖν» (δηλαδή, αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε δὲν τὰ ἔγραψε, ἐνῶ δὲν παρέλειψε νὰ ἀναφέρη ὅ,τι αἰσχρὸν, μὴ ἐπεξεργαζόμενος μὲ ἀρετὴ αὐτὲς τὶς πληροφορίες ποὺ ἄκουγε).

Γιὰ τοιαύτη ΚΑΚΟΗΘΕΙΑ καταγγέλλουμε τοὺς ὑπευθύνους τοῦ Φακέλλου "ELEUSIS 21", γιὰ διαστροφὴ τῆς ἐνδόξου Ἱστορίας μας, γιὰ ψευδεῖς ἱστορικὲς ἀναφορές, γιὰ σκόπιμες ἀποσιωπήσεις σπουδαίων καὶ καταλυτικῶν ἱστορικῶν στοιχείων, ὡς ΜΙΣΟΠΑΤΡΙΔΕΣ καὶ ΦΙΛΟΒΑΡΒΑΡΟΙ ὄντες...

ΠΡΟΣΗΚΕΙΝ ΗΜΙΝ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

(Πλούταρχος ἐναντίον Ἡροδότου)

«Ὁ δὲ Ἡρόδοτος ἐπιμένων Πέρσας παισὶ μίσγεσθαι (ἐπιμένει ὅτι οἱ Πέρσες παιδεραστές) παρ' Ἑλλήνων μαθόντες (τὸ ἔμαθαν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τὸ «ἄθλημα»). Ἕλληνας μαθεῖν παρ' Αἰγυπτίων πομπὰς καὶ πανηγύρεις (ἐνῶ ἀντιθέτως, μάθαμε λέει τὶς ἑορτὲς ἀπὸ τοὺς ξένους). Μυστήρια καὶ τὰς περὶ Δήμητρα τελετὰς ἐξ Αἰγύπτου κομισθεῖναι (καὶ τὰ Μυστήρια τὰ μάθαμε ἀπὸ ξένους, υἱοθετῶντας ξένες μυθολογίες) …ταῖς Αἰγυπτίων ἀλαζονείαις καὶ μυθολογίαις τὰ σεμνότατα καὶ ἁγνότατα τῶν Ἑλληνικῶν ἱερῶν ἀνατρέπων (συγχέοντας τὰ σεμνότατα καὶ ἁγνότατα Ἑλληνικὰ ἱερὰ τελέσματα μὲ τὰ Αἰγυπτιακά). Καὶ Ἡρακλεῖς Αἰγυπτίους καὶ Φοίνικας ἀποφαίνειν εἰς βαρβάρους ἀποξενῶσαι τῆς Ἑλλάδος. Καὶ μὴν τῶν ἑπτὰ σοφῶν τὸν Θάλητα Φοίνικα τῷ γένει τὸ ἀνέκαθεν ἀποφαίνεται βάρβαρον (ἔβγαλε ξένους καὶ εἰσαγόμενους ἕως καὶ τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς σοφούς μας)». Ὁμοίως καὶ οἱ νῦν κακοήθεις τοῦ Ἡροδότου ἀπόγονοι (φεῦ) ἐν Ἐλευσῖνι, θεωροῦν ξένη τὴν Εὐρώπη, μετανάστες καὶ πρόσφυγες τοὺς Ἐλευσινίους ἀρχαιόθεν, πολιτογραφοῦν ἀσμένως αὐθωρεὶ καὶ παραχρῆμα ὁ,τιδήποτε ξένο στὴν πόλι στοιχεῖο (μὲ προτίμησι στὸ μουσουλμανικό), ἀποσκοπῶντας σὲ μιὰ ἀλλοτριωμένη «πολυπολιτισμική» (χαοτική) Ἐλευσῖνα, διαγράφοντας τὸν λαμπρὸ ἑλληνικὸ πολιτισμό μας.

Ἄς μὴν βρεθοῦμε σὲ θέσι νὰ ἀναφωνήσουμε

«Ω ΞΕΙΝ' ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ ΤΑΦΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ»

(ἧς δία πᾶσα Ἑλλὰς τὰ σεμνὰ τῆς Κόρης μυστήρια οἶδεν)

Ἐμεῖς ἐπιμένουμε γνησίως καὶ ἀληθῶς ὡς Ἐλευσίνιοι, τὴν «ἱερὰν ῥυσάμενοι Ἑλλάδα»: «Οὕτως ὠφέλιμα γίνεται τὰ μυστήρια, ὅτι ἐπὶ Παιδείᾳ καὶ ἐπανορθώσει τοῦ Βίου κατεστάθη πάντα ταῦτα ὑπὸ τῶν παλαιῶν» (Ἐπίκτητος). Γιὰ νὰ φτιάξουμε ὑγιεῖς ἀνθρώπους κατὰ σῶμα, ψυχὴ καὶ νοῦ, χρειάζεται Παιδεία, Ἀθλητισμός, Θέατρο καὶ Μυστήρια – τὰ δῶρα τῆς ἱερᾶς Ἑλλάδος στὸν Κόσμο – ἀπαραιτήτως ἑλληνικῷ τῷ τρόπῳ. Οἱ φιλόσοφοί μας πρόγονοι μελέτησαν διεξοδικῶς «τὸ πέμπτον πολυπαθὲς ἀνθρώπινον γένος, ὅπερ τῷ πολυκμήτῳ ἀπεικάζεται σιδήρῳ διὰ τὸ τῆς ζωῆς ὑλαῖον καὶ ἀφεγγές, τὰς δὲ πράξεις πλημμελεῖς ἐπιδείκνυται διαστρόφους οὔσας καὶ ἀλόγους» (Πρόκλος). Ἀπεφάνθησαν, ὅτι τοιοῦτοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι τοῦ σιδηροῦ γένους, ὑλιστές, σκοταδιστές, διαστροφικοὶ καὶ παράλογοι, μὲ πλημμελεῖς πράξεις… Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ζωώδη φύσι τοῦ ἀνθρώπου συμβόλιζε τὸ γουρούνι ποὺ καίγονταν ὡς ὁλοκαύτωμα ἐνώπιον τῶν Μυστῶν. Ὅποιος ἤθελε νὰ μυηθῆ ἔπρεπε νὰ ἀποβάλη τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ σιδηροῦ γένους (…ψιλὰ γράμματα αὐτὰ γιὰ τοὺς «πολυπολιτισμικούς» τῆς θολοκουλτούρας, πόσο μᾶλλον γιὰ σημερινοὺς ἀλλοτρόπους, ἀλλογλώσσους, ἀλλοθρήσκους βαρβάρους). «Οὐ πᾶς ἄνθρωπος ἀπολαύει τῆς νοήσεως, ἀλλ’ ὁ μὲν ὑλικός, ὁ δὲ οὐσιώδης»… Ἄς ἀποκαθάρουμε πρῶτα τοὺς ἐκβαρβαρισμένους Ἕλληνες διὰ τοῦ θεάτρου καὶ τῆς ἑλληνικῆς παιδείας ποὺ ἀπεμπολήσαμε («Παιδεία ἐστὶ δύναμις θεραπευτικὴ ψυχῆς»). Ἄς καταστήσουμε ἔπειτα τὴν Ἑλλάδα «Σχολεῖο τοῦ Κόσμου», ὥστε νὰ μεταλαμπαδεύσουμε τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ στὰ πέρατα τῆς γῆς, ὡς ὁ Ἀλέξανδρος. Εἶναι ἡ μόνη σωτηρία ὁδὸς τῆς Ἀνθρωπότητος. Ὅραμά μας ὀφείλει νὰ εἶναι ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς νὰ καταστῆ ἱκανὴ νὰ παιδεύση καὶ πάλι τὴν Ἀνθρωπότητα στὴν Ἀρετή, ὅπως τὸ ἔκανε ἐπὶ χιλιάδες χρόνια, μὲ ὁλοκληρωμένο τρόπο. Τὸ Κέντρο Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» δείχνει τὸν δρόμο (ἤδη ἀπὸ τὸ 2005 κυκλοφορήθηκε τὸ βιβλίο «Ἱερὰ Ἐλευσίς, ἡ Ἀληθινὴ Ἱστορία»). Εὐχόμεθα καὶ δεόμεθα ἡ Ἐλευσὶς νὰ ἀκολουθήση ἕναν νέο Τριπτόλεμο «ἀπόστολο», διδάσκαλο τῆς καλλιεργείας τῶν ψυχῶν, καὶ νὰ διοικηθῆ ἀπὸ ἕναν νέο δαΐφρονα (Ἐλευσίνιον τὸ εἶδος) Κελεό.

ΜΟΝΟΙΣ ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΙΣ ΥΓΙΑΙΝΕΝ Η ΕΛΛΑΣ

Ο Απόστολος Τριπτόλεμος και η Ελευσίς ΕΛΕΟΥΣΑ.
(Αρχαίο νόμισμα της Ελευσίνος).

«Γῆ δὲ ἐλεοῦσα»

«Ἐλεήμων γὰρ ἡ θεὸς καὶ πραεῖα καὶ πάντας ἐλεοῦσα» (Ἠρωδιανός)

«Ἐλέησόν με ἡ πάντας ἐλεοῦσα φιλανθρώπως, Δέσποινα» (Ἐφραὶμ Σύρος)… 

Τὶ ἔχει ἀλλάξει ἀλήθεια μέχρι σήμερα καὶ τίθεται ἡ Ἐλευσὶς στὸ παραπέτασμα;

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ