Αμοργιανό μου πέραμα
παραδοσιακό της Αμοργού
Αμοργιανό είναι το νερό, αμοργιανή κι η βρύση,
Αμοργιανή κι η κοπελιά, που πάει να γεμίσει…
Αμοργιανό μου πέραμα[1]
να `χεις καλό ξημέρωμα!
Βρύση μου Καταπολιανή, νερό μου κρυσταλλένιο!
Καταπολιανέ μου αγέρα,
που φυσάς νύχτα και μέρα!
Αμοργιανό μου πέρασμα και πώς θα σε περάσω
και πού ’θε να `βρω τον καιρό στην ’Γιάλη[2] για ν’
αράξω…
Ορτσάριζε, ορτσάριζε
στον κάβο καβατζάριζε…
Να ’μουν στην ’Γιάλη πλάτανος, στην Χώρα κυπαρίσσι,
να ’μουν και στα Κατάπολα, μια κρυσταλλένια βρύση…
Αμοργιανό μου πέραμα
έχε καλό ξημέρωμα!
Να ’μουν στην ’Γιάλη μια βραδιά, στην Χώρα μιαν αυγίτσα,
να ’μουν και στα Κατάπολα, που ’χει όμορφα κορίτσια…
Γιαλίτισσα[3],
Γιαλίτισσα,
στην πόρτα σου ξενύχτησα!
Το έχουν ερμηνεύσει η Ειρήνη Καβακοπούλου, ο Πάνος Κατσιμίχας και ο ΧάρηςΚατσιμίχας, η Γιασεμή Σαραγούδα, κ.ά.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΑΜΟΡΓΟ, ΕΔΩ.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Αμοργος, Αμοργιανο, νερο, βρυση, Αμοργιανη, κοπελια, περαμα, περασμα, ξημερωμα, Καταπολα, κρυσταλλο, αγερας, Γιαλη, Αιγιαλη, πλατανος, Χωρα, κυπαρισσι, αυγη, κοριτσι, Καβακοπουλου, Κατσιμιχας, Σαραγουδα, Amorgos island, Γιαννακοπουλος
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook