Η κυρίαρχη
ιδεολογία
του «αντί»…
Του οικονομολόγου
Περικλή Δανόπουλου
Ο πρώτος μνηστήρας που σκότωσε ο Οδυσσέας, όταν
επέστρεψε στην Ιθάκη για να πάρει πίσω την γυναίκα του και τον θρόνο του, ήταν
ο Αντίνοος. Ήταν ο πιο ασεβής, αλαζόνας και υπερφίαλος. Το όνομά του προέρχεται
από το αντί και τον νου. Αυτός που πηγαίνει ενάντια στον νου. Το κυρίαρχο
φυσικά βρίσκεται στο αντί...
Αν υπάρχει κάτι που έχει σημαδέψει την σύγχρονη ιστορία, είναι η κυρίαρχη
ιδεολογία του αντί. Ειδικότερα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την κυριαρχία
των δύο υπερδυνάμεων, αναπτύσσονται πολύ έντονα κινήματα αντι-πολεμικά, αντι-αμερικανικά,
και στον αντίποδα φυσικά κυριαρχεί ο αντι-κομμουνισμός. Χωρίς να σημαίνει ότι
το αντί, σημαίνει πάντα κάτι κακό, πχ. το αντιπολεμικό κίνημα χρειάζεται, όμως
από μόνο του δεν παράγει μια πολιτική συνέχεια ή μια πρόταση.
Στις ημέρες μας, πάνω στο αντί κτίζονται καριέρες, περιουσίες, αποδομούνται σύμβολα, αναθεωρούνται ιστορικά γεγονότα, δαιμονοποιείται η αγάπη για την πατρίδα, εκμαυλίζονται συνειδήσεις. Αντιφασίστας, αντιρατσιστής, αντιεθνικιστής, αντιδεξιός, αντιαριστερός. Στο πολιτικό γίγνεσθαι, μέσα σε έναν αιώνα, δεν έχει παραχθεί το πολιτικά νέο, το όραμα εκείνο το οποίο θα συνεπάρει τον κόσμο και θα τον παρακινήσει να τα αλλάξει όλα.Το αντί έχει διαβρώσει τα πάντα.
Ειδικότερα η αριστερά, σκευρωμένη και εγκλωβισμένη σε πολιτικοκοινωνικά στερεότυπα, παρακμάζει υποταγμένη στην παγκοσμιοποιητική σκοπιμότητα, που δεν επιθυμεί τίποτε καινούργιο, παρά έναν κόσμο που ακολουθεί την συνήθη πεπατημένη, πάντα προβλέψιμος και βολικός.
Αναζητείται επειγόντως το θετικό πρόσημο, που θα εξαφανίσει τις αιτίες ύπαρξης του κάθε αντί. Σε ιδεολογική βάση αρχικά και κατόπιν, σε εφαρμόσιμη πολιτική.
Ίσως τότε να υπάρξει ελπίδα για κάτι καλύτερο…
Στις ημέρες μας, πάνω στο αντί κτίζονται καριέρες, περιουσίες, αποδομούνται σύμβολα, αναθεωρούνται ιστορικά γεγονότα, δαιμονοποιείται η αγάπη για την πατρίδα, εκμαυλίζονται συνειδήσεις. Αντιφασίστας, αντιρατσιστής, αντιεθνικιστής, αντιδεξιός, αντιαριστερός. Στο πολιτικό γίγνεσθαι, μέσα σε έναν αιώνα, δεν έχει παραχθεί το πολιτικά νέο, το όραμα εκείνο το οποίο θα συνεπάρει τον κόσμο και θα τον παρακινήσει να τα αλλάξει όλα.Το αντί έχει διαβρώσει τα πάντα.
Ειδικότερα η αριστερά, σκευρωμένη και εγκλωβισμένη σε πολιτικοκοινωνικά στερεότυπα, παρακμάζει υποταγμένη στην παγκοσμιοποιητική σκοπιμότητα, που δεν επιθυμεί τίποτε καινούργιο, παρά έναν κόσμο που ακολουθεί την συνήθη πεπατημένη, πάντα προβλέψιμος και βολικός.
Αναζητείται επειγόντως το θετικό πρόσημο, που θα εξαφανίσει τις αιτίες ύπαρξης του κάθε αντί. Σε ιδεολογική βάση αρχικά και κατόπιν, σε εφαρμόσιμη πολιτική.
Ίσως τότε να υπάρξει ελπίδα για κάτι καλύτερο…
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: μνηστηρας, Οδυσσεας, Ιθακη, Αντινοος, αντι, αντιπολεμικο κινημα, αντιαμερικανικο κινημα, αντικομμουνισμος, Αντιφασιστικο κινημα, αντιρατσιστικο κινημα, αντιεθνικιστικο κινημα, αντιδεξιο κινημα, αντιαριστερο κινημα, αριστερα, κομμουνισμος, παγκοσμιοποιηση, ΔΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook