ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ του «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ» και η ελληνική καταγωγή του Χριστού και της Παναγίας - Ερωτήματα προς τον Ιερώνυμο... - του Κ. Μαυρόπουλου

ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ του «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ»
και η ελληνική καταγωγή
του Χριστού
και της Παναγίας

Ερωτήματα προς τον Ιερώνυμο...

Του Κώστα Μαυρόπουλου, δημοσιογράφου – συγγραφέως

Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὀνομάσθη «Οἰκουμενικός», ὅταν ἡ Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ἐπί Κωνσταντίνου ἦτο Παντοκράτειρα!
Ὁ Κωνσταντῖνος, ὄντας ἐγκληματίας (ἐτύφλωσεν τόν υἱόν τοῦ Κρίσπον καί «ἔβρασε» τήν δευτέραν σύζυγόν του Φαύσταν), ἐκηρύχθη δέ «Ἅγιος» καί «Μέγας» διότι καθιέρωσεν τόν Χριστιανισμόν, ὡς ἀπόλυτον Θρησκείαν!
Ἐρχόμεθα εἰς τόν πορθητήν τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μεχμέτ Β΄(ὀρθή ὀνομασία καί ὄχι «Μωάμεθ»), ὁ ὁποῖος ἐπέλεξεν, ὡς Οἰκουμενικόν Πατριάρχην τόν Γεννάδιον καί ἐπί κεφαλῆς τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων! Γνωρίζετε διατί;
Χάριν τοῦ λάθους καί τῶν Ὀρθοδόξων, νά προσάπτουν εἰς τόν Θεόν τῆς Ἀγάπης, ποῦ ἐδίδαξεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τόν χαμερπήν ἀνθρώπινον ὄρον: Δοῦλος τοῦ Θεοῦ! Ποῖος ἄλλος θά ἦτο ἱκανός νά ὁδηγήση εἰς τόν ραγιαδισμόν τόν Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων, ἐκτός του Γενναδίου, ὡς «ἐκ Θεοῦ προερχόμενον»;


Ἅς ἔλθωμεν εἰς τόν πρόσφατον «Οἰκουμενικόν Πατριάρχην» Βαρθολομαῖον καί τά σφάλματά του:
Κατά τό «Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον», οἱ πέραν τῆς πόλεως Λαρίσης Μητροπόλεις ὀνομάζονται: «Μητροπόλεις ξένων χωρῶν»! Κατά τά ἄλλα, ἡ Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, χαίρει τοῦ «Αὐτοκεφάλου της…».
Ἀκόμα καί ὁ σφαγεύς τῶν Ἑλλήνων Μουσταφᾶ Κεμάλ, κατά τήν Μικρασιατικήν καταστροφήν, ἀπεδέχθη τό «Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον», ὑπό τόν ὄρον ὁ «Οἰκουμενικός Πατριάρχης» νά εἶναι «Τοῦρκος ὑπήκοος»!..
Ἀπό τήν στιγμήν, πού τό «Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον Κωνσταντίνουπόλεως» ἐστερήθη τῆς στηρίξεως τῆς Παντοκράτειρος Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, ὁ «Οἰκουμενικός Πατριάρχης» ἀπέβη «Στρατηγός ἄνευ Στρατοῦ», δι’ αὐτό καί εἶναι ἀναγκασμένος νά ὑπακούη εἰς τίς ἐντολές τοῦ ἑκάστοτε ἰσχυροῦ, προσέτι δέ καί τῆς Τουρκίας! Ἐξ οὐ καί ἡ πρόσφατος ἐξαγγελία τοῦ Βαρθολομαίου: «Περί Αὐτοκεφάλου του Πατριαρχείου Οὐκρανίας»!..
Ἅς μεταφερθοῦμαι ὅμως, εἰς τήν ἐντολήν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ:
ΔΙΔΩ ΥΜΙΝ ΜΙΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΗΝ ΕΝΤΟΛΗΝ: ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ! Εἰς ταύτην τήν ἐντολήν ἐδραιοῦνται ἅπας νόμος καί προφητεῖαι. Ἀπασαι δέ, αἱ ἀλλότριαι ἐντολαί, τέκνα ταύτης καί αὕτη μήτηρ αὐτῶν. Καί ὄτε ἡ μήτηρ ἔνδον ἐσοί, καί τά τέκνα αὐτῆς ἔνδον ἐσοί. Καί οὐ χρεία ἐστί εἰδέναι τά ὀνόματα αὐτῶν, ἐφ’ ὅσον αὗται ἔνδον ἐσοί ἐνδημοῦν καί αὗται ὑμετέρα ὑπόστασις. Λέγω δέ, ὑμῖν: ἠγάπα τόν σόν Ἐπιουράνιον Πατέραν ἐξ ὅλης τῆς σῆς καρδίας, ψυχῆς τέ καί ἀντιλήψεως. Καί οὐκ ἔστω Θεουδής, ἀλλά Θεοφιλής. Διότι ὁ Θεός πρότερον ἐσέ ἠγάπησεν, οὕτως εἰσέτι ἠγάπα Αὐτόν μετά Ἀληθοῦς Ἀγάπης, ἄνευ δέους, διότι ἡ Ἀρτία Ἀγάπη ἀποβάλλει τό δέος, διότι ὑπό τό κράτος τοῦ δέους βάσανος ὑποκρύπτεται. Ὁ Θεουδής στερεῖται ἀρτίας Ἀγάπης. Ἀγάπα τόν πλησίον σου, ὡς σεαυτόν. Διότι, ἐάν δέν ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου, ἀλλά λέγεις ὅτι ἀγαπᾶς τόν Ὕψιστον, ψεύδεσαι!
Ὄντας ἔτι πρῶτος των εὐσεβῶν ἐν οἰκέω καί νομοφύλαξ Θεοῦ ὧν, καί γλῶσσαν Ἀγγέλων ὁμιλῶν, καί οἱανδήποτε γνῶσιν ἔχεις, καί ἅπασαν πίστιν, ἀλλά στερῆσαι ἀγάπης, καί ἔνδον της καρδίας σου κακοτροπίαν ὑποκρύπτεις, ἴσην ἔτι σκώλυκος οὐτιδανοῦ, τότε εἶ μόνον ἠχοῦς χαλκός, ἡ δέ ψυχή σου οὐδέν ὠφέλημα ἔχει. Ἀπασαι αἱ ἀγαθαί πράξεις, ἐξωτερικόν φῶς τοῦ ἀνθρώπου εἰσίν, ἄλλα οὐκ οὗτος φωταγωγός ἐν οἰκέω ἐστί. Ἐάν δέ, οὐ φωταγω-γεῖται, σκότος ἐπικρατεῖ.
Ἐάν δέ, διανέμεις ἅπαντά τά σᾶ καί πυρί προσφέρεις τό σόν δέμας, ἀλλά ἡ ἀγάπη οὐ φωταγωγεῖ τά πρακτέα σου, οὐδέν ὠφέλημα ἕξεις. Ὑμεῖς τέκνα ἀγάπης ἐστέ, ἐξ ἀγάπης ἐγεννήθητε, μή γάρ ὑμεῖς ἦτε ἀγάπη; Ἀγάπη ὑμεῖς ἦτε, σημαίνει Θεῶ ἐξισωθῆναι, ἄρα Θεός ὦσιν. Διότι ἀγάπη, Θεός ἐστί!
Καί οὐκ ἐστί ἄλλη ὁδός, φέρουσα εἰς τήν Βασιλείαν Αὐτοῦ! Ἀνθρώπων ἀδύνατόν ἐστι, Θεῶ γέ, πᾶν δυνατόν!
Ὑμῖν, ἀποτείνων Θεοῦ Λόγον, Θεούς καί ὀνομάζω! Καθ’ ὅτι εἰς Γραφάς ἀναγράφεται. Ἀληθῶς ὑμεῖς ἐστέ Θεοί, μόνον τά ὄμματά σας κεκλεισμένα εἰσίν καί οὐκ ἔτι ἀφυπνόεσθε, ὥστε εἰσελθῆναι εἰς ὑμετέραν δόξαν. Καί ἐάν ἀγάπην ἐνεδύσασθε, τότε καί Θεός ἔσετε ὑμῖν καί μεῖς ἔσεσθαι Αὐτῶ. Ἀρτία Ἀγάπη καί Ἅγιον Πνεῦμα ἀφίξονται ὁμοῦ, διότι ἑνιαία εἰσίν. Ἐάν Ἀγάπη ἔνδον ἐσοί, τότε καί Ἅγιον Πνεῦμα ἔνδον ἐσοί. Ἐάν Ἅγιον Πνεῦμα ἔνδον ἐσοί, τότε καί ἡ Ἀγάπη σου Ἀρτία ἐστί.
Ἐστέ ἁγνοί, ὥσπερ περιστεραί καί σώφρωνες, ὥσπερ ὄφεις. Τό φῶς, τό ὁποῖον σώσει ὑμᾶς, ἀναζητήσατε ἔνδον ὑμῖν. Καί ἐάν αἱ σελίδαι Εὐαγγελίου ἀπωλέσθησαν, ἀπό καρδίας ἀποκαταστήσατε αὐτάς.

κορυφαῖος βασιλόφρων ἱστορικός Κων/νος Μπαρμπς συμφώνως μέ τό σπουδαῖον - τρίτομον ἔργον του: «Ἑλληνισμός-Χριστιανισμός-Ἰουδαιοεβραϊσμός» ὑποστηρίζει τήν Ἑλληνικήν - ἀπό μητρός - καταγωγήν τοῦ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Αὐτό προκαλεῖ ἀντιδράσεις μέχρι καί διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν! Διά νά τό ἐπιτύχη αὐτό, χρησιμοποιεῖ ἀναμφισβήτητα στοιχεῖα χωρίς νά ἀναφέρεται πουθενά το γενεαλογικόν δένδρον τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ καί ἀπό τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἄνναν (Ἐν ἀντιθέσει διαβάστε τό ἄρθρον μας διά τήν καταγωγήν τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ: Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ).
Ὁ κ. Μπαρμπς:
α) καταρρίπτει τήν Παλαιάν Διαθήκην χαρακτηρίζοντας ὡς Οanah (Τανάχ) πού ἦτο ἕνα ἀπό τά κυριότερα λατρευτικά βιβλία τῶν Ἑβραίων. 
β) καταρρίπτει τούς Προφῆτες τῆς ΠΔ «ἀντικαθιστώντας» τους ἀπό Ἕλληνες φιλοσόφους πού ὄχι μόνον προφήτευσαν καί αὐτοί τήν ἔλευσιν τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ, χαρακτηρίζοντάς τους δέ ὡς «προχριστιανούς».
γ) φέρνει ὡς παράδειγμα τό ἀληθές γεγονός ὅτι τό 90-95% τῆς Γαλιλαίας ἦτο κατοικημένον ἀπό Ἕλληνες.

Ὁ ἴδιος εἰς ἄρθρον του ὑποστηρίζει:
Ἀποτελεῖ τερατώδην παραλογισμόν καί μαζοχιστικήν προσβολήν τῆς ἐθνικῆς μας νοημοσύνης ἡ ἐπιμονή ἐβραιολατρικῶν κύκλων νά μήν διεκδικεῖται, μέ τήν προσφερόμενην ἰσχυρότατην ἐπιχειρηματολογίαν, ἀπό τήν πλευράν μας (τήν πλευράν τοῦ αὐθεντικῶς καί γνησίου «περιουσίου» λαοῦ) ἡ ἑλληνικότης τῆς ἀνθρωπίνης (ἀπό τήν μητρικήν πλευράν) καταγωγῆς τοῦ Χριστοῦ (Ἰάσονος ἤ Ἰήσονος - κατά τήν δωρικήν διάλεκτον - ἤ Ἰησοῦ, κατά τήν ἑβραϊκήν παραφθοράν τοῦ ὀνόματος). Πολύ περισσότερον, ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι οὐδέποτε τόν ἀναγνώρισαν ὡς δικόν τους (ἐμεῖς διατί νά τούς Τόν ἐκχωρῶμεν;).
Ὁ ἐκ τῶν κορυφαίων ἱστορικῶν τῶν Ἐβραίων Μόζες Γκίμπορι ὑπογραμμίζει, ὅτι δέν κατάγεται ἑκ σπέρματος Ἰσραήλ, ἀλλά Λυκίων (Κρητοπελασγῶν[1] ἀποίκων, ἑλληνικότατων εἰς ποσοστόν 95% τῆς Γαλιλαίας). Ὁ θεολόγος τους Άντολφ Χόλλ τονίζει πώς «ὀρθότατα κατεδικάσθη εἰς θάνατον, ἀφοῦ ἐγκλημάτησεν εἰς βάρος θεμελιωδῶν ἀξιῶν τῆς ἰουδαϊκῆς θρησκείας, πράγμα πού δέν θά ἔπραττεν, ἄν ἀνῆκεν εἰς τήν φυλήν μας».
Οἱ ἀρχαιοφαρισαίοι Ἄννας καί Καϊάφας τόν παρέπεμψαν εἰς τόν Ρωμαῖον διοικητήν τῆς Ἰουδαίας Πόντιον Πιλάτον (ἀπό τόν ἑλληνικόν Πόντον), ἐπειδή ἐγνώριζαν ὅτι ἡ Μητέρα Του δέν ἦτο ἑβραϊκῆς καταγωγῆς (κατά τήν τότε νομοθεσίαν, ἡ ἐθνικότης τῶν τέκνων ἀκολουθοῦσε τήν μητρικήν). Καί ὅτι, συνεπῶς, ὁ ἴδιος ἦτο ὑπήκοος τῆς Ρώμης, ἀλλά ἄλλης ἐθνικότητος. Καί ἀφοῦ δέν ἦτο Ρωμαῖος, ἀλλά ΝΑΖΑΡΗΝΟΣ (κατά τήν ἀναφοράν τοῦ προηγουμένου ἀνθυπάτου Πούπλιου Λέντουλου Γναίου, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τήν Βιβλιοθήκην Geramini τῆς ἰταλικῆς πρωτευούσης καί ἀπευθυνόταν πρός τόν αὐτοκράτοραν Τιβέριον), δι’ αὐτό καί τόν παρέπεμψεν εἰς τόν ἐκεῖ διοικητήν Ἡρώδην Ἀντύπαν, πού τόν «ἐπέστρεψεν» ὡς κάτοικον Ἰουδαίας, πάντως ἀθῶον, τότε μόνη ἐκδοχή ἦτο πώς ἀνῆκε εἰς τούς ἑλληνικῆς καταγωγῆς Ρωμαίους ὑπηκόους! Μοναδική ἐκδοχή!
Ἄλλωστε, ὅλοι οἱ Ἑβραῖοι «προφῆτες» δέν ἀναφέρονταν εἰς Υἱόν τοῦ θεοῦ (μεγίστη βλασφημία κατά τήν θρησκείαν τους τοῦ μίσους, τῆς κακότητος, τῆς μικροψυχίας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς πολυγαμίας, τῶν προαγωγῶν τῶν γυναικῶν τους – Ἀβραάμ – και τῶν διαφθοροεγγυοποιητῶν τῶν θυγατέρων τους – Λώτ), ἀλλά εἰς «εἰδικόν ἀπεσταλμένον» (μεσσίαν) στρατηγόν, πού θά τούς ἀπελευθέρωνεν ἀπό τόν ξενικόν ζυγόν καί θά τούς ὁδηγοῦσεν εἰς τήν παγκόσμιον κυριαρχίαν, ἀφοῦ κατά τήν ἄποψίν τους ὁ κόσμος δημιουργήθη διά το… Ἰσραήλ (χωρίς τό ὁποῖον δέν θά ὑπῆρχε τό σύμπαν!).

Κατά τό περιοδικόν Der Spiegel, μετά ἀπό τρίχρονον εὐρυτάτην ἔρευναν μεταξύ θεολόγων, ἱστορικῶν καί ἄλλων ἐπιστημόνων, διεπιστώθη ὅτι ΑΠΟΚΛΕΙΟΤΑΝ νά ἦτο Ἑβραῖος κάποιος, πού ἰσχυριζόταν ὅτι εἶχε τήν ἰδιότηταν τοῦ Υἱοῦ τοῦ θεοῦ!

Κατά τίς ἑλληνικές προφητεῖες (Σίβυλλα Ἐρυθραία Ἐρωφίλη - 12ος π.Χ. αἰών, Σίβυλλα ἡ Κυμαία, Σόλων, Αἰσχύλος, Θουκυδίδης, Πλάτων) θά ἐρχόταν «Παρθενογέννητος θεάνθρωπος, υἱός μίας Μαρίας («Μύρου τῆς θαλάσσης), ὅστις θέλει ὑποστεῖ εὐτελισμούς, βασανιστήρια, ταπεινώσεις, θάνατον μαρτυρικόν, ὁμοιούμενος τοῖς θνητοῖς τῆς γαιός».

Πλεῖστα σημεῖα τῆς διδασκαλίας Του εἶναι διαφανεῖς διασκευές ἤ καί ἐπαναλήψεις ἀποφθεγμάτων τῆς ἀρχαίας Ἕλληνικῆς φιλοσοφίας.

Ο ἴδιος εἰς πεντήκοντα τουλάχιστον περιπτώσεις εἰς τά Εὐαγγέλια τήν καταγωγήν καί τήν ἐθνικότητάν τους χωρίζοντάς τους ἀπό τούς Ἑβραίους, διά τούς ὁποίους χρησιμοποιεῖ βαρυτάτους χαρακτηρισμούς. Δέν ἐφοίτησεν εἰς ραβινικήν σχολήν. Δέν ὑπεβλήθη εἰς περιτομήν. Δέν ἐτήρει τήν ἀργίαν τοῦ Σαββάτου. Χορηγοῦσεν ἀφέσεις ἁμαρτιῶν, πρᾶγμα πού μόνον Ἰεχωβάς ἤ Γιαχβέ ἤ Ἐλωχείμ ἤ Ἀδωνάϊ ἤ Σαβαώθ (θεός τῶν Ἑβραίων) ἐδικαιοῦτο νά πράττη.

Εἰσῆλθεν εἰς τά Ἱεροσόλυμα ἐπί «πώλου ὄνου», ζώου ἰεροῦ δι’ αὐτούς. Προκλητική βλασφημία Του διά τήν ἰουδαϊκήν θρησκείαν ἀποτελοῦσεν ἡ δήλωσίς Του πώς ἦτο «Υἱός τοῦ Θεοῦ». Ἐπέλεξεν (πλήν τοῦ Ἰσκαριώτου Ἰούδα) Ἕλληνες μαθητές. Δέν ἦτο ἀσκητής καί ἀναχωρητής, δέν ἐτήρει τάς νηστείας καί ἀργίας των, ἀλλά μετεῖχεν εἰς ἐορτᾶς, πανηγύρεις καί γάμους, ἐξεδίωκεν δαιμόνια, ἐθεράπευεν ἀνίατας ἀσθενείας, προέβαινεν εἰς νεκραναστάσεις. Τρεῖς φορᾶς ἐτόνισεν πώς ἦτο «Ναζωραῖος» (ἀπό τήν ἑλληνικότατην Ναζάρα τῆς Γαλιλαίας). Διεκήρυττεν ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀόρατος, ἐνῶ κατά τούς Ἰουδαίους ὁ Ἰακώβ ὄχι μόνον τόν εἶδε, ἀλλά καί… πάλευε μαζί του ὁλόκληρον νύκταν!

Τόν 13ον αἰώναν π.Χ. συνολικῶς 14 ἑλληνογενεῖς φυλές ἀπό τά νησιά και τά παράλια τοῦ Αἰγαίου καί τήν Κρήτην (Πελασγοί, Πελαστιείμ, Πελασάτα, Φιλιστιείμ, Φιλισταῖοι) ἐγκατεστάθησαν (Ἡρόδοτος) εἰς τήν «Παλαιστίνην», ὅπου ἵδρυσαν 115 ΠΟΛΕΙΣ (πολύ πρίν ἐκδιωχθοῦν ἀπό τήν Αἴγυπτον οἱ Ἑβραῖοι) καί, βεβαίως, γλώσσα τους ἦτο ἡ ἑλληνική. Ὁ ἑλληνικός πολιτισμός ἀκτινοβολοῦσε εἰς Παλαιστίνην καί Φοινίκην τόν 2ον αἰώναν π.Χ. Ἀνθοῦσαν, μεταξύ ἄλλων, οἱ πόλεις Ἀνθηδῶν, Ἀπολλωνία, Ἀσκάλων, Γάδαρα, Γάζα, Δίον, Ἰόπη, Ἵππος, Πέλλα, Σαμάρεια, Σκυθόπολις, Φιλωτέρα. Κατά τήν ἔλευσιν τῶν Ρωμαίων ζοῦσαν εἰς τήν Παλαιστίνην 1.500.000 Ἕλληνες (μόλις 500.000 Ἑβραῖοι) καί κατά τήν κατάκτησίν της ἀπό τούς Ἄραβες ὑπῆρχαν ἐκεῖ 3.000.000 ὁμοεθνεῖς μας (ἐπί πλέον 4.000.000 ἦσαν εἰς «διασποράν»).

Τήν ἑλληνικήν γλώσσαν, μέ τήν ὁποίαν διαλεγόταν, ἐδίδασκε, ἀπελογήθη εἰς τόν Πιλάτον καί ἀποχαιρέτησεν («Πάτερ, ἅφες αὐτοῖς, οὗ γάρ οἴδασι τί ποιούσι» - φράσιν αὐτολεξεί» τοῦ στρατηγοῦ Φωκίωνος, πού καταδίκασε εἰς θάνατον διά προδοσίαν ὁ γελοῖος ἀθηναϊκός ὄχλος, μετά ἀπό 45 στρατηγίες καί εἰς ἡλικίαν 85 ἐτῶν - καί «τετέλεσται») ἐδιδάχθη ἀπό τήν Μητέραν Του, πού ἀνῆκε εἰς τόν ἑλληνικόν κατά 95% πληθυσμόν τῆς Γαλιλαῖας. Ἀφοῦ ἐκείνη ἦτο πτωχή καί ἀσχολεῖτο μέ ἐργασίας χειρωνακτικάς, ἐγνώριζε καί ὁμιλοῦσε τήν ἑλληνικήν γλώσσαν ἀκριβῶς ἐπειδή καταγόταν ἀπό οἰκογένειαν Ἑλλήνων!


Ἤτο’Ἕλλην! Καί ὀφείλουμε νά ἐπιβιώσωμεν ὄχι μόνον δι’ μᾶς καί τίς ἑπόμενες γενεές, ἀλλά ΚΑΙ δι’ ΕΚΕΙΝΟΝ! Ὁ Χριστός «ἄνοιξε», μέ τόν ἐπώδυνον (καί μειωτικόν «ἐν μέσω ληστῶν») θάνατόν του (εἰς τούς κόλπους καί κατ’ ἀπαίτησιν τοῦ περισσότερον «ἁμαρτωλοῦ» - καί τότε καί πάντοτε - ἔθνους: τοῦ ἰουδαϊκοῦ), τόν δρόμον διά τήν ἐπάνοδον τῶν ἐλλόγων πλασμάτων τοῦ ΘΕΟΥ στήν ὁδόν τῆς ἀγάπης. Τῆς στοργῆς. Τῆς κατανοήσεως. Τῆς ἀμοιβαίας συγγνώμης. Τοῦ αὐθεντικοῦ «ἀνθρωπισμοῦ». Ἄν οἱ μεταγενέστεροι φορεῖς τῆς διδασκαλίας Του (καί ἰδιαιτέρως οἱ κληρικοί τῶν μεγαλοπρεπῶν ἀμφιέσεων καί τῶν ὡραίων λόγων καί ὄχι πράξεων…) κινοῦνται μακριά ἀπό τήν ΟΥΣΙΑΝ της, αὐτό οὔτε μειώνει, οὔτε καταργεῖ, βεβαίως, τήν ΑΞΙΑΝ της. Καί ὄχι εἰς τήν ΒΙΑΝ, τό ΜΙΣΟΣ, τήν ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΝ καί τήν κατωτερότηταν τοῦ γυναικείου φύλου.

Διατί Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμε καί ἐσεῖς τῆς «Ἱερᾶς Συνόδου», δέν ἐξηγεῖτε, πῶς οἱ «Ἱεροί Πατέρες» κατά τήν «Α΄Οἰκουμενικήν Σύνοδον» ἀφαίρεσαν τήν δευτέραν φράσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ: Ἑλλάς γάρ μόνη ἀνθρωπογένει, φυτόν οὐράνιον καί βλάστημα θεῖον, ἠκριβωμένον,λογισμόν ἀποτίκτουσα οἰκειούμενον ἐπιστήμην. Νῦν ἐδοξάσθη ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου! Μήπως μέ τήν ἐπίδρασιν «Ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»;

Διατί διατηρεῖται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, ὡς Πρώτον βιβλίον τῆς Ἱερᾶς Βίβλου ἡ «Παλαιά Διαθήκη»; Δέν διάβασαν ποτέ οἱ Δεσποτάδες μας τήν Πάλαιᾶν Διαθήκην, ὡς ἐρευνηταί; Βεβαίως, ὄχι, ὡς Ἰεχωβάδες!

Διατί μέχρι τῶν ἡμερῶν μᾶς Ἕλλην πατήρ, κατά τήν ἑορτήν τῆς «Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας», διαβάζει «Κατάρες κατά τῶν Ἑλλήνων»; Μήπως ἐπειδή τό Ἱερατεῖον θεωρεῖ τούς Ἀρχαίους Ἕλληνες: «Εἰδωλολάτρας»; Δέν γνωρίζουν οἱ Δεσποτάδες μας τό γεγονός ὅ,τι οἱ Ἀρχαῖοι προγονοί μας δέν προσκυνοῦσαν οὔτε τούς θεούς;

Διατί μέχρι τῶν ἡμερῶν μας διατηρεῖται ὁ ψαλμός: «Ἅγιος, Ἅγιος, Κύριος Σαβαώθ»; Δέν γνωρίζουν οἱ Δεσποτάδες μας ὅ,τι πρόκειται διά ἕνα ἀπό τά ὀνόματα τοῦ Γιαχβέ, θεοῦ τῶν Ἑβραίων;

Νέα Σμύρνη, 14 Ὀκτωβρίου 2018.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:


[1] Ὅσον διά τούς Λυκίους, ἡ παλαιά καταγωγή τους εἶναι ἀπό τήν Κρήτην… Μόλις ὁ Λύκος, υἱός τοῦ (βασιλέως τῶν Ἀθηνῶν) Πανδίονος, διωγμένος καί αὐτός ἀπό τάς Ἀθήνας ὑπό τοῦ ἀδελφοῦ του Αἰγέα, ἔφθασεν εἰς τούς (ἑλληνικῆς καταγωγῆς) Τερμίλες, πλησίον τοῦ Σαρπηδόνος, τότε ἀπό τό ὄνομα τοῦ Λύκου ἀπεκλήθησαν, μέ τόν καιρό, Λύκιοι» - βλ.  Ἠρόδοτος (Κλειώ).
«Τώρα, ὅταν πιά μεῖς οἱ Ἑβραῖοι ἔχωμεν ἀποδείξεις δι’ ὅσα ἀφοροῦν τήν καταγωγήν τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, τά πάντα μς ἀποκαλύπτουν ἀναντιρρήτως ὅτι αὐτός δέν προέρχεται ἐκ σπέρματος Ἰσραήλ, ἀλλά εἰς τήν πραγματικότηταν ἐκ σπέρματος Ἀμαλύκ (Λυκίων), δηλαδή ἐξ αὐτοῦ πού ὁ Ἰεχωβάς καταπολεμοῦσεν παλαιόθεν καί συνεχίζει νά καταπολεμᾶ καί σήμερον!» - βλ. Moses Guibbory (The Bible in the Hands of its creators).
«Ὁ κύριος ὁ θεός σου δίδωσι σοί κληρονομῆσαι, ἐξαλείψεις τό ὄνομα Ἀμαλύκ ἐκ τῆς ὑπό τόν οὐρανόν καί οὐ μή ἐπιλάβη» - Δευτερονόμιον (ΚΕ΄,19).


ΑΚΟΥΣΤΕ την σχετική ραδιοφωνική εκπομπή περί της


Από το Spiegel ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:



ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΕΔΩ.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Πατριαρχης Κωνσταντινουπολεως, Οικουμενικος, ΑνατολικήηΡ ωμαικη Αυτοκρατορια, Κωνσταντινος, εγκληματιας, τυφλος, Κρισπος, βρασιμο, Φαυστα, αγιος Κωνσταντινος, Μεγας Κωνσταντινος, Χριστιανισμος, Θρησκεια, πορθητης, Κωνσταντινουπολις, Μεχμετ, Μωαμεθ, Οικουμενικος Πατριαρχης, Γενναδιος, εθνος, Ελληνας, ορθοδοξια, Θεος, Αγαπη, Ιησους Χριστος, Δουλος, ραγιαδισμος, Βαρθολομαιος, Μητροπιλη, Αυτοκεφαλος Εκκλησια, Εκκλησια της Ελλαδος, Εκκλησια, Κεμαλ, Μικρασιατικη καταστροφη, Τουρκος, Ουκρανια, Χριστος, νομος, προφητεια, Θεουδης, Θεοφιλης, Αγιο Πνευμα, Μπαρμπης, Ελληνισμος, ιουδαιοεβραισμος, Χριστιανοι, ΠΑΝΑΓΙΑ, Ιωακειμ, Αννα, ΘΕΟΤΟΚΟΣ, Παλαια Διαθηκη, Ταναχ, εβραιοι, Προφητες, φιλοσοφοι, Γαλιλαια, εβραισμος, περιουσιος λαος, ελληνικοτης, Ανθρωπος, Ιασων, Ιησων, Ιησους, εβραικη γλωσσα, Ιουδαιοι, Γκιμπορι, σπερμα, Ισραηλ, Λυκιοι, Κρητοπελασγοι, Χολλ, ιουδαικη θρησκεια, φυλη, φαρισαιοι, Αννας, Ανας, Καιαφας, Ιουδαια, Ποντιος Πιλατος, Ποντος, εβραικη καταγωγη, νομοθεσια, εθνικοτης, Ρωμη, ΝΑΖΑΡΗΝΟΣ, Πουπλιος Λεντουλος Γναιος, Βιβλιοθηκη Geramini, Ιταλια, Τιβεριος, Ηρωδης Αντυπας, βλασφημια, Αβρααμ, Λωτ, μεσσιας, Spiegel, Υιος θεου, Σιβυλλα Ερυθραια Ερωφιλη, Σιβυλλα, Σιβυλα, Κυμαια, Κυμη, Σολων, Αισχύλος, Θουκυδιδης, Πλατων, Παρθενογεννητος, θεανθρωπος, Μαρια, Μυρο, θαλασσα, ευτελισμος, βασανιστηριο, ταπεινωση, μαρτυρικος θανατος, μαρτυριο, διδασκαλια, φιλοσοφια, Ευαγγελια, ραβινικη σχολη, ραβινος, ραββινος, περιτομη, αργια, Σαββατο, αφεσις αμαρτιων, Ιεχωβας, Γιαχβε, Ελωχειμ, Αδωναι, Σαβαωθ, Ιεροσολυμα, ονος, ιουδαικη θρησκεια, Ισκαριωτης Ιουδας, μαθητης, ασκητης, αναχωρητης, νηστεια, Εορτη, πανηγυρι, γαμος, δαιμονιο, ασθενεια, νεκρανασταση, ανασταση, Ναζωραιος, Ναζαρα, αορατος, Ιακωβ, αορατο, ορατο, Αιγαιο, Κρητη, Πελασγοι, Πελαστιειμ, Πελασατα, Φιλιστιειμ, Φιλισταιοι, Ηροδοτος, Παλαιστινη, Αιγυπτος, ελληνικη γλωσσα, Φοινικη, Ανθηδων, Απολλωνια, Ασκαλων, Γαδαρα, Γαζα, Διον, Ιοπη, Ιππος, Πελλα, Σαμαρεια, Σκυθοπολις, Φιλωτερα, Αραβες, γλωσσα, Πιλατος, Φωκιων, Αθηνα, οχλος, Γαλιλαιος, Ανδρεας, Φιλιππος, επισκοπος Καισαρειας, Ευσεβιος, Καισαρεια, ληστης, αμαρτωλος, γυναικα, Αρχιεπισκοπος Αθηνων και πασης Ελλάδος, Ιερωνυμος, Ιερα Συνοδος, Οικουμενικη Συνοδος, Ιεχωβαδες, Κυριακη της Ορθοδοξιας, Καταρα, ιερατειο, Ειδωλολατρες, Σαβααωθ, Λυκια, Λυκος, Πανδιων, Αιγεας, Τερμιλες, Τρεμιλι, Σαρπηδων, Κλειω, Αμαλυκ, Αμαλικ, Ιεχωβας, Δευτερονομιον, Δευτερονομιο, Σπιγκελ
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ