ΠΕΜΠΤΗ, 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (rendezvous)... με την ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ, την ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ και τον ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ! Εκ “sine ira et studio” άρχεσθαι και “cum intolerantia et praejudicio” παύεσθαι - του Π. Ιωαννίδη

ΠΕΜΠΤΗ, 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019,
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΜΕΡΑ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (rendezvous)...
με την ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ,
την ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ
και τον ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ!


Εκ “sine ira et studio”[1] άρχεσθαι
και “cum intolerantia
et praejudicio”[2] παύεσθαι

Γράφει ο καθηγητής φιλόλογος Πέτρος Ιωαννίδης



“Όλοι οι άνθρωποι έχουν το ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη ΔΙΑΦΩΝΙΑ, έχουν όμως και το ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ να προτάσσουν και να προασπίζονται τα ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ και τα ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ τους”.
Πέτρος Ιωαννίδης

Σήμερα, Πέμπτη 24/1/2019, ολοκληρώνεται στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για την “Κίρρωση”[3] της Συμφωνίας των Πρεσπών και ψηφίζεται τα μεσάνυχτα, αν δεν πάρει παράταση για την επόμενη ημέρα, σύνηθες ελληνικό, ενδημικό φαινόμενο, γιατί “μαύρα” μεσάνυχτα έχουν από ιστορική γνώση και ευθύνη, όσοι θα υπερψηφίσουν αυτή την εθνοκατάπτυστη, εθνοφθόρα, ετεροβαρή Α-συμφωνία. Η “Κίρρωσή” της δεν αποτελεί πατριωτικό καθήκον, όπως σκόπιμα διατυμπανίζεται, αλλά ιδιοτελές καθήκον και πατριδοκαπηλία για να εξυπηρετηθούν μικροπολιτικά παιχνίδια σκοπιμότητας. Διακυβεύονται μεγάλα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, τα οποία θα αποσταθεροποιήσουν την ευρύτερη περιοχή και ίσως ολόκληρη την Ευρώπη, με κίνδυνο αναζωπύρωσης νέων εθνικισμών, επεκτατισμών, αλυτρωτισμών, επεμβάσεων ξένων δυνάμεων, εδαφικών διεκδικήσεων, αλλαγής και επαναχάραξης συνόρων.


ΑΡΧΙΓΕΝΕΘΛΟ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Η ΠΕΡΙΜΑΧΗΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ/ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ξανανοίγουμε τον Ασκό του Αιόλου ως νήπιοι (νή + ἔπος), μωροί, ανόητοι, άμυαλοι, και κινδυνεύουμε να καταστραφούμε μετέρσιν τασθαλίσιν”, (Οδύσσεια, α, 7-8), [= από δικιά μας ανοησία /αμυαλιά/ κουφόνοια/ ασυλλογισιά/ αβελτηρία], και να προκαλέσουμε θύελλες που θα επιφέρουν δυσάρεστες συνέπειες και θα έχουν απρόβλεπτες, ανεξέλεγκτες και ακατάσχετες εξελίξεις.
 «ς φασαν, βουλή δέ κακή νίκησεν ταίρων· σκόν μέν λσαν, νεμοι δ᾽ἐκ πάντες ρουσαν τούς δαψ ρπάξασα φέρεν πόντονδε θύελλα κλαίοντας, γαίης πο πατρίδος».
(Όμηρος, “Οδύσσεια”, κ, στίχ. 46-49)
(= Έτσι σκέφτηκαν, και η απερίσκεπτη σκέψη των συντρόφων επεκράτησε· έλυσαν λοιπόν τον ασκό και οι άνεμοι χύθηκαν όλοι έξω. Κι αυτούς τους εκτίναξε ξαφνικά στο πέλαγος η αντάρα, αλάργα πάλι από την γλυκειά πατρίδα, ενώ εκείνοι θρηνούσαν).
Οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν από περιέργεια τον ασκό, όπου ο Αίολος είχε συγκεντρώσει όλους τους ανέμους, εκτός του Ζεφύρου/δυτικού ανέμου, γιατί νόμισαν πως ο ασκός περιείχε χρυσάφι κι ασήμι, με αποτέλεσμα να προκληθεί μεγάλη θαλασσοταραχή. Σήμερα έτεροι “Σύντροφοι” ετοιμάζονται να τον ανοίξουν από πολιτική σκοπιμότητα. Τα αποτελέσματα όμως θα είναι τα ίδια, γιατί όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες (παράγεται από το θύω = θυσιάζω + ἂελλα = ανεμοστρόβιλος, ανεμοζάλη· ἂελλα < ἂειν + εἰλε̴ῖν = πνέω + συστρέφω · εξ ου και Ἀελλώ μία από τις Άρπυιες, προσωποποίηση των άγριων θαλάσσιων ανέμων. Ας σταματήσουμε επιτέλους τα συμπόσια "Συμφιλίωσης" (διασκέψεις-συνεδριάσεις), “τα θυέστεια δείπνα”, στα οποία συνηθίζουμε όχι “εν αγνοία μας”, όπως ο Θυέστης (θύω + ἑστία) που "έφαγε τις σάρκες των ίδιων του των παιδιών στο γεύμα", το οποίο του παρέθεσε ο αδελφός του Ατρέας (α στερητικό + τρέω = τρέμω, άρα ατρόμητος/αδίστακτος), αλλά “εν πλήρει επιγνώσει” να τρώμε τις σάρκες μας, και ας αποφύγουμε άπαξ και διά παντός την αλληλοανθρωποφαγία, τον αλληλοσπαραγμό, την αλληλοφαγωμάρα μας, τον εμφύλιο.
Η Μακρυγιάννεια ιστορική φράση “και 50.000 να μου δώκεις κρέας για εμφύλιο πόλεμο δεν πουλώ” (Απομνημονεύματα, εκδ. Α. Καραβία, σ. 201), δεν έχει ακόμη υιοθετηθεί από εμάς τους Ελλαδίτες για να εφαρμοστεί στην πράξη.

 « λογισμός πηδαλί τήν ατήν χει δύναμιν· στρέφει γάρ τόν βίον πί τό σζον μέρος καθάπερ σκάφος».
(Γνώμαι Πυθαγορείων, Γνώμη 3,1)
(= Ο στοχασμός / συλλογισμός / η λογική έχει την ίδια ισχύ/βαρύτητα/επιρροή με το πηδάλιον· δηλαδή κατευθύνει τη ζωή προς τη μεριά που την προφυλάσσει / διασώζει, όπως ακριβώς το σκάφος).

«Όταν οι πολίτες πιστεύουν πως το πολιτικό τους χρέος εκπληρώνεται με το ρίξιμο της ψήφου στην κάλπη, τότε από την κάλπη αναδύεται μια κάλπικη δημοκρατία».
(Σαράντος Ι. Καργάκος)

MISSA PRO DEFUNCTIS
(= Λειτουργία υπέρ τεθνεώτων, Νεκρώσιμη Θεία Λειτουργία / Τελετή).

Το εισοδικό της νεκρώσιμης παραδοσιακής ακολουθίας των καθολικών αρχίζει με την παρακλητική φράση:
“Requiem aeternam dona eis Domine, et Lux perpetua luceat eis”.
(= Ανάπαυσιν αιώνιον δώρησον αυτοίς, Κύριε, και το συνεχές/αιώνιο φως ας φωτίζει αυτούς).
Εμείς παραφράζοντάς το, το επαναδιατυπώσαμε ως εξής: Requiem aeternam dona Kargako Domine, nobisque Memoriam eius aeternam”.
(= Ανάπαυσιν αιώνιον δώρησον Καργάκω, Κύριε, και σε μας αιώνιον ανάμνησίν του).

Επίτρεψέ του, σε παρακαλώ, Κύριε, να συνεχίσει να συνθέτει Ιστορία, την οποία την έβαζε πάνω και από την ίδια του τη ζωή. Είθε να αποτελεί το σπουδαίο έργο του αοίδιμου ιστορικού φάρο - οδηγό για τις επόμενες γενιές που θα θελήσουν να μελετήσουν χωρίς προκατάληψη, ιδεοληψία, μισαλλοδοξία και φανατισμό την Αληθινή Ιστορία της Ελλάδας.


ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
Ο ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ, Ο ΑΔΕΛΕΑΣΤΟΣ, Ο ΑΔΕΚΑΣΤΟΣ
Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ
Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ - Ο ΠΑΤΡΙΔΟΦΥΛΑΚΑΣ
Ο ΚΗΡΥΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ
 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Ο ΚΑΤ΄ ΕΞΟΧΗΝ ΧΑΛΚΕΝΤΕΡΟΣ, ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΣ ΚΑΙ ΑΟΚΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ


Ο Σ. Ι. Καργάκος θα μείνει στην ιστορία ως κεντρική φυσιογνωμία της Ιστορίας της Ελεύθερης Σκέψης και θα αποτελεί το ιδεώδες εθνικό κεφάλαιο Αληθινής Σοφίας και Κριτικού Πνεύματος, που κάθε ανθρώπινη συνείδηση πάντοτε θα αναζητά.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ

“Το μεγαλείο ενός ανθρώπου δεν μετριέται με το πόσο μας στοιχίζει η ζωή του, αλλά με το πόσο μας στοιχίζει ο θάνατός του».
“Το δράμα της Ελλάδος έγκειται στο ότι όλοι την... θέλουν. Κι αν όχι όλη, τουλάχιστον κάποιο τμήμα της, κάποια σύμβολα, κάποια ονόματά της, που εκπλειστηριάζονται στο ενεχυροδανειστήριο των διεθνών σκοπιμοτήτων».
«Η ιστορική γνώση φέρνει την ΕΠΙ-ΓΝΩΣΗ· η ιστορική άγνοια φέρνει την ΑΠΟ-ΓΝΩΣΗ».
«Η γνώση είναι απούσα από την ελληνική παιδεία. Γι’ αυτό απουσιάζει ο στοχασμός και ο προβληματισμός».
«Η Πολιτική, όταν είναι σωστή Πολιτική, δεν χωρίζει, αλλά, μέσα από τις αντιθέσεις της, ενώνει».
«Όλοι θέλουμε η πατρίδα ν’ ανήκει σ’ εμάς· όχι εμείς σ’ αυτήν».
«Ευρωπαίοι όμως κι αληθινοί διεθνιστές θα γίνουμε, όσο περισσότερο Έλληνες είμαστε. Γιατί, αν γνωρίσουμε στο βάθος τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, παντού θα βρούμε την Ελλάδα».
«Η Πολιτική το μόνο δέντρο που καλλιεργεί είναι η μηλιά με τα μήλα της Έριδας».
«Δεν χάρισαν οι Σύμμαχοι στους Σκοπιανούς το όνομα της Μακεδονίας· εμείς το χαρίσαμε. Μόνο που κάναμε υποκριτικά πως δεν το ξέραμε. Και δικαίως οι ξένοι δημοσιογράφοι μάς λοιδορούν. Γιατί όταν έρχονται εδώ, δεν συναντούν Έλληνες αλλά Γραικύλους».
«Το λεγόμενο ότι είμαστε μόνοι, είναι μύθος. Ποτέ οι Έλληνες δεν ήσαν μόνοι, όταν ήσαν μονοιασμένοι».
«Μισούμε τη χώρα μας και τον συνάνθρωπό μας. Αυτό κατ’ εμέ είναι η χειρότερη σκλαβιά. Διότι, όπως μας είπε διδακτικά ο Σολωμός, "αν μισούμεθα ανάμεσά μας δεν μας πρέπει λευτεριά"».

Χωρίς καθόλου να υπερβάλουμε ο Σαράντος Ι. Καργάκος ήταν όντως, όπως και τα αρχικά του ονόματός του Σ.Ι.Κ. (= chic), κομψός και λεπτός στους τρόπους συμπεριφοράς του και όχι ΣΙΚΕ (chique) προσποιητός, απατηλός, ψεύτικος.

“Αἰωνία σου ἡ Μνήμη Ἀξιομίμητε καί Ἀείμνηστε
Δάσκαλε ἡμῶν»
Με σεβασμό και τιμή στον Μεγάλο Δάσκαλο
ένα ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΟ

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «ΕΒΔΟΜΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ”, από την στήλη του «ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ ἄπιτε».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Sine ira et studio: Ο Ρωμαίος ιστορικός Πόπλιος Κορνήλιος Τάκιτος, (56/58-120), στο έργο του “Annales” (Χρονικά) εξετάζει την ιστορία της Ρώμης από τον θάνατο του Αυγούστου (14 μ.Χ.) έως το θάνατο του Δομιτιανού (96 μ.Χ.). Το έργο αυτό γράφτηκε περί το 116. Από τα (16) βιβλία λείπουν τα 7 έως 10, οι βασιλείες δηλαδή του Καλιγούλα και του Κλαυδίου καθώς και μέρη από τα βιβλία 5,6 11 και 16. Ο Τάκιτος ανέφερε στην εισαγωγή του (Annales, 1.1.15) πως η πρόθεσή του ήταν να γράψει ιστορία sine ira et studio, δηλαδή άνευ θυμού και εμπαθείας (χωρίς οργή/μίσος και μεροληψία) αλλά και χωρίς εύνοια. Ο ίδιος δεν υλοποίησε την πρόθεσή του, όμως έμεινε ο λόγος του στην ιστορία για το πώς οφείλει ένας ιστορικός να αντιμετωπίζει και να σέβεται την Ιστορία. Τη φράση αυτή την πραγμάτωσε όμως ο Ιστορικός - Συγγραφέας Σαράντος Ι. Καργάκος, ο οποίος την έκανε σημαία τόσο στα βιβλία του όσο και στις διαλέξεις του. Καιρός είναι να την υιοθετήσουν και να την εφαρμόσουν όσοι θέλουν να λέγονται Αληθινοί Επιστήμονες και Ηθικοί Άνθρωποι.

[2] cum intolerantia et praejudicio”: Νεολογισμός σχηματισθείς υπ’ εμού, που σημαίνει “μετά μισαλλοδοξίας και προκαταλήψεως”.

[3] Κίρρωση παράγεται από το κιρρός = κιτρινωπός, φθισικός. Χρόνια ασθένεια του ήπατος. Χρησιμοποιώ τον ιατρικό όρο αντί του πολιτικού «κύρωση», γιατί εν προκειμένω επιφέρουν τα ίδια συμπτώματα: Τη σταδιακή και ανεπανόρθωτη βλάβη των κυττάρων και της ιστορικής παράδοσης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.


ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Μακεδονια, μακεδονικο, σκοπια, σκοπιανο, ΠΓΔΜ, FYROM
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ