Η Γραμμική Β του 17ου αι. π.Χ στο βότσαλο της Καυκανίας είναι αυθεντική και πηγαίνει την ιστορία της ελληνικής γραφής 250 χρόνια πιο πίσω! Η ελληνική γραφή διαμορφώθηκε πολλούς αιώνες πριν από τον 17ο π.Χ. - του Μ. Τσικριτσή

Η Γραμμική Β του 17ου αι. π.Χ

στο βότσαλο της Καυκανίας

είναι αυθεντική

και πηγαίνει την ιστορία

της ελληνικής γραφής

250 χρόνια πιο πίσω!

Η ελληνική γραφή

διαμορφώθηκε πολλούς αιώνες

πριν από τον 17^ο π.Χ.

Του δρ. Μηνά Τσικριτσή,

ερευνητή Αγαιακών Γραφών

Το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ είχε δημοσιεύσει ένα κείμενο, σχετικά με το βότσαλο της Καυκανιάς, με τίτλο "Η αρχαιότερη Γραμμική Γραφή Β, ευρέθη στην Ηλεία και χρονολογείται στον 17ο αιώνα π.Χ. - Ο διπλός πέλεκυς αποδεικνύει ότι ο μινωικός πολιτισμός εισήλθε ενωρίτερα στον μυκηναϊκό κόσμο και οι Μυκηναίοι ήταν αρχαιότερα στην Πελοπόννησο, απ' όσο πιστεύονταν μέχρι σήμερα! - του Κ. Ποταμιάνου - Αναφέρει όνομα ήρωα της Ιλιάδος. Αν είναι οομηρικός ήρως, τότε ο Τρωικός έγινε τουλάχιστον τον 17ο αι. π.Χ.".

Σήμερα συνεχίζουμε επί του θέματος:

Η γραφή στο βότσαλο της Καυκανίας* (Ηλείας) σε Γραμμική Β έχει βρεθεί από την αρχαιολόγο Ξένη Αραπογιάννη, την την άνοιξη του 1994. Η γραφή του είναι μεσοελλαδικής εποχής περίπου (1.600 π.Χ.).

Το εύρημα αυτό είναι ένα σκούρο πράσινο ωοειδές βότσαλο διαστάσεων 4,9 cm. μήκος κατά 4.08 cm. σε πλάτος με πάχος 1,62 cm και έχει βάρος 48 γραμμάρια. Το εύρημα θεωρείται γνήσιο, μετά από επιγραφική μελέτη το L. Godart σε δημοσίευμα[1] αν και ορισμένοι του χώρου αμφισβητούν την αυθεντικότητά του, διότι πηγαίνει την ιστορία της ελληνικής γραφής από το LM II 1450-1400 π.Χ. (από τον J. Driessen) 250 χρόνια πιο πίσω.

Ο μυκηναιολόγος καθηγητής Ι. Προμπονάς σε δημοσίευμα του αναφέρει: «Το αρχαιότερο γραπτό μνημείο της ελληνικής γλώσσας είναι μια σχεδόν κυκλική κροκάλη που κυριολεκτικά μπορείς να την κρατήσεις μες στην παλάμη σου…

Πάνω στο «βότσαλο της Καυκανιάς» διαβάζεται, μεταξύ άλλων, το ανθρωπωνύμιο Χάροψ γραμμένο σε Γραμμική γραφή Β. Το όνομα μαρτυρείται και στην Ιλιάδα του Ομήρου και ετυμολογικά σημαίνει «αυτός που έχει χαρούμενη όψη». Και καταλήγει ότι: «είναι αυτονόητο ότι η ελληνική δεν διαμορφώθηκε μέσα σε λίγους αιώνες. Διαμορφώθηκε πολλούς αιώνες πριν από τον 17ο π.Χ. αιώνα, στον οποίον χρονολογείται το «βότσαλο της Καυκανιάς».

Με βάση την άποψη ότι μέχρι τώρα έχει διαβαστεί μόνο το όνομα Χάροψ από τους περισσοτέρους. Στην μελέτη αυτή θα επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε και τις άλλες δύο λέξεις για να κατανοήσουμε την πιθανή χρήση του ως αφιερωματικό.

Στην ανωτέρω εικόνα παρατηρούμε αριστερά ένα διπλό πέλεκυ με 6 ακτίνες που είναι γνωστό ως σύμβολο με αξία a και κάτω από αυτόν τα συλλαβικά σημεία qa και jo τα οποία μπορούν να διαβαστούν a-qa-jo τα οποία μεταγράφονται σε Αβαιjo ή Αβαίοι δηλώνοντας το εθνικό πιθανόν της φθιωτικής πόλης Αβαί, η οποία πήρε το όνομα «ἀπὸ ῎Αβαντος τοῦ οἰκιστοῦ λαβεῖν τὴν πόλιν, τὸν δὲ Λυγκέως τε καὶ ῾Υπερμήστρας τῆς Δαναοῦ παῖδα εἶναι. ᾿Απόλλωνος δὲ ἱερὰς νενομίκασιν εἶναι τὰς ῎Αβας ἐκ παλαιοῦ, καὶ χρηστήριον καὶ αὐτόθι ἦν ᾿Απόλλωνος.[2] Η πόλη, ιδρύθηκε κατά τη παράδοση, από αποίκους που ήρθαν από το Άργος με τον Άβαντα, γιο του Λυγκέα και της Υπερμνήστρας της Δαναού δηλαδή εγγονός του. Η πόλη ιδρύθηκε 7 γενεές από την εποχή του Θηβαίου Ηρακλή και μας πηγαίνει χρονολογικά με βάση τον Αθ. Σταγειρίτη «Ωγυγία» περίπου το 1630 π.Χ. Σήμερα αι Αβαί έχουν ταυτιστεί με τα μεσοελλαδικά κτίσματα στην πόλη Έξαρχος στην Φθιώτιδα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την πόλη ΑΒΑΙ, ΕΔΩ.

Στην ανωτέρω εικόνα δεξιά υπάρχουν οι λέξεις άνω a-so-na ή a-so-di διότι το σύμβολο di και na ομοιάζουν και πρέπει να δεχτούμε ένα από τα δύο. Θεωρώ ότι ως κύριο όνομα ταιριάζει το Άσσωνας ενώ το επόμενο όνομα που έχει διαβαστεί είναι το ka-ro-qo = Χάρωπος βέβαια δεν μπορεί να συνδεθεί με το ήρωα του Τρωικού πολέμου γιατί υπάρχουν και άλλοι με το όνομα «Χάροψ», όπως αυτός που βοήθησε τον Διόνυσο να νικήσει και να θανατώσει τον βασιλιά Λυκούργο στην Θράκη και ο θεός για να τον ανταμείψει του έδωσε την εξουσία που είχε γιο τον Οίαγρο και ήταν παππούς Ορφέα.

Συμπερασματικά το εγγεγραμμένο βότσαλο είναι μοναδικό ως κατηγορία επιγραφής και είναι ίσως αφιερωματικό δύο ανθρώπων από την περιοχή των Αβαίων με ονόματα Άσσων και Χάρωψ, που ίσως το έστειλαν ή πήγαν στην περιοχή της Ολυμπίας και άφησαν τα στοιχεία τους την ταυτότητά τους για κάποιο λόγο!

Μπορεί ακόμα να ερμηνευτεί ότι ο Αβαίος Άσσων γιος του Χαρώπου!!! Το έστειλε (το όνομα Άσσος-Άσσωνος είναι γνωστό και όνομα ποταμού, σημερινό Μπογδανόρρεμα στην περιοχή των αρχαίων Αβών, ο οποίος έρεε ορμητικός στην περιοχή του ανατολικού Παρνασσού). Επειδή η ιστορία ενός λαού ξεκινά με τα αρχαία κείμενα που έχουν ευρεθεί.

Η επιγραφή αυτή είναι σημαντική αφού πηγαίνει την ελληνική γραφή και γλώσσα τον 17^ο αι. και συνυπάρχει με την Μινωική γραμμική Α γραφή στοιχείο που δείχνει ότι το δάνειο της γραφής δεν έγινε το 1450-1400 π.Χ. όπως θεωρούσαμε μέχρι τώρα.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

---

* Καυκανία, Καυκανιά, ή Καυκωνία.

[1] Πολυξένη Αραπογιάννη, Jörg Rambach, L. Godart «Η μυκηναϊκή επιγραφή της Καυκανιάς», Πρακτ Ακαδημίας Αθηνών 70, 1995, 251-254. Πβ. και των ίδιων, “L’ inscription en linéaire B de Kafkania – Olympie” (OL Zh 1 στο: FLOREANT STUDIA MYCENAEA. Akten des X. Salzburg vom 1-5. Mai 1995, Band I, σσ. 39-43. Wien 1999).

[2] Παυσανίας (Β 10,35,2).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Στον ελλαδικό χώρο είχαμε γραφή 4.000 πριν από τους Σουμέριους.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: γραφη, βοτσαλο, Καυκανια, Γραμμικη Β, Αραπογιαννη, μεσοελλαδικη εποχη, επιγραφη, Γκονταρτ, γραφη, Προμπονας, γραπτο, γλωσσα, κροκαλη, Χαροψ, Γραμμικη, Ιλιαδα, Ομηρος, χαρουμενος, Καυκωνια, Χαρωψ, πελεκυς, ακτινα, συλλαβικη, Αβαι, Φθιωτιδα, Αβα, Αβας, Λυγκευς, Υπερμηστρα, Δαναος, Απολλων, χρηστηριο, Απόλλωνας, Αργος, Λυγκεας, Υπερμνηστρα, Θηβα, Ηρακλης, Σταγειριτης, Ωγυγια, Εξαρχος, Φθιωτις, Ασσωνας, Τρωικος πολεμος, Διονυσος, Λυκουργος, Θρακη, Οιαγρος, Ορφεας, Ορφευς, γραφη, Ασσων, Ολυμπια, Ηλεια, Ασσος, Μπογδανορρεμα, Παρνασσοος, Μινωικη, Κρητη, Τσικριτσης

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ