Σπάνια έκδοση των Μύθων του Αισώπου, μαζί με έργα των Πλανούδη, Βαβρίου, Κορνούτου, Παλαίφατου, Ηρακλείδη Ποντικού, Ωραπόλλωνα, Ταρραίου και Διδύμου, του 1505!

Σπάνια έκδοση

των Μύθων του Αισώπου,

μαζί με έργα των Πλανούδη,

Βαβρίου, Κορνούτου, Παλαίφατου,

Ηρακλείδη Ποντικού, Ωραπόλλωνα,

Ταρραίου και Διδύμου,

του 1505!

Του Γιώργου Λεκάκη

Με τίτλο «Aesop. Vita & Fabellae» («Βίος και Μύθοι του Αισώπου») εκυκλοφόρησε η έκδοση έργων του Αισώπου (εκδ. Aldine[1], από τον Aldus Manutius), στην Βενετία, τον Οκτώβριο του 1505.

Αποτελείτο 150 φύλλα «ελληνικού και ρωμαϊκού τύπου», με μεγάλα πλαίσια με ξυλόγλυπτο τετράγωνο, με τυπωμένα αρχιγράμματα, κλπ. σε folio (266 x 172 χλστ.).

Σελίδα από την έκδοση του Αισώπου, του 1505.

Η σπάνια αυτή έκδοση των «Μύθων», ήταν συμπληρωμένη με λατινική μετάφραση και την φανταστική ζωή του Αισώπου που αποδίδεται στον Μάξιμο Πλανούδη[2]. «Αυτή η έκδοση μπορεί να θεωρηθεί μεταξύ των πιο σπάνιων και πιο όμορφων εκδόσεων του τυπογραφείου Aldine» (βλ. Dibdin, «Introduction», I, σελ. 247).

Ο τόμος περιέχει επίσης το κείμενο:

-των 43 μύθων του συγγραφέα Βαβρίου[3] (2^ου αιώνα μ.Χ.) και στις δύο γλώσσες,

-του Λύκιου Ανναίου Κορνούτου, ή Φουρνούτου[4] (ελληνικό κείμενο μόνο),

-του Παλαίφατου[5],

-του Ηρακλείδη Ποντικού[6],

-των «Ιερογλυφικών» ​​του Ωραπόλλωνος[7],

-τις «Παροιμίες»[8] του Ταρραίου[9] και του Διδύμου[10],

και

-τους Απολόγους του Αισώπου («Apologus Aesopi de Cassita apud Gellium», οι οποίοι εμφανίζονται εδώ στην πρώτη έκδοσή τους: Γι’ αυτό, αυτή η έκδοση του Aldine ονομάζεται – και σωστά - από τον N. G. Wilson ως «περίεργη», (βλ. «Από το Βυζάντιο στην Ιταλία», σελ. 143).

Η πρώτη γνωστή έκδοση του Αισώπου είναι του 1481, που εκτυπώθηκε στο Μιλάνο, από τον Bonus Accursius.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ για μια άλλη έκδοση του ΑΙΣΩΠΟΥ, του 1497.

Αλλά ο Αίσωπος των εκδ. Aldine περιλαμβάνει 5 επί πλέον μύθους, που παρέμεναν έως τότε αδημοσίευτοι! Η έκδοση είναι το μόνον έργο που εκδόθηκε από τον Aldus με παράλληλο κείμενο στα Λατινικά και στα Ελληνικά, υποδεικνύοντας την δημοτικότητα των Μύθων, που ήταν σχολικό βιβλίο / αναγνωστικό κατά την εποχή της Αναγέννησης!

Έτσι, λοιπόν, κυκλοφορούσαν οι Μύθοι του Αισώπου στην Ευρώπη, τους έμαθε και τους… «αντέγραψε» ο Γάλλος παράσιτος ποιητής Ζαν ντα λα Φονταίν[11] κι έγραψε κι αυτός «Μύθους» / «Fables» το 1668…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Adams A278; STC Italian 8; Renouard Alde, 49.6; Ahmanson-Murphy 93; Hoffmann Ι, σελ. 63; Στάικος.

Οι ελληνικές εκδόσεις του Aldus Manutius με τους Έλληνες συνεργάτες του (1495-1515), New Castle, DE 2016, 46.

N. G. Wilson «Από το Βυζάντιο στην Ιταλία», Βαλτιμόρη, 1993, σελ. 143-144.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

---

[1] Ο εκδοτικός οίκος Aldine του Άλδου Μανούτιου ξεκίνησε το 1494, στην Βενετία (με παράρτημα και στο Παρίσι). Εξέδωσε 132 βιβλία (βλ. C. Buhler).

[2] Ο Μάξιμος Πλανούδης (Νικομήδεια Βιθυνίας 1260-1305) ήταν Έλλην λόγιος μοναχός, συγγραφέας και λατινιστής με σημαντικό θεολογικό και φιλολογικό έργο.

[3] Ο Aldus τον ονομάζει εσφαλμένα Γαβρία. Χειρόγραφο του Βαβρία, του 10^ου αιώνα σε περγαμηνή βρέθηκε στο Άγιον Όρος από τον Μινωίδη ο οποίος το αντέγραψε και το έφερε στο Παρίσι. Σε αυτό βασίσθηκε η έκδοση του J. F. Boissonade (1844-1848). Σε άλλο ταξίδι του στην Ελλάδα, ο φιλόλογος και σχολάρχης Μηνάς Μινωίδης εξ Εδέσσης κατόρθωσε να… «αποσπάσει» το χειρόγραφο από το Άγιον Όρος. Αλλά η Βασιλική Βιβλιοθήκη των Παρισίων αρνήθηκε να το αγοράσει στην τιμή που ζητούσε. Έτσι το επώλησε στο… Βρετανικό Μουσείο, όπου και υπάρχει μέχρι σήμερα…

[4] Στωικός φιλόσοφος, επί Νέρωνος (περίπου 60 μ.Χ.). Το σπίτι του στην Ρώμη ήταν σχολή φιλοσοφίας.

[5] Έλλην συγγραφέας, άγνωστης εποχής, από την Αίγυπτο ή την Αθήνα. Ίσως έζησε τον 4^ο αι. μ.Χ.

[6] Ο Ηρακλείδης (εξ Ηράκλειας Πόντου, εξ ου Ποντικός, 388-310 π.Χ.;) ήταν αρχαίος Έλλην φιλόσοφος και αστρονόμος.

[7] Ο Ωραπόλλων ήταν Έλλην γραμματικός, διδάσκαλος, υπομνηματιστής / σχολιαστής και ιερέας της αιγυπτιακής θρησκείας, που έζησε στην Αλεξάνδρεια τον 5ο αιώνα μ.Χ. – βλ. Γ. Λεκάκη «Οι σχολιαστές του Ομήρου».

[8] Έργον γνωστό ως «Επιτομή εκ των Ταρραίου και Διδύμου παροιμιών συντεθείσα κατά στοιχείον».

[9] Λουκίλιος ο Ταρραίος, Κρητικός, εκ Τάρραντος, που έγραψε και ένα σύγγραμμα «Περί Θεσσαλονίκης» (βλ. Στέφ. Βυζ. και Γ. Λεκάκη «Απολεσθέντα έργα για την Μακεδονία»).

[10] Περίφημος γραμματικός της Αλεξανδρείας, γεννηθείς το 63 π.Χ. Λέγεται ότι έγραψε 4.000 συγγράμματα εξ ων ουδέν διεσώθη!

[11] Εξαπλουστευμένα Λαφονταίν (1621-1695).

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Αισωπος, Βιος, Μυθοι, Αισωπος, εκδοση, Αλντιν, Αλδος Μανουτιος, Βενετια, 1505, Μυθος, Πλανουδης, τυπογραφειο, Βαβριος, Κορνουτος, Φουρνουτος, Παλαιφατος, Ηρακλειδης Ποντικος, Ιερογλυφικα, Ωραπολλων, Παροιμιες, Ταρραιος, Διδυμος, Απολογος, Γουιλσον, Βυζαντιο, Ιταλια, 1481, Μιλανο, σχολικο βιβλιο, αναγνωστικο, Αναγεννηση, Γαλλος, Φονταιν, Παρισι, Νικομηδεια, Βιθυνια, Γαβριας, περγαμηνη, Αγιον Ορος, Μινωιδης, Εδεσσα, Αγιο Ορος, Βιβλιοθηκη, Βρετανικο Μουσειο, Στωικος, φιλοσοφος, Νερων, Ρωμη, σχολη φιλοσοφιας, Αιγυπτος, Αθηνα, Ηρακλεια, Ποντος, αστρονομος, Ωραπολλωνας, Αλεξανδρεια, Κρητη, Ταρρας, Θεσσαλονικη, Μακεδονια, Λαφονταιν

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ