ΕΓΓΡΑΦΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
των δημογερόντων της Κοζάνης
και των μουχτάρηδων
των χωριών της επαρχίας
προς το Ευρωπαϊκό Συνέδριο,
γιατί «η
πεφιλημένη ημών πατρίς Μακεδονία
περιλαμβάνεται κατά το όλον ή το μέρος,
εν
αγνοία ημών, εις την Βουλγαρία…
Η λύπη ημών κατέστη αφόρητος
και απελπιστική»…
Φήμαι
λυπηρόταται αφορώσαι την τύχην της προσφιλούς ημών πατρίδος Μακεδονίας κυκλοφορούν
από τινός ενταύθα και λαμβάνουσιν οσήμεραι υπόστασιν. Κατά τας φήμας ταύτας η
πεφιλημένη ημών πατρίς Μακεδονία περιλαμβάνεται κατά το όλον ή το μέρος, εν
αγνοία ημών, και κατά τας πανδήμους και ρητάς διαμαρτυρήσεις ημών και ιδίως την
της 20ής Οκτωβρίου 1876, ην διηυθύναμεν δια της ανωτάτης ημών
πνευματικής αρχής του εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενικού Πατριαρχείου προς ους έδει
εις την σχηματισθείσαν συνέπεια του Ρωσσοτουρκικού πολέμου ηγεμονίαν της
Βουλγαρίας. Η λύπη ημών κατέστη αφόρητος και απελπιστική διότι τοιαύτη τις
οροθέτησις της Βουλγαρίας ουδόλως δικαιολογουμένη απέναντι των Βουλγάρων μη
κατακτησάντων δικαιώματι πολέμου την χώραν.
Ημών δεν
δύναται πιστεύομεν να επιτραπή ουδέ να γίνη εφ’ όσον ημείς ζώμεν και υπάρχομεν
παρά την θέλησιν ημών προς μεγίστην περιφρόνησιν πάσης αρχής παντός δικαίου και
των στοιχειωδεστέρων αρχών του διεθνούς νομίμου καθ’ ο ουδενί επιτρέπεται
διαθέτωσιν περί λογικών όντων άνευ της θελήσεως αυτών και χωρίς να ληφθή υπ’
όψιν η θρησκεία και τα ήθη αυτών, η γλώσσα και τα αισθήματα αυτών, αι
προσδοκίαι και αι παραδόσεις αυτών, και η ιστορία αρχαία τε και νεωτέρα της
πατρίδος αυτών, άλλως τε το καταστήσαι τους πέραν του Αίμου Βούλγαρους, οίτινες
παρ’ ημίν ζώσιν ως Επηλύδες και ως ξένοι επιδραμόντες κατά διαφόρους καιρικάς
περιστάσεις, κυρίους και δεσπότας ημών και της Μακεδονίας, εστίν ημίν ούτω
μισητόν και αποτρόπαιον, ώστε και να σκεφθώμεν και αν περί τούτου απεχθανόμεθα.
Εάν εξηρτάτο
αφ’ ημών να αποφανθώμεν περί της τύχης ημών και της προσφιλούς ημών πατρίδος
Μακεδονίας εις ουδενός ημών τον νούν ήθελεν έλθει ποτέ αναμφιβόλως να ζητήσωμεν
την προσάρτησιν ημών και αυτών υπό την νέαν ηγεμονίαν της Βουλγαρίας, καθ’ όσον
ως προελέχθη, υπάρχουσιν ιεροί δεσμοί, ους ουδέποτε λησμονεί τις, υπάρχουσι
δεσμοί γλώττης και εθνότητος, θρησκείας και ιστορίας, αναμνήσεων και προσδοκιών
συνδεουσών ημάς μετά των ομαιμόνων ημών και ουχί των πέραν του Αίμου επιδρομέων
Βουλγάρων, αλλ’ επί του παρόντος και επί τω ακούσματι μόνω της μνησθείσης φήμης
ερχόμεθα δια της παρούσης να διαμαρτυρηθώμεν, πάσαις δυνάμεσι πανδήμως και
ρητώς, ως και διαμαρτυρόμεθα, εναντίον της υπαγωγής της πατρίδος ημών
Μακεδονίας και της Επαρχίας ημών, τόπου όλως Ελληνικού ιστορικώς και υπό πάσας
τας επόψεις εις την νέαν ηγεμονίαν της Βουλγαρίας και να αξιώσωμεν, ίνα
παραχωρηθή εις την αγαπητήν ημών πατρίδα Μακεδονίαν, σύστημα διοικητικόν και
πολιτικόν σύμφωνον τη θελήσει τοις εθίμοις και παραδόσεων ημών, εξασφαλίζον την
τύχην ημών και κεχωρισμένον και ανεξάρτητον όλως της νέας ηγεμονίας της
Βουλγαρίας.
Στηριζόμενοι
εις τε δίκαιον και την εσχηματισμένην στερεάν απόφασιν ημών να μη ανεχθώμεν
μηδέ προς στιγμήν την υπαγωγήν του τόπου ημών εις τους Βουλγάρους, προ πάντων
δε εις την δικαιοσύνην των ευρωπαϊκών δυνάμεων και επιμαρτυρόμενοι τον
πανάγαθον Θεόν επί τη αποφάσει ταύτη οι υποφαινόμενοι κάτοικοι της Επαρχίας
Κοζάνης επαναλαμβάνομεν αύθις τας πανδήμους και ρητάς διαμαρτυρήσεις ημών κατά
της ρηθείσης φήμης και παρακαλούμεν τας ευρωπαϊκάς δυνάμεις μεριμνώσας δια την
εν ανατολή παύσιν των αιματοχυσιών και δια την σωτηρίαν της ζωής και τιμής και
ημών των εν Μακεδονία, να μη παραδεχθώσι τοιαύτην οροθέτησιν της Βουλγαρίας,
βέβαιαι ούσαι ότι ούτω μόνον θέλουσι απομακρύνει του τόπου ημών χύσεις αιμάτων
και βεβαίαν καταστροφήν αυτού απειλουμένου αφευκτώς εν περιπτώσει προσαρτήσεως
της Μακεδονίας, εις την νέαν ηγεμονίαν της Βουλγαρίας.
Εν Κοζάνη τη
15 Φεβρουαρίου 1878
Οι
Δημογέροντες Κοζάνης και Μουχταρήδες των χωριών της Επαρχίας
Σφραγίδες Υπογραφές
Η
πλάκα αυτή είναι στημένη στο εξαιρετικό Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, στο Χρώμιο
της Κοζάνης.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
(*)
Με την συνεργασία των Λ. Ζερβουδάκη, Ά. Λοΐζου.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ, δημογεροντες, Κοζανη, μουχταρηδες, Ευρωπαικο Συνεδριο, πατριδα, Μακεδονια, Βουλγαρια, 1876, 1878, Κωνσταντινουπολη, Οικουμενικο Πατριαρχειο, Ρωσσοτουρκικος πολεμος, Ρωσοτουρκικος πολεμος
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook