ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ: Η διαστρέβλωσις και η παραμόρφωσις της έννοιας - του Ν. Μπαραμπούτη


ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
Η διαστρέβλωσις και η παραμόρφωσις
της έννοιας


  διαστρέβλωσις καί ἡ παραμόρφωσις τῆς ἐννοίας ἀπό τά Μ.Μ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Ο Πλάτων.

 Ἀπό τήν «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» τοῦ Πλάτωνος διαβάζομεν: 436a ...«ἢ τὸ φιλομαθές, ὃ δὴ τὸν παρ᾽ ἡμῖν μάλιστ᾽ ἄν τις αἰτιάσαιτο τόπον, ἢ τὸ φιλοχρήματον τὸ περὶ τούς τε Φοίνικας εἶναι καὶ τοὺς κατὰ Αἴγυπτον φαίη τις ἂν οὐχ ἥκιστα».
Δηλ. «...ἤ τό δικόν μας ἔθνος πού χαρακτηρίζεται ὡς φιλομαθές, ἐν ἀντιθέσει μέ τούς Φοίνικας καί Αἰγυπτίους πού εἶναι φιλοχρήματοι, ὡς κατ΄ἐλάχιστον θά ἔλεγεν κάποιος».
 Καί ὑπάρχουν καί μερικοί πού μᾶς λέγουν ὅτι οἱ Ἕλληνες πῆραν τό ἀλφάφητον ἀπό τούς φιλοχρήματους Φοίνικας. Ὅταν ἐμεῖς εἴχομεν Ὅμηρον, πού ἤσαν οἱ Φοίνικες; μᾶλλον ἄγνωστον εἶναι. Καί μιά καί ἀναφέραμεν τόν Ὅμηρον νά ποῦμεν ὅτι παιδαγωγός τοῦ Ἀχιλλέως ᾖτο ὁ Φοῖνιξ. «οὐδὲ τὸν τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγὸν Φοίνικα». <ΠΟΛΙΤΕΙΑ> Πλάτωνος 390e. Ἀπλῶς ἐδῶ νά κάνωμεν μία παρατήρησιν ὅτι, ἀπό τόν Πλάτωνα μέχρις τόν Μέγα Ἀλέξανδρον, οἱ Ἕλληνες εἶχον διαβάσει Ἰλιάδα καί Ὁδύσσεια, ἐμεῖς σήμερα τί κάνωμεν;. Καί ἐπειδή οἱ Ἕλληνες ἤσαν φιλομαθεῖς ἐποίησαν τόν ἕνα καί μοναδικόν πολιτισμόν, τόν Ἑλληνικόν. Ἡ δέ φιλομάθεια συνεχίζεται μέχρις σήμερον, διότι δυστυχῶς μέ Ἑλληνικήν ψυχήν ἐμπλουτίζονται ὅλα τά Πανεπιστήμια τῆς Γῇς. Ὅμως ὡς ἀποδεικνύεται, κάτι ἐμεῖς σήμερον δέν πράττωμεν ὀρθῶς, διότι ἀντί αὐτοί οἱ Ἕλληνες νά εἶναι ἐδῶ καί νά προσφέρουν τάς γνώσεις των εἰς τήν μητέρα Πατρίδα, τούς ἐξοστρακίσαμεν. Ἐλπίζομεν εἰς αὐτούς νά κατοικῇ τό ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ τοῦ Ὁδυσσέως.
 Εἰς τό «ΤΙΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΑΣ» τοῦ Πλάτωνος διαβάζομεν τί εἶπεν ὁ Αἰγύπτιος ἱερεύς εἰς τόν σοφόν Σόλωνα, ὅταν οὖτος εἶχεν ἐπισκεφθεῖ τήν Αἴγυπτον. «Ἔτι δὲ τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον γένος ἐπ’ ἀνθρώπους»23c. Φυσικόν δέ καί ἐπόμενον εἶναι οἱ Ἕλληνες λόγω τῆς φιλομάθειας των, καί διαπιστώνοντας ὅτι ὁ πολιτισμός πού εἶχαν ἀναπτύξει ᾖτο κατά πολύ ἀνώτερος τῶν ἄλλων λαῶν, νά ἀποκαλοῦν τούς μή Ἕλληνας βαρβάρους. «Φημί γάρ τό μέν Ἑλληνικόν γένος αὐτό αὑτῶ οἰκεῖον εἶναι καί συγγενές, τῶ δέ βαρβαρικῶ ὀθνεῖον καί ἀλλότριον». «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» Πλάτωνος, 470c
 Σήμερον δέ ὅλοι οἱ ξένοι ἐπιστήμονες ὁμολογοῦν ὅτι εἶναι καί ὁ μοναδικός πολιτισμός, δ΄αὐτό τιμοῦν καί εὐχαριστοῦν τούς Ἕλληνες διά τήν προσφοράν τους καί ἀναγνωρίζουν τήν ἀνωτερότητα τους, ὁμολογόντας ὅτι ἐάν δέν ἦσαν οἱ Ἕλληνες ἀκόμη θά ἐπικρατοῦσεν τό σκοτάδι ἐπάνω εἰς τήν Γῇ. Καί οὐδόλως διαμαρτύρονται δ΄αὐτήν τήν ρατσιστικήν θέσιν καί στάσιν διότι ἡ ἐπιστήμη καί ὁ ἐπιστήμων δέν πυροβολοῦν τήν λογικήν. Ἐκτός μερικῶν πολιτικῶν, ὡς εἶναι τῆς Γερμανίας καί τῆς Τουρκίας πού ἀπεχθάνονται τήν προσφοράν τῶν Ἑλλήνων εἰς τό παγκόσμιον γίγνεσθαι. Ὑπάρχουν ὅμως καί μερικοί κακεντρεχεῖς, καί μάλιστα κατοικοῦντες ἑντός Ἑλλάδος καί φερόμενοι ὡς (ἕλληνες), πού μισοῦν τόν Ἑλληνικόν πολιτισμόν, τήν Ἑλληνικήν Ἱστορίαν καί τάς ἙλληνοΧριστιανικάς μας παραδόσεις.

Ο ΝΙΤΣΕ ΓΡΑΦΕΙ:
 Ἔτσι ξανά καί ξανά μιά ὀργή ποτισμένη μέ μῖσος ξεσπάει ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ μικροῦ και ἀλαζονικοῦ Ἔθνους, πού εἶχεν τό νεῦρο νά ὀνομάση Βαρβαρικόν ὅτι δέν εἶχε δημιουργηθεῖ εἰς τό ἔδαφός του.
 Ὅσον δέ ἀφορᾶ τήν φιλοξενίαν, νά βάλλωμεν τά πράγματα εἰς τήν θέσιν των. Ἄπ΄ ἄκρον εἰς ἄκρου τῆς Ἕλλάδος ὑπῆρχαν ναοί τοῦ ξενίου Διός καί τῆς ξενίας Ἀθηνᾶς, οἱ ὁποῖοι ἔκαμαν <περιπολίας> ἀνά τήν Ἑλλάδα διά νά διαπιστώνουν ἐάν τηροῦνται οἱ κανόνες τῆς φιλοξενίας.
 Ξένος εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα ᾖτο ὁ Ἕλλην ὁ ὁποῖος ἐπισκέπτετο μίαν ἄλλην πόλιν, καί ξενία(φιλοξενία) ἡ ὑποδοχή καί περιποίησις τοῦ ξένου. Μέτοικος ᾖτο ὁ Ἕλλην ὁ ὁποῖος θά κατοικοῦσεν εἰς μίαν ἄλλην πόλιν καί ἐπλήρωνεν εἰς τήν πόλιν τό λεγόμενον μετοίκιον. Ξενίας γραφή(Ἀττικόν Δίκαιον) εἶναι ἡ μήνυσις τήν ὁποία ἐδικαιοῦτο νά ὑποβάλη κάθε Ἀθηναῖος πολίτης πού εἶχεν ὅμως πλήρη πολιτικά διακαιώματα κατά κάθε ἀντιποιουμένου δικαιώματα Ἀθηναίου πολίτη, ἐνῶ ᾖτο ἀπό ἄλλην πόλιν καί μόνον ὡς μέτοικος ἐδικαιοῦτο νά παραμένη εἰς Ἀθήνας.
 Ὁ μέγας Θεμιστοκλῆς ἐγεννήθη εἰς τάς Ἀθήνας ἀπό Ἀθηναῖον Πατέρα, ἀλλά δέν ἐθεωρεῖτο ὅτι ᾖτο γνήσιος Ἀθηναῖος, καθ΄ὅτι ἡ Μητέρα του κατήγετο ἀπό τήν Θράκη. Εἰς τήν τότε Ἀθήνα τοῦ πνεύματος, τῆς φιλοσοφίας, τῆς φιλοπατρίας, τῆς ἀνδρείας ὑπῆρχεν ἱεράρχησις τῶν πραγμάτων, καί οὐχί πολτοποίησις. Δέν ἐπιτρεπόταν οἱ μή γνήσιοι Ἀθηναῖοι νά γυμνάζονται εἰς τάς παλαίστρας ἐντός τῶν τοιχῶν τῆς πόλεως, ἀλλά ἐπήγαινον νά γυμνάζονται εἰς τό Κυνοσάργες ἔξω ἀπό τάς πύλας τῆς πόλεως εἰς τό <γυμναστήριον τοῦ Ἡρακλέους>, τό ὁποῖον καί αὐτό εὐρίσκετο ἐκτός τῶν πυλῶν, ἐπειδή ὁ Ἡρακλῆς δέν ἦταν γνήσιος θεός, ἀφοῦ ἡ μητέρα του ἦταν θνητή. Ἀλλά ἐπειδή ὁ Θεμιστοκλῆς ᾖτο ἀπό παιδί εὐφυής ἔπεισεν τούς φίλους γνησίους Ἀθηναίους νά ἐξερχονται ἐκτός τῶν πυλῶν καί νά γυμνάζονται εἰς τό Κυνοσάργες μαζί του. Τό σημερινόν (Κυνοσάργους)
 Ἡ φιλοξενία μεταξύ τῶν Ἑλλήνων εἶναι γνωστή ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων, ἀπό τά χρόνια τοῦ Ὁμήρου. Εἰς τήν ἐμφιλίαν διαμάχην μεταξύ Τρώων καί Ἑλλήνων ὑπῆρχον καί δύο ἥρωες, δύο πολέμαρχοι ἀντίπαλοι. Ὁ ἕνας ἀπό τήν πλευράν τῶν Τρώων ᾖτο ὁ Γλαῦκος(οἱ πρόγονοι του εἶχον μετοικήσει εἰς τήν Λυκίαν) καί ἀπό τήν πλευράν τῶν Ἑλλήνων ὁ Διομήδης(Βασιλεύς τοῦ Ἄργους). Ἦλθεν κάποια στιγμή πού ἔπρεπε νά μονομαχήσουν. Ὁ Διομήδης ᾖτο ἀνδρεῖος καί γεναῖος ὡσάν τόν Ἀχιλλέα. Ὅταν ἦλθον ἀντιμέτωποι ὁ Διομήδης εἶχεν ἐντιπωσιασθεῖ ἀπό τήν γενναιότητα τοῦ Γλαύκου καί τόν ἐρωτᾶ ἀπό πού εἶναι ἡ καταγωγή του, καί αὐτός ἀρχίζει τήν ἀφήγησιν του. Τότε διαπιστοῦται ὅτι οἱ πρόγονοι των εἶχον φιλοξενίσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί εἶχον ἀνταλλάξει τά ξένια δώρα εἰς τό ἀλογότροφον Ἄργος. Συγκινημένοι καί δύο βάζουν τά σπαθιά στίς θῆκες τους καί ὡς φίλοι πλέον, ὄχι μόνον δέν μονομαχοῦν ἀλλά ἀνταλλάσουν καί τάς πανοπλίας των, τοῦ Γλαύκου ᾖτο χρυσή, χάλκινη τοῦ Διομήδη. Ὁ Γλαῦκος ἐπί πλέον τοῦ λέγει ὅτι, ὅταν ἀνεχώρησεν διά τόν πόλεμον τής Τροίας ὁ πατέρας του ὁ Ἰππόλοχος, τοῦ ἔδωσε μίαν εὐχήν: «Αἰέν ἀριστεύειν καί ὑπείροχον ἔμμενε ἄλλων μηδέ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν». Πάντοτε νά ἀριστεύης καί νά ὑπερέχης τῶν ἄλλων, διά νά μήν ντροπιάσης τό γένος τῶν πατέρων σου. ΟΜΗΡΟΥ <ΙΛΙΑΣ> ΡΑΨΩΔΙΑ Ζ 119-236.
Οὔτως ἡ φιλοξενία ἀπευθύνετο ἀπό Ἕλληνας πρός Ἕλληνας καί οὐχί ἀπό Ἕλληνας πρός βαρβάρους. Ἡ φιλοξενία ᾖτο ἱερόν καθῆκον μεταξύ τῶν Ἑλλήνων, μεταξύ δέ τοῦ φιλοξενοῦντος καί φιλοξενουμένου ἀντηλάσσοντο ἀναμνηστικά δῶρα τά ὁποία μεταφέροντο εἰς τά παιδιά τους, ἀπό γενεάν εἰς γενεάν.
 Σεβαστέ Ἕλληνα τά ἀνθελληνικά ΜΜΕ ἔχουν κατορθώσει νά σοῦ ἀλλοιώσουν τήν ψυχοσύνθεσιν, καί αὐτό ἐπιτυγχάνεται διά μέσου τῶν πολλαπλῶν ψυχολογικῶν ἐπιχειρήσεων. Μέχρις βραβεῖον Νομπελ μοίραζαν ἐάν θά βάλλης λαθρομετανάστες εἰς τήν οἰκίαν σου. Κατόρθωσαν νά εἰσβάλλουν εἰς τήν ψυχήν σου καί νά σέ μετατρέψουν σέ ἕνα ψυχοπαθολογικόν ἄτομον, διαπνεόμενον ἀπό τό σύνδρομον τῆς Στοκχόλμης. Σέ αὐτό τό σύνδρομον, οἱ τέσσερις ὑπάλληλοι τῆς τραπέζης πού γιά ἕξι ἡμέρας ἦσαν ὅμηροι τῶν ληστῶν τῆς τράπεζας, ἔκαμαν ἔρανον διά τά ἔξοδα τῆς δίκης τῶν ληστῶν. Ἔτσι καί μέ τούς λαθρομετανάστες, σοῦ ὑπέβαλλον ὅτι πρέπει νά ἀγαπᾶς τούς λαθρομετανάστες καί ὄχι τήν πατρίδα σου, τόν ἑαυτόν σου καί τό παιδί σου, παρά τά ὅσα κάμουν εἰς βάρος οἱ λαθρομετανάστες. Μία διέξοδος ὑπάρχει, διά νά ζῇς καί νά ὑπάρχῃς, νά ἐπανακτήσης αὐτό πού σοῦ ἀφαίρεσαν, τό ἀρχέγονον ἔνστικτον τῆς αὐτοσυντηρήσεως τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων. Ἑλληνα καί πρέπον καί δίκαιον καί ὡραῖον εἶναι: νά ζῇς καί νά ὑπάρχῃς. Εἶναι αὐτό πού σέ κάμει νά ὑπάρχης διά 11.500 ἔτη: « τῆς δὲ ἐνθάδε διακοσμήσεως παρ' ἡμῖν ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ὀκτακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸς γέγραπται. περὶ δὴ τῶν ἐνακισχίλια γεγονότων ἔτη πολιτῶν σοι δηλώσω διὰ βραχέων νόμους, καὶ τῶν ἔργων αὐτοῖς ὃ κάλλιστον ἐπράχθη».
Δηλ. τά ἱερά μας κείμενα μᾶς λέγουν ὅτι ἐμεῖς ἔχομεν μίαν Ἱστορίαν 8.000 ἐτῶν, ἐνῶ ἡ δική σας Ἱστορία εἶναι 9.000 ἐτῶν, θά σοῦ φανερώσω δέ ἐν συντομία τά ἔργα καί ὅτι τό κάλλιστον ἔπραξαν οἱ πρόγονοι σου.
Αὐτά εἶπεν ὁ Αἰγύπτιος ἱερεύς εἰς τόν Σόλωνα, ὅτε οὖτος εἶχεν ἐπισκεφθεῖ τήν Αἴγυπτον.
                                                       
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Φιλοξενια, Μπαραμπουτης
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ