Οι Έλληνες εγκατεστάθησαν στην
σύγχρονο Βουλγαρία χίλια χρόνια προ της εμφανίσεως των Βουλγάρων
Του Θεοδοσίου Μαυρομμάτη
Οι
Έλληνες εγκατεστάθησαν στην σύγχρονο Βουλγαρία (άλλοτε Β. Θράκην και Μυσίαν)
τον 7ο καί 6ο αιώνα π.Χ., όταν η Μίλητος, τα Μέγαρα και
άλλαι ελληνικαί πόλεις έκτισαν τας αποικίας των στας ακτάς του Ευξείνου Πόντου
(= Μαύρης θαλάσσης), δηλαδή χίλια χρόνια προ της εμφανίσεως των Βουλγάρων στην
χερσόνησον του Αίμου.
Ο
πληθυσμός των Ελλήνων ανήρχετο σε 150.000 - 200.000 άτομα, ζούσαν δε κατά μάζας
στα δυτικά παράλια του Ευξείνου Πόντου, στην περιοχήν Φιλιππουπόλεως και
περιοχήν Καβακλή. Αι ασχολίαι των ήσαν: αλιεία (Μεσημβρία και Σωζόπολις), η
αμπελουργία, γεωργία και αλατοπαραγωγή (αλυκαί Αγχιάλου). Σ’ όλας τας ελληνικάς
πόλεις, κωμοπόλεις και ελληνικά χωρία ελειτούργουν ελληνιστί μοναστήρια, εκκλησίαι
και σχολεία διατηρούμενα δι’ εξόδων των ελληνικών κοινοτήτων, η δε βουλγαρική
κυβέρνησις δεν εχορήγη ουδέ εν λέβι (νόμισμα βουλγαρικόν) προς συντήρησιν των
ελληνικών δημοσίων ιδρυμάτων, ούτε και έκανε κανένα δημόσιον έργον στας ελληνικάς
περιοχάς. Η Βουλγαρία δια τους Έλληνας ήταν κακή μητρυιά, ενώ αυτοί νομοταγείς,
φιλήσυχοι και εργατικοί πολίται εξετέλουν τυφλώς τας κρατικάς των υποχρεώσεις
(στρατ. θητείαν και φόρους).
Οι
Βούλγαροι εφθόνουν και εμίσουν τους ευημερούντας Έλληνας, τους οποίους ήθελον
με κάθε τρόπον να εκδιώξουν από την Βουλγαρίαν και να τους καταστρέψουν οικονομικώς.
Οι Έλληνες εξέλεγον δύο βουλευτάς στην βουλγαρικήν Σομπράνιε (βουλή) (επαρχία Αγχιάλου
και επαρχία Καβακλή).
Εκκλησιαστικώς
οι Έλληνες της Βουλγαρίας απετέλουν πέντε ελληνικάς μητροπόλεις, αι οποίαι υπήγοντο
στο Οικουμενικόν Πατριαρχείον ήτοι: 1) ελληνική μητρόπολις Αγχιάλου, 2)
ελληνική μητρόπολις Βάρνας, 3) ελληνική μητρόπολις Μεσημβρίας, 4) ελληνική
μητρόπολις Σωζοπόλεως και 5) ελληνική μητρόπολις Φιλιππουπόλεως, περί των
οποίων γίνεται λεπτομερής λόγος περαιτέρω. Οι Έλληνες της συγχρόνου Βουλγαρίας
ομιλούν εις ίδια ιδιώματα γλωσσικά, όχι πολύ διαφέροντα,. Οι Έλληνες των
παραλίων ομιλούν το ιδίωμα Κωνσταντινουπόλεως, ενώ Καβακλιώται, Στενημαχίται
(του εσωτερικού, άλλο ιδίωμα βορειότερον.
Είχαν
δε, Σχολεία Ελληνικά.
ΠΗΓΗ: Μαυρομμάτης Θ. «Οι Έλληνες στη σύγχρονη Βουλγαρία (1878 -
1908)»
τύποις Ι. Ροσσολάτου, Αθήναι, 1966, σειρά: Εταιρεία Θρακικών
Μελετών, 142.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜΥΛΙΑ ν. ΕΒΡΟΥ.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Μαυρομματης, Ελληνες, Βουλγαρια, Θρακη, Μυσια, Μιλητος, Μεγαρα, Ευξεινος Ποντος, Μαυρη θαλασσα, Βουλγαροι, Χερσονησος Αιμου, Ποντος, Φιλιππουπολη, Καβακλη, αλιεια, Μεσημβρια, Σωζοπολη, αμπελουργια, γεωργια, αλατοπαραγωγη, αλυκη, Αγχιαλος, Σομπρανιε, βουλη, Οικουμενικο Πατριαρχειο, μητροπολη, Βαρνα, Σωζοπολις, ιδιωμα, Στενημαχος, Ροσσολατος, ΡΩΜΥΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook