Το ερημητήριο
της Santa Maria della Stella
στην Λοκρίδα Καλαβρίας
και η σχέση του
με την Πάτμο!
Του Γιώργου Λεκάκη
Accui nci cerca grazzia nci nda duna cu avi u cori (Κόρη)
offisu nci lu sana E io, Madonna mia
nda ciercu una nchianati ‘n paradisu
st’arma sana
Παραδοσιακό λαϊκό τραγούδι της Καλαβρίας
Το πρώτο έγγραφο για το
ερημητήριο Santa Maria della Stella είναι ο ελληνικός κώδικας 598 των Παρισίων,
που περιέχει τα έργα του θεολόγου αγίου Εφραίμ του Διακόνου.
Με τις επιδρομές των
Σαρακηνών, ο φύλακας του ερημητηρίου, Χριστόδουλος κατέφυγε στην Πάτμο. (Όλη η Καλαβρία ήταν "ανοιχτή γραμμή" με την Πάτμο). Με το
τέλος της εισβολής των Σαρακηνών, ο Παύλος, ο διάδοχος του Χριστόδουλου, επέστρεψε
στον Στύλο. Και έφερε πολλά χειρόγραφα, που αποτελούν μέρος της βιβλιοθήκης της
Σάντα Μαρία.
Από το 1096, η Σάντα Μαρία
έγινε μικρό μοναστήρι, ίσως επί αρχαίου ελληνικού ναού.
Το 1522 το μοναστήρι έγινε ιερό με άγαλμα της Madonna
della Stella ή Madonna della Scala.
Στο ερημητήριο φτάνει κανείς
μετά από ανάβαση 62 σκαλοπατιών, λαξευμένων στην πέτρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον
παρουσιάζει το κομμάτι της τοιχογραφίας με βυζαντινή τέχνη, που απεικονίζει την
Αγία Μαρία με τον μοναχό Ζώσιμο. Η τοιχογραφία πιστεύεται ότι είναι από τον 10ο-11ο
αιώνα.
Ένας θρύλος λέγεται γύρω από
την Madonna di Monte Stella: Το πλοίο το οποίο μετέφερε το άγαλμα της Μαντόνας,
σταμάτησε ανεξήγητα στο μοναστηράκι. Από αυτό, ένα φως στράφηκε προς το σπήλαιο
της Monte Stella. Κάποιοι ποιμένες είδαν το περίεργο φαινόμενο και την ίδια την
Madonna να φέρνει ένα μοσχάρι προς το σπήλαιο! Όταν έφθασε, άρχισε να ρέει νερό
από την σπηλιά και έφεραν δύο δοχεία έφεραν για να το συλλέξουν. Αλλά αυτά ποτέ
δεν γέμιζαν! Αυτό τους προκάλεσε τον θαυμασμό. Στο νερό, όπως και στην τοπική Μαντόνα,
προσδόθηκαν θαυματουργικές δυνάμεις.
Κάθε χρόνο, στις 15
Αυγούστου, γίνεται προσκύνημα στο ιερό της Madonna della stella. Οι πιστοί πηγαίνουν
επάνω από έναν απότομο ορεινό δρόμο, σε μια απότομη πλαγιά, ξεκινώντας από την
παλαιά βρύση του Pazzano / Pazzanu της Λοκρίδος
Καλαβρίας και φθάνουν σχεδόν στην κορυφή, κοντά στο σπήλαιο. Και
έτσι γιορτάζεται η Κοίμηση της Παναγίας…
ΠΗΓΕΣ: la Locride.
Don Mario Squillace,
ενοριακός ιερέας του Pazzano, έγραψε ένα βιβλίο αποκλειστικά αφιερωμένο στο
ερημητήριο, το 1965.
Edoardo Pisani, δημοσιογράφος
από το Pazzano.
Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις».
ΛΕΞΕΙΣ: ερημητηριο, Σαντα Μαρια, ελληνικος κωδικας, Παρισι, Εφραιμ, Σαρακηνοι, Χριστοδουλος, Πατμος, Παυλος, χειρογραφο, βιβλιοθηκη, μοναστηρι, αγαλμα, Μαντονα, αναβαση, σκαλοπατι, τοιχογραφια, βυζαντινη τεχνη, Αγια Μαρια, Ζωσιμος, φως, σπηλαιο, μοσχαρι, νερο, θαυμα, Αυγουστος, βρυση, Παζανο, Κοιμηση, Παναγια, Καλαβρια, Λοκριδα
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook