Εκδήλωση για τον Δημήτριο Βεζανή στην Θεσσαλονίκη - Είναι ο συνεχιστής του έργου του Ίωνος Δραγούμη και του Περικλή Γιαννόπουλου


Εκδήλωση για τον Δημήτριο Βεζανή
στην Θεσσαλονίκη

Είναι ο συνεχιστής του έργου
του Ίωνος Δραγούμη
και του Περικλή Γιαννόπουλου
  

O Δημήτριος Βεζανής σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτορας στη σχολή Πολιτικών Επιστημών. Το 1932 εκλέχθηκε υφηγητής στην έδρα της Γενικής Πολιτειολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών και τα διαστήματα από το 1948, όταν έδωσε τον εναρκτήριο λόγο του στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών έως το 1951 και 1953 μέχρι το 1956 ήταν Έκτακτος καθηγητής της ίδιας έδρας. Είχε εκλεγεί επίσης Έκτακτος καθηγητής της Γενικής Πολιτειολογίας και του Συνταγματικού Δικαίου στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών [Π.Α.Σ.Π.Ε.], το σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ από το 1943 ήταν τακτικός καθηγητής της ίδιας έδρας, στην οποία δίδαξε έως το θάνατο του το 1968.

Την περίοδο 1930-1931 διατέλεσε Νομάρχης Άρτας, ενώ από το 1936 έως το 1948 ήταν διευθυντής στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, [Ι.Κ.Α.]. Ήταν ενεργό πολιτικό και ιδεολογικό στέλεχος εθνικιστικών κινήσεων και μαζί με τους Γεώργιο Ι. Ρουμάνη, Πάνο Παμπούκη, Δημήτριο Σούτζο, υπήρξε ηγετικό στέλεχος της οργανώσεως «Εθνικιστικός Σύνδεσμος», η οποία στην κατοχή δημιούργησε την αντιστασιακή οργάνωση «Πρόμαχοι» και εξέδιδε τα έντυπα «Ο Προμαχών» και «Η Μπόμπα».

Υποστήριζε ότι η δημοκρατία είναι στενά συνδεδεμένη με τον ανθρωπισμό και τον σοσιαλισμό, όμως σταδιακά κατέληξε στο συμπέρασμα της απαξίας της Δημοκρατίας και όχι της προσωρινής της ανεπάρκειας, και κατέκρινε την «οικονομική και ηθική βαράθρωσι εις την οποίαν μάς έφερε η δημοκρατική πολιτεία» ως «μία των μεγαλυτέρων πηγών της αντιδημοκρατικής και αντιανθρωπιστικής κινήσεως». Σύμφωνα με την άποψή του υπήρχε κρίση του «δημοκρατισμού», της δημοκρατικής ιδεολογίας, κρίση της ως πολιτεύματος και κρίση του ίδιου του κοινοβουλευτισμού.


Θεωρείται προσωπικότητα με ξεκάθαρες πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις, που πίστευε ότι είναι λάθος να μεταφερθούν στην Ελλάδα οι πολιτικές πρακτικές άλλων κρατών της Ευρώπης, καθώς η διαφορετικότητα των Ελληνικών συνθηκών θα οδηγούσε στην καταστροφική τους εφαρμογή. Με άρθρα του ασχολήθηκε από το 1926 έως το 1935, με θέματα και με την ορολογία του πληθωρισμού. Στα βιβλία του διατύπωσε την κοσμοθεωρία τού ελληνικού Εθνικισμού και θεωρείται συνεχιστής του έργου των Ίωνα Δραγούμη και Περικλή Γιαννόπουλου. Σε ό,τι αφορά την κοινωνιολογική σύλληψη της ιδέας του κράτους που διέπει το έργο του, ενδιαφέρθηκε για την αποκατάσταση της κρατικής ενότητος, με την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας και το μονοπρόσωπο του χαρακτήρα του, ενώ αποσύνδεσε τη δημοκρατία από τον κοινοβουλευτισμό και προχώρησε στην απόρριψη της αρχής της δημοκρατίας, κάνοντας λόγο «...περί σχετικώς μονίμου απαξίας της Δημοκρατίας, όχι περί προσωρινής ανεπαρκείας αυτής....».

ΠΗΓΗ: Γ. Κουριανίδης - ΕΝΔΟΧΩΡΑ.




ΛΕΞΕΙΣΒεζανης, Θεσσαλονικη, Δραγουμης, Γιαννοπουλος, Μοναχο, Γερμανια, Πολιτικες Επιστημες, Πολιτειολογια, Πανεπιστημιο Αθηνων, Συνταγματικο δικαιο, Παντειος Ανωτατη Σχολη Πολιτικων Επιστημων, ΠΑΣΠΕ, Παντειο Πανεπιστημιο, Νομαρχης, Αρτα, ΙΚΑ, Ρουμανης, Παμπουκης, Σουτζος, Εθνικιστικος Συνδεσμος, αντιστασιακη οργανωση Προμαχοι, αντισταση, Προμαχων, Μπομπα, δημοκρατια, ανθρωπισμος, σοσιαλισμος, δημοκρατικη πολιτεια, δημοκρατισμος, ιδεολογια, πολιτευμα, κοινοβουλευτισμος, πληθωρισμος, εθνικισμος, κρατος, εκτελεστικη εξουσια
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ