ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ… ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ!
Δεν μιλώ για τους
’δικούς μας που τους χώνουμε στη μύτη…
μα οι δάκτυλοι οι
ξένοι τί ζητούν σε ξένο σπίτι;
Μόλις πάει να
ορθοποδήση της Γραμματικής το κράτος,
να ’σου, δάκτυλος
προδότης το γκρεμνίζει αοράτως!
Και ενώ θαρρείς η
γλώσσα που μιλάς πως είν’ δικιά σου,
μέσ’ στο στόμα
σου τρυπώνει και χαλνάει τη μιλιά σου!..
Βήχει ο δείνας;
σκούζει ο τάδε; Κάποιος δάκτυλος, πολίται!..
Κλέφτει ο τάδε;
χάφτει ο δείνα; Πάλι δάκτυλος κινείται…
Μπαγιαταίνουν αι αφύαι, τα ωά της «θείας γλώττης»;
Εις τα όπλα,
πατριώται! άλλος δάκτυλος προδότης!..
Ψάρια τρως και ουκ
ιχθύας; Σπίτι πας και ουκ ες οίκον;
δάκτυλος κατά των
«μέσων» και των «υπερσυντελίκων!».
Φρίκη! όποια
τρύπα ψάξης, όποια γλώσσα ξεσκαλίσης,
-και μέσ’ στη
δική σου ακόμα - δάκτυλον θα απαντήσης!
Είπες μάννα κι
όχι μήτερ; κλεις το μάτι, ου μύεις τ’ όμμα;
Κάποιος δάκτυλος
σου βάζει κάποια ρούβλια μέσ’ στο στόμα!
Δάκτυλος από τη
Δύσι, δάκτυλος απ’ τον… πονέντε!
και να φθάνουν,
όχι ένας, όχι δυό, μα… πέντε-πέντε!..
Έχουμε κι εμείς
δακτύλους οι Ρωμηοί στα δυό ξερά μας,
μα τους έχουμε,
βρε τζάνουμ, μονάχα για τη δουλειά μας…
Κι αν βουτούμε
στα ταμεία με τα δάκτυλά μας όλα,
τι γυρεύουν οι
απ’ έξω στη ’δική μας κατσαρόλα;
Δάκτυλοι απ’ τη
Ρωσσία, δάκτυλοι κι από τη Μέκκα,
και να φθάνουν
όχι ένας, όχι δυό, μα… δέκα-δέκα!..
Βγαίνει ένας
σαχλός και γαίμας, γήλιους, φτώσες διαφεντέβει;
Δάκτυλος «βουν
επί γλώττη» τούβαλε και τον μπερδεύει!..
Βάζεις τα εις μι εν τάξει; κάποιος δάκτυλος τα
νύττει!..
Ψήνεις κόττα και
ουκ όρνιν; Πάει, εχάσαμε την
Κρήτη!..
Μαχαιρώνεις με
στιλέτο κι όχι με τον ακινάκην;
Κάποιος δάκτυλος
σε βάζει για να χάσωμε την Θράκη!..
Σε κτυπούν και
δεν λες οίμοι παρά σκούζεις
«ωϊμένα;»
Σίγουρα, βρέ
κατεργάρη, θάχης ρούβλια φαγωμένα!
Γιατί, ή
πρόστυχος θε να ’σαι, ή προδότης, ή και βλαξ,
σαν τις τρως και
λες «αχ! ώχου» και ουκ βαβαί ικταταιάξ.
Κι αν την μύτην
σου συνάχι και ουχί «κατάρρους» κλύζει,
ξένος δάκτυλος θα
εχώθη μέσα και σου την σκαλίζει!..
Κλέβεις και το
κόβεις λάσπη, και ούκ οίχει
καθαρίως;
δάκτυλος, χέρια
και πόδια σου κινεί ιεροκρυφίως!..
Πλαστογράφεις στη
χυδαία και ουχί καθαρευόντως;
ξένος δάχτυλος σε
σπρώχνει κι είσαι εχθρός του Ξενοφώντος!..
Εμείς τι φταίμε;
Ό,τι τύφλες και ό,τι μούντσες στα στραβά μας,
μας
τους δίνουν οι απ’ έξω και… με ανοικτάς παλάμας!..
ΣΑΤΑΝΑΣ
[Μάρτιος του
1911]
ΔΕΙΤΕ και ΑΚΟΥΣΤΕ την ομιλία του Γ. Λεκάκη για την ΣΑΤΥΡΑ, ΕΔΩ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΕΔΩ.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 26.11.2019, από το αρχείο του ιατρού Γεωργίου Σάρρου.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook