ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
ΑΛΛΑΓΗΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ,
για να ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ
ΠΑΡΚΟ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ "ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ
ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ" ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΤΗΣ ΜΕ
ΣΤΟΧΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ¨ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ¨ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ
ΠΑΡΚΟ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ:
Το θέμα θα συζητηθεί την Τρίτη 4.2.2020 στις 6
μμ στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αν. Μάνης μετά από πρωτοβουλία των
δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης
Επικαλούμαστε δημοσιευμένο άρθρο (από
24-2-2019) του δικηγόρου κ. Μαριόλη Δημητρίου, σχετικά με τα διαδραματισθέντα
τον περασμένο Ιανουάριο στην αίθουσα του Πρωτοδικείου Γυθείου κατά την εκδίκαση
ασφαλιστικών μέτρων για τη προστασία της ιδιοκτησίας συμπατριώτη μας, όπου δια
του εκπροσώπου του το δημόσιο, το οποίο κάλεσαν οι εταιρείες των Α/Π, προέβαλε
τον ισχυρισμό της κυριότητος 28.000 στρεμμάτων της ευρύτερης Μανιάτικης γης από
το Ελληνικό Δημόσιο, ως πρώην ιδιοκτησίας Τούρκων, την οποία αυτό δήθεν
κατέλαβε και απελευθέρωσε το 1821, αξιώνοντας ουσιαστικά να προσκομίσουν οι
Μανιάτες στα δικαστήρια τα “χοζτέτια” των μουσουλμανικών ιεροδικείων και τα
“ταπιά” (τούρκικους δηλαδή τίτλους ιδιοκτησίας), με τα οποία ο Σουλτάνος και οι
πασάδες δήθεν τους είχαν παραχωρήσει τη διεκδικούμενη από το Δημόσιο σήμερα γη.
Συγκεκριμένα: το Ελληνικό Δημόσιο και δια
μέσου αυτού οι εταιρείες των Α/Π επικαλούνται α) το τεκμήριο του δημοσίου
(βάσει του Νόμου 998/1979), δηλ. κυριότητα επί εκτάσεων ως περιελθούσες σε αυτό
ως διάδοχο κράτος του προηγούμενου (Οθωμανικού), το οποίο κατείχε την Ελληνική
γη και βάσει του οποίου ο ιδιώτης οφείλει να παρουσιάσει τίτλους κυριότητος από
το 1885 ή και παλαιότερους, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο θεωρείται στο μεταξύ κατά
τεκμήριο ιδιοκτήτης και κάτοχος, β) Ότι ο τόπος μας κατοικείτο και ανήκε σε
Τούρκους και γ) ευθέως θεωρεί ότι οι εκτάσεις αυτές αποτελούν λάφυρα πολέμου
μεταξύ του Ελληνικού κράτους και του Οθωμανικού με το πρώτο να επικρατεί και ως
εκ τούτου να τις κερδίζει.
Ως προς τα ανωτέρω παραθέτουμε κάποιες
επιπλέον απόψεις και σκέψεις μας:
α) Ποίο Ελληνικό Δημόσιο ελευθέρωσε τη Μάνη,
όταν οι μόνοι Έλληνες που έφεραν και γνώριζαν τη χρήση των όπλων τότε ήταν
Μανιάτες, Σφακιανοί (στη μακρινή για την εποχή Κρήτη) και Σουλιώτες, με τους
τελευταίους μετά τους ηρωικούς αγώνες τους, οι εναπομείναντες να έχουν
διασκορπισθεί και μετοικήσει κυρίως στη Πάργα; Μήπως εν τη ρύμη του λόγου του,
ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου δήλωσε τα ακριβώς αντίθετα από τα ιστορικά
αληθή; διότι μόνον η Μάνη διέθετε κατά την έναρξη του αγώνα οργανωμένο ένοπλο
στράτευμα, δύναμης τουλάχιστον 4500 ανδρών, ενώ Ελληνικό Δημόσιο δεν υπήρχε. Το
αληθές λοιπόν είναι ότι οι Μανιάτες ήταν μεταξύ αυτών που μετά από
μακροχρόνιους αγώνες δημιούργησαν το Ελληνικό Κράτος και το Δημόσιο και όχι το
αντίθετο.
β) Τα “ταπιά” και τα “χοζτέτια” είναι ιστορικά
αποδεδειγμένο ότι χορηγούντο στις τουρκοκρατούμενες περιοχές. Εάν η Μάνη κατά
τον εκπρόσωπο του Δημοσίου ήταν «Τουρκοκρατούμενη» περιοχή, ας μας αναφέρει τα
ονόματα των Πασάδων που κυβέρνησαν τη Μάνη, έστω κι ένα και επιπλέον ας μας
παρουσιάσει έστω και ένα από τα χοζτέτια» των ιεροδικείων ή και «ταπιά»
σουλτάνων του Τουρκικού Κράτους, αλλά και αυτά των Οθωμανών νοικοκύρηδων ή
οικογενειών, που ζούσαν εκεί επάνω, στον ιστορικό Σαγγιά, εκεί δηλαδή που τώρα
στήνουν τις ανεμογεννήτριες. Οφείλουμε ο Μανιάτικος λαός να αναζητήσουμε τη νέα
«ιστορική αλήθεια» στα τούρκικα αρχεία μάλλον, η οποία μας γνωστοποιήθηκε από
τις εταιρίες των Α/Π και το Δημόσιο και εάν έχουμε λάθος να την αποκαταστήσουμε
και να τη δεχθούμε, εάν όμως όχι, οφείλουμε να αντιδράσουμε και να
αντικρούσουμε τη παραχάραξη και διαστρέβλωση της ιστορίας μας.
γ) Είναι γνωστό ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς
στη Μάνη ορίζεται και προστατεύεται κυρίως βάσει του νόμου 998/1979, άρθρο 62,
και των μετέπειτα τροποποιήσεων αυτού για ιστορικούς λόγους, όπου ο νομοθέτης
ορίζει ως ίσα τα δικονομικά και ουσιαστικά βάρη απόδειξης και ανταπόδειξης της
κυριότητος σε διενέξεις γης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ιδιώτη, δηλ. εν
προκειμένω και το Δημόσιο οφείλει να αποδείξει την όποια κυριότητα του στη
Μανιάτικη γη βάσει του Αστικού Κώδικα και δεν αρκεί η επίκληση κυριότητας του
βάσει δασικών χαρτών και βάσει πράξεων χαρακτηρισμού των ιδιοκτησιών ως δήθεν
δασικών.
δ) Διεκδικεί το Ελληνικό Δημόσιο περίπου 28000
στρέμματα Μανιάτικης γης, αποδίδοντάς της την τούρκικη ορολογία “αραζί
εμιριγιέ” επί της οποίας όμως υπάρχουν, όχι μιναρέδες και χαμάμ, αλλά κτίσματα,
μαντριά, υδατοδεξαμενές (βυζαντινές γιστέρνες), καλλιεργήσιμες κλίμακες
(«χταρώματα») κλπ, σημάδια που καταμαρτυρούν αδιάλειπτη νομή και κατοχή αυτών
επί εκατοντάδες χρόνια. Όμως ας μείνουμε στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν μας, από
την επανάσταση του 1821 και εντεύθεν. Πού ήταν το Ελληνικό Δημόσιο επί σχεδόν
200 έτη, εφόσον ήταν ιδιοκτήτης; Ποία νομή και κυριότητα διεκδίκησε και πότε; Απάντηση:
ποτέ – αόρατο ήταν, αφού φυσικά δεν ήταν ιδιοκτήτης, άρα για τους Μανιάτες
υφίσταται κυριότητα βάσει πολυετούς ΧΡΗΣΙΚΤΗΣΙΑΣ τουλάχιστον. Ο ισχυρισμός
αυτός του τεκμηρίου του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο κάλεσαν οι εταιρείες των
Α/Π για να παρέμβει υπέρ τους, για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους, είναι
ένα από τα «ΟΦΕΛΗ» της εγκατάστασης των Α/Π, δηλαδή η «καταπάτηση» και «αρπαγή»
της γης του Μανιάτικου λαού και για να επιτευχθεί αυτό, είναι αναγκαία η
αμφισβήτηση και διαστρέβλωση της ιστορίας της Μάνης. Η προηγούμενη δημοτική
αρχή του δήμου Ανατολικής Μάνης, μπορεί να θεωρεί σωστά ή λάθος ως
«αναπτυξιακό» έργο την εγκατάσταση των Α/Π εντός των ορίων του δήμου, είχε όμως
ιερή υποχρέωση να προστατεύσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μάνης και την ιστορία
του τόπου. Δυστυχώς δεν το έπραξε, επιλέγοντας απλώς να δηλώσει “τυπικώς
αναρμόδια” για το θέμα και να παραπέμψει για τις τυχόν και όποιες ευθύνες στο
τοπικό Δασαρχείο και τους δασικούς χάρτες. Καλούμε το νέο δημοτικό συμβούλιο
(συμπολίτευση και αντιπολίτευση) ομόφωνα να λάβει την απόφαση για παρέμβαση του
δήμου ώστε να αναλάβει τη πολιτική και νομική εκπροσώπηση και το κόστος, με
εγνωσμένης αξίας και αποδοχής νομικό ή νομικούς, ώστε να προστατευθούν - έστω
και τώρα - η γη και η ιστορία της Μάνης, ως ελαχίστη ένδειξη τιμής προς τους
προγόνους μας, τους αγώνες τους και τους κατοίκους του δήμου. Εάν τα
ισχυριζόμενα υπό των εταιρειών των Α/Π, τα δεχτούμε ως αληθή, μη αντιδρώντας
δια πράξεων, τι νόημα έχει η εορτή των Μανιατών στις 17 Μαρτίου στην Αρεόπολη, οι
πανηγυρικοί λόγοι, η κατάθεση στεφάνων κλπ; Και μάλιστα όλα αυτά υπό το βλέμμα
και την νοερή παρουσία του θρυλικού Αρχιστρατήγου της Μάνης Πετρόμπεη
Μαυρομιχάλη; Ο ισχυρισμός των εταιρειών των Α/Π καταμαρτυρεί μια Μάνη υπόδουλη
υπό τον Οθωμανικό ζυγό. Η σημαία της Μάνης αναγράφει ΝΙΚΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ και όχι
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ, απλά γιατί η Μάνη ήταν ελεύθερη. Οι ισχυρισμοί του
Ελληνικού Δημοσίου και των εταιρειών αποτελούν μέρος στοχευμένου σχεδίου και
έχουν ένα και μόνο σκοπό: την εξάλειψη ενός βασικού εμποδίου, δηλ. του
ιδιοκτησιακού, για την εξ ολοκλήρου κατάληψη της χερσονήσου της Λακωνικής Μάνης
υπό των εταιρειών των Α/Π, συνεπικουρούμενο και από το χαρακτηρισμό της
πλειονότητας της Μανιάτικης γης ως δημόσιας δασικής έκτασης.
Πληροφορηθήκαμε ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση
έχει καταθέσει αιτήσεις για αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου για κρισιμότατα
και κομβικά (ως τα ανωτέρω) θέματα, αλλά και για νέο ψήφισμα για εγκατάσταση ή
όχι Α/Γ στη Μάνη κ.λπ., τα οποία όμως δυστυχώς παρά την παρέλευση των νομίμων
προθεσμιών δεν έχουν συζητηθεί. Μετά την πρόσκλησης της αντιπολίτευσης
συγκαλείται το Δ.Σ. την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου και ώρα 18:00. Οφείλουμε όλοι,
έχουμε ιερή υποχρέωση, ιδιαίτερα οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων και οι μόνιμα
κατοικούντες στο Δήμο, να παρευρεθούμε στις συνεδριάσεις και να στηρίξουμε το
Δ.Σ., ώστε να λάβει, ει δυνατόν ομόφωνα, τις ορθές αποφάσεις για την προστασία
της ιστορίας της Μάνης, του ιδιοκτησιακού της καθεστώτος και της άρνησης
εγκατάστασης Α/Γ στη χερσόνησο της Μάνης γενικά, καταδικάζοντας και τα έως τώρα
εκτελεσθέντα έργα.
ΠΗΓΗ: Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία της Μάνης,
2.2.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 2.2.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: Μανη. Λακωνια, ανεμογεννητριες
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook