Colin Renfrew:
Η ελληνική γλώσσα
άρχισε να διαμορφώνεται
στην ελληνική χερσόνησο
πριν 8.500 χρόνια…
Του Μηνά Τσικριτσή,
ερευνητή αιγαιακών γραφών
Πριν δύο ημέρες εορτάσθηκε η μέρα η αφιερωμένη στην Ελληνική Γλώσσα, έτσι σας θυμίζω μια μελέτη μου πάνω στο εύρημα του Βοτσάλου της Καυκανιάς (δίπλα την αρχαία Ολυμπία) στο οποίο αποτυπώνεται γραμμική Β από τον 17ο αι. π.Χ και παράλληλα επίκαιρα σχόλια του αγαπητού φίλου καθηγητή Γλωσσολογίας Ι. Προμπονά που δημοσίευσε πριν 10 χρόνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ την έρευνα για το ΒΟΤΣΑΛΟ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ, ΕΔΩ.
και ΕΔΩ.
Αφού η ιστορία ενός λαού ξεκινά με τα αρχαία κείμενα που έχουν βρεθεί, η επιγραφή αυτή είναι σημαντική, αφού πηγαίνει την ελληνική γραφή και γλώσσα τον 17ο αι. και συνυπάρχει με την Μινωική Γραμμική Α γραφή, στοιχείο που δείχνει ότι το δάνειο της γραφής δεν έγινε το 1450-1400 π.Χ. όπως θεωρούσαμε μέχρι τώρα.
Και κατά την άποψη του γλωσσολόγου Ι. Προμπονά (*) ότι: «είναι αυτονόητο ότι η ελληνική δεν διαμορφώθηκε μέσα σε λίγους αιώνες. Διαμορφώθηκε πολλούς αιώνες πριν από τον 17ο π.Χ. αιώνα, στον οποίον χρονολογείται το «βότσαλο της Καυκανιάς». Και η προφορική της ξεκινά τουλάχιστον από το 6.000 π.Χ.
 |
| Κ. Ρένφριου. |
Το συμπέρασμα αυτό, που βασίζεται σε γλωσσικά δεδομένα, δεν απέχει πολύ από το συμπέρασμα του διακεκριμένου Άγγλου αρχαιολόγου και προϊστοριολόγου Colin Renfrew, ο οποίος πρόσφατα υπεστήριξε ότι η Ελληνική γλώσσα άρχισε να διαμορφώνεται στην ελληνική χερσόνησο γύρω στο 6.500 π.Χ. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η γνώμη του ίδιου σοφού ότι οι διαδοχικοί πολιτισμοί του ελληνικού χώρου είναι προϊόντα τοπικών ανελίξεων. Η κοινώς κρατούσα επιστημονική γνώμη ότι η ελληνική γλώσσα διαμορφώθηκε ανάμεσα στο 2100 με 1900 π.Χ. χρειάζεται αναθεώρηση.
Κατά τη γνώμη μου, η θεωρία περί «Προελλήνων Ινδοευρωπαίων» αλλά, ενδεχομένως, και η θεωρία περί «Προελλήνων μη Ινδοευρωπαίων» χρειάζεται επανεξέταση και αναθεώρηση. Μήπως η καλούμενη «Προελληνική» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πρωιμότατη φάση της Ελληνικής; Την αφορμή για μια τέτοια σκέψη δίνει, σε μένα τουλάχιστον, η εξελικτική πορεία της ελληνικής γλώσσας με βάση την μακραίωνη γραπτή της παράδοση.
Όσο και αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται παράδοξο, η νέα ελληνική διδάσκει πόσο πρέπει να αποφεύγουμε να χαρακτηρίζουμε ως «προελληνικές» λέξεις της αρχαίας ελληνικής των οποίων αγνοείται η ετυμολογία. Γιατί ενδέχεται οι λέξεις αυτές να είναι πανάρχαιες ελληνικές, τις οποίες αδυνατούμε να ετυμολογήσουμε, επειδή βυθίζονται σε μέγα βάθος χρόνου και έχουν πλήρως συσκοτισθεί, καθώς η σημασία των μορφολογικών στοιχείων από τα οποία απαρτίστηκαν έχει λησμονηθεί...
Αυτά εν πάση συντομία και υπό μορφήν πρόδρομης ανακοίνωσης περί των καλουμένων «Προελλήνων» προσθέτοντας ότι συμμερίζομαι τη διαπίστωση του Χρ. Δάλκου (2001, σελ. 6) ότι «η λεγόμενη “προ”ελληνική είναι στην ουσία πρωτοελληνική».
Αυτονόητο είναι ότι η ελληνική γλώσσα περιέχει και λέξεις δάνεια από άλλους λαούς, με τους οποίους οι δαιμόνιοι Έλληνες ήρθαν σε επαφή και «έδωσαν κι επήραν».
Αυτή είναι, κατά τηn γνώμη μου, η καταγωγή της ελληνικής γλώσσας, η καταγωγή της γλώσσας ενός λαού, ο οποίος τρεις φορές στην διάρκεια της ιστορίας του:
- στην μυκηναϊκή περίοδο,
- στα κλασσικά χρόνια
και
- στην εποχή της ακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,
ανέλαβε, όπως παρατηρεί ο C. Blegen (βλ. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους τ. Α΄, σελ. 9), την παγκόσμια πολιτιστική και πνευματική ηγεσία.
(*) Ο Ιωάννης Κ. Προμπονάς είναι ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΛΕΞΕΙΣ: ελληνικη γλωσσα, 8.500 χρονια πριν, Τσικριτσης, Βοτσαλο Καυκανιας, αρχαια Ολυμπια, γραμμικη Β, 17ος αιωνας πΧ, γλωσσολογια, Προμπονας, επιγραφη, γλωσσα, Μινωικη Γραμμικη Α γραφη, 1450 πΧ, 1400 πΧ, 6000 πΧ, Ρενφριου, 6500 πΧ, 2100 πΧ, 1900 πΧ, Προελληνες Ινδοευρωπαιοι, Προελληνικη, προελληνικες λεξεις, ετυμολογια, Δαλκος, πρωτοελληνικη, μυκηναικη περιοδος, κλασσικα χρονια, Βυζαντινη Αυτοκρατορια, Βυζαντιο, Μπλεγκεν
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook