ΤΟ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ ΛΑΘΟΣ
ΤΟΥ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ…
Του Φώτη Καραλή,
προέδρου της
Ένωσης Βουρλιωτών Μικράς Ασίας
Σχολιάζοντας το γεγονός των
ημερών θεωρώ πως η αναφορά την οποία κάνει ο Π. Κουρουμπλής είναι σωστή.
Ο όρος «λαθραίο», αναφέρεται
στον νόμο 2870/1922, που ψηφίστηκε «ομοφώνως» στην συνεδρίαση της 14ης
Ιουλίου 1922 και υπογράφτηκε στις 16 Ιουλίου 1922 από τον βασιλιά Κωνσταντίνο
και τον Λ. Κ. Ρούφο.
Δύο ημέρες αργότερα ετέθη επ’
αυτού η «μεγάλη του Κράτους σφραγίς» με την υπογραφή του Δημητρίου Γούναρη,
υπουργού Δικαιοσύνης. Άρχισε να ισχύει από την στιγμή της δημοσίευσής του στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 20 Ιουλίου, αριθμός φύλλου 119.
Στο εισαγωγικό του νόμου
αναφέρεται: «Ψηφισάμενοι ομοφώνως της Γ΄ εν Αθήναις Εθνικής Συνελεύσεως απεφασίσαμεν και διατάσσομεν…». Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να ευρεθεί ποιοι
συμμετείχαν στην συνεδρίαση της 14ης Ιουλίου 1922 οπότε και
ψηφίστηκε «ομοφώνως» ο νόμος, εφ’ όσον μεταξύ της συνεδρίασης στις 3.6.1922 και
της 24ης Ιανουαρίου 1924 δεν υπάρχουν πρακτικά, όπως εμφαίνεται από την μελέτη
του τόμου Εφημερίς των Συζητήσεων της Βουλής (1862-1967). Πιθανότατα, λόγω των
έκτακτων γεγονότων οι αποφάσεις λαμβάνονταν με συνοπτικές διαδικασίες.
Το πρώτο άρθρο του νόμου
ανάφερε: «Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομαδόν αφικνουμένων εξαλλοδαπής, εφ’ όσον ούτοι δεν είναι εφωδιασμένοι δια τακτικών διαβατηρίωννομίμως τεθεωρημένων…». Τα υπόλοιπα άρθρα περιγράφουν τις τιμωρίες που θα
υφίσταντο οι παραβάτες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ για τον επαίσχυντο ν. 2870/1922, ΕΔΩ.
Όμως…
ο ιστορικός αυτός
παραλληλισμός ή οι αναλογίες με το σημερινό προσφυγικό-μεταναστευτικό, στην
οποία προβαίνει ο κ. Κουρουμπλής, δεν έχουν καμμία σχέση. Υπάρχει μια
θεμελιώδης διαφορά, οι πρόσφυγες του 1922 ήταν Έλληνες (σαφέστατα υπάρχουν και άλλοι).
Και αυτό δεν άλλαζε επειδή ο ένας πόλος του δικομματισμού της εποχής τους
μισούσε και ο άλλος τους υποστήριζε, ούτε από προβλήματα στην καθημερινότητα
των ανθρώπων που προέκυψαν στις πόλεις και τα χωριά της Παλαιάς Ελλάδας και των
Νέων Χωρών. Η κοινωνική ενσωμάτωση των προσφύγων ήταν θέμα, σύντομου μάλιστα
όπως αποδείχθηκε, χρόνου, παρά τις αντιθέσεις που αναμφισβήτητα προκλήθηκαν,
γιατί η εθνική τους ενσωμάτωση ήταν δεδομένη, αφετηριακή, αντικειμενική. Το
σύγχρονο προσφυγικό-μεταναστευτικό έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Αντικειμενικά διαφέρει.
Γι’ αυτό και ο παραλληλισμός
του Π. Κουρουμπλή ήταν εντελώς άστοχος και λανθασμένος και δίκαια ξεσήκωσε
θύελλα διαμαρτυριών, με πρώτους τους Μικρασιάτες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ την αντίδραση των ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ, ΕΔΩ.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 14.2.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ, Καραλης, Κουρουπλης, λαθραιο, νομος 2870/1922, ομοφωνως, 14 Ιουλιου 1922, 16 Ιουλιου 1922, Ιουλιος 1922, βασιλιας Κωνσταντινος, Ρουφος, Γουναρης,
υπουργος Δικαιοσυνης, Εφημεριδα της Κυβερνησεως 20 Ιουλιου 1922, ομοφωνα, Εθνικη Συνελευση, αποφασιζουμε και διαταζουμε, 3 Ιουλιου 1922, 24 Ιανουαριου 1924, πρακτικα της Βουλης, Εφημερις των Συζητησεων της Βουλης, Απαγορευση, αλλοδαπη, διαβατηριο, προσφυγικο, μεταναστευτικο, προσφυγες, Ελληνες, δικομματισμος, Μικρασιατες
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook