Έργα τέχνης 26.000 χρόνων
βρέθηκαν σε σπηλιά
στην Ινδονησία
Δύο πέτρινα έργα τέχνης
μεγέθους... τσέπης βρέθηκαν σε μια σπηλιά στην Ινδονησία και έρχονται να
αμφισβητήσουν την άποψη πως η Ευρώπη είναι η κοιτίδα της τέχνης και της καλλιτεχνικής
έκφρασης.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
Οι πέτρες αυτές
ανακαλύφθηκαν από Αυστραλούς και Ινδονήσιους αρχαιολόγους, οι οποίοι έκαναν έρευνες
στην σπηλιά Leang
Bulu
Bettue, μία
από τις πολλές σπηλιές που υπάρχουν στο νότιο τμήμα του Sulawesi,
στην Ινδονησία.
Στην μία απ’ αυτές, είναι
χαραγμένο το κεφάλι και το επάνω μέρος του σώματος ενός “anoa” [<
άνοο; Ζώο χωρίς νου;] - ένα είδος βουβαλιού-νάνου, που ζει αποκλειστικά σε
εκείνην την περιοχή μέχρι και σήμερα! Στα προϊστορικά χρόνια, οι άνθρωποι
κυνηγούσαν αυτά τα βουβάλια-νάνους και τα έτρωγαν, ενώ χρησιμοποιούσαν τα κόκκαλα
και τα κέρατά τους για να φτιάξουν διάφορα εργαλεία.
Η άλλη απεικονίζει κάτι που
μοιάζει με ήλιο ή και με μάτι, σαν ένα παιδί να έχει ζωγραφίσει έναν κύκλο με
ακτίνες ή ένα μάτι το οποίο έχει γύρω του χοντρές βλεφαρίδες.
Οι πέτρες αυτές
υπολογίζονται πως έχουν ηλικία μεταξύ 26.000 και 14.000 χρόνων, ενώ πιστεύεται
πως και οι δύο απεικονίζουν κάτι πραγματικό και όχι κάτι φανταστικό.
Για δεκαετίες, οι
ανακαλύψεις σε ό, τι έχει να κάνει με την τέχνη των σπηλαίων ανά την Ευρώπη,
οδήγησαν στην υπόθεση πως η καλλιτεχνική έκφραση αυτού του τύπου δημιουργήθηκε
στη Γηραιά Ήπειρο. Οι πέτρες αυτές που βρέθηκαν στην Ινδονησία όμως, καθώς και
άλλες ανακαλύψεις, έρχονται να αμφισβητήσουν αυτήν την πεποίθηση.
Τα τελευταία χρόνια, στα
νησιά της νοτιοανατολικής Ασίας έχουν ανακαλυφθεί πολλά έργα τέχνης της
προϊστορικής περιόδου:
- Το 2014, είχαν ανακαλυφθεί ζωγραφιές ζώων σε μια άλλη
σπηλιά στο Sulawesi,
40.000 χρόνων.
- Πέρυσι, ανακοινώθηκε πως παρόμοια έργα βρέθηκαν στο νησί Βόρνεο.
- Την ίδια ώρα, σε μια άλλη κοντινή σπηλιά, βρέθηκε η απεικόνιση μιας
εντυπωσιακής σκηνής κυνηγιού 44.000 χρόνων, η πιο παλαιά που έχει βρεθεί στον
κόσμο. - ΔΙΑΒΑΣΤΕ το άρθρο ΕΔΩ.
Τα τελευταία αυτά ευρήματα
όμως, είναι μοναδικά γιατί δεν είναι χαραγμένα σε ένα τοίχωμα κάποιας σπηλιάς,
αλλά αντίθετα εκείνοι που τα έφτιαξαν μπορούσαν να τα μεταφέρουν από μέρος σε
μέρος. Είναι κινητά έργα τέχνης. Τρεις παρόμοιες τέτοιες πέτρες είχαν βρεθεί
παλαιότερα στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, όμως ποτέ πριν στην νοτιοανατολική
Ασία .
Το αν, όμως, αυτή η
πρακτική αναπτύχθηκε από τους εντόπιους ή αν την έφεραν οι άνθρωποι που πρώτοι
έφθασαν σε εκείνες τις περιοχές, παραμένει άγνωστο. Η αρχαιολογική καταγραφή
της τέχνης πάνω σε αντικείμενα δεν είναι απολύτως ξεκάθαρη, αφού έργα πάνω σε
κόκκαλα ή κογχύλια για παράδειγμα, σπάνια επιβιώνουν στο πέρασμα του χρόνου.
Όσον αφορά τώρα το πού
χρησίμευαν, μόνο εικασίες για την ώρα μπορούν να γίνουν. Ο επί κεφαλής της
αρχαιολογικής έρευνας, Adam Brumm,
αναφέρει: «Δεν έχουμε βρει κάποια απόδειξη πως δημιουργήθηκαν για κάποια
θρησκευτική λατρεία. Φαίνεται πως ήταν αντικείμενα της καθημερινής ζωής, όπως
όλα τα άλλα. Βέβαια, συμβαίνει πολλάκις αντικείμενα που θεωρούνταν ιερά να
χάνουν αυτόν τον χαρακτήρα τους με το πέρασμα των χρόνων».
Ανεξάρτητα από την χρήση
τους, ο κ. Brumm
υπογραμμίζει πως η ανακάλυψή τους φωτίζει το πόσο πολύπλοκη
και εκλεπτυσμένη ήταν η τέχνη σε αυτό το κομμάτι του κόσμου, τόσο μακριά από
την Ευρώπη.
ΠΗΓΗ: Michelle C.
Langley, Budianto Hakim, Adhi Agus Oktaviana, Basran Burhan, Iwan Sumantri,
Priyatno Hadi Sulistyarto, Rustan Lebe, David McGahan και Adam Brumm “Portableart from Pleistocene Sulawesi”, 16.3.2020, στο Nature Human Behaviour
(2020).
Απόδοση: Α. Λεκάκης-ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.3.2020.
Απόδοση: Α. Λεκάκης-ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.3.2020.
Abstract
The ability to produce recognizable depictions of objects from the natural world—known as figurative art—is unique to Homo sapiens and may be one of the cognitive traits that separates our species from extinct hominin relatives. Surviving examples of Pleistocene figurative art are generally confined to rock art or portable three-dimensional works (such as figurines) and images engraved into the surfaces of small mobile objects. These portable communicative technologies first appear in Europe some 40 thousand years ago (ka) with the arrival of H. sapiens. Conversely, despite H. sapiens having moved into Southeast Asia–Australasia by at least 65 ka, very little evidence for Pleistocene-aged portable art has been identified, leading to uncertainties regarding the cultural behaviour of the earliest H. sapiens in this region. Here, we report the discovery of two small stone ‘plaquettes’ incised with figurative imagery dating to 26–14 ka from Leang Bulu Bettue, Sulawesi. These new findings, together with the recent discovery of rock art dating to at least 40 ka in this same region, overturns the long-held belief that the first H. sapiens of Southeast Asia–Australasia did not create sophisticated art and further cements the importance of this behaviour for our species’ ability to overcome environmental and social challenges.
ΛΕΞΕΙΣ: εργα τεχνης, 26.000 χρονια πριν, σπηλια, Ινδονησια, σπηλαιο Λεανγκ Μπουλου Μπετουε, Σουλαβεζι, κεφαλι, ανοα, βουβαλι νανος, προιστορα, κυνηγι, κοκκαλο, κερατο, εργαλειο, ηλιος, ματι, ακτινα, βλεφαριδα, 14.000 χρονια πριν, καλλιτεχνια, 2014, ζωγραφια, 40.000 χρονια πριν, Βορνεο, 44.000 χρονια πριν, κογχυλι, κοχυλι, Μπρουμ, θρησκεια, λατρεια
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook