Βρέθηκε κομμάτι
της αρχαίας ηπείρου
που ένωνε Σκοτία-Καναδά!
Οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν και πάλι δίκιο,
με την σύλληψη της Παγγαίας(*)!
Του Γιώργου Λεκάκη
Ερευνώντας δείγματα
διαμαντιών, που προέρχονται από το νησί Baffin, το μεγαλύτερο νησί του
Καναδά και το 5ο μεγαλύτερο στον κόσμο, Καναδοί επιστήμονες αναγνώρισαν
ένα υπόλειμμα του Βορείου Ατλαντικού, κομμάτι μιας αρχαίας ηπείρου, η οποία
συνέδεε την Σκοτία με τον Καναδά!
 |
| Η ήπειρος του Βορείου Ατλαντικού (υποθετικός χάρτης) - του Γ. Λεκάκη. |
Η γεωλόγος Maya
Kopylova,
μέλος της ερευνητικής ομάδας, εξηγεί πως ενώ εκείνη και οι συνάδελφοί της
ανέλυαν τα δείγματα από τα διαμάντια, ανακάλυψαν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Οι πέτρες
που υπήρχαν στα δείγματα έφεραν μια «ορυκτή υπογραφή», που ταιριάζει με άλλα
τμήματα του βόρειου Ατλαντικού τμήματος - ένα αρχαίο κομμάτι του ηπειρωτικού φλοιού
της Γης, που εκτείνεται από την Σκοτία έως την περιοχή του Λαμπραντόρ, στον
ανατολικό Καναδά. «Η ανόργανη σύνθεση στα κομμάτια του Βορείου Ατλαντικού είναι
τόσο ξεχωριστή που δεν υπήρχε περίπτωση να κάναμε λάθος», εξηγεί η κ. Kopylova.
Τα cratons είναι
κομμάτια μιας ηπειρωτικής «κρούστας» και έχουν ηλικία δισεκατομμυρίων χρόνων.
Είναι «ηπειρωτικοί πυρήνες» που συγκεντρώνουν άλλα κομμάτια γης γύρω από
αυτούς. Κάποιοι από αυτούς τους πυρήνες βρίσκονται ακόμη στο κέντρο των
ηπειρωτικών πλακών που υπάρχουν μέχρι σήμερα, όπως της πλάκας της Βορείου
Αμερικής, όμως άλλες αρχαίες ήπειροι χωρίστηκαν σε μικρότερα κομμάτια και
επανατοποθετήθηκαν μέσω της κίνησης των πλακών.
 |
| Από το βιβλίο του Γ. Λεκάκη "Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5". |
Η ηπειρωτική πλάκα των cratons
του Βορείου Ατλαντικού «έσπασε» σε κομμάτια πριν 150.000.000 χρόνια και αυτήν την στιγμή εκτείνεται από την βόρεια Σκωτία έως την περιοχή
του Λαμπραντόρ, περνώντας και από το νότιο τμήμα της Γροιλανδίας.
Το προσφάτως αναγνωρισμένο
κομμάτι βοηθά τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα πράγματα για τα cratons
του Βορείου Ατλαντικού. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που οι
γεωλόγοι ήταν σε θέση να συνδυάσουν κομμάτια του παζλ σε τέτοιο βάθος. Προηγούμενες
ανακατασκευές του μεγέθους και της θέσης των πλακών της Γης βασίστηκαν σε
σχετικά αβαθή δείγματα πετρωμάτων στον φλοιό, που σχηματίστηκαν σε βάθη ενός
έως 10 χιλιομέτρων.
«Με αυτά τα δείγματα
μπορούμε να ανακατασκευάσουμε τα σχήματα των αρχαίων ηπείρων. Μπορούμε τώρα να
καταλάβουμε και να χαρτογραφήσουμε όχι μόνο το ανώτερο στρώμα της Γης, που
καταλαμβάνει μόλις το 1% του όγκου του πλανήτη, αλλά να πάμε και βαθύτερα (200 χλμ.)»,
λέει χαρακτηριστικά η κ. Kopylova.
Άρα γε να ήταν η αρχαία Ατλαντίδα; Ή τμήμα της;
Άρα γε να ήταν η αρχαία Ατλαντίδα; Ή τμήμα της;
ΠΗΓΗ: «Fragments of a Long Lost Continent Found in Canada», στο Geology in, 29.3.2020. Απόδοση: Α. Λεκάκης. ΑΡΧΕΙΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.4.2020.
(*) Ο όρος παγγαίη /
παγγαία πρωτοαναφέρεται σε αρχαίο ελληνικό ύμνο ανωνύμου – ΠΗΓΗ: Hymni
e
papyris
magicis,
fr. 9.37.
ΛΕΞΕΙΣ: αρχαια ηπειρος, Σκοτια, Καναδας, διαμαντι, νησι Μπαφιν, Καναδοι, Ατλαντικος, Σκωτια, γεωλογος, Κοπιλοβα, διαμαντια, πετρα, ορυκτο, ηπειρωτικος φλοιος, Γη, Λαμπραντορ, ανοργανη συνθεση, κρατονς, ηπειρωτικος πυρηνας, ηπειρωτικη πλακα, 150.000.000
χρονια, Γροιλανδια, Κεμπεκ, χαρτογραφηση, παγγαια
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook