ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ – ΧΑΟΣ και ΚΑΘΑΡΣΙΣ - του Γ. Σ. Γκανάσου


ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ
ΧΑΟΣ και ΚΑΘΑΡΣΙΣ



Άραγε τα χειρότερα πέρασαν ή έχουμε δρόμο ακόμη να πορευθούμε;
Η κατάσταση εξαίρεσης του Φουκώ συνδέεται κατά τον φιλόσοφο Giorgio Agamben με την βιοπολιτική. Με την νέα υγειονομική τάξη η ζωή μας καθίσταται το διακύβευμα της πολιτικής με το ζητούμενο της κυριαρχίας, προτάσσοντας ως ύψιστο νόμο την δημόσια ασφάλεια.

Συνειδητοποιούμε κάθε ημέρα και περισσότερο ότι διάγουμε μία πρωτοφανή ιδιόρρυθμη έκτακτη κατάσταση η οποία, ενσπείροντας εντέχνως, εσκεμμένως ή όχι, έναν παγκόσμιο πανικό, υπόσχεται κατά την πρώτη φάση την βιοτική μας και μόνον ασφάλεια διά του εγκλεισμού μας και κατά την δεύτερη φάση διά του αποστατέου (ανάγκη τήρησης αποστάσεως) περιορίζοντας επί μακρόν και στο ελάχιστον αν όχι και καταργώντας τις θεμελιώδεις και κατοχυρωμένες συνταγματικές ελευθερίες μας, μέσω κυρίως διοικητικών κανονισμών χωρίς την νομιμοποίηση της νομοθετικής εξουσίας. Ευελπιστούμε ότι αυτή η κατάσταση εξαίρεσης δεν θα καταστεί παράδειγμα και νόμος ενός συνεχούς τρόπου διακυβέρνησης.

Ευελπιστούμε, ένεκα του πληροφορικού καταιγισμού, να μην περιέλθουμε σε κάποιου είδος επιστημονικής δεισιδαιμονίας και αντί προβλέψεων που στηρίζονται στο πείραμα και συνδέονται με τα αντικειμενικά δεδομένα αρχίσουμε να ακούμε χρησμούς που προφέρουν μάλλον σαμάνοι παρά σοβαροί επιστήμονες.

Δεν θέλουμε αφήγηση της ερμηνείας των δεδομένων αλλά απαιτούμε και περιμένουμε πραγματικά δεδομένα, αντικειμενικά, αδιαμφισβήτητα και όχι εικασίες. Στοιχεία που να επιτρέπουν την αντιπαράθεση του υποκειμενικού με το αντικειμενικό, του επιστημονικού με το πολιτικό και του αναγκαίου με το διακριτικό, χωρίς επιτηδευμένους χειρισμούς βασισμένους σε παραλείψεις κατά την επιλογή δεδομένων.
Ήδη πρωθύστερες έκτακτες ανάγκες έχουν υποθάλψει και αντικαταστήσει κατά κάποιον τρόπο την νομοθετική εξουσία, την εκτελεστική εξουσία και την δικαστική εξουσία με την ανάδυση, λόγω ΕΕ και παγκοσμιοποίησης, με την χρηματοπιστωτική εξουσία, με εξουσία της ελεγχομένης επικοινωνίας και την εξουσία της τεχνολογικής ψηφιακής βιολογικής γενετικής μηχανικής.

 Επειδή ο φόβος είναι η αναμονή κάποιου συγκεκριμένου και καθορισμένου κινδύνου, η ψυχολογία θα όριζε ίσως ότι δεν υπακούσαμε στον φόβο αλλά σε κάτι ισχυρότερο, βαθύτερο και χειρότερο που λέγεται αγωνία. Δεν ήταν ο φόβος λοιπόν, κι ας συνεχίζουμε να τον επικαλούμαστε, αλλά η αγωνία για κάτι αόριστο, αόρατο και απροσδιόριστο στο χώρο και στον χρόνο, και ο κορωνοϊός διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά. Αυτή η ψυχοφθόρα αγωνία, που απ’ ότι φαίνεται θα μας συνοδεύει και στο εγγύς μέλλον, και εύχομαι όχι και στο απώτερο, μας έκανε να υπακούσουμε και να προσαρμοστούμε, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη μας και ένα αρκετά τραυματισμένο σύστημα υγείας.

Χωρίς καν να το αντιληφθούμε απαρνηθήκαμε την συναισθηματική και πνευματική ανθρωπίνη πλευρά μας, ναρκώσαμε υψηλές ανθρώπινες ιδιότητες όπως την συμπάθεια και την ενσυναίσθηση, περιοριστήκαμε σε μια στεγνή φυτική ή ζωική επιβίωσή μας, της γυμνής ζωής μας, γυμνής από ψυχή και συναίσθημα. Μήπως κάποιοι το προκάλεσαν θέτοντας σε εφαρμογή τα πονηρά σχέδιά τους ή άδραξαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν τα ήδη έτοιμα;

Όπως και να έχει το πράγμα, το γεγονός παραμένει ότι μας επεβλήθη μια αποστασιοποίηση ή έστω η νεολογιστική αποστασίωση (απόσταση + ιός, κατά τον γνωστό γλωσσολόγο) που θα αποτελούσε οξύμωρο σχήμα να την ονομάσουμε πλέον κοινωνική ζωή αφού εκ προοιμίου αναιρεί κάθε πολιτική, κοινωνική, πνευματική, πολιτιστική και συναισθηματική προσέγγιση η όποια φυσική απόσταση.

Υπήρξαν και στο παρελθόν της ανθρωπότητας καταγεγραμμένες πανδημίες, πολλάκις μάλιστα με εκατομμύρια θύματα, η πρώτη όμως με τόση ευρεία προβολή και διεισδυτική ένταση. Όμως αυτό το οποίο η ιστορία μας διδάσκει είναι ότι οι ισχυροί των καιρών, οι οποίοι κατευθύνουν το πεπρωμένο των ανθρώπων, μάλλον ουδέποτε ενέσκηψαν να λυτρώσουν πραγματικά τους λαούς τους, περιορίζοντας ή θεραπεύοντας την δημιουργηθείσα αταξία, αλλά απεναντίας φρόντισαν, επεδίωξαν και επέτυχαν την διαχείριση της παρουσιασθείσης έκτακτης κατάστασης κατά το δοκούν και προς ίδιον όφελος, χρησιμοποιώντας όλα τα εκάστοτε μέσα που διέθεταν.

Οι ισχυροί, ακόμη και όταν καταγράφονται απώλειες και μεταξύ των ιδίων, ούτε παρηγορούν ούτε λυτρώνουν ούτε επαναφέρουν τα πράγματα σε τάξη από την αταξία, διότι στην τάξη δεν απαιτείται η παρουσία των κυριάρχων. Οι ισχυροί προτιμούν και τους συμφέρει να διαχειρίζονται τις καταστάσεις ακόμη και όταν δεν τις δημιουργούν εσκεμμένως, επειδή ακριβώς τους δίνεται η ευκαιρία της παρέμβασης και της επακόλουθης διακυβέρνησης. Αποσκοπούν πάντοτε στην διαχείριση και δεν τους ενδιαφέρει η λύση, η οποία φέρει τάξη και ειρήνη, όχι τουλάχιστον όπως την εννοούν και την θέλουν οι πολλοί. Και όταν διαχειρίζονται, τις μονίμως και συχνά αναδυόμενες περιέργως και παραδόξως έκτακτες καταστάσεις, φροντίζουν πάντοτε, μέσω των δικών τους κοινωνικών δικτύων επικοινωνίας, να φαίνεται στους πολλούς ότι τις επιλύουν με τον καλλίτερο δυνατόν τρόπο και με την λιγότερη δήθεν ζημία των υφισταμένων, οι οποίοι, κάθε φορά που δήθεν διασώζονται, θα πρέπει να είναι ευγνώμονες στους σωτήρες τους.

Συγκλίνοντα συμφέροντα

Μελετώντας τον Όμηρο, πέραν της όποιας λογοτεχνικής και πολιτιστικής απορρέουσας εξέτασης, αντιλαμβανόμεθα ότι υπήρχαν ποικίλα αλλά συγκλίνοντα συμφέροντα και προσωπικές επιθυμίες για την γνωστή εκστρατεία των Αχαιών εναντίον της Τροίας.

Ο Αγαμέμνονας ωθείται από την βούληση να διεκδικήσει την υπεροχή του σε όλα τα βασίλεια της Ελλάδος. Ο Μενέλαος να εκδικηθεί την προδοσία της γυναίκας του Ελένης και να την ξανά ανακτήσει. Ο Αίας ο Τελαμώνιος να δείξει ότι είναι ο ισχυρότερος άνδρας των Αχαιών. Ο Οδυσσεύς, αν και διστάζει στην αρχή να αναχωρήσει, πρέπει να εκτελέσει το περίπλοκο και ευφυές έργο του, το οποίο δεν θα μπορέσει να το επιλύσει ούτε στην Οδύσσεια. Ο Αχιλλεύς οφείλει να επιβεβαιώσει την μεικτή θεϊκή και ανθρώπινη φύση του. Ο Επειός, με τον Δούρειο Ίππο, την μεγάλη κατασκευαστική τέχνη των Μινυών. Και πάει λέγοντας με όλους τους άλλους πρωταγωνιστές του έπους.

Εν ολίγοις, όλα και κυρίως όλοι καθοδηγούνται από διαφορετικά κίνητρα. Όλοι όμως δράττονται του συμβάντος της απαγωγής της Ελένης από τον Πάρη, της οποίας μάλλον μόνον η εικονική της υπόσταση έφθασε στα τείχη της Τροίας. Ασχέτως όμως αυτού όλοι συγκλίνουν σε έναν στόχο, και αυτός είναι η κατάκτηση και η καταστροφή της Τροίας. Ο έλεγχος των στενών του Ελλησπόντου, ο έλεγχος των αγορών του Αιγαίου και του εμπορικού δρόμου προς τον σιτοβολώνα του Ευξείνου Πόντου, αλλά και η διαχείριση των αγορών της εποχής.

Αιώνες αργότερα
μια πρώτη εντελώς παράδοξη σύμπτωση:
Ο κορωνοϊός και το 5G

Στην εποχή μας την θέση της απαχθείσης Ελένης ή έστω του εικονικού της ολογράμματος, αντικαθιστά ο εμφανισθείς σχεδόν από το πουθενά κορωνοϊός, ο οποίος είναι και αυτός αόρατος αλλά ορατή η απειλή του. Δεν διεκδικείται βεβαίως καμμία οικειοποίησή του αλλά διεγείρει βουλήσεις, δημιουργεί πάμπολλα και ποικίλα συγκλίνοντα συμφέροντα και έντονη επιθυμία εκπλήρωσης μεγαλόπνοων σχεδίων.
Το κυρίαρχο συμφέρον στο οποίο όλοι συγκλίνουν είναι το να θέσουν υπό έλεγχο την ανθρωπότητα απλώνοντας ένα πλανητικό διάφανο ηλεκτρομαγνητικό, υψηλών συχνοτήτων, πέπλο ασφαλείας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για το 5G, ΕΔΩ.

Μια δεύτερη παράδοξη σύμπτωση,
το πέπλο αυτό ονομάζεται 5G

Οι δύο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και ΚΙΝΑ εδώ και πολύ καιρό προσπαθούν με κάθε διπλωματικό ή άλλο μέσω επιρροής να προωθήσουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, η κάθε μία το δικό της επικοινωνιακό ψηφιακό σύστημα υπέρ ταχείας και υψηλής συχνότητας πέμπτης γενιάς δίκτυο 5G, το οποίο θα αλλάξει εκ θεμελίων τον επικοινωνιακό και όχι μόνον τρόπο εποπτείας και διακυβέρνησης του πλανήτη. Το οικονομικό παιχνίδι, αν και δευτερευούσης σημασίας ως προς το εξουσιαστικό της κυριάρχου δυνάμεως, προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις και τα επί μέρους κράτη πρέπει να επιλέξουν.

Οι λαοί εν τω μεταξύ, όσο τους επιτρέπουν κάποιες ρωγμές και χαραμάδες της ελεγχομένης ενημέρωσης του ενιαίου λόγου και της μόνης αληθείας, έχουν απορίες και ενστάσεις ως προς τα οφέλη και τις επιπτώσεις τις οποίες θα επιφέρει η ίδια η εφαρμογή του και η οποία θα καλύπτει κάθε μελλοντική έκφανση της ζωής τους, ακόμη και αυτά που δεν έχουν καν φανταστεί, αφού θα καθιστά την ζωή τους ανά πάσα στιγμή ανιχνεύσιμη και δυνητικά ελεγχομένη για τον εκάστοτε επινοούμενο λόγο ασφαλείας. Αν και έχουμε εισέλθει πλέον στον αστερισμό των επαπειλουμένων μελλοντικών πανδημιών.

Οι πάντες θα μπορούν να επικοινωνούν εικονικά με τους πάντες και ταυτοχρόνως θα ελέγχονται μονίμως για το καλό τους. Ήδη κάποιες εταιρείες έχουν έτοιμες ψηφιακές μίκρο και νάνο συσκευές εμφυτεύσιμες, ενέσιμες ή επικαλούμενες στο δέρμα με δυνατότητα καταγραφής όλων των κοινωνικών και βιολογικών στοιχείων των ατόμων. Κάθε άτομο θα φέρει και τον αντίστοιχο ενιαίο αριθμό, αναγνωρίσιμο από κάθε υπηρεσία και για πρόσβαση σε κάθε μονίμως και ισοβίως διασυνδεδεμένο με την εποπτεύουσα αρχή μέσω κάποιων γνωστών παρόχων ψηφιακών υπηρεσιών.

Όλα αυτά παραπέμπουν στην παραβολή του σπηλαίου, στο έργο Πολιτεία του Πλάτωνος. Αργά, αλλά σταθερά μεταλλασσόμεθα στους ισοβίους δεσμώτες του και αρχίζουμε μάλιστα να αγαπάμε και τις όχι και τόσο νοητικές αλυσίδες μας που μας κρατούν δεμένα πόδια, χέρια και αυχένα. Είναι χρήσιμο στον αναγνώστη να αναζητήσει τι λέει ο Πλάτων περί αυτού. Η μόνη διαφορά με το σήμερα είναι ότι οι δεσμώτες του σπηλαίου νομίζουν ότι ζουν την μόνη δυνατή υπάρχουσα πραγματικότητα. Εμείς σήμερα; Τι νομίζουμε; Ποίες είναι οι προσλαμβάνουσές μας παραστάσεις;

Υπάρχει άραγε κάθαρσις όπως στις αρχαίες τραγωδίες ή θα παραδεχτούμε ότι ο Προμηθεύς μαζί με την κάθε γνώση και τέχνη, χάρισε στους ανθρώπους μόνον φρούδες ελπίδες; Στο ίδιο το κείμενο, ο Αισχύλος θα τονίσει.


«τέχνη δ' ἀνάγκης ἀσθενεστέρα μακρῷ»
Αισχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης, 514.


Η τέχνη είναι μακράν ασθενέστερη της ανάγκης (φύσεως).
Η τεχνική ή η τεχνολογία εν γένει είναι πολύ πιο αδύναμη από τους νόμους που κυβερνούν την φύση.


Ευτυχώς ουδέποτε διαψεύσθηκε μέχρι σήμερα.


Η ίδια η φύση επειδή απεχθάνεται την ύβρη, έχει προβλέψει όχι νομοτελειακά αλλά στοχαστικά, μέσω της ίδιας της εσώτερης διάρθρωσης και δομής, υπακούοντας μιας απροσδιόριστης λειτουργίας της, ενός ασταθμήτου παράγοντος και εντός ενός μη προβλεψίμου χρόνου, ενεργώντας φαινομενικά τυχαία να επιφέρει την κάθαρση και να ακυρώνει οποιοδήποτε σχέδιο, πρόγραμμα ή μηχανισμό. Η μόνη άγνωστη παράμετρος ο χρόνος εκδήλωσης, ο οποίος αποτελεί και τον τρόμο κάθε τέλεια οργανωμένου συστήματος και των κυριάρχων.

Η κάθαρσις αυτή ακούει στον όρο Χάος

Λαμβάνω την επιστημονική έννοια του όρου Χάος αφήνοντας κατά μέρος όλες τις άλλες γνωστές έννοιες του. Και ενώ όλα τα επινοημένα από τον άνθρωπο συστήματα λειτουργούν αιτιοκρατικά – δηλαδή, δοθείσης αιτίας υπάρχει πάντα συγκεκριμένο και προβλέψιμο αποτέλεσμα - ακόμη και αυτή η νομοτελειακή τους δομή εμπεριέχει όπως σχεδόν όλη η φύση και η κάθε έκφανσή της μία έντονη στοχαστική συνιστώσα η οποία λέγεται απροσδιοριστία και η οποία δρα πιθανοκρατικά ή φαινομενικά τυχαία και επιφέρει εντελώς διαφορετικά και μη προβλέψιμα απολύτως ανατρεπτικά αποτελέσματα.

Η θεωρία του Χάους αποκαλύφθηκε από την Μαθηματική φαντασία και γεννήθηκε από την κβαντική κυρίως Φυσική, θεωρείται ένα νέο άλμα της επιστήμης, το οποίο καθιστά απαγορευτικά προβλέψιμο για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ένα οποιοδήποτε φαινόμενο. Και όταν λέμε οποιοδήποτε κυριολεκτούμε. Φθάνει μια ανεπαίσθητη αρχική διαταραχή ενός συστήματος ώστε να καταρρεύσει σε μια απρόβλεπτη και απροσδιόριστη στιγμή. Το σύστημα μπορεί να είναι μηχανικό, μαθηματικό, βιολογικό, ατμοσφαιρικό, κοινωνικό, οικονομικό και οτιδήποτε άλλο. Εν ολίγοις η επέμβαση της Νεμέσεως είναι αυτή η ανεπαίσθητη μη προβλέψιμη από κανέναν και από οποιοδήποτε τέλειο έλεγχο διαταραχή η οποία δύναται να διαλύσει οποιοδήποτε παγκόσμιο σύστημα, μελετημένο και στημένο με κάθε δυνατή τέλεια λειτουργικότητα και να επιφέρει την κάθαρση και την επανέναρξη της κοινωνίας σε μια νέα εξ αρχής, ακόμη και μηδενική, καλλίτερη βάση. Ακόμη και αυτή η ανεπαίσθητη σκέψη και δράση του καθενός μας δύναται να δράσει εκθετικά σε απροσδιόριστο χρόνο και να ακυρώσει τα μεγάλα σχέδια ελέγχου και καταστολής της ανθρωπότητας γιατί η

«φύσις κρύπτεσθαι φιλεῖ»
Ηράκλειτος. Σπάραγμα 123.2.

Η φύση αρέσκεται να κρύπτεται.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 22.5.2020.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κείμενα του Γ. Σ. ΓΚΑΝΑΣΟΥ, ΕΔΩ.


ΛΕΞΕΙΣ: ΕΞΑΙΡΕΣΗ, ΧΑΟΣ, ΚΑΘΑΡΣΙΣ, Γκανασος, Φουκω, φιλοσοφος Αγκαμπεν, βιοπολιτικη, εξουσια, τεχνολογια, ψηφιακη βιολογικη γενετικη μηχανικη, Ομηρος, λογοτεχνια, πολιτισμος, συμφεροντα, εκστρατεια Αχαιων, Τροια, Αγαμεμνονας, Μενελαος, προδοσια, γυναικα, Ελενη, Αιας ο Τελαμωνιος, Αχαιοι, Οδυσσευς, Οδυσσεια, Αχιλλευς, μεικτη φυση, θεικη φυση, ανθρωπινη φυση, Επειος, Δουρειος Ιππος, Μινυες, κινητρο, απαγωγη, Παρης, Παρις, στοχος, Ελλησποντος, Αιγαιο, σιτοβολωνας, Ευξεινος Ποντος, κορωνοιος, 5G, τεχνη, αναγκη, Αισχυλου Προμηθευς Δεσμωτης, Αισχυλος, φυσις, τεχνικη, τεχνολογια, νομος, αιτιοκρατια, πιθανοκρατια, κρυβομαι, κρυπτω, κρυβω, φιλω, Ηρακλειτος, Σπαραγμα, fragmenta
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ