Σύντομο χρονικό
για την ανεξαρτησία
του Ελληνικού
Έθνους
1821-1829
Εμφύλιοι πόλεμοι
Το «προσκυνηματόχαρτο» του Ιμπραήμ και του Νενέκου,
για το οποίο ο Κολοκοτρώνης
είπε το «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»!
Η Αγγλία μας «δάνειζε» με επιτόκιο 59%!
Του πλοιάρχου (ε) ε.α. Χρήστου Γιανταμίδη Π.Ν.
Ο αρχικός αγώνας
για την πρώτη χρονική περίοδο της ανεξαρτησίας διήρκεσε οκτώ έτη (1821-1829).
Στην επιτυχία των ηρωικών αγώνων της επανάστασης συνετέλεσε και η αποστασία του
Αλή Πασά των Ιωαννίνων κατά του Σουλτάνου. Επίσης, καθοριστική ήταν η καίρια
και έγκαιρη παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, φυσικά και για τα δικά τους συμφέροντα
στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κατά την
διάρκεια της επανάστασης, η ιδιοτέλεια και οι φιλοδοξίες των πρωταγωνιστών του
αγώνα δημιούργησαν έριδες, γεννούσαν διχασμούς και τραγωδίες. Έντονες ήταν οι
αντιπαραθέσεις και οι ανταγωνισμοί μεταξύ των πολιτικών, προκρίτων και των
στρατιωτικών, καθώς και μεταξύ των κατοίκων της Στερεάς Ελλάδας και της
Πελοποννήσου, με κατάληξη στους εμφύλιους πολέμους, την φυλάκιση και καταδίκη
σε θάνατο του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Ο μεγάλος αυτός πατριώτης, που κρατούσε
ζωντανή την επανάσταση με τους ηρωικούς του αγώνες, δεν συγκίνησε καθόλου τους
πολιτικούς παράγοντες της εποχής εκείνης, οι οποίοι μη σκεπτόμενοι την μοίρα
της επανάστασης - του Έθνους - συνέχιζαν αμείωτα τις φιλονικίες μεταξύ τους.
Αυτή η αντιπαλότητα και η αναρχία που επικρατούσε μεταξύ των Ελλήνων, έδωσε την
ευκαιρία στον Αιγύπτιο Ιμπραήμ και στον Κιουταχή να συντρίψουν εστίες
επαναστατών μέσα σε ποταμούς αίματος, απειλώντας σοβαρά την υλοποίηση του
οράματος της εθνικής παλιγγενεσίας. Λόγω των μεγάλων καταστροφών που επέφερε
στην Πελοπόννησο ο Ιμπραήμ, πολλοί Έλληνες αναγκάστηκαν να υποκύψουν και να
υπογράψουν το λεγόμενο «Προσκυνηματόχαρτο», να προσκυνήσουν τον Ιμπραήμ για να
σωθούν από την σφαγή. Αρχηγός των «προσκυνημένων» ήταν ο Δημήτριος Νενέκος, που
με ολιγάριθμους άτακτους τρομοκρατούσε τους Έλληνες ομοεθνείς του. Απ’ την άλλη
πλευρά όμως υπήρχε και η βροντερή φωνή του Θ. Κολοκοτρώνη που απειλούσε με το «Φωτιά
και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Ο ηρωισμός
όμως των Ελλήνων για το όραμα της ανεξαρτησίας τους Έθνους φάνηκε στις μάχες,
στην Γραβιά, στο Πέτα, στα Δερβενάκια, στην Τρίπολη, στο Μανιάκι, στην Αλαμάνα…
Αυτό που
βοήθησε την επανάσταση ήταν και οι θυσίες των 25.000 σφαγιασθέντων στην Χίο το
1822, οι 5.000 νεκροί κατά την έξοδο του Μεσολογγίου στις 10.4.1826, οι 10.000
σφαγιασθέντες στην Κωνσταντινούπολη… προκάλεσαν τον οίκτο και την συμπάθεια των
ευρωπαϊκών λαών και κυβερνήσεων. Απόρροια των αναφερομένων δραματικών γεγονότων,
οι Μεγάλες Δυνάμεις έδειξαν ενδιαφέρον για το ελληνικό ζήτημα με την Συνθήκη
του Λονδίνου το 1827. Η Συνθήκη αυτή προέβλεπε την ρύθμιση των εχθροπραξιών
μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων . Η άρνηση όμως της Τουρκίας να δεχτεί τους όρους
της Συνθήκης, οδήγησε στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου την 20.10.1827. Στην Ναυμαχία
αυτή οι ναυτικές δυνάμεις , Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας, υπό την ηγεσία των
Ναυάρχων Κόδριγκτον, Δεριγνύ, και Χέυδεν αντίστοιχα, κατέστρεψαν κυριολεκτικά τον
τουρκοαιγυπτιακό στόλο. Η απρόσμενη αυτή εθνοσωτήρια ναυμαχία, έσωσε ουσιαστικά
την αιμορραγούσα επανάσταση. Με την Ναυμαχία του Ναβαρίνου έγινε η πρώτη
διεθνής ενέργεια αναγνώρισης και στήριξης της ελληνικής επανάστασης.
Στην
συνέχεια και μετά την ήττα της Τουρκίας στον ρωσοτουρκικό πόλεμο το 1828, η
Τουρκία αναγκάστηκε να συρθεί στην Συνθήκη της Αδριανουπόλεως τον Σεπτέμβριο
του 1829, όπου υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του νεοσύστατου τότε
ελληνικού κράτους.
Για να
καλυφθούν όμως τα έξοδα και του πολέμου για την ανεξαρτησία και άλλων αλύτρωτων
περιοχών,οι Έλληνες προσέφυγαν σε δανεισμό από την Αγγλία.Αυτοί που ανέλαβαν το
έργο της διαπραγμάτευσης των δανείων ήταν ο Ορλάνδος και ο Λουριώτης, οι οποίοι
είτε από άγνοια, είτε από δολιότητα, είτε κάτω από την πίεση της αγωνίας για
την εξεύρεση χρημάτων, αναγκάστηκαν να δεχθούν τους εξοντωτικούς όρους μετά από
σύντομες διαβουλεύσεις.
- Το πρώτο δάνειο των 800.000 χρυσών λιρών Αγγλίας
χορηγήθηκε με επιτόκιο 59%,
και
- Το δεύτερο των 2.000.000 χρυσών λιρών Αγγλίας
με επιτόκιο 55,5% το οποίο έπρεπε να προκρατηθεί από το αρχικό κεφάλαιο του
δανείου.
Από τα χρήματα αυτά ελάχιστα δόθηκαν για την συνέχιση του ιερού αγώνα
της ανεξαρτησίας, τα περισσότερα πέρασαν στις τσέπες επιτήδειων δίποδων
αρουραίων και στην τροφοδότηση του εμφυλίου πολέμου.
Για την
αποταμίευση των ανωτέρω δανείων, η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να
υποθηκεύσει την εθνική περιουσία, που θα περιέρχονταν στην κυριότητα του
ελληνικού κράτους μετά την ανεξαρτησία του και την απομάκρυνση των Τούρκων από
την Ελλάδα. Αυτός ο όρος της υποθήκης, έκανε τους τραπεζικούς ομίλους που
χορήγησαν τα δάνεια, και με την επιρροή που ασκούσαν στην αγγλική κυβέρνηση
να συμβάλλουν, ώστε η χώρα να αναγνωριστεί ως εμπόλεμο Έθνος. Έτσι έμμεσα εξασφαλίζοταν
και η προστασία του αγώνα από την Αγγλία για την δημιουργία ανεξάρτητου
ελληνικού κράτους.
 |
| "Αι κακαί ειδήσεις" κυκλοφορούσαν και σε καρτ ποστάλ! |
Την εποχή
των δανείων(1824-1825), Πρωθυπουργός ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Υπουργός
των Στρατιωτικών ήταν ο Ιωάννης Κωλέτης, με οικονομικούς συμβούλους τους
Ορλάνδο, Κουντουριώτη και Λουριώτη.
Υπήρχαν όμως
και κορυφαίοι πρωταγωνιστές της επανάστασης, ανιδιοτελείς και αγνοί πατριώτες
που θυσίασαν τις ζωές τους για να κρατηθεί, συνεχισθεί και να επεκταθεί ο
αγώνας για την ανεξαρτησία και των υπόλοιπων αλύτρωτων ελληνικών περιοχών, όπως
ο γέρος του Μωριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος,
ο Μακρυγιάννης, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Δημήτριος Υψηλάντης…
...οι οποίοι πέθαναν
φτωχοί αλλά υπερήφανοι και δοξασμένοι, γιατί με τους αγώνες τους συνέβαλαν έτσι
ώστε η πατρίδα τους να αποκτήσει την ελευθερία της από τον τουρκικό ζυγό…
ΕΜΦΥΛΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
Οι πιο
επικίνδυνοι εμφύλιοι πόλεμοι στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας μπορεί να
χαρακτηριστούν αυτοί της περιόδου 1823-1825, γιατί οι συνέπειές τους παραλίγο
να κατέστρεφαν τον αγώνα για την ανεξαρτησία των Ελλήνων.
Ο πρώτος εμφύλιος
άρχισε τον Φθινόπωρο του 1823 μέχρι τον Μάιου του 1824. Περιοχή επιχειρήσεων
Αρκαδία και Αργολίδα με αντιπάλους από την μια μεριά ο Θ. Κολοκοτρώνης και από
την άλλη ο Κουντουριώτης, Κωλέτης και Ζαΐμης… Με την επικράτηση των
κυβερνητικών, ο Θ. Κολοκοτρώνης υπέγραψε συμφωνία τερματισμού των εχθροπραξιών.
Ο δεύτερος
εμφύλιος διήρκεσε από τον Ιούλιο του 1824 μέχρι τον Ιανουάριο του 1825. Στον
εμφύλιο αυτό σκοτώθηκε ο υιός του Θ. Κολοκοτρώνη, ο Πάνος, στις 13 Νοεμβρίου 1824
έξω από την Τρίπολη σε ενέδρα των κυβερνητικών. Ο Θ. Κολοκοτρώνης θρηνώντας την
απώλεια του αγαπημένου του γιου, αποσύρεται και παραδίδεται για να σταματήσει η
εμφύλια διαμάχη.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να
διαπραγματευθεί με τον Θ. Κολοκοτρώνη τις όποιες διαφορές τους, ώστε να
αποφεύγετο η εμφύλια σύρραξη, και μάλιστα εν μέσω του αγώνα για την
ανεξαρτησία, και όχι να επιστρατεύσει περί τους 3.000 Στερεοελλαδίτες και με
χρήματα των δανείων της Αγγλίας, για να πολεμήσουν τους ομοεθνείς τους, τους
Πελοποννήσιους.
Είναι ένα
από τα σπάνια ιστορικά φαινόμενα το γεγονός ότι η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε,
κορυφώθηκε και τελικά πέτυχε χωρίς συγκεκριμένο αρχηγό, χωρίς συντονιστικό
όργανο και επιτελικό σχεδιασμό, με πενιχρά μέσα για την υποστήριξη του αγώνα,
παρά τους εμφύλιους , και παρά τους( φαινομενικά) αφορισμούς της Ορθόδοξης εκκλησίας
για τους πρωταγωνιστές της επανάστασης, μετά από αφόρητη πίεση από την Υψηλή
Πύλη, η επανάσταση πέτυχε τον σκοπό της,φέρνοντας έτσι στην επιφάνεια όλο το
μεγαλείο του ελληνισμού αλλά και όλες τις αδυναμίες της φυλής μας, που δυστυχώς
οι αδυναμίες αυτές συνεχίζονται μέχρι και σήμερα χωρίς να έχουμε διδαχθεί από
τα ιστορικά καταστροφικά για την πατρίδα μας λάθη.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821, ΕΔΩ.
Εάν δεν
είχαμε αυτές τις γνωστές σε όλους μας αδυναμίες-ελαττώματα, σήμερα η χώρα μας
θα ήταν μια χώρα με υπερδιπλάσια έκταση και πληθυσμό, γιατί, ό,τι καλό
δημιουργούμε το καταγκρεμίζουμε - το καταστρέφουμε λόγω των ελαττωμάτων που
διακατέχεται η φυλή μας από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα.
Πότε επί τέλους
θα διδαχθούμε από τα λάθη μας;
Πότε επί τέλους θα προβάλλουμε το εθνικό συμφέρον
έναντι του ατομικού;
Πότε επί τέλους θα σταματήσουμε τους καταραμένους εμφύλιους πολέμους;
Βρισκόμαστε
στο τέλος μιας εποχής και στην αρχή μιας άλλης του 21ου αιώνα, τα
τύμπανα ενός ενδεχόμενου πολέμου ηχούν στην γειτονιά μας. Γι’ αυτό πρέπει να
είμαστε έτοιμοι, συμφιλιωμένοι και ισχυροί, με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, έτσι
ώστε η Ελλάς και η Κύπρος να βρεθούμε προετοιμασμένοι, πολιτικά, διπλωματικά,
οικονομικά και μπροστά από τις εξελίξεις. Γιατί όσο η Τουρκία διατηρεί τις
οσμανικές δομές της, θα συνεχίσει να έχει την ίδια οσμανική επεκτατική συμπεριφορά.
Δεν υπάρχουν
σωτήρες για να μας σώσουν, αλλά μόνο η δική μας ομόθυμη εγρήγορση και με
ισχυρές αποτρεπτικές Ένοπλες Δυνάμεις που θα είναι φόβητρο για κάθε επίδοξο
εχθρό και σεβαστές από φίλιες χώρες.
Επί τέλους η
ομοψυχία αυτή όλων των Ελλήνων, ήρθε, φάνηκε στον Έβρο-Αιγαίο για την φύλαξη
των συνόρων μας από την εισβολή-επιδρομή λαθρομεταναστών και με την
υποκίνηση-παρότρυνση της Τουρκίας.
Επίσης η
ομοθυμία αυτή φάνηκε και στην αντιμετώπιση του COVID 19, με αποτέλεσμα να οριζοντιοποιήσουμε τον δείκτη
κρουσμάτων και νεκρών από τον ύπουλο αυτόν εχθρό, εισπράττοντας και τα
παγκόσμια ευμενή σχόλια.
Αυτές οι
πρόσφατες περιφανείς νίκες, μας κάνουν να νοιώθουμε υπερήφανοι και ασφαλείς.
Αυτό οφείλεται στην ομοθυμία του ελληνικού λαού να στηρίξει τις ορθολογικές και
γρήγορες, αναγκαίες αποφάσεις της κυβέρνησής του.
Βλέπετε,
όταν ομονοούμε κάνουμε θαύματα, γιατί η ομόνοια είναι έργο του Θεού, ενώ η
διχόνοια, οι εμφύλιοι πόλεμοι είναι έργο του σατανά, όπως πολύ σοφά μας
συμβουλεύει η λαϊκή μας παροιμία, αλλά δυστυχώς πολλές φορές δεν την
συμβουλευόμαστε.
ΛΕΞΕΙΣ: ανεξαρτησια, Ελληνικο Εθνος, 1821, 1829, Εμφυλιος πολεμος, Γιανταμιδης, επανασταση 1821, αποστασια, Αλη Πασας Ιωαννινων, Σουλτανος, Μεγαλες Δυναμεις, Οθωμανικη Αυτοκρατορια, εριδα, διχασμος, πολιτικος, προκριτες, στρατιωτικος, Στερεα Ελλαδα, Πελοποννησος, Κολοκοτρωνης, Αιγυπτιος Ιμπραημ, Κιουταχης, εθνικη παλιγγενεσια, Προσκυνηματοχαρτο, προσκυνημενοι, Νενεκος, ατακτοι, Φωτια
και τσεκουρι στους προσκυνημενους, Γραβια, Πετα, Δερβενακια, Τριπολη, Μανιακι, Αλαμανα, θυσια, σφαγη, Χιος, 1822, εξοδος του Μεσολογγιου, 1826, Κωνσταντινουπολη, Συνθηκη Λονδινου, 1827, Τουρκοι, Ναυμαχια Ναβαρινου, 1827, Αγγλια, Γαλλια, Ρωσια, Κοδριγκτον, Δεριγνυ, Χευδεν, ρωσοτουρκικος πολεμος, 1828, Συνθηκη Ανδριανουπολεως, 1829, δανειο, Ορλανδος, Λουριωτης, Μαυροκορδατος, Κωλετης, Κωλεττης, Κουντουριωτης Νικηταρας, Ανδρουτσος, Μακρυγιαννης, Μαυρογενους, Υψηλαντης, 1823, 1825, Αρκαδια, Αργολιδα, Ζαιμης, 1824, Στερεοελλαδιτες, αφορισμος, Ορθοδοξη εκκλησια, Υψηλη
Πυλη
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook