Στο νησί του Αιγλήτη
/ Αναφαίου Απόλλωνα,
τιμάται ο άγιος Απόλλωνας
αλλά και οι άγιοι Σωκράτης,
Ολυμπιάς,
και Φοίβη,
στο παρεκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής
στην Ανάφη…
Του μουσικού Γιάννη Πανταζή
Από το 2006 επισκέπτομαι το νησί της
Ανάφης, διότι διαθέτει εξαιρετικούς καλαμιώνες (Ο επιβλητικός ορεινός όγκος
ονομάζεται Κάλαμος, με υψόμετρο 480 μέτρα) από τους οποίους κατασκευάζω διάφορα
μουσικά όργανα.
Παράλληλα θα επισκεφτώ φίλους αλλά και
το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (Κάτω Παναγιά) που ως γνωστόν βρίσκεται στους
πρόποδες του Καλάμου στη περιοχή όπου βρίσκονται τα ερείπια του ιερού του
Αιγλήτη (Αναφαίου) Απόλλωνα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΑΝΑΦΗ, ΕΔΩ.
Φέτος επισκέφθηκα το νησί με ένα φίλο ο
οποίος ήρθε να με βοηθήσει στη συγκομιδή των καλαμιών. Πήγαμε στο μοναστήρι
όπου συναντήσαμε μια ευγενέστατη μοναχή η οποία
ετοιμαζόταν να μπει στο αυτοκίνητο της διότι θα πήγαινε στη Χώρα. Μας ρώτησε αν
θέλουμε να προσκυνήσουμε ώστε να ανοίξει το Μοναστήρι. Της απάντησα ότι αν
είναι εφικτό χωρίς να την ενοχλούμε. Αυτή επέμεινε και μας παρότρυνε να μπούμε
από την από την κεντρική πύλη.
Εκείνη εισχώρησε στο μοναστήρι από μια
πλαϊνή πόρτα και μας άνοιξε. Μας είπε πως εκείνη την ημέρα άνοιξε και το
παρεκκλήσι του Αγίου Σωκράτη και του Αγίου Απόλλωνα να αεριστεί λόγω της
υγρασίας. Έμεινα έκπληκτος διότι δεν γνώριζα ότι μέσα στο μοναστήρι υπήρχε
παρεκκλήσι με τέτοια ονόματα!
"Δηλαδή", ρώτησα
«Είναι το πρώτο παρεκκλήσι που
δημιουργήθηκε εδώ» απάντησε «γύρω στο 1850. Μετά έγινε ο ναός της Ζωοδόχου
Πηγής»
Ρώτησα ποιοι είναι αυτοί οι άγιοι αλλά
δεν γνώριζε περισσότερες λεπτομέρειες.
«Να σας πω την αλήθεια δεν γνωρίζω
ποιοι ήταν οι μάρτυρες Σωκράτης και ο Απόλλων» μου είπε.
Της απάντησα ότι «Ο Σωκράτης σίγουρα
μαρτύρησε», χαμογέλασε, έγνεψε καταφατικά και μου απάντησε ότι το παρεκκλήσι
δεν είναι αφιερωμένο σε αυτόν, τον «αρχαίο».
Προχώρησα ανάμεσα από αμπέλια και μπήκα
στο μικρό παρεκκλήσι όπου και αντίκρισα αυτή την εικόνα στα αριστερά, τον Άγιο
Σωκράτη (1) και τον Άγιο Απόλλωνα (2)
Μια
ακόμη έκπληξη με περίμενε, στα αριστερά αντίκρυσα αυτή την εικόνα:
Αγία Ολυμπιάς (3) και Αγία Φοίβη (4)
Tο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής στο όρος
Κάλαμος, αφιερωμένο στην Παναγία την Καλαμιώτισσα (γέννηση της Θεοτόκου), το
οποίο πιθανότατα ιδρύθηκε το 1571 όταν έγινε Πατριαρχικό Σταυροπήγιο.
Η ανοικοδόμηση του ναού στους πρόποδες
έγινε το 1850 μ.Χ., από τον ηγούμενο Μακάριο
Αρβανίτη ή Μαύρο, από την Ανάφη. Πρόκειται για μονόχωρο τρουλαίο Ναό με νεότερο
πολύτοξο καμπαναριό στη δυτική πρόσοψη. Εσωτερικά διασώζει ζωγραφικό και
ξυλόγλυπτο τέμπλο του 19ου αιώνα μ.Χ. Οι περισσότερες εικόνες είναι έργα του
Νικολάου Καραβία, από το δεύτερο μισό επίσης του 19ου αιώνα μ.Χ. Ανάμεσα σ’
αυτές και η σαφώς πρωιμότερη της Παναγίας Καλαμιωτίσσης με την αργυρεπίχρυση
επένδυση.
Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ως τις
μέρες μας, η Μονή λειτουργεί ως προσκύνημα με εξαιρετική απήχηση μέσα κι έξω
από τα όρια της Ανάφης. Εκεί γίνεται στις 7-8 Σεπτεμβρίου το μεγάλο πανηγύρι
του νησιού.
Αριστερά της νέας Μονής βρίσκεται ο
ναός του Αγίου Μακαρίου και από κάτω ο παλαιός ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο
οποίος χρησίμευε και ως δεύτερο Καθολικό. Τώρα είναι αφιερωμένος στους Αγίους
μάρτυρες Απόλλωνα και Σωκράτη. (5)
Το ιερό του Απόλλωνα οριζόταν από
εντυπωσιακό περίβολο, ο οποίος σώζεται σε μεγάλο ύψος και αποτελεί και τον
περίβολο του χριστιανικού μοναστηριού. Στο κέντρο περίπου του τεμένους
βρισκόταν ο αρχαίος ναός πάνω στα θεμέλια του οποίου κτίσθηκε αργότερα ο
χριστιανικός ναός, ενώ το αρχαίο οικοδομικό υλικό χρησιμοποιήθηκε για τις
διάφορες εγκαταστάσεις του μοναστηριού. Διάσπαρτα ολόγυρα είναι τα αρχιτεκτονικά
μέλη, κίονες, κιονόκρανα, τρίγλυφα, καθώς και επιγραφές. Γύρω από το περίβολο
υπάρχει πλήθος ερειπίων, προφανώς ποικίλων εγκαταστάσεων του ιερού. Σύμφωνα με
την παράδοση εδώ υπήρχαν βωμοί και άλλων θεοτήτων, όπως της Άρτεμης, της
Αφροδίτης, του Ασκληπιού και του Διός Κτησίου. (6)
Άγαλμα του Αιγλήτη Απόλλων βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο
(7) - ΔΙΑΒΑΣΤΕ για αυτό το ΑΓΑΛΜΑ, ΕΔΩ.
Στην
παρακάτω φωτογραφία, τα απολυτίκια παρεκκλησίου Αγίου Απόλλωνος Ανάφης
Πώς λειτούργησε η αθροιστική σκέψη του
ηγούμενου Μακάριου Αρβανίτη να δώσει αυτό το όνομα στο παρεκκλήσι, όπως και να
προσθέσει τον Άγιο Σωκράτη και τις Άγιες Ολυμπιάδα και Φοίβη; Γιατί διάλεξε
αυτούς τους Αγίους οι οποίοι συνέχονται απόλυτα στην αρχαία Ελληνική ιστορία
και θρησκεία;
Εάν θελήσουμε να προσδιορίσουμε το
αντικείμενο που είναι «εικόνα» και να το κάνουμε «σύμβολο» και από σύμβολο να
το περάσουμε στο «αρχέτυπο» πρέπει να βρούμε μια λογική σειρά η οποία θα
συνέχει στη σκέψη μας και η οποία θα την ανεβάζει συνεχώς επίπεδο.
Μια απάντηση θα ήταν ότι οι Άγιοι
Σωκράτης και Απόλλων τους συνδέει κάτι κοινό. Δεν δέχθηκαν να θυσιάσουν στα
είδωλα. Η παρουσία τους σε πρώην χώρο «ειδωλολατρών» θα λειτουργούσε
«καθαρτικά» σαν «συμβολική νίκη και δικαίωση»
Η Ολυμπιάς και Φοίβη;
Οι Άγιοι Σωκράτης & Απόλλων,
Ολυμπιάς & Φοίβη στο παρεκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής στην Ανάφη.
Θεία ζεύγη που επιβάλλονται στο δωμάτιο
κυριαρχώντας στο κέντρο της παράστασης.
«Ήνεγκας Δικαιοσύνης Ηλίω, Απόλλων»
γράφει στο Απολυτίκιον.
«δεῖκτα δικαιοσύνης, φιλονάματε,
δέσποτα κόσμου» και « ὄμμα δικαιοσύνης, ζωῆς φῶς» διαβάζουμε στον Ορφικό ύμνο
του Ηλίου
Ο Σωκράτης απολογούμενος αναφέρει τον
θεό Ήλιο στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι είναι θεοσεβούμενος.
«Ταῦτα λέγω, ὡς τὸ παράπαν οὐ νομίζεις
θεούς.
d Ὦ θαυμάσιε Μέλητε, ἵνα τί ταῦτα λέγεις; οὐδὲ ἥλιον
οὐδὲ σελήνην ἄρα νομίζω θεοὺς εἶναι, ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι;
Μὰ Δί᾽, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπεὶ τὸν μὲν
ἥλιον λίθον φησὶν εἶναι, τὴν δὲ σελήνην γῆν.
– Ακριβώς, λέω ότι δεν πιστεύεις
καθόλου στους θεούς.
– Καλέ μου
Μέλητε, πώς τα λες αυτά; Δεν πιστεύω λοιπόν ούτε για τον ήλιο ούτε
για τη σελήνη ότι είναι θεοί, όπως οι
άλλοι άνθρωποι;
– Μα τον
Δία, άνδρες δικαστές, για τον ήλιο λέει ότι είναι πέτρα και για τη σελήνη
ότι είναι γη. »
~
«Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη
συ δοξαστική»
~
ΑΘΛΗΣΕΩΣ
ΑΙΜΑΣΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΟΥ ΣΤΟΛΗΝ
ΑΘΛΟΦΟΡΟΝ ΣΩΚΡΑΤΕΣ
Αυτό μας φέρνει στο νου τον άθλο της
ημερονύκτιας ορθοστασίας/προσευχής και ακινησίας του Σωκράτη όπως αναφέρεται
στο Συμπόσιο του Πλάτωνος 220 c-e;
Aπόδοση Ι Συκουτρή εκδ. Εστίας:
ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ
ΠΡΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΤΙΔΑΙΑΣ
"Καί αυτά μεν σχετικώς με το
ζήτημα τούτο, αξίζει όμως να ακούσετε το τι έκαμε καί ετράβηξεν αυτός ο
αντρειωμένος κάποτε εκεί εις το μέτωπον.
Συγκεντρωμένος δηλαδή εις μίαν σκέψιν
του, εστέκετο από την αυγήν εκεί και εσυλλογίζετο. Και επειδή δεν επροχωρούσεν
εις την σκέψιν, αντί να τα παρατήση, εξηκολούθει να στέκεται και να την ζητή.
Και είχε μεσημεριάσει πλέον, και ο κόσμος το επήρεν είδησιν και με κατάπληξιν
ανεκοίνωσεν ο ένας εις τον άλλον, ότι ο Σωκράτης από το πρωΐ στέκεται εκεί και
παρακολουθεί κάποιαν σκέψιν του. Εις το τέλος (είχε βραδιάσει εις το μεταξύ)
μετά το δείπνον μερικοί Ίωνες έσυραν έξω τα στρώματα των (καλοκαίρι ήταν τότε),
αφ' ενός μεν δια να κοιμηθούν εις τα δροσερά, αφ' ετέρου δέ διά να
παραφυλάξουν, αν θα έστεκεν έτσι ακίνητος και την νύχτα. Και αυτός έμεινε
πράγματι όρθιος, ως που εχάραξεν η αυγή και ανέτειλεν ο ήλιος.
Ύστερον έκανε τη προσευχήν του εις τον
ήλιον και απεμακρύνθη."
Ο άθλος της ημερονύκτιας ορθοστασίας
του Σωκράτη εκπλήσσει και σήμερα τους επιστήμονες ιατρούς, οι οποίοι
αποφαίνονται ότι: ένα καλά γυμνασμένο νεαρό άτομο, είναι δύσκολο να παραμείνει τελείως ακίνητο και όρθιο πέραν της μισής ώρας. Λόγω
της ορθοστατικής πιέσεως το άτομο πέφτει στο δάπεδο. Στην καλύτερη δε των
περιπτώσεων και κατ' εξαίρεση δεν μπορεί να να σταθεί όρθιο πέρα των δύο ωρών!
Ο Σωκράτης γεννήθηκε το -470. Σε όλη την πορεία του βίου του ακολούθησε την
Απολλώνια προσταγή του "γνώθι σ’αυτόν". Κατά την εκστρατεία της
Ποτιδαίας το -432 με -429 ήταν περίπου σαράντα ετών.
Η ανωτέρω περιγραφή-απόσπασμα του
κείμενου της αφηγήσεως του Αλκιβιάδη επιτρέπει ( καθ' όσον είναι επιτρεπτό) στον
σημερινό ανθρώπινο νου, την ανάλυση του δια-λογισμού του Σωκράτη από
περισσότερες πλευρές.
Η όρθια στάσις, η Ηώς/ αυγή, ο Κύκλος
του ημερονυχτίου, αποχαιρετισμός στον Ήλιο.(8)
Έρχομαι στη λέξη ΑΕΘΛΙΟΣ η οποία στο
πρώτο συνθετικό της έχει το ΑΕ της δωρικής διαλέκτου για να ονομάσει την αιώνιο
κίνηση του σύμπαντος κόσμου όπου η αστέρες και οι γαλαξίες αθλοφορούν αενάως.,
ο αέθλιος είναι εκείνος που εκ του ονόματος του ονομάσθηκαν όλοι οι αγώνες
άεθλιοι και εκ του ονόματος του οι αθλητές ονομάζονται αθλητές προσομοιάζοντας
δηλαδή προς τον Ηρακλέα ο οποίος επιλέγει τον Αγώνα του, αθλοφόρει και
φιλοδοξεί μετά την νίκη του επί των θηρίων της Γης να ανέλθει στον ουράνιο
παράδεισο. (9)
Ο πρώτος αέθλιος-αθλητής, ο ΄Ηλιος μας.
Ο Σωκράτης παρομοιάζει το Αγαθόν με τον
ήλιο: όπως ο ήλιος αποτελεί την αιτία όχι μόνον της γέννησης και αύξησης των
έμβιων όντων αλλά και της ορατότητας των αισθητών αντικειμένων, έτσι και το
Αγαθόν αποτελεί την αιτία τόσο της ύπαρξης όσο και της νοητότητας των Ιδεών
(βλέπε Πλάτωνος Πολιτεία 506d-509c).
Ενώ παράλληλα στο Ματθ. ε’ 45
«ανατέλλει τον ήλιο αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και
αδίκους».
Και
ΨΑΛΜΟΣ 135,1-8
1 «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι
εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·
1 Δοξολογείτε συνεχώς τον Κυριον, διότι
είναι αγαθός, διότι ανεξάντλητον και αιώνιον είναι το έλεός του».
8 «τὸν ἥλιον εἰς ἐξουσίαν τῆς ἡμέρας, ὅτι
εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·
8 Εδημιούργησε δηλαδή τον ήλιον, δια να
εξουσιάζη κατά το διάστημα της ημέρας, διότι αιώνιον και ανεξάντλητον είναι το
έλεός του».
~
Στο Απολυτίκιον της Αγίας Φοίβης της
Διακονίσσης διαβάζουμε
«ΛΑΜΠΑΔΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΤΟΥ ΠΑΜΦΑΗ»
Η Φοίβη (= «Φωτίζουσα» στα αρχαία ελληνικά)
ήταν Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, μητέρα της Αστερίας και της
Λητούς, μετά την Θέμιδα και τον Απόλλωνα, μαντική θεότητα των Δελφών και αυτή.
Αφού ζευγάρωσε με τον Τιτάνα Κοίο, γέννησε την Αστερία και τη Λητώ, μητέρα της
Αρτέμιδος και του Απόλλωνος
~
Το αρχέτυπο έχει την τάση να
επιβάλλεται «συν τω χρόνω» και « εν αγνοία μας » ; Η ζωή «ζει« μέσω της
κληρονομικότητας κατέχοντας έτσι το σπόρο του χρονικού απείρου;
Ο σπόρος υπάρχει, ακόμη κι αν δεν ξεφυτρώσει
τίποτε από μέσα του, και δίνει το δικαίωμα να γίνεται λόγος για την «άφθαρτη
ζωή», να αναγνωρισθεί το αρχέτυπο της μέσα από τις μαρτυρίες μιας θρησκείας και
να καταδειχθεί ως ιστορική εμπειρία η αξία της για τον θρησκευόμενο άνθρωπο. Η
εικόνα είναι μια αρχετυπική «εικόνα» που εκδηλώνεται ουσιαστικά σαν ίδια
συνέχεια και ταύτιση « εγγονού & γιαγιάς» (Απόλλων-Φοίβη) «Θεού
- Φιλοσόφου» (Απόλλων-Σωκράτης) «Σοφός μεν Σοφοκλής, σοφότερος δ’
Ευριπίδης, αλλά σοφότερος πάντων Σωκράτης εστί» ( Χρησμός του Μαντείου των
Δελφών για τον Σωκράτη - από την Παλατινή Ανθολογία) ή «κοσμογονικής
συγγένειας» (Φοίβη/Τιτανίς-Ολυμπιάς) ;
Θεία ζεύγη που επιβάλλονται στο δωμάτιο
κυριαρχώντας στο κέντρο της παράστασης.
«Η ανδρική μορφή οδηγεί, σύμφωνα με την
ελληνική και ήδη τη μινωική θρησκεία και μυθολογία, στη ζωή, η γυναικεία μορφή
στη γέννηση της ψυχής (βλ. Κερυνύι ~ Διόνυσος)
 |
| Παναγιά Καλαμιώτισα στις δυο κορυφές του όρους Κάλαμος ως ιερό κορυφής / Peak Sanctuary. (Διακρίνονται τα «κέρατα της καθοσιώσεως» (10) |
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-Παραπομπές:
(1)
Οι πληροφορίες για τον Άγιο Σωκράτη που εντόπισα είναι οι
ακόλουθες:
- Ο Άγιος Σωκράτης
ο Πρεσβύτερος που έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αλέξανδρος ο
Σεβήρος, και μαρτύρησαν στην Άγκυρα.
ήταν ιερέας από εκείνους, που δεν
λειτουργούν μόνο, αλλά και φωτίζουν και οικοδομούν, στην ανάγκη μάλιστα είναι
έτοιμοι να θυσιαστούν για την πίστη και το ποίμνιο τους. Στην εργασία του αυτή
ο Σωκράτης, είχε πολύτιμο βοηθό την ευσεβή Θεοδότη που με τη διδασκαλία της,
προπαρασκεύαζε ειδωλολάτρισσες γυναίκες στη γνώση των αληθειών της πίστης, και
στην αποδοχή του αγίου βαπτίσματος.
Έτσι λοιπόν, καταγγέλθηκαν και οι δύο
για τις ενέργειες τους αυτές, συνελήφθησαν και με απειλές και μαρτύρια τους
εξανάγκαζαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Αλλά η γυναίκα και ο ιερέας, απέκρουσαν με
αγανάκτηση την ασεβή πρόταση, και σφράγισαν την ομολογία της πίστης τους με το
αίμα τους, αφού υπέστησαν θάνατο με αποκεφαλισμό. (http://www.saint.gr/2558/saint.aspx)
- Ο Άγιος Σωκράτης ο Ιερομάρτυρας Η μνήμη του αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή
Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956 μ.Χ., χωρίς άλλες
πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη του αυτή τη μέρα. Ίσως είναι
ο ίδιος με τον Άγιο Σωκράτη, που εορτάζεται μαζί με την αγία Θεοδότη την ίδια
ημέρα.
(2) Ο Άγιος Απόλλων ανήκει στη χωρία των δέκα μαρτύρων της Αιγύπτου που μαρτύρησαν όλοι δια
πείνας και δίψας. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες έμειναν απαρασάλευτοι στην
πίστη τους και δεν δέχθηκαν να θυσιάσουν στα σύμβολα, αλλά προτίμησαν να
θυσιαστούν για τον Ιησού Χριστό. Ο Άγιος Απόλλων εορτάζει στις 5 Ιουνίου.
Η Ολυμπιάδα καταγόταν από πλούσια και
αριστοκρατική οικογένεια του Βυζαντίου και ήταν συγγενής του αυτοκράτορα
Θεοδοσίου του Μεγάλου.
Μετά το θάνατο του συζύγου της
Νεβριδίου, επάρχου Κωνσταντινουπόλεως, χειροθετήθηκε διακόνισσα από τον
Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεκτάριο και μόνασε σε μοναστήρι, το οποίο έχτισε
η ίδια.
Τιμούσε ιδιαίτερα τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, όταν δε αυτός
εξορίστηκε η Ολυμπιάδα απογοητεύτηκε από την αδικία που του έγινε.
Προς παρηγορία και ενθάρρυνσή της, ο
Χρυσόστομος της απηύθυνε από την εξορία 17 επιστολές, οι οποίες διασώζονται με
την προσφώνηση: «Τη δεσποίνη μου, τη αιδεσιμωτάτη και θεοφιλεστάτη διακόνω
Ολυμπιάδι».
Η Ολυμπιάδα πέθανε εξόριστη στη
Νικομήδεια, λίγο μετά το θάνατο του Ιωάννη του Χρυσοστόμου (407), σε ηλικία 50
ετών. Τμήματα του ιερού λειψάνου της βρίσκονται στις μονές Αγάθωνος Φθιώτιδος
και Νταού Πεντέλης.
(4) Διακόνισσα στην υπηρεσία του απόστολου Παύλου. Η μνήμη της εορτάζεται στις 3 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν η Φοίβη και
ο Φοίβος.
Η Φοίβη ήταν η κομίστρια της προς
Ρωμαίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου, την οποία παρουσιάζει ως «αδελφήν και
διάκονον της εκκλησίας της εν Κεγχρεαίς» (Ρωμ. ιστ1-2).
(5) βλ. ΑΝΑΦΗ.
(6) βλ. ΑΝΑΦΗ.
(7) ΠΗΓΗ.
(8) ΠΗΓΗ.
(9) ΠΗΓΗ.
(10) ΠΗΓΗ.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.6.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: Αιγλητης Απολλων, Αναφαιος Απολλων, αγιος Απολλωνας, αγιος Σωκρατης, αγια Ολυμπιας, αγια Φοιβη, αγια Ολυμπιαδα, παρεκκλησι, Ζωοδοχος Πηγη, Αναφη, Πανταζης, καλαμιωνας, Καλαμος, μουσικα οργανα,
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook