Του Γιώργου Λεκάκη
Ένα σπάνιο δακτυλίδι,
ηλικίας 2.000 χρόνων, που έχει σκαλισμένο επάνω του τον θεό Απόλλωνα, θεό του
Φωτός των Ελλήνων, ευρέθη στην Ιερουσαλήμ και συγκεκριμένα στο Εθνικό Πάρκο Tzurim Valley, κατά την διάρκεια «κοσκινίσματος» χωμάτων, από
τις συνεχιζόμενες ανασκαφές στην αρχαία ελληνική πόλη Σόλυμα - μετέπειτα «Πόλη του Δαυίδ» - στα θεμέλια του Δυτικού
Τείχους.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΑ, ΕΔΩ.
Το δακτυλίδι αυτό έχει μήκος 13 χιλιοστά, πλάτος 11 χιλιοστά και πάχος 3 χιλιοστά, ενώ οι ειδικοί πιστεύουν πως χρησίμευε ως σφραγίδα για συμβόλαια, επιστολές, διαθήκες και δέματα με χρήματα.
Ο θεός Απόλλων των
αρχαίων Ελλήνων απεικονίζεται με μακριά μαλλιά, που χύνονται στον στιβαρό λαιμό
του. Έχει μεγάλη μύτη, χοντρά χείλη και μικρό προεξέχον πηγούνι. Τα μαλλιά
είναι πλεγμένα επάνω από το μέτωπο, με μακριές μπούκλες να φτάνουν ως τον ώμο.
Δύο άλλες σφραγίδες, σε πολύτιμους λίθους, με τον θεό Απόλλωνα ανακαλύφθηκαν στην Μασαντα / Masada και άλλες δύο βρέθηκαν στην Ιερουσαλήμ. Μία άλλη στις ανασκαφές στις σήραγγες του Δυτικού Τείχους και μία σε τάφο στο όρος Σκοπός / Scopus. Συνολικά, λοιπόν, 7. (σ.σ.: Ενώ στην Γάζα έχει ευρεθεί άγαλμα του Απόλλωνος, κ.ά.).
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΕΔΩ.
«Είναι σημαντικό να δούμε ότι η Ιερουσαλήμ δεν είχε μόνον την συντηρητική της πλευρά. Υπήρχαν άνθρωποι που θα είχαν μεγαλύτερη ελευθερία στην σκέψη τους», εδήλωσε ο κ. Shukron. Αυτό που είναι επίσης σαφές, μέσω της δημόσιας χρήσης του συμβόλου, είναι ότι θα υπήρχε και μια ομάδα εβραίων που αποδέχτηκαν και την χρήση αυτού του ελληνικού συμβόλου.
H ειδικός επί
χαραγμένων πολύτιμων λίθων, καθηγήτρια Shua Amorai-Stark, αξιολόγησε την
σφράγιση και σημείωσε ότι «στο τέλος της περιόδου του Δεύτερου Ναού, ο θεός του
Ηλίου, Απόλλων, ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς και σεβαστές θεότητες στις
περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Απόλλων ήταν ένας θεός πολλαπλών λειτουργιών
και νοημάτων. Είναι επομένως πιθανόν ότι η σύνδεση του θεού με τον ήλιο και το
φως (καθώς και με την λογική, την προφητεία και την θεραπεία) γοήτευσε
ορισμένους εβραίους, δεδομένου ότι το στοιχείο του φωτός έναντι του σκοταδιού
ήταν εμφανές στην εβραϊκή κοσμοθεωρία εκείνη την εποχή», είπε.
(σ.σ.: Το πιθανότερο ενδεχόμενο να ανήκε σε Έλληνα, ισχυρό παράγοντα της περιοχής, δεν τους περνά καθόλου από το μυαλό; - Σημειώστε ότι στην πόλη Ναμπλούς υπήρχαν μέχρι και τον 20ό αιώνα "εθνικοί")...
Η κ. Stark στάθηκε
ιδιαίτερα στην αντίθεση του φωτός με το σκοτάδι, η οποία αποτυπώνεται στην
επιλογή των χρωμάτων του κατασκευαστή του δακτυλιδιού: «Η επιλογή μιας σκούρας
πέτρας με το κίτρινο χρώμα των μαλλιών, υποδηλώνει ότι ο δημιουργός ή ο
ιδιοκτήτης αυτού του δακτυλιδιού προσπάθησε να τονίσει την αντίθεση μεταξύ του
φωτός και του σκοταδιού και / ή την σύνδεσή τους», έγραψε.
ΠΗΓΗ: AW, 9.11.2020. Μτφρ. Α.Λ. για το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.11.2020.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook