Του δρ. Μηνά Τσικριτζή, ερευνητή αιγαιακών γραφών
Πριν λίγες ώρες διάβασα το άρθρο του Γιώργου Λεκάκη «Θραύσμα 2.800 χρόνων με αρχαία ελληνικά γράμματα στην Σερβία! Η λατρεία της πάπιας / χήνας!» - ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ - και έχω να κάνω το εξής σχόλιο:
Στο εύρημα παρατήρησα τα
γράμματα που συνθέτουν το σχήμα του πτηνού το οποίο αποτυπώνεται με ένα μεγάλο
Χ.
Το σημαντικό στο εύρημα αυτό είναι ότι το σχηματιζόμενο χηνάριον (πουλί) έχει καλλιτεχνικά γράμματα, που ξεκινούν από το κεφάλι, με το Π, στην ουρά το Ε, και στα πόδια το ΔΕ και το Ι - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ περι ΓΡΑΦΗΣ ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Τα γράμματα βοηθούν στον
σχηματισμό της Εικόνας της Χηνός και παράλληλα δηλώνουν ότι η χήνα είναι πουλί
στο έδαφος (= πεδινή). Το Γουδιανό Λεξικό αναφέρει: «χὴν, καὶ χῆνα τὸ χηνάριον
παρὰ τὸ ἠχεῖν, ἢ παρὰ τὸ χαίρειν, τουτ' ἔστι πέδειν, πέδον χηνάριον, διότι ἐν
τοῖς νάμασι χαίρει» - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΧΗΝΑ, ΕΔΩ.
Άλλο στοιχείο πολύ σημαντικό
είναι, αν είναι ορθή η μεταγραφή, τότε έχουμε πρώιμη γραφή από τον 8ο αι. π.Χ.
Επί πλέον ένα μοναδικό
στοιχείο του καλλιτέχνη είναι ότι, το σώμα, το σκιαγραφεί με το σχήμα-γράμμα Χ,
που θέλει να δηλώσει το σημαινόμενον, δηλαδή Χην.
Τελικά δεν νομίζω ότι υπάρχει μέχρι σήμερα καλλιτέχνης που να έχει αποδώσει σε ζωγραφική τον συνδυασμό των Γραμμάτων τόσο τέλεια ένα πτηνό (χήνα) με την ιδιότητα της πεδινής (πέδον χηνάριον), όπως οι σταχτόχηνες που εμφανίζονται στην κεντρική Ευρώπη.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
30.11.2020.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook