Του Γιώργου Λεκάκη
Μια ενδιαφέρουσα ταφική πρακτική, όχι αρχαία, αλλά από τα μεσαιωνικά χρόνια ευρέθη στην βόρεια Σερβία, στην
Ομολίτσα (θυμηθείτε το Ομόλιον της Θεσαλίας):
Τα κρανία των νεκρών είχαν
ασημένια νομίσματα («χαρώνειο νόμισμα») τοποθετημένα μέσα στο στόμα τους για την
πληρωμή του ταξειδιού τους στον Κάτω Κόσμο, κατά την αρχαία ελληνική παράδοση.
Οι άνθρωποι σε αυτούς τους
τάφους θάφτηκαν μαζί με πλούσια ταφικά αγαθά (κτερίσματα): Τα πιο συνηθισμένα
είναι ασημένια νομίσματα, που σε αρκετούς τάφους, τοποθετήθηκαν στο στόμα και τα
πρόσωπα των νεκρών. Είναι μια πολύ γνωστή αρχαία ελληνική πρακτική / έθιμο. Από
την εποχή της αρχαιότητας, η τελετή αυτή πέρασε σε πολλούς πολιτισμούς στην
ιστορία, ως τρόπος πληρωμής για τα ναύλα (*) για την μετάβαση στην μεταθανάτιο ζωή,
όπως διδάσκει η αρχαία ελληνική παράδοση. Αλλά εδώ φαίνεται πως το έθιμο είχε
διατηρηθεί έως τον Μεσαίωνα στα Βαλκάνια!!!
Τα νομίσματα προέρχονται κυρίως από την εποχή των Ούγγρων βασιλέων Géza II (1141–1161) και Béla IV (1234–1270), επειδή η περιοχή Banat ανήκε τότε στο Ουγγρικό Βασίλειο - το στέμμα του οποίου είχε ελληνική γραφή - ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΕΔΩ.
Θα είχε ενδιαφέρον μια
εξέταση DNA των
οστών των νεκρών.
(*) Το γεγονός ότι τα λέμε "ναύλα", διατηρεί ακόμη την μνήμη ότι το πέρασμα / η μετάβαση προς τον Κάτω Κόσμο γινόταν με πλοίο (ναυς), όπως προστάζει η ελληνική παράδοση, με τους Τρεις Ποταμούς του Άδη.
ΠΗΓΗ: ArcheoSerbia, 3.12.2020.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.12.2020.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook