Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ – ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ – ΒΙΝΤΕΟ & ΠΟΛΥΜΕΣΩΝ είχε συνάντηση με τους
Τομεάρχες Πολιτισμού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Και εξέδωσε την κάτωθι
ανακοίνωση:
«Συμμετείχαμε χθες 3
Δεκεμβρίου δια μέσου του Προέδρου μας κ. Δημήτρης Ευαγγελόπουλο στην συνάντηση
μέσω τηλεδιάσκεψης που οργάνωσαν οι Τομεάρχες Πολιτισμού της Κοινοβουλευτικής
Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου και Πάνος Σκουρολιάκος.
Συμμετείχαν επίσης πάνω από
24 εκπροσώπους διαφόρων φορέων Οργανισμών Συγγενικών Δικαιωμάτων, όπως ο Γ. Μυλωνάς,
ο Ν. Βαφέας, ο Αξελός, τα Τηλεοπτικά Δικαιώματα, ο Ισοκράτης, εκπρόσωποι
Μουσικών, εικαστικών κλπ.
Ο Σύνδεσμος μας ήταν ο μόνος
από τις ενώσεις παραγωγών και είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τις θέσεις
μας όπως παραθέτουμε στην συνέχεια:
«Επαναφορά στην παρ. αρ. 49
του Ν. 2121/1993 της φράσης “και στους παραγωγούς των υλικών αυτών φορέων “
όπως ήταν διατυπωμένο το κείμενο στο αρχικό κείμενο του νόμου όπως
δημοσιεύθηκε.
Αρχικά, ο Ν 2121/1993
προέβλεπε (στο άρθρο 49.1.) «Όταν υλικός φορέας ήχου ή εικόνας ή ήχου και
εικόνας που έχει νόμιμα εγγραφεί χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική μετάδοση
με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, ή για
παρουσίαση στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη και ενιαία αμοιβή στους ερμηνευτές
ή εκτελεστές καλλιτέχνες, των οποίων η ερμηνεία ή η εκτέλεση έχει εγγραφεί στον
υλικό φορέα, και στους παραγωγούς των υλικών αυτών φορέων.»
Στον Ν 3057/2002, άρθρο 81,
άρθρο 28Γ, 6. αναγράφεται ότι από «το άρθρο 49 παράγραφος 1 του 2121/1993
«διαγράφονται οι λέξεις ή εικόνας ή ήχου και εικόνας»
Και για να μην υπάρξουν
αμφιβολίες για την πρόθεση του νομοθέτη, προσθέτει μία ακόμη παράγραφο στο
άρθρο 49 του 2121/1993, την 5, η οποία αναφέρει: «Όταν υλικός φορέας εικόνας ή
ήχου και εικόνας που έχει νόμιμα εγγραφεί χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική
μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι,
καλώδια, ή για παρουσίαση στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη αμοιβή στους
ερμηνευτές ή εκτελεστές των οποίων η ερμηνεία έχει εγγραφεί στους υλικούς
αυτούς φορείς.»
Δηλαδή, με την τροποποίηση
αυτή αποφασίστηκε ότι οι παραγωγοί κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών
σειρών δεν έχουν και δεν δικαιούνται συγγενικό δικαίωμα, ενιαία με εκείνο των
ερμηνευτών ή καλλιτεχνών ή των παραγωγών ήχου, το οποίο ωστόσο δικαιούνται οι
παραγωγοί μουσικών έργων ή έργων ήχου, καταργώντας ΠΑΡΑΝΟΜΑ ένα αναφαίρετο
δικαίωμά των κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών, το οποίο αναγνωρίζεται
τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από όλα τα κράτη του κόσμου.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΕΔΩ.
Την αυθαίρετη αυτή ενέργεια, ουσιαστικά παρανομία, του τότε Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί νόμο του ελληνικού κράτους, στερώντας από τους Έλληνες παραγωγούς οπτικοακουστικών έργων το συγγενικό τους δικαίωμα επί των έργων που έχουν παράγει, παρακαλούμε να αποκαταστήσετε όσο πιο γρήγορα γίνεται».
ΠΗΓΗ: ΤΜΗΜΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΕΠΚΤΒ&Π, 4 Δεκεμβρίου 2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.12.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: παραγωγοι κινηματογραφικων ταινιων, παραγωγοι τηλεοπτικων σειρων, συγγενικο δικαιωμα, παραγωγη, κινηματογραφικη ταινια, τηλεοπτικη σειρα, σιριαλ, σειριαλ, πνευματικα δικαιωματα 
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook