Σάτυρος χορευτής του Πραξιτέλη
βρέθηκε σε βάθος 500 μ.
στην θάλασσα της Σικελίας!
Ίσως το πρώτο γνωστό πρωτότυπο έργο
του διάσημου αρχαίου Έλληνα γλύπτη!!!
Και η πόλις πια λέγεται «του Σατύρου»!!!
Του Γιώργου Λεκάκη
Ο σάτυρος χορευτής / Satiro
danzante / Dancing Satyr ανακτήθηκε από τον πυθμένα της θάλασσας, σε βάθος 480-500
μέτρων! Από την νοτιοδυτική ακτή της Σικελίας πιάστηκε στα δίχτυα ενός
αλιευτικού σκάφους, του καπετάνιου Francesco Adragna, το 1997...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ παρόμοια γεγονότα, βλ. Γ. Λεκάκης "Αρχαία και σύγχρονα ναυάγια των ελληνικών θαλασσών".
Μερικοί αρχαιολόγοι
χρονολόγησαν το άγαλμα στον 4ο αιώνα π.Χ. Είπαν ότι ήταν ένα
πρωτότυπο έργο του Πραξιτέλους, ή ένα πιστό αντίγραφό του . Εάν, όμως, είναι
αληθινό, θα είναι το πρώτο πρωτότυπο έργο του διάσημου αρχαίου Αθηναίου γλύπτη, Πραξιτέλη,
που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα!
Στην πραγματικότητα, ενώ δεν
υπάρχει αδιαμφισβήτητο γλυπτό από τον Πραξιτέλη, υπάρχουν πολλά αντίγραφα των
έργων του. Αρκετοί συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένου του Πλίνιου του Πρεσβύτερου,
έγραψαν για τα έργα του. Σώζονται διάφορα αρχαία νομίσματα, χαραγμένα διαφορα
διάσημα αγάλματά του…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΠΡΑΞΙΤΕΛΗ, ΕΔΩ.
Ο «Σάτυρος Χορευτής» έκανε…
περιοδεία (δημόσια επίδειξη) πρώτα στην Βουλή των Αντιπροσώπων στην Ρώμη, εκτέθηκε
για αρκετό καιρό στη Ρώμη, στο Montecitorio, και μετά στην Παγκόσμια Έκθεση του
2005 στο Aichi της Ιαπωνίας, στο ιταλικό περίπτερο! Σήμερα στεγάζεται στο
Μουσείο που φέρει το όνομά του: Dancing Satyr Museum στην Mazara del Vallo στο δυτικό
άκρον της Σικελίας, στην πρώην εκκλησία του Sant'Egidio (του 1424) στην πλατεία
Plebiscito. Αποτελεί τον πιο διάσημο λόγο για τουρισμό στην περιοχή, αφού έκανε
γνωστή την πόλη σε όλον τον κόσμο, σαν «Ματσάρα ντελ Σατύρο»!!!Σε αυτό το μουσείο, εκτός από
το πολύτιμο και ιδιαίτερο χάλκινο άγαλμα, το μουσείο φιλοξενεί και άλλα
αρχαιολογικά ευρήματα που… επέστρεψαν από την θάλασσα, όπως επιτραπέζια σκεύη,
χάλκινα αγαλματίδια, έργα από άλλες αρχαιολογικές ανασκαφές και ερευνητικές
εκστρατείες που διεξήχθησαν στα νερά μπροστά από την ακτή της Μαζάρας, όπως μαροκινό
spatheion / σπαθείο (μαχαιρίδιο) του 5ου μ.Χ. αι., και πήλινα σκεύη (πύραυνο),
ασκό (askos, του 3ου π.Χ. αιώνα), διαφορετικούς αμφορείς μεταφορών (καρχηδονιακής
και ρωμαϊκής εποχής).Η Μαζάρα / Ματσάρα / Mazara είναι
σε σημαντική στρατηγική θέση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΣΙΚΕΛΙΑ, ΕΔΩ.
Οι πρώτοι ανθρώπινοι οικισμοί
στην περιοχή της χρονολογούνται από την Άνω Παλαιολιθική, κοντά στο Roccazzo,
όπου έχουν εντοπιστεί ξύστρες, λείψανα, λεπίδες και άλλες
χειροτεχνίες. Μεταγενέστεροι οικισμοί, που χρονολογούνται από την Μεσολιθική
περίοδο, βρέθηκαν κοντά στο Gorghi Tondi. Οικισμοί της Νεολιθικής, με τάφους σε
σπήλαια, υπάρχουν επίσης. Καθώς και κατά την διάρκεια των Αινολιθικών χρόνων, διάφοροι οικισμοί καλύβων και νεκρόπολη. Κατά την Εποχή του Χαλκού οι
οικισμοί συγκεντρώθηκαν κατά μήκος των κοιλάδων Mazaro και Arena, στις
συνοικίες Gattolo, Granatelli και Malopasso. Γύρω στο 1000 π.Χ. οι Σικανοί Έλληνες
της περιοχής μας άφησαν μνημειακούς τάφους. Κοντά στην πόλη, στο Roccazzo, υπάρχουν
αρχαιολογικοί χώροι με τάφους που χρονολογούνται από την νεολιθική εποχή.
Κατοίκησαν Έλληνες (ήδη από τον 9ο π.Χ. αιώνα). Μόνο κατά την περίοδο των Σελινουντίων Ελλήνων η πόλις έγινε ένα οργανωμένο αστικό κέντρο, ένα ακμάζον εμπορείο
/ emporium του Σελινούντος / Selinunte! - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΣΕΛΙΝΟΥΝΤΑ, ΕΔΩ. Ήταν η πρώτη περίοδος μεγάλης ακμής και
επέκτασης της πόλης, τόσο πολύ ώστε τα νομίσματά της κόπηκαν με την επιγραφή εμπόριον
(empòrion). Είτα ήλθαν Φοίνικες, Καρθαγενοί / Καρχηδόνιοι, Ρωμαίους, Βανδάλους,
Οστρογότθους, κλπ. Ήταν βυζαντινή κτήση, πριν καταληφθεί από τους άραβες (το 827
μ.Χ.). Τότε, κατά την διάρκεια της αραβικής περιόδου, η Σικελία χωρίστηκε σε
τρεις διαφορετικές διοικητικές περιοχές: Η Val di Mazara ήταν η μία από αυτές
(οι άλλες Val di Noto, και Val Demone). Η θέση της την κατέστησε ένα σημαντικό
εμπορικό λιμάνι και κέντρο μάθησης. Το κέντρο της πόλης, Kasbah, διατηρεί
αραβικές αρχιτεκτονικές επιρροές.Η πόλις είναι αδελφοποιημένη με τον Βόλο.
ΠΗΓΕΣ:
Per le strade di Mazara, κεφ. 1.
Paruta Filippo «La Sicilia descritta con medaglie», Palermo, Maringo,
1612.
Λεκάκης Γ. «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.4.2005.
ΛΕΞΕΙΣ: Σατυρος χορευτης, Πραξιτελης, Σικελια, γλυπτης, Σελινους, σατυροι, χορευτες, Satiro danzante, Dancing Satyr, διχτυα, αλιευτικο σκαφος, 1997, 4ος πΧ αιωνας, αντιγραφο, αρχαιος Αθηναιος, γλυπτικη, Πλινιος ο Πρεσβυτερος, αρχαια νομισματα, αγαλμα, Σατυροι, Βουλη των Αντιπροσωπων, Ρωμη, Montecitorio, 2005, Aichi, Ιαπωνια, Dancing Satyr Museum, Mazara del Vallo, Σικελια, Sant'Egidio, 1424, πλατεια Plebiscito, τουρισμος, Ματσαρα ντελ Σατυρο, μουσειο, χαλκινο αγαλμα, αρχαια επιτραπεζια σκευη, χαλκινο αγαλματιδιο, αρχαιολογικη ανασκαφη, Μαζαρα, μαροκινο σπαθι, spatheion, σπαθεοο, μαχαιριδιο, 5ος μΧ αιωνας, αρχαια πηλινα σκευη, πυραυνος, ασκος, askos, 3ος πΧ αιωνας, αμφορεας, καρχηδονα, Ματσαρα, Mazara, Ανω Παλαιολιθικη, Roccazzo, ξυστρα, λεπιδα, Μεσολιθικη περιοδος, Gorghi Tondi, Νεολιθικη, ταφος, σπηλαιο, Αινολιθικη, καλυβα, νεκροπολη, Εποχη Χαλκου, Mazaro, Arena, Gattolo, Granatelli, Malopasso, 1000 πΧ, Σικανοι, Ελληνες, μνημειακος ταφος, 9ος πΧ αιωνας, Σελινους, εμπορειο, emporium, Σελινουντα, Selinunte, νομισμα, επιγραφη, εμποριον, empòrion, Φοινικες, Καρθαγενοι, Καρχηδονιοι, Ρωμαιοι, Βανδαλοι, Οστρογοτθοι, βυζαντιο, αραβες, 827 μΧ, Val di Mazara, Val di Noto, Val Demone, Kasbah, Κασμπα, αραβικη αρχιτεκτονικη, Βολος
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook