Του Γιώργου Λεκάκη
Αυτό το βιβλίο του 1527 δείχνει περίτρανα
τι μελετούσε και σημείωνε ο Γερμανός κλασσικός φιλόλογος και δάσκαλος Carl
Johannes Tycho Mommsen / Τύχων Μόμσεν (από το Garding, του Σλέσβιχ-Χολστάιν
1819-1900).
Και φυσικά μελετούσε αρχαίους Έλληνες.
Μελετούσε Ξενοφώντα / Xenophon - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ, ΕΔΩ.
Πρόκειται για ένα αντίτυπο από «Τα
σωζόμενα του Ξενοφώντα» / «Xenofontis omnia, quae extant [graece]» (collation: [*] 2 a-z8 & 6 Ɔ6 a6 b8, έκδοση με αρχιγράμματα,
ξυλογραφίες, 9 ff).
Ήταν σε έκδοση folio
(300 x
195 χλστ.), από τον οίκο Heirs of Filippo Giunta (*), στην Φλωρεντία, και φέρει
ημερομηνία 1 Δεκεμβρίου 1527… Ήταν μια όμορφα τυπωμένη β΄ έκδοση των έργων του Ξενοφώντος.
Κατά την διάρκεια ενός ταξειδιού του στην
Περούτζια και την Φλωρεντία ο Mommsen έφτιαξε μια
συλλογή κειμένων, από τις εκδόσεις Giunta / Codex
Perusinus B34.
Στην επιστολή του προς τον Haase, σημειώνει την τοποθεσία του χειρογράφου στην
Βιβλιοθήκη της Περούτζια και δίνει μια λεπτομερή περιγραφή του περιεχομένου
της, μαζί με μια λίστα «παραλλαγών» του κειμένου που βρέθηκαν.
Ο Mommsen μας
άφησε μια σχολιασμένη μετάφραση του Πινδάρου (Κίελο 1845, Λειψία 1846, Βερολίνο
1864), άλλα σχόλια (κριτική, εξήγηση και διαίρεση του στίχου) στον Πίνδαρο /
Pindar (Oldenburg 1863), μια γραμματική μελέτη για την συνεισφορά των προθέσεων
στην ελληνική γλώσσα (Βερολίνο 1895, 846 σελ.!!!), σχόλια στο πρώτο βιβλίο των «Σατυρικών»
/ Satires του Ορατίου / Horaz / Horace (Φρανκφούρτη 1871),
κ.ά.
(*) Οι Giunti ήταν μια οικογένεια τυπογράφων
της Φλωρεντίας. Το πρώτο τυπογραφείο τους ιδρύθηκε στην Βενετία[2] από
τον Lucantonio Giunti. Άρχισε να τυπώνει με το όνομά του το 1489. Από το 1491 ο
L.
Giunti εξέδωσε περίπου 410 τίτλους κατά την διάρκεια της ζωής του! Επεκτάθηκαν στην
Φλωρεντία[3] (από
το 1497) και έγινε κορυφαία εκδοτική εταιρεία στην πόλη τον 16ο αιώνα.
Ο ιδρυτής του υποκαταστήματος της Φλωρεντίας ήταν ένας αδελφός του Lucantonio, ο
Filippo Giunti (1450 - 1517), ο οποίος το 1497 ξεκίνησε την επιχείρηση εκτυπώνοντας
έργα στα αρχαία ελληνικά – ήταν ο ανταγωνιστής του διάσημου Aldus Manutius. Ήδη
από τον Ιούνιο του 1516 εδημοσίευσε την έντυπη έκδοση των απάντων του Ξενοφώντος,
και στις 27 Αυγούστου 1517 την έντυπη έκδοση του «Παράλληλων Βίων» του Πλουτάρχου.
Περίπου 30 μέλη της οικογένειας έγιναν τυπογράφοι και βιβλιοπώλες. Ίδρυσαν παραρτήματα
στην Λυών (1520), Αμβέρσα (1550), Πύργος / Μπούργκος Ισπανίας, Φρανκφούρτη, Λισσαβόνα,
Μεντίνα ντελ Κάμπο, Παρίσι, Σαλαμάνκα, Σαραγόσα, Μπολόνια, Μπρέσια, Γένοβα,
Λιβόρνο, Λούκα, Νάπολι, Πιατσέντσα, Πίζα, Σιένα, Τορίνο, Σαρδηνία και Σικελία...
Μετά τον θάνατο του Μπερνάρντο (1551),
τα τυπογραφεία συνέχισαν να λειτουργούν από τους κληρονόμους τους – με το όνομα
Heirs of Filippo Giunta.
ΠΗΓΗ: Adams X5, EDIT 16 CNCE 53063. Γ. Λεκάκης "Ελληνική βιβλιογραφία". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.10.2018.
[1]
Ο Friedrich Haase (1827 - 1911) ήταν εξέχων Γερμανός
ηθοποιός και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στο Βερολίνο.
[2] Στην Βενετία, ο Giunti εξέδιδε και εξήγαγε
τα λειτουργικά κείμενα στην Καθολική Ευρώπη!
[3] Στην Φλωρεντία, ο οίκος Giunti είχε το
μονοπώλιο εκδόσεως μουσικών έργων. Και των νόμων που εκδίδονταν από τους Μεγάλους Δούκες της Τοσκάνης – δηλ. ο Giunti εξέδιδε, σαν να λέμε, τα ΦΕΚ της περιοχής, λειτούργησε
ουσιαστικά ως ο επίσημος Τύπος της περιοχής, το κομματικό / κυβερνητικό όργανο.
εκδοση, Ξενοφωντας, Ξενοφων, 1527, 1516, 1517, χειρογραφο, σημειωση, Μομσεν, Μομμσεν, Βιβλιοθηκη Περουτζια, παραλλαγες, Βενετια, Φλωρεντια, Πινδαρος, Ορατιος, Πλουταρχος, Τοσκανη
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook