Του
Αριστέα Γραμμόζη,
Στο
Ιδίωμα των αρειμενίων (βλάχων) Ελλήνων η λέξη «Άττε» σημαίνει την «Μητέρα».
Ας δούμε τι αναφέρει το «Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάκου» (ΛΑΕΓ-Ιωαν.Στ.) στο λήμμα «ΑΤΤΑ»:
ἌTTA, συνήθης προσφώνησις νεωτέρων πρὸς πρεσβυτέρους· «πατέρα μου, μπάρμπα...»· λατ. atta. γοτθ. atta, παλ. γερμ. atto· σανσκρ. Attā (= μανούλα, μεγάλη αδελφή) II πρβλ. καί τὰ τῆς ἀρχ. Ἑλλ. ἄππα, ἄπφα, πάππα, τάτα, τέττα [τᾰ]. (ΛΑΕΓ-Ιωαν.Στ.)
Ώστε είναι προφανές ότι αφού η λέξη αυτή είναι κοινή στις αναφερόμενες γλώσσες, δεν μπορεί παρά να κατάγεται από μία εξ όλων αυτών. Και η μήτρα που την γέννησε, δεν μπορεί να είναι άλλη από την πανάρχαια Ελληνική γλώσσα, από την οποία την δανείστηκαν όλα τα γλωσσικά ιδιώματα, δηλαδή οι αποκαλούμενες ευρωπαϊκές γλώσσες. Η Ελληνική εξελίχθηκε από Τάττε → Τάτετ → Πάτερ, όλες δε οι σημερινές προσφωνήσεις του Πατέρα, της Μητέρας, της Θείας, του Θείου, του Παππού κ.λπ. προέρχονται από τις παραπάνω λέξεις: «άττα, πάππα, τάτα, τέττα» ενώ οι Ευρωπαϊκές, Γλώσσες ακολούθησαν την εξέλιξη της λέξης «ΑΤΤΑ», όπως στην Ελληνική γλώσσα, ενώ στο Γλωσσικό Ιδίωμα των Αρειμενίων είναι ακόμα ζωντανές οι λέξεις: «Άττα, τέττα» «Τάττε».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ, ΕΔΩ.
Και εδώ η επιβεβαίωση από Γερμανικό Λεξικό, ότι η σημερινή Γερμανική λέξη «Vater» (αλλά και η Λατινική) προέρχεται από την εξελιγμένη Ελληνική λέξη: «Pater-Πάτερ»:
Germ.
Va-ter <m.u.1>
Erzeugner eines kintes, Familienoberhaupt ………… ← mhd. Vater ← ahd Fater, ← got. Fadar, ← Lat., griech. Pater.
(Wahrig Deutsches Wörterbuch MIT EINEM “LEXIKON DER DEUTSCHE SPRACHLEHRE“ GERHARD WAHRIG),
μετ.) Ελλην.:
Vater → Πατέρας-Πατήρ, <m.u.1> αυτός πού γέννησε ένα παιδί, αρχηγός οικογένειας… ← μεσ. υψ. Γερμ. Vater - φάτερ, ← παλ. υψ. Γερ, Fater - φάτερ, ← γοτθ. Fadar - Φανταρ, ← Λατ., Ελλ. Pater -Πατήρ. * * *
Και εδώ άλλη αποκάλυψη από το βιβλίο «Heiligen RUNEN Zauberzeichen des Nordens HEYNE», ένα βιβλίο για την αρχαία γλώσσα των Κελτικών φύλλων, που είναι πιο αποκαλυπτικό και αναφέρει ότι η λέξη «Vater» προέρχεται από την λέξη παιδικής λαλιάς «atta-άττα», κάτι που δεν έχει εξακριβωθεί.
Εδώ, από το βιβλίο «Heiligen RUNEN
Zauberzeichen des Nordens HEYNE», σελ. 192. [….]
Das Urwort zum Runennamen ist nicht sicher geklärt, möglicherweise gehört es zum indogermanischen atta, *äto-s, das *ist Vater, einem *Lallwort der Kindersprache, althochdeutsch atto = Vater. [….])
Μετάφραση στὴν Ελληνική:
Το αρχαϊκό όνομα «Fater-Φάτερ» στα Runennamen→ΡΟΥΝΕΝ ΟΝΟΜΑΤΑ (ΡΟΥΝΕΝ: ΡΟΥΝΙΚΉ γραφή των Δρυΐδων) δεν έχει εξακριβωθεί. Πιθανώς ανήκει στο Ινδογερμανικό atta-άττα, äto-s-άτο-ς· das *ist Vater = αυτός *είναι φάτερ/πατήρ, μια λέξη νηπιακής λαλιάς, παιδικό λάλημα, παιδική γλώσσα, από την παλαιά Γερμανική γλώσσα atto = Vater = Bάτερ/πάτερ [….]).
Και όμως αυτή ή τόσο παλαιά λέξη της Αρχαϊκής Ελληνικής Γλώσσας, «ΑΤΤΑ», ποιος ξέρει πόσες χιλιετίες είναι ζωντανή στο Ιδίωμα των Αρειμενίων Ελλήνων, το οποίο, δυστυχώς, οι «ειδικοί» των γραμμάτων, χωρίς ντροπή, αναφέρουν ως «λατινογενές», ότι δηλ. οι Αρειμένιοι (Βλάχοι), μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και επί Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας «λατινοφώνησαν».
Στο Ιδίωμα των Αρειμενίων (Βλάχων) οι λέξεις:
Άττα
= η μητέρα,
Άττε =
μάτερ, μητέρα
Τάττε
= πάτερ, πατέρας
Τάττι
= ο πατήρ, ο Πατέρας
και Τέττα = η θεία∙ στην πορεία της εξέλιξης της Ελληνικής γλώσσας διαβάστηκε από «τέττα → α τταέα = η θεία», όπως το αρχαϊκό όνομα της Αθηνάς, που ήταν «ΑΤΑΝΑ» και έγινε «Αθηνά», δηλαδή το -τ- έγινε στην πορεία -θ- (πρβλ. «τρέφω-θρέφω», «τηρώ-θωρώ», «τρίμματα-θρύμματα», «τρίβω-θρύβω» κλπ.).
.....................................
ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:
Άλλη μια απόδειξις, ότι οι βλάχοι μιλούν ελληνικά!!!
...................................................................
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τους ΒΛΑΧΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΔΩ.
Επίσης από το Γερμανικό Λεξικό αναφέρω και την λέξη «Μuter = Μητέρα»:
Mut-ter I (f. 8 u.) 1
Frau die Kinder geboren hat; Die Frau im Verhältnis zu ihren Kindern. 2 Mutter
Erde (poet.),[…..] [<ahd. Muoter,
engl. Mother <germ. *moder < idg. *mater-; zu dem Lallwort der Kindersprache *ma-; Verwandt mit Muhma.
(Wahrig Deutsches Wörterbuch-MIT EINEM „LEXIKON DER DEZTSCHEN SPRACHLEHRE” GERHARD WAHRIG)
μετ. στην Ελλην.:
Μητέρα I (f. 8 u.) 1 γυναίκα που γέννησε παιδιά∙ h γυναίκα σε σχέση με τα παιδιά της, 2 Μητέρα Γαία (ποιητ.), [….], [<-παλ.υψ.γερ. Μουότερ, αγγλ. Mother / Μοδερ, ← γερμ. *Μόντερ ← ινδγ. *Ματερ-; από την Παιδική Λαλιά. *Μα-; συγγενές με την λέξη Muhma / Μούμα.
Εδώ βλέπουμε ότι το Γερμανικό λεξικό ενώ την λέξη «Vater-Fater» την ανάγει στην Ελληνική λέξη «πάτερ»,
την λέξη «Mutter» αναφέρει ότι προέρχεται
από την ινδογερμανική «*mater- Mάτερ», και παραβλέπουν ότι
στην Ελληνική η λέξη «Μάτερ» είναι η
« Δα-μάτερ = Δήμητρα», και η «Μητέρα».
ΑΤΤΑ ΑΤΤΕ ΑΤΕNDORN
Η Χανσεατική πόλη Attendorn είναι μια μεσαίου μεγέθους πόλη στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία στην περιοχή Olpe στο νότιο Sauerland με περίπου 25.000 κατοίκους. Είναι γνωστό σε εθνικό επίπεδο για το σπήλαιο με σταλακτίτες Άττα.
ΠΗΓΗ: wikipedia.
Erkunden Sie Deutschlands unterirdische Wunderwelt
Die Führung durch die leicht begehbare Höhle
dauert etwa 40 Minuten. Dabei beträgt die Temperatur in der Atta-Höhle konstant
9°C. Täglich. 365 mal im Jahr. Sommer wie Winter.
Die Gesamtlänge der Atta-Höhle misst 6.670
Meter von denen etwa 1.800 Meter für die Öffentlichkeit zugänglich sind.
Höhlenforscher entdeckten im Jahre 1986 einen
weiteren, bis dahin völlig unbekannten Teil der Atta-Höhle: ein 5.000 Meter
langes Labyrinth aus bizarrsten Tropfsteingebilden. Für die Öffentlichkeit ist
der Zugang des neuen Teils leider nicht möglich. Eine Erschließung
wäre zu gefährlich.
Εξερευνήστε
την υπόγεια χώρα των θαυμάτων της Γερμανίας
Η περιήγηση στο εύκολα
προσβάσιμο σπήλαιο διαρκεί περίπου 40 λεπτά. Η θερμοκρασία στο σπήλαιο Άττα
είναι σταθερή 9 ° C. Καθημερινά. 365 φορές το χρόνο. Καλοκαίρι και χειμώνας. Το
συνολικό μήκος του σπηλαίου Atta είναι 6.670 μέτρα, εκ των οποίων περίπου 1.800
μέτρα είναι ανοιχτά για το κοινό. Το 1986, εξερευνητές σπηλαίων ανακάλυψαν ένα
άλλο, μέχρι τώρα εντελώς άγνωστο μέρος του σπηλαίου Άττα: έναν λαβύρινθο μήκους
5.000 μέτρων φτιαγμένο από τους πιο περίεργους σταλακτιτικούς σχηματισμούς.
Δυστυχώς, το νέο μέρος δεν είναι ανοιχτό για το κοινό. Η ανάπτυξη θα ήταν πολύ
επικίνδυνη.
Στη Βόρεια
Ρηνανία-Βεστφαλία, και στην πόλη Attendorn υπάρχει ένα σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες,
το οποίο το σπήλαιο λέγετε Αttahölhe, η λέξη ,,Άττα, και Άττε’’ μας παραπέμπει στην λέξη «ΑΤΤΑ» που αναφέρει το Λεξικό του Σταματάκου
αλλά και στο βιβλίο για την Γραφή των Δρυΐδων, την «Heiligen RUNEN.
Πριν μερικά χρόνια, έπεισα μερικούς φίλους μου στην πόλη
του Βούππερταλ που μένω να κάνουμε
μία επίσκεψη στην πόλη του Attendorn για να δούμε την σπηλιά Αttahölhe, όντος κάποια μέρα με
την παρέα πριν το μεσημέρι βρισκόμαστε στην είσοδο της σπηλιάς, και αφού πήραμε
τα εισιτήρια παρακάλεσα την κυρία που ήταν στο ταμείο να μου πει αν υπάρχει
πληροφοριακό υλικό για την σπηλιά και το χωριό, και μου απαντά πως δεν υπάρχει
αλλά αν θέλετε να φωνάξω την υπεύθυνη του σπηλαίου να ρωτήσετε αυτήν, απάντησα
καταφατικά, ναι να την φωνάξετε και περιμέναμε να έρθει, εν το μεταξύ η παρέα άρχισε
να με μαλώνει, και να μου λέει Γραμμόζη άρχισες τα τρελά σου, εδώ ήρθαμε να
δούμε την σπηλιά όπως μας είπες, κ.λπ. Σε λίγο ήρθε και η υπεύθυνη κυρία που ήταν
για το σπήλαιο, και μπήκα κατευθείαν στο θέμα, και την ρωτώ ότι θα το ταμείο
μας είπε ότι δεν υπάρχει πληροφοριακό φυλλάδιο για την περιοχή, το χωριό και
την σπηλιά, και σας παρακαλώ, αν είναι δυνατόν να μας πείτε κάποιες
πληροφορίες, παράδειγμα γιατί την σπηλιά την λένε Αtta-Höhle και το χωριό Attendorn, γιατί είμαι ερασιτέχνης δημοσιογράφος, ερευνητής, και κάνω κάποια
φυλλάδια στην Ελληνική με πληροφορίες για τον τόπο που έχουμε
έρθει και ζούμε, να μαθαίνουμε κάποια πράγματα. Μπράβο μου λέει η υπεύθυνη πολύ
ενδιαφέρoν, θα σας πω κάποια στοιχεία που έχουν μήνη στην προφορική παράδοση και
αυτά είναι στην βιβλιοθήκη της πόλης, λέει η παράδοση ότι κατά το μεσαίωνα και
ποιο μπροστά εδώ μιλούσαν μία παλιά διάλεκτο, που δεν την ξέρουμε, αλλά έχει μείνει
ο μύθος ότι στο απέναντι βουνό που είναι ο Πύργος την κυρία του Πύργου, όλοι οι
κάτοικοι της περιοχής την φωνάζανε ,,Άττε
- Άττα’’, και μία ημέρα που είχε πάει για κυνήγι μόνη της εδώ στο βουνό της
σπηλιάς, πιθανός θα ήταν και λίγο μεγάλη, έπεσε μέσα σε ένα βαθύ λάκκο μα βάτα,
και έμεινε εκεί πολλές ώρα φωνάζοντας να την ακούσει κάποιος, και όντως κάποια
στιγμή περνούσε σε κάποιο μονοπάτι ένα χωριάτης από τον κάμπο, και άκουσε την
φωνή της, και έτσι φώναξε και άλλους από τον κάμπο του Πύργου, και βοήθησαν και
έβγαλαν την Άττα από τον λάκκο μα τα βάτα που είχε εγκλωβιστεί, μα τα από αυτό
το γεγονός οι Άττα, χάρισε τον Κάμπο σε όλους που δούλευαν και είχαν τις καλύβες
τους εκεί και έτσι σήμερα έχουμε την μικρή πόλη «Attendorn», που δημιουργήθηκε με τα χρόνια στο κάμπο, και την σπηλιά «Αtta-Höhle», από το όνομά της, όμως γιατί την λέγανε «Αtta» δεν γνωρίζουμε γιατί είναι σε μια παλιά γλώσσα, που δεν ξέρουμε να την
εξηγήσουμε.
Αυτά ήταν εν ολίγης, και το όνομα «Άττα», και «Άττε» βέβαια είναι αρχαϊκό Ελληνικό όπως αναφέρει το Λεξικό του Σταματάκου, αλλά και το βιβλίο των Δρυΐδων - Heiligen RUNEN, όπως αναφέρουμε ποιο πάνω, το οποίο το όνομα ,,Άττα -Άττε’’ είχαν και όλα τα Κελτικά φύλα που είχαν διασπαρθεί σε όλοι την Ευρώπη από τους πανάρχαιους χρόνους.
Ακούγοντας την εξιστόρηση γι’ αυτό που συνέβη στην «ΑΤΤΑ», διαπίστωσα την
υποψία μου, πού όταν κάποιος Γερμανός φίλος μου είχε πει ότι είχε πάει εκδρομή στην
πόλη του ,,Attendor,, για να δει την σπηλιά «Αtta-Höhle» ακούγοντας αυτές τις δύο
λέξεις, το πρώτο που έκανα ήταν να τον ρωτήσω αν γνωρίζει τι άραγε σημαίνουν, και
μου απάντησε όχι, δεν έχει ιδία, και εμένα μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να μάθω
τι άραγε να σημαίνουν, γιατί οι δύο λέξεις «Attendor - Άττενδορ» ή και «Άττεν-ντόρ» μου χτυπούσαν στο μυαλό
πολύ Γνωστές, και έτσι επισκέφθηκα με φίλους την πόλη και την σπηλιά. Την λέξη «
Άττα, Άττε » την εξετάσαμε και μας
αποκαλύπτετε αρχαϊκή Ελληνική, την λέξη «αττεν-
ντορ», μα παραπέμπει στην περιπέτεια που είχε η «Άττα», δηλαδή στον ,,οδυνηρό πόνο’’ που πέρασε, και αυτή η
λέξη στο Ιδίωμα των Αρειμενίων (Βλάχων), είναι η λέξη στο ουσιαστικό:
«ντόρου = οτυνυρό
τόνο = οδυνηρό πόνο»,
«ντόρου = ο οσυνυρόν τόνορ = ο οδυνηρός πόνος».
Λέτε η λέξη να προέρχεται αρχαϊκά από την λέξη,
«δόρυ;»
θύραζε ἀντί θύρασδε, έπίρ.· πρός τήν θύραν, εἰς τήν θύραν ΙΙ ἐπομ. ἒξω τῆς θύρας, ὡς τό λατ. foras II ἐκ μηροὕ δόρυ ὦσε θύραζε = τοῦ ἐτρύπησε τόν μηρόν πέρα - πέρα, ὣστε τό δόρυ ἐβγήκε ἀπό τό ἂλλο μέρος. [ΛΑΕΓ-ΙΣ]
«ΙΙ ἐκ μηροὕ δόρυ ὦσε θύραζε = τοῦ ἐτρύπησε τόν μηρόν πέρα - πέρα, ὣστε τό δόρυ ἐβγήκε ἀπό τό ἂλλο μέρος.»
-! - και το ,,δόρυν’’ προκάλεσεν οδυνηρόν πόνον;!
Δόρυν :> οδυνυρό
δόνο = οδυνηρό πόνο
πόνος = ντόρου
:> οτυνυρόρ τόνορ =
οδυνηρός πόνος
ο πόνος =
ντόρου :> ο οτυνυρόρ τόνορ = ο οδυνηρός πόνος
των πόνων= αλ ντόρλου:> ταλ = των, οτυνυρόλ = οδυνηρών, τόνορ = πόνων
πονώ, πονάω = ντόρου = τονό οτυνυρό = πονώ οδυνηρά
πονάς =
ντόϊρ
πονάει =
ντόρι
πονάμε =
ντουρέμου
πονάτε =
ντουράτς
πονάν(ε)= ντόρου
πονούσα =
ντουράμου
πονούσες=
ντουράϊ
πονούσε =
ντουρά
πονούσαμε =
ντουράμου
πονούσατε =
ντουράτου
πονούσαν = ντουρά
πόνεσα = ντουρούϊ
πόνεσες =
ντουρούϊς
πόνεσε =
ντουρού
πονέσαμε =
ντουρούμου
πονέσατε =
ντουρούτου
πόνεσαν = ντουρούρε
με πονάει =
μι ντόρι
σε πονάει =
τι ντόρι
τον πονάει =
λου ντόρι
την πονάει = ου ντόρι
μας πονάει =
νι ντόρι
σας πονάει =
βι ντόρι
τους πονάει = λου ντόρι
(τις πονάει = λι ντόρι)
με πονούσε =
μι ντουρά
σε πονούσε =
τι ντουρά
τον πονούσε=
λου ντουρά
την πονούσε= ού ντουρά
μας πονούσε =
νι ντουρά
σας πονούσε =
βι ντουρά
τους πονούσε= λου ντουρά
(τις πονούσε = λι ντουρά )
πονεμένος = ντουρούτου
ο πονεμένος = ντουρούτου
πονεμένοι = ντουρούτς
οι πονεμένοι = ντουρούτσιε
πονεμένη = ντουρούτε
η πονεμένη =
ντουρούτα
πονεμένες =
ντουρούτι
οι πονεμένες =
ντουρούτιλι
των πονεμένων = α’νουρούτιλου
πονέσαμε =
ντουρούμου
πονέσατε =
ντουρούτου
πόνεσαν = ντουρούρε
πόνεμα = ντουρέρι =
το πόνεμα = ντουρέρα
πονέματα = ντουρέϊρ
τα πονέματα
= ντουρέριλι
των πονεμάτων = α’ντουρέριλου
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ
ΠΗΓΗ: Αρ. Γραμμόζη "ΕΛΛΑΣ - ΕΛΛΗΝΕΣ: Αρχέγονη πρωτολαλιά: Γλώσσα, διάλεκτοι, ιδιώματα". ΑΡΧΕΙΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 11.9.2021.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook